Intermission: John Smith After sepa

Intermission: John Smith



After separating from Mito and the others in Zetsu Earldom, I went toward the Royal Capital by mixing myself among the walking refugees.
I thought I would accomplish my goal there, but--.

"We cannot let you see Master if you don't have a letter of introduction. Go back to downtown at once, commoner."

I was driven out by the mansion's servant in a brusque manner.
The master of this mansion is a famous expert of magic tools--especially artificial limbs, I've come as far as the Royal Capital to replace my arm which was eaten by that damn mantis.

"Damn you gorilla, you'd look better in military uniform than a butler's."

After confirming that the gorilla had disappeared beyond the door, I stood up while cursing him.

"Letter of introduction huh...."

I try remembering my acquaintances in my mind.

Soutari, the long elf-kin who taught me the language of Shiga Kingdom. She's a beauty, but she's an undercover agent, no way she would have noble acquaintances.

Next is the old man innkeeper of Puta town. I was able to continue my journey after teaching mayonnaise recipe to that old man.
He bragged that he was friends with the lord of the town, but it was probably just a big talk, I can't count on it.

Come to think of it, after that, I journeyed together with a female guest of the inn....
Haah, that guy was the worst. She almost sold me as a slave after getting me drunk.... Haah, it'd been possible to buy noble position if I just had my smartphone and memo pad at that time.

I try remembering the people of Ash Rat Principality too.
That red helmet said that he was the elder brother of the chief, so he must have been of ruling classes, but the distance is too far, and even if I got a letter of introduction from them, I don't know how effective it is in a kingdom that discriminates demi-humans like this.

Next, I try remembering the people I met in Seryuu Earldom and Lesseu Earldom.
Wasn't Lilio's plain beauty captain-san a noble. I can't quite remember her name.
She looks like a softhearted person, I think she would write a letter of introduction for me if I ask through Lilio.

I recalled Mito who was sleeping in a mysterious ruin, but she said, "I'm not a noble", and in the first place, it's questionable whether she's a human or not, counting on her is fruitless.

Lilio and the others said that they were going to Labyrinth city if I'm not mistaken.
I vacate the restaurant that I lived-in, and board the stagecoach heading to the labyrinth city.

The old man who owns the restaurant told me to stay and marry his daughter, but I refused since it's not possible for me to cook.
I keep the fact that Lilio's face flashed in my mind when he talked about marriage a secret.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Intermission: จอห์นสมิ ธ. หลังจากที่แยกจากมิโตะและอื่น ๆ ใน Zetsu เอิร์ลที่ผมเดินไปยังกองทุนโดยการผสมตัวเองในหมู่ผู้ลี้ภัยเดินฉันคิดว่าฉันจะบรรลุเป้าหมายของฉันมี but--. "เราไม่สามารถช่วยให้คุณดูถ้าโท .. คุณไม่ได้มีหนังสือแนะนำกลับไปที่ย่านใจกลางเมืองในครั้งเดียวปุถุชน " . ผมก็ขับรถออกไปโดยผู้รับใช้ของคฤหาสน์ในลักษณะที่ผลุนผลันต้นแบบของคฤหาสน์นี้เป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงของเครื่องมือมายากล - โดยเฉพาะอย่างยิ่งแขนขาเทียม ผมได้มาเท่าที่รอยัลทุนเพื่อแทนที่แขนของฉันซึ่งได้รับการกินโดยที่ตั๊กแตนตำข้าวประณาม. "ประณามคุณกอริลลาคุณจะดูดีขึ้นในชุดเครื่องแบบทหารกว่าบัตเลอร์." หลังจากที่ยืนยันว่ากอริลลาได้หายไปเกิน ประตูผมยืนขึ้นในขณะที่ด่าเขา. "จดหมายแนะนำตัวฮะ .... " ฉันพยายามจดจำคนรู้จักของฉันในใจของฉัน. Soutari, ยาว Elf ญาติที่สอนให้ฉันภาษา Shiga ราชอาณาจักร เธอเป็นความงาม แต่เธอเป็นสายลับวิธีที่เธอจะต้องรู้จัก Noble no. ถัดไปเป็นเจ้าของโรงแรมคนเก่าแก่ของเมือง Puta ผมสามารถที่จะเดินทางต่อไปของฉันหลังจากที่การเรียนการสอนสูตรมายองเนสกับผู้ชายคนเก่าที่. เขาโอ้อวดว่าเขาเป็นเพื่อนกับเจ้านายของเมือง แต่มันก็อาจจะเป็นเพียงแค่การพูดคุยใหญ่ผมไม่สามารถนับบน. มาคิด มันหลังจากนั้นผมเดินทางไปพร้อมกับแขกรับเชิญหญิงของอินน์ .... Haah, ผู้ชายที่เป็นที่เลวร้ายที่สุด เธอเกือบจะขายผมเป็นทาสหลังจากที่ได้รับฉันเมา .... Haah ก็ต้องการความเป็นไปได้ที่จะซื้อตำแหน่งขุนนางถ้าฉันเพิ่งมีมาร์ทโฟนและแผ่นบันทึกฉันในเวลานั้น. ฉันพยายามจดจำคนเถ้าหนูอาณาเขตเกินไปหมวกกันน็อกสีแดงที่บอกว่าเขาเป็นพี่ชายคนโตของหัวหน้าดังนั้นเขาจะต้องได้รับการพิจารณาคดีในชั้นเรียน แต่ระยะทางที่ไกลเกินไปและแม้ว่าผมได้รับจดหมายแนะนำตัวจากพวกเขาผมไม่ทราบวิธีการที่มีประสิทธิภาพ ที่อยู่ในราชอาณาจักรที่เลือกปฏิบัติมนุษย์-Demi เช่นนี้ก. ต่อไปผมจะพยายามจดจำคนที่ผมพบใน Seryuu เอิร์ลและเอิร์ล Lesseu. ไม่ใช่ Lilio ความงามธรรมดากัปตันซานขุนนาง ฉันไม่สามารถค่อนข้างจำชื่อของเธอ. เธอดูเหมือนเป็นคน softhearted, ฉันคิดว่าเธอจะเขียนจดหมายแนะนำตัวสำหรับผมถ้าผมถามผ่าน Lilio. ผมจำได้ว่ามิโตะที่กำลังนอนหลับอยู่ในซากปรักหักพังลึกลับ แต่เธอกล่าวว่า "ผม 'เอ็มไม่ได้เป็นขุนนาง "และในสถานที่แรกก็สงสัยว่าเธอเป็นมนุษย์หรือไม่นับที่เธอไร้ผล. Lilio และคนอื่น ๆ กล่าวว่าพวกเขากำลังจะไปเขาวงกตเมืองถ้าฉันไม่ผิด. ฉันย้าย ร้านอาหารที่ผมอาศัยอยู่ในและคณะกรรมการ Stagecoach มุ่งหน้าไปยังเมืองเขาวงกต. ชายชราผู้ที่เป็นเจ้าของร้านอาหารบอกว่าฉันจะอยู่และแต่งงานกับลูกสาวของเขา แต่ผมปฏิเสธเพราะมันเป็นไปไม่ได้สำหรับผมที่จะปรุงอาหาร. ฉันให้ความจริงที่ว่า ใบหน้า Lilio ประกายในใจของฉันเมื่อเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับการแต่งงานเป็นความลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาพัก : จอห์น สมิธหลังจากแยกจากมิโตะ และคนอื่นๆในเซ็ตสึอาณาจักรเอิร์ล ฉันไปต่อทุนหลวง โดยการผสมตัวเองระหว่างเดินผู้ลี้ภัยฉันคิดว่าฉันจะบรรลุเป้าหมายของฉันมี แต่ . . . . . . ." เราไม่สามารถให้คุณเห็นอาจารย์ถ้าไม่มีจดหมายแนะนำ กลับไปที่เมืองทันที สามัญชน "ผมขับรถออกมาจากคฤหาสน์ของผู้รับใช้ในลักษณะที่ไม่สุภาพเจ้านายของคฤหาสน์นี้เป็นที่มีชื่อเสียงผู้เชี่ยวชาญด้านเครื่องมือกล โดยเฉพาะแขนขาเทียมที่ผมได้มาเท่าที่ทุนพระราชทานฯแทนแขนที่ถูกไอ้ตั๊กแตน" ไอ้กอริล่า คุณจะดูดีในเครื่องแบบทหารกว่าพ่อบ้าน . . "หลังจากได้รับการยืนยันว่ากอริลลาหายไปเกินประตู ผมลุกขึ้นไปด่าเขา" จดหมายแนะนำฮะ . . . . . . . "ฉันพยายามนึกถึงเพื่อนในความคิดของฉันsoutari ยาว เอลฟ์ ญาติใครสอนฉันภาษาของ ชิงะ ราชอาณาจักร เธอสวยแต่เธอเป็นไส้ศึก ไม่มีทางที่เธอจะได้สูงส่ง รู้จักต่อไปเป็นตาแก่เจ้าของโรงแรมของปุตตาเมือง ผมสามารถที่จะเดินทางต่อไป หลังจากสอนสูตรมายองเนสให้ตาแก่นั่นเขาคุยว่า เขาเป็นเพื่อนกับพระเจ้าของเมืองนี้ แต่มันอาจเป็นแค่คุยใหญ่ฉันไม่สามารถนับบนมันมาคิดดูแล้ว หลังจากนั้น ผมได้เดินทางร่วมกับแขกหญิงของโรงแรม . . . . . . .ฮ้าาา หมอนั่นเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุด เธอเกือบจะขายผมเป็นทาสหลังจากผมเมา . . . . . . . ฮ้าาา มันก็เป็นไปได้ที่จะซื้อตำแหน่งขุนนาง ถ้าฉันเพียงแค่มีสมาร์ทโฟน และแผ่นบันทึกเวลาที่ฉันพยายามนึกถึงคนเกาะหนูลอยเหมือนกันหมวกสีแดงที่บอกว่าเขาเป็นพี่ชายของหัวหน้า งั้นเขาต้องปกครองชั้นเรียน แต่ระยะทางมันไกลเกินไป และถ้าผมได้รับจดหมายแนะนำจากพวกเขา ฉันไม่ทราบวิธีที่มีประสิทธิภาพอยู่ในอาณาจักรที่ไม่ยอมรับ Demi มนุษย์แบบนี้ต่อมา ผมลองนึกถึงคนที่ฉันเจอในตำแหน่งท่านเอิร์ล seryuu lesseu อาณาจักรเอิร์ลและ .ไม่ได้ lilio ธรรมดาของความงามกัปตันซานเป็นคนชั้นสูง ฉันไม่สามารถค่อนข้างจำชื่อเธอได้เธอดูเหมือนเป็นคนที่อ่อนโยน ฉันคิดว่า เธอจะเขียนจดหมายแนะนำสำหรับฉัน ถ้าฉันขอผ่าน lilio .ผมนึกถึงไมโตที่กำลังหลับอยู่ในซากปรักหักพัง ลึกลับ แต่เธอกล่าวว่า " ผมไม่ได้เป็นขุนนาง และในตอนแรก มันน่าสงสัยว่า นางเป็นมนุษย์ หรือ ไม่ ไว้ใจเธอ ก็ไร้ประโยชน์lilio และคนอื่น ๆกล่าวว่าพวกเขากำลังเขาวงกตเมืองถ้าจำไม่ผิดนะฉันออกจากร้านอาหารที่ฉันอาศัยอยู่ และกระดานม้ามุ่งหน้าไปยังเขาวงกตของเมืองชายชราที่เจ้าของร้านบอกว่าให้อยู่และแต่งงานกับลูกสาวของเขา แต่ผมปฏิเสธเพราะมันเป็นไปไม่ได้สำหรับผมที่จะทำอาหารฉันเก็บเรื่องที่หน้า lilio เป็นประกายในใจของฉันเมื่อเขาคุยเรื่องการแต่งงานเป็นความลับ