It is known that the spacing betwee

It is known that the spacing between the thick and thin filaments within sarcomeres is by no means constant but varies with pH, sarcomere length, ionic strength, osmotic pressure and whether the muscle is relaxed or in rigor (Offer & Trinick, 1983). By changing these parameters, variations in thick filament spacing from 32 nm to 57 nm, corresponding up to a threefold change in volume, have been reported. It therefore seems very likely that changes in the WHC of meat are caused by changes in the volume of the myofibrils resulting from changes in the interfilament spacing (Offer & Trinick, 1983). This is the principal and obvious main focus amongst structural mechanisms that may control variations in WHC, as changes in the myofilament lattice spacing post-mortem generate the driving force for drip losses (Offer and Trinick, 1983 and Offer et al., 1989). When the pH is decreased from 7 to 5, the myofibrils reduce in volume by about 15% (Offer & Cousins, 1992), which corresponds to the drip loss from pale, soft and exudative (PSE) muscle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่รู้จักกันว่า ระยะห่างระหว่าง filaments หนา และบางใน sarcomeres จะไม่คง แต่ไปจนค่า pH ความยาว sarcomere, ionic แรง ความดันออสโมติก และว่ากล้ามเนื้อจะผ่อนคลาย หรือ rigor (เสนอ & Trinick, 1983) โดยการเปลี่ยนพารามิเตอร์เหล่านี้ ในระยะห่างใยหนาจาก 32 nm การ 57 nm ตรงถึงเปลี่ยน threefold ปริมาณ รายงานการ ดังนั้นดูเหมือนมากมีแนวโน้มที่เปลี่ยนแปลงใน WHC เนื้อเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในปริมาตรของ myofibrils ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงใน interfilament ที่ระยะห่าง (เสนอ & Trinick, 1983) นี้เป็นหลัก และชัดโฟกัสหลักท่ามกลางโครงสร้างกลไกที่สามารถควบคุมการเปลี่ยนแปลงใน WHC เป็นการเปลี่ยนแปลงในการ myofilament โครงตาข่ายประกอบระยะลงพ้นสร้างแรงผลักดันสำหรับการขาดทุนของหยดน้ำ (ข้อเสนอ และ Trinick, 1983 และเสนอ et al., 1989) เมื่อ pH จะลดลงจาก 7 เป็น 5, myofibrils ที่ลดปริมาณประมาณ 15% (ข้อเสนอและลูกพี่ลูกน้อง 1992), ซึ่งตรงกับการสูญเสียหยดจากกล้ามเนื้อ (PSE) อ่อน นุ่ม และ exudative

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่รู้จักกันว่า ระยะห่างระหว่างหนาและบางเส้นใยภายใน sarcomeres จะไม่คงที่ แต่ขึ้นอยู่กับ pH , ซาร์โคเมียร์ความยาว , ความแรงของไอออน แรงดัน และไม่ว่ากล้ามเนื้อผ่อนคลายหรือการแข็งตัว ( เสนอ& trinick , 1983 ) โดยการเปลี่ยนพารามิเตอร์เหล่านี้ การเปลี่ยนแปลงระยะห่างระหว่างเส้นหนาจาก 32 nm 57 nm ซึ่งสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงสามเท่าในระดับเสียงมีการรายงาน มันจึงดูเหมือนว่ามีโอกาสมากที่การเปลี่ยนแปลงในการอุ้มน้ำของเนื้อจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในปริมาณของไมโอไฟบริลที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงใน interfilament เว้นวรรค ( เสนอ& trinick , 1983 ) นี้เป็นหลัก และเน้นหลักที่เห็นได้ชัดในหมู่กลไกโครงสร้างที่อาจควบคุมการเปลี่ยนแปลงในกล้ามเนื้อการเปลี่ยนแปลงในไมโอฟิลาเมนท์ขัดแตะระยะห่างชันสูตรศพสร้างแรงผลักดันในการสูญเสียหยด ( เสนอ และ trinick , 1983 และเสนอ et al . , 1989 ) เมื่อ pH ลดลงจาก 7 5 , ไมโอไฟบริลลดปริมาณประมาณ 15 % ( ให้&ญาติ , 1992 ) ซึ่งสอดคล้องกับการสูญเสีย จาก อ่อน นุ่ม และ exudative ( PSE ) กล้ามเนื้อ