While maize rooting depth at anthes

While maize rooting depth at anthesis varies from around 0.7 m to close to 1 m, approximately 90% of the root system is recovered from the top 0.3 m of soil (Dwyer et al., 1996). In the 0–25 cm topsoil layer, the RLD of 478 was one- to threefold more than that of Wu312 at 93 DAS, also the RLD of 478 in the subsoil layer from 25 to 55 cm deep was higher than that of Wu312, when plants had the largest root dry weight and root length. Better root development is favourable for N acquisition. On the other hand, the difference in RLD between the two genotypes was larger than that for RDWD especially in the topsoil profile (Fig. 7; Supplementary Figs. 2 and 3). The results indicated that 478 had longer
lateral roots than Wu312. Fine roots have a positive effect on N uptake rate for Kentucky bluegrass, while there is no relationship
between the thick ones (diameter >0.5 mm) and N uptake rate
(Sullivan et al., 2000). In a field experiment with 10 maize cultivars,
nitrate depletion and root length densities in the subsoil layer are
closely correlated

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ความลึก rooting ข้าวโพดที่ anthesis ตั้งแต่ประมาณ 0.7 m เพื่อใกล้กับ 1 m ประมาณ 90% ของระบบรากจะกู้จากด้านบนของดิน (Dwyer et al., 1996) 0.3 m ในชั้น topsoil 0 – 25 ซม. RLD ของ 478 เป็นหนึ่ง-การ threefold มากกว่าที่ Wu312 ที่ 93 ดัส RLD 478 ในชั้น subsoil จาก 25 ซม.ลึก 55 ยังมีสูงกว่าของ Wu312 เมื่อพืชมีน้ำหนักแห้งรากที่ใหญ่ที่สุดและความยาวราก พัฒนารากดีดีสำหรับ N ได้ บนมืออื่น ๆ ความแตกต่างใน RLD ระหว่างศึกษาจีโนไทป์สองมีขนาดใหญ่กว่าที่สำหรับ RDWD โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโปรไฟล์ topsoil (Fig. 7 เสริม Figs. 2 และ 3) ผลระบุว่า 478 มีอีกต่อไปรากด้านข้างมากกว่า Wu312 รากดีมีผลดีต่ออัตราการดูดธาตุอาหาร N ในเคนทักกี bluegrass ในขณะที่มีความสัมพันธ์ไม่ระหว่างหนา (เส้นผ่าศูนย์กลาง > 0.5 mm) และอัตราการดูดธาตุอาหาร N(ซัลลิแวนและ al., 2000) ในทดลองฟิลด์กับพันธุ์ข้าวโพด 10มีไนเตรตจนหมดและรากยาวแน่นในชั้น subsoilcorrelated อย่างใกล้ชิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ข้าวโพดขจัดเชิงลึกที่ดอกบานแตกต่างจากรอบ 0.7 เมตรเพื่อปิดถึง 1 เมตรประมาณ 90% ของระบบรากมีการกู้คืนจากด้านบน 0.3 เมตรของดิน (Dwyer et al., 1996) ใน 0-25 ซม. ชั้นดินชั้นบน, RLD จาก 478 เป็นหนึ่งที่จะมากกว่าสามเท่าของ Wu312 ที่ 93 DAS ยัง RLD จาก 478 ในชั้นดินดาน 25-55 ซม. ลึกสูงกว่าของ Wu312 เมื่อ พืชมีน้ำหนักแห้งรากใหญ่ที่สุดและมีความยาวของราก การพัฒนารากที่ดีขึ้นเป็นอย่างดีสำหรับการเข้าซื้อกิจการยังไม่มี ในทางตรงกันข้ามความแตกต่างใน RLD ระหว่างสองสายพันธุ์มีขนาดใหญ่กว่าที่ RDWD โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรายละเอียดของดินชั้นบน (รูปที่ 7;.. เสริมมะเดื่อ 2 และ 3) ผลการศึกษาพบว่ามี 478 อีกต่อไป
รากด้านข้างกว่า Wu312 รากมีผลเชิงบวกต่ออัตราการดูดซึมไม่มีสำหรับบลูแกรสเคนตั๊กกี้ในขณะที่มีความสัมพันธ์ที่ไม่มี
ระหว่างคนที่หนา (เส้นผ่าศูนย์กลาง> 0.5 มิลลิเมตร) และยังไม่มีอัตราการดูดซึม
(ซัลลิแวน et al., 2000) ในการทดลองภาคสนามกับ 10 สายพันธุ์ข้าวโพด
พร่องไนเตรตและความหนาแน่นของความยาวของรากในชั้นดินชั้นล่างที่มี
ความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่ข้าวโพดรากลึกที่ดอกบานแตกต่างกันจากประมาณ 0.7 M ใกล้ 1 เมตร ประมาณ 90% ของระบบรากถูกกู้คืนจากด้านบน 0.3 เมตร ดิน ( Dwyer et al . , 1996 ) 0 - 25 ซม. ในดินชั้น , rld ของคุณคือหนึ่ง - สามเท่ามากกว่าที่ wu312 ที่ 93 das ยัง rld ของ 478 ในชั้นดินชั้น 25 - 55 ซม. ลึกสูงกว่า wu312 ของ ,เมื่อพืชมีราก น้ำหนักแห้งที่ใหญ่ที่สุด และความยาวราก การพัฒนารากดีกว่า คาดว่า ไม่เข้า บนมืออื่น ๆ , ความแตกต่างระหว่างสองสายพันธุ์ คือแค่กว้างกว่าที่ rdwd โดยเฉพาะอย่างยิ่งในดินโปรไฟล์ ( รูปที่ 7 ; เสริมลูกมะเดื่อ . 2 และ 3 ) ผลการศึกษา พบว่า คุณได้อีกต่อไป
ด้านข้างรากดีกว่า wu312 .รากดีได้ผลเป็นบวก อัตราไนโตรเจนในรัฐเคนตั๊กกี้คันทรี่ ในขณะที่ไม่มีความสัมพันธ์
ระหว่างผู้หนาขนาดใหญ่ ( > 0.5 มม. ) และไนโตรเจนเท่ากัน
( ซัลลิแวน et al . , 2000 ) ในแปลงทดลองข้าวโพด 10 พันธุ์ และความหนาแน่นของความยาวราก
ไนเตรตในดินชั้น
มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด