AbstractOne of the aims of most dri

Abstract
One of the aims of most driver screening practices, in addition to a variety of possible diagnostic and rehabilitation activities, usually is to exclude from the driver population those persons who are not “safe enough” to drive. In order to realise this aim i.e., to decide whether or not somebody is “safe enough” to drive a car, we must estimate his or her individual risk as driver and compare this risk level with a threshold value. When estimating a driver’s individual risk we must make certain assumptions, such as the following: (1) there is such a thing as individual driver risk; (2) it can be expressed as one parameter; (3) it can be measured or estimated; and (4) thresholds dividing the driver population into those safe and those unsafe can be identified. All these assumptions have some problems from both a theoretical and a methodological perspective. In the present paper, the theoretical and methodological basis of driver screening is critically discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อหนึ่งในเป้าหมายหลักของโปรแกรมควบคุมส่วนใหญ่ที่ปฏิบัติ นอกจากวินิจฉัยได้และกิจกรรมฟื้นฟูสมรรถภาพ การคัดกรองมักจะเป็นการแยกจากประชากรโปรแกรมควบคุมไม่ปลอดภัยพอ"ขับ เพื่อบรรลุจุดมุ่งหมายนี้กล่าวคือ การตัดสินใจหรือไม่ ว่า คน "ปลอดภัยพอ" การขับรถ เราต้องประเมินความเสี่ยงแต่ละของเขา หรือเธอเป็นคนขับ และเปรียบเทียบระดับความเสี่ยงนี้ มีค่าขีดจำกัด เมื่อประเมินความเสี่ยงแต่ละโปรแกรมควบคุมที่ เราต้องทำสมมติฐานบางอย่าง เช่นต่อไปนี้: (1) มีสิ่งดังกล่าวเป็นความเสี่ยงที่แต่ละโปรแกรมควบคุม (2) ก็สามารถแสดงเป็นพารามิเตอร์หนึ่ง (3) จะสามารถวัด หรือ ประเมิน และสามารถระบุได้ (4) เกณฑ์แบ่งประชากรควบคุมเป็นผู้ปลอดภัยและไม่ปลอดภัยเหล่านั้น ทั้งหมดเหล่านี้มีปัญหาบางอย่างจากทั้งในทางทฤษฎีและมุมมองของวิธี ในปัจจุบันกระดาษ พื้นฐานทางทฤษฎี และวิธีควบคุมตรวจคุกกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
หนึ่งในจุดมุ่งหมายของการตรวจคัดกรองการปฏิบัติมากที่สุดคนขับรถที่นอกเหนือไปจากความหลากหลายของกิจกรรมที่เป็นไปได้ในการวินิจฉัยและการฟื้นฟูสมรรถภาพมักจะแยกออกจากประชากรคนขับบุคคลเหล่านั้นที่ไม่ได้เป็น "ปลอดภัยพอ" ที่จะขับรถ เพื่อให้ตระหนักถึงจุดมุ่งหมายคือการตัดสินใจหรือไม่ว่าใครสักคนที่เป็น "ปลอดภัยพอ" ที่จะขับรถเราจะต้องประเมินความเสี่ยงของแต่ละบุคคลของเขาหรือเธอเป็นคนขับรถและเปรียบเทียบระดับความเสี่ยงนี้มีมูลค่าเกณฑ์ เมื่อประเมินความเสี่ยงของแต่ละคนขับรถเราต้องทำให้สมมติฐานบางอย่างเช่นต่อไปนี้ (1) มีสิ่งดังกล่าวเป็นความเสี่ยงขับรถแต่ละ; (2) ที่จะสามารถแสดงความเป็นพารามิเตอร์หนึ่ง (3) สามารถวัดหรือประมาณ; และ (4) เกณฑ์การแบ่งประชากรขับรถเข้าไปในผู้ที่มีความปลอดภัยและผู้ที่ไม่ปลอดภัยสามารถระบุได้ สมมติฐานทั้งหมดเหล่านี้มีปัญหาบางอย่างจากทั้งทางทฤษฎีและมุมมองเกี่ยวกับระเบียบวิธี ในกระดาษปัจจุบันพื้นฐานทางทฤษฎีและระเบียบวิธีการของการคัดกรองคนขับจะกล่าวถึงวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อหนึ่งในจุดมุ่งหมายของการคัดกรองส่วนใหญ่คนขับ นอกจากความหลากหลายของกิจกรรมที่เป็นไปได้การวินิจฉัยและมักจะแยกจากคนขับประชากรผู้ที่ไม่ปลอดภัย " เพียงพอ " ที่จะขับรถ เพื่อที่จะได้รู้นี้ จุดประสงค์คือ เพื่อตัดสินใจว่า หรือไม่ ใครคือ " ปลอดภัยแล้ว " ขับรถ เราต้องประเมินความเสี่ยงของเขาหรือเธอแต่ละคน เป็นคนขับ และเปรียบเทียบกับเกณฑ์ระดับความเสี่ยงนี้ค่า เมื่อการประมาณของคนขับแต่ละความเสี่ยง เราต้องทำให้สมมติฐานบางอย่างเช่นต่อไปนี้ : ( 1 ) สิ่งที่เป็นความเสี่ยงไดรเวอร์แต่ละ ( 2 ) สามารถแสดงเป็นหนึ่งพารามิเตอร์ ; ( 3 ) สามารถวัดหรือประเมิน และ ( 4 ) แบ่งประชากรเป็นผู้หญิงขับปลอดภัย และผู้ที่ไม่ปลอดภัยสามารถระบุ . สมมติฐานเหล่านี้ทั้งหมดมีปัญหาทั้งเชิงทฤษฎีและมุมมองวิธีการ . ในกระดาษปัจจุบัน ทฤษฎีและวิธีการพื้นฐานของการตรวจคัดกรองคนขับเป็นวิกฤตที่กล่าวถึง