Wildlife traditionally refers to un

Wildlife traditionally refers to undomesticated animal species, but has come to include all plants, fungi, and other organisms that grow or live wild in an area without being introduced by humans.[1]

Wildlife can be found in all ecosystems. Deserts, forests, rain forests, plains, grasslands, and other areas including the most developed urban sites, all have distinct forms of wildlife. While the term in popular culture usually refers to animals that are untouched by human factors,[2] most scientists agree that much wildlife is affected by human activities.

Humans have historically tended to separate civilization from wildlife in a number of ways including the legal, social, and moral sense. Some animals, however, have adapted to suburban environments. This includes such animals as domesticated cats, dogs, mice, and gerbils. Some religions declare certain animals to be sacred, and in modern times concern for the natural environment has provoked activists to protest against the exploitation of wildlife for human benefit or entertainment.

The global wildlife population has decreased by 52 percent between 1970 and 2014, according to a report by the World Wildlife Fund.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัตว์ป่าดั้งเดิมหมายถึงพันธุ์สัตว์ undomesticated แต่มีมาให้รวมทั้งพืช เชื้อรา และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่เติบโต หรืออาศัยอยู่ป่าในพื้นที่ โดยไม่มีการนำมาใช้โดยมนุษย์ [1]สัตว์ป่าสามารถพบได้ในระบบนิเวศทั้งหมด ทะเลทราย ป่า ป่าฝน ราบ ทุ่งหญ้า และพื้นที่อื่น ๆ รวมทั้งเว็บไซต์ในเมืองที่พัฒนามากที่สุด ทั้งหมดมีรูปแบบแตกต่างกันของสัตว์ป่า ในขณะที่คำในนิยมวัฒนธรรมมักจะหมายถึงสัตว์ที่ สมบูรณ์ปัจจัยมนุษย์, [2] นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ยอมรับว่า สัตว์ป่ามากมายเป็นผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์มนุษย์มีแนวโน้มที่จะ แยกอารยธรรมจากสัตว์ป่าในหลายวิธีรวมถึงกฎหมาย สังคม และคุณธรรมความอดีต สัตว์บางอย่าง อย่างไรก็ตาม ได้ปรับสภาพแวดล้อมที่ชานเมือง ซึ่งรวมถึงสัตว์เช่นแมวเลี้ยง สุนัข หนู และ gerbils บางศาสนาประกาศสัตว์บางจะศักดิ์สิทธิ์ และในปัจจุบัน สิ่งแวดล้อมธรรมชาติได้ยั่วยุนักเคลื่อนไหวเพื่อประท้วงต่อต้านการแสวงหาประโยชน์ของสัตว์ป่าเพื่อประโยชน์ของมนุษย์หรือความบันเทิงประชากรสัตว์ป่าทั่วโลกลดลง 52 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 1970 และ 2014 ตามรายงานของกองทุนสัตว์ป่าโลก [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัตว์ป่าแบบดั้งเดิมหมายถึงสัตว์ชนิด undomesticated แต่ได้มารวมถึงพืชทั้งหมดเชื้อราและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่เติบโตหรือป่าอาศัยอยู่ในพื้นที่โดยไม่ได้รับการแนะนำโดยมนุษย์. [1] สัตว์ป่าสามารถพบได้ในระบบนิเวศทั้งหมด ทะเลทรายป่าป่าฝนที่ราบทุ่งหญ้าและพื้นที่อื่น ๆ รวมทั้งเว็บไซต์ที่พัฒนามากที่สุดในเมืองทั้งหมดมีรูปแบบที่แตกต่างกันของสัตว์ป่า ในขณะที่คำนิยมในวัฒนธรรมมักจะหมายถึงสัตว์ที่มีแตะต้องโดยปัจจัยมนุษย์ [2] นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ยอมรับว่าสัตว์ป่ามากได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์. มนุษย์มีแนวโน้มในอดีตที่จะแยกอารยธรรมจากสัตว์ป่าในหลายวิธีรวมทั้งกฎหมาย สังคมและความรู้สึกทางศีลธรรม สัตว์บางชนิด แต่ได้ปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่ชานเมือง ซึ่งรวมถึงสัตว์เช่นแมวโดดเด่น, สุนัข, หนูเจอร์บิลและ บางศาสนาประกาศสัตว์บางอย่างที่จะศักดิ์สิทธิ์และในยุคปัจจุบันกังวลกับสภาพแวดล้อมธรรมชาติได้กระตุ้นนักเคลื่อนไหวเพื่อประท้วงต่อต้านการใช้ประโยชน์จากสัตว์ป่าเพื่อประโยชน์ของมนุษย์หรือความบันเทิง. ประชากรสัตว์ป่าทั่วโลกได้ลดลงร้อยละ 52 ระหว่าง 1970 และ 2014 ตาม รายงานโดยกองทุนสัตว์ป่าโลก. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัตว์ป่า หมายถึง สัตว์ชนิด undomesticated ดั้งเดิม แต่ได้มารวมทุกพืช เชื้อรา และอื่น ๆที่สิ่งมีชีวิตที่เติบโตหรืออยู่ป่าในพื้นที่โดยไม่มีการแนะนำโดยมนุษย์ [ 1 ]สัตว์ป่าที่สามารถพบได้ในระบบนิเวศวิทยา ทะเลทราย , ป่า , ป่าฝน , ที่ราบ , ทุ่งหญ้าและพื้นที่อื่น ๆรวมทั้งพัฒนามากที่สุดในเมืองเว็บไซต์ทั้งหมดมีรูปแบบแตกต่างกันของสัตว์ป่า ในขณะที่ระยะเวลาในวัฒนธรรมยอดนิยมมักจะหมายถึงสัตว์ที่มิได้ถูกแตะต้องโดยปัจจัยมนุษย์ [ 2 ] นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ยอมรับว่าสัตว์ป่ามากได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์มนุษย์มีอารยธรรมในอดีตมีแนวโน้มที่จะแยกจากสัตว์ป่าในหลายวิธี ได้แก่ กฎหมาย สังคม และศีลธรรม สัตว์บางชนิด อย่างไรก็ตาม ได้ปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่ชานเมือง นี้รวมถึงสัตว์เช่นโดดเด่นแมว , สุนัข , หนูและกระรอก . บางศาสนาประกาศสัตว์บางอย่างที่จะศักดิ์สิทธิ์ และด้วยความเป็นห่วงสมัยใหม่สำหรับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติได้กระตุ้นเรียกร้องประท้วงต่อต้านการเอารัดเอาเปรียบของสัตว์ป่าเพื่อประโยชน์ของมนุษย์ หรือความบันเทิงประชากรสัตว์ป่าโลกได้ลดลงโดยร้อยละ 52 ระหว่างปี 1970 และปี 2014 , ตามที่รายงานโดยกองทุนสัตว์ป่าโลก [ 2 ]