The traditional customs and the fol

The traditional customs and the folklore of Thai people were gathered and described by Phya Anuman Rajadhon in the 20th century, at a time when modernity changed the face of Thailand and a great number of traditions disappeared or became adapted to modern life. Still, the striving towards refinement, rooted in ancient Siamese culture, consisting of promoting that which is refined and avoiding coarseness is a major focus of the daily life of Thai people and high on their scale of values.[5]

One of the most distinctive Thai customs is the wai. Used in greetings, leave-taking, or as an acknowledgement, it comes in many forms, reflecting the relative status of those involved. Generally the salutation involves a prayer-like gesture with the hands, similar to the Añjali Mudrā of the Indian subcontinent, and it also may include a slight bow of the head. This salutation is often accompanied by a serene smile symbolizing a welcoming disposition and a pleasant attitude. Thailand is often referred to as the "land of smiles" in tourist brochures.

Public displays of affection are not overly common in traditional Thai society, especially between lovers.[6] It is becoming more common, especially among the younger generation.

A notable social norm holds that touching someone on the head may be considered rude. It is also considered rude to place one's feet at a level above someone else's head, especially if that person is of higher social standing. This is because the Thai people consider the foot to be the dirtiest and lowliest part of the body, and the head the most respected and highest part of the body. This also influences how Thais sit when on the ground—their feet always pointing away from others, tucked to the side or behind them. Pointing at or touching something with the feet is also considered rude.


Display of respect of the younger towards the elder is a cornerstone value in Thailand. A family during the Buddhist ceremony for young men who are to be ordained as monks.
Since a serene disposition is valued, conflict and sudden displays of anger are eschewed in Thai culture. For these reasons, visitors should take care not to create conflict or to display anger. Disagreements or disputes should be handled with a smile and no attempt should be made to assign blame to another. In everyday life in Thailand, there is a strong emphasis on the concept of sanuk; the idea that life should be fun. Because of this, Thais can be quite playful at work and during day-to-day activities. Displaying positive emotions in social interactions is also important in Thai culture.

Often, Thais will deal with disagreements, minor mistakes, or misfortunes by using the phrase mai pen rai, translated as "it doesn't matter". The ubiquitous use of this phrase in Thailand reflects a disposition towards minimizing conflict, disagreements or complaints. A smile and the sentence "mai pen rai" indicates that the incident is not important and therefore there is no conflict or shame involved.

Respect for hierarchy is a very important value for Thai people. The custom of bun khun emphasizes the indebtedness towards parents, as well as towards guardians, teachers, and caretakers. It describes the feelings and practices involved in certain relationships organized around generalized reciprocity, the slow-acting accounting of an exchange calculated according to locally interpreted scales and measures.[7] It is also considered rude to step on any type of Thai currency (Thai coin or banknote) as they include a likeness of the King of Thailand.


The 1941-42 Thai cultural mandates, promulgated by Plaek Pibulsonggram, made sweeping changes in Thai culture. Modernization efforts discouraged the wearing of women's traditional costumes, in favour of more modern forms of dress.
There are a number of Thai customs relating to the special status of monks in Thai society. Thai monks are forbidden physical contact with women. Women are therefore expected to make way for passing monks to ensure that accidental contact does not occur. A variety of methods are employed to ensure that no incidental contact (or the appearance of such contact) between women and monks occurs. Women making offerings to monks place their donation at the feet of the monk, or on a cloth laid on the ground or a table. Powders or unguents intended to carry a blessing are applied to Thai women by monks using the end of a candle or stick. Laypersons are expected to sit or stand with their heads at a lower level than that of a monk. Within a temple, monks may sit on a raised platform during ceremonies to make this easier to achieve.

When sitting in a temple, one is expected to point one's feet away from images of the Buddha. Shrines inside Thai residences are arranged so as to ensure that the feet are not pointed towards the religious icons, such as placing the shrine on the same wall as the head of a bed, if a house is too small to remove the shrine from the bedroom entirely.

It is also cu

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประเพณีและวัฒนธรรมพื้นบ้านของคนไทยรวบรวม และอธิบาย โดยพระยา Anuman Rajadhon ในศตวรรษที่ 20 ครั้งเมื่อสมัยเปลี่ยนหน้าของไทย และประเพณีจำนวนมากหายไป หรือกลายเป็นปรับให้เข้ากับชีวิตสมัยใหม่ ยังคง มุ่งมั่นต่อการปรับแต่ง การฝังรากในวัฒนธรรมสยามโบราณ ประกอบด้วยการส่งเสริมที่เป็นการกลั่น และหลีกเลี่ยงความหยาบเป็นโฟกัสสำคัญของชีวิตประจำวันของคนไทยและสูงในระดับของค่า [5]ศุลกากรไทยโดดเด่นที่สุดคือหวาย ใช้ในการทักทาย leave-taking หรือเป็นการรับทราบ มาในหลายรูปแบบ สะท้อนให้เห็นถึงสถานะของผู้ที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน โดยทั่วไปการทักทายเกี่ยวข้องกับท่าละหมาดเหมือนมือ คล้ายกับ Añjali Mudrā ของอนุทวีปอินเดีย และมันยังอาจรวมถึงโบว์เล็กน้อยศีรษะ คำทักทายนี้มักตามมา ด้วยรอยยิ้มสวยสัญลักษณ์ครองต้อนและทัศนคติดี ประเทศไทยมักจะเรียกว่าเป็น "ดินแดนแห่งรอยยิ้ม" ในโบรชัวร์ท่องเที่ยวไม่มากเกินไปทั่วสังคมไทยดั้งเดิม โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างคนรักแสดงความรักต่อสาธารณะได้ [6]เป็นทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่เยาวชนรุ่นบรรทัดฐานทางสังคมโดดเด่นถือว่า สัมผัสศีรษะของผู้ใดอาจจะถือว่าหยาบคาย ก็ถือว่าหยาบคายการวางเท้าในระดับเหนือหัวของคนอื่น โดยเฉพาะถ้าเป็นคนที่ยืนทางสังคมสูงขึ้น นี้เป็น เพราะคนไทยพิจารณาเท้าจะ dirtiest และ lowliest เป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย และหัวหน้าส่วนยอมรับมากที่สุด และสูงสุดของร่างกาย นี้ยังมีผลต่อวิธีที่คนไทยนั่งเมื่ออยู่บนพื้นดินซึ่งเท้าของพวกเขามักจะชี้ออกจากคนอื่น ๆ ห้องด้านข้าง หรือด้านหลัง ชี้ไปที่หรือสัมผัสอะไรบางอย่างกับเท้ายังถือว่าหยาบคายแสดงความเคารพของเด็กต่อผู้สูงอายุที่เป็นค่าพื้นฐานในประเทศไทย ครอบครัวระหว่างพิธีพุทธสำหรับชายหนุ่มที่จะต้องออกบวชเป็นพระสงฆ์ตั้งแต่ครองสงบเป็นให้ ความขัดแย้งและแสดงอย่างฉับพลันของความโกรธมี eschewed ในวัฒนธรรมไทย เหตุผลเหล่านี้ นักท่องเที่ยวควรจะดูแลไม่สร้างความขัดแย้ง หรือแสดงความโกรธ ขัดแย้งหรือข้อพิพาทควรจัดการ ด้วยรอยยิ้ม และพยายามไม่ควรมีการกำหนดตำหนิอีก ในชีวิตประจำวันในประเทศไทย มีความสำคัญในแนวคิดของสนุก ความคิดที่ว่า ชีวิตควรจะสนุก ด้วยเหตุนี้ คนไทยจะค่อนข้างขี้เล่น ที่ทำงาน และใน ระหว่างกิจกรรมประจำวัน แสดงอารมณ์เชิงบวกในปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเป็นสิ่งที่สำคัญในวัฒนธรรมไทยมักจะ คนไทยที่จะจัดการกับความขัดแย้ง ความผิดพลาดเล็กน้อย หรือความโชคร้ายโดยวลีเชียงใหม่ปากกาเชียงราย แปล "ไม่สำคัญ" การใช้วลีนี้ในประเทศไทยอยู่ทุกหนแห่งสะท้อนถึงการจัดการเพื่อลดความขัดแย้ง ความขัดแย้ง หรือข้อร้องเรียน รอยยิ้มและประโยค "เชียงใหม่ปากกาไร่" บ่งชี้ว่า เหตุการณ์ไม่สำคัญ และดังนั้นจึง มีความขัดแย้งหรือความอับอายไม่เกี่ยวข้องเคารพลำดับชั้นเป็นค่าสำคัญมากสำหรับคนไทย ที่กำหนดเองของคุณบุญเน้นภาระหนี้ ต่อพ่อแม่ รวม ทั้ง ต่อผู้ปกครอง ครู และผู้ปกครอง อธิบายถึงความรู้สึกและแนวทางปฏิบัติที่เกี่ยวข้องในความสัมพันธ์บางอย่างจัดรอบออกวีซ่าทั่วไป บัญชีทำหน้าที่ช้าของการแลกเปลี่ยนคำนวณตามการตีความภายในเครื่องชั่งและการวัด [7]นอกจากนี้ยังถือว่าหยาบขั้นตอนบนของไทยสกุลเงิน (ไทยเหรียญหรือธนบัตร) เป็นพวกเขาคล้ายคลึงกับของกษัตริย์ไทย1941-42 รัฐ องก้บแปลกพิบูลสงคราม ทำการเปลี่ยนแปลงทิวทัศน์ในวัฒนธรรมไทย ความทันสมัยความพยายามกำลังใจในการสวมใส่ของผู้หญิงแบบเครื่องแต่งกาย แก่แต่งตัวในรูปแบบทันสมัยมากขึ้นมีจำนวนของประเพณีไทยที่เกี่ยวข้องกับสถานะพิเศษของพระสงฆ์ในสังคมไทย พระไทยที่ห้ามติดต่อทางกายภาพกับผู้หญิง ผู้หญิงจึงต้องให้ส่งพระสงฆ์เพื่อให้แน่ใจว่า ไม่เกิดอุบัติเหตุติดต่อ ความหลากหลายของวิธีการที่ถูกว่าจ้างเพื่อให้แน่ใจว่า ไม่ติดต่อเสีย (หรือลักษณะที่ปรากฏของผู้ติดต่อดังกล่าว) ระหว่างหญิงและพระสงฆ์เกิดขึ้น ผู้หญิงการถวายเพื่อสงฆ์วางของบริจาคที่เท้า ของพระภิกษุสงฆ์ หรือ บนผ้าวางอยู่บนพื้นดินหรือตาราง ผงหรือวัตถุประสงค์เพื่อนำพร unguents จะใช้กับผู้หญิงไทยสงฆ์ใช้สิ้นสุดเทียนหรือติด Laypersons จะต้องนั่ง หรือยืน ด้วยศีรษะของพวกเขาในระดับต่ำกว่าพระสงฆ์ ภายในวัด พระสงฆ์อาจนั่งบนพระในพิธีเพื่อให้ง่ายเพื่อให้บรรลุนี้เมื่อนั่งอยู่ในวัด หนึ่งจะต้องชี้เท้าจากภาพพระ ศาลภายในไทยเรสซิเดนซ์จะจัดเพื่อให้แน่ใจว่า เท้าจะไม่ชี้ไปยังไอคอนทางศาสนา เช่นวางศาลเป็นหัวเตียง ผนังเดียวกันหากบ้านมีขนาดเล็กเกินไปจะเอาศาลเจ้าจากห้องนอนทั้งหมดเป็น cu

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเพณีดั้งเดิมและชาวบ้านของคนไทยที่ถูกรวบรวมและอธิบายโดยพระยานุ Rajadhon ในศตวรรษที่ 20 ในช่วงเวลาที่ความทันสมัยเปลี่ยนโฉมหน้าของประเทศไทยและเป็นจำนวนมากของประเพณีหายไปหรือกลายไปปรับใช้กับชีวิตที่ทันสมัย ยังคงมุ่งมั่นที่มีต่อการปรับแต่งหยั่งรากลึกในวัฒนธรรมสยามโบราณประกอบด้วยการส่งเสริมสิ่งที่ได้จากการกลั่นและการหลีกเลี่ยงความเลวเป็นสิ่งสำคัญของชีวิตประจำวันของคนไทยและในระดับสูงของพวกเขาของค่า. [5] หนึ่งที่โดดเด่นที่สุด ศุลกากรไทยไหว้ ที่ใช้ในการทักทายปล่อยสละหรือการรับรู้ก็มาในหลายรูปแบบสะท้อนให้เห็นถึงสถานะความสัมพันธ์ของผู้ที่เกี่ยวข้อง โดยทั่วไปการทักทายที่เกี่ยวข้องกับการสวดมนต์เช่นเดียวกับมือคล้ายกับ Anjali Mudra ของอนุทวีปอินเดียและยังอาจรวมถึงการน้อมเล็กน้อยของหัว คำทักทายนี้มักจะมาพร้อมกับรอยยิ้มอันเงียบสงบเป็นสัญลักษณ์ของอารมณ์อบอุ่นและทัศนคติที่น่ารื่นรมย์ ประเทศไทยมักจะถูกเรียกว่า "ดินแดนแห่งรอยยิ้ม" ในโบรชัวร์ท่องเที่ยว. แสดงสาธารณะของความรักไม่ได้สุดเหวี่ยงที่พบบ่อยในสังคมไทยแบบดั้งเดิมโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างคนรัก. [6] มันจะกลายเป็นเรื่องปกติมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนรุ่น. เด่น บรรทัดฐานทางสังคมที่ถือได้ว่ามีคนสัมผัสบนหัวอาจจะถือว่าหยาบคาย ก็ถือว่ายังหยาบคายกับสถานที่หนึ่งของเท้าในระดับเหนือหัวของคนอื่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคนที่มีสถานะทางสังคมที่สูงขึ้น นี้เป็นเพราะคนไทยพิจารณาเท้าจะเป็นส่วนที่สกปรกและ lowliest ของร่างกายและศีรษะส่วนที่ยอมรับมากที่สุดและสูงที่สุดของร่างกาย นอกจากนี้ยังมีผลต่อวิธีการที่คนไทยนั่งเมื่ออยู่บนพื้นดินของพวกเขาเสมอฟุตชี้ออกไปจากคนอื่น ๆ ซุกไปที่ด้านข้างหรือด้านหลังพวกเขา ชี้ไปที่การสัมผัสหรือสิ่งที่มีเท้านอกจากนี้ยังถือเป็นเรื่องหยาบคาย. การแสดงความเคารพของน้องต่อพี่เป็นค่ารากฐานที่สำคัญในประเทศไทย ครอบครัวในระหว่างพิธีทางพุทธศาสนาสำหรับชายหนุ่มที่กำลังจะได้รับการบวชเป็นพระสงฆ์. ตั้งแต่นิสัยเงียบสงบมีมูลค่าความขัดแย้งและการแสดงอย่างฉับพลันของความโกรธจะเลี่ยงในวัฒนธรรมไทย ด้วยเหตุผลเหล่านี้ผู้เข้าชมควรดูแลไม่ให้เกิดความขัดแย้งหรือเพื่อแสดงความโกรธ ความขัดแย้งหรือข้อพิพาทที่ควรจะจัดการด้วยรอยยิ้มและไม่มีความพยายามที่ควรจะทำเพื่อกำหนดโทษไปยังอีก ในชีวิตประจำวันในประเทศไทยมีความสำคัญอย่างมากกับแนวคิดของ Sanuk นั้น ความคิดที่ว่าชีวิตควรจะสนุก ด้วยเหตุนี้คนไทยอาจจะขี้เล่นค่อนข้างที่ทำงานและในระหว่างกิจกรรมวันต่อวัน แสดงอารมณ์เชิงบวกในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมยังมีความสำคัญในวัฒนธรรมไทย. บ่อยครั้งที่คนไทยจะจัดการกับความขัดแย้งเล็ก ๆ น้อย ๆ ความผิดพลาดหรือความโชคร้ายโดยใช้วลีไร่ปากกาเชียงใหม่แปลว่า "มันไม่สำคัญ" การใช้งานที่แพร่หลายของวลีนี้ในประเทศไทยสะท้อนให้เห็นถึงการจำหน่ายไปสู่การลดความขัดแย้งความขัดแย้งหรือข้อร้องเรียน รอยยิ้มและประโยคที่ว่า "ปากกาเชียงใหม่เชียงราย" แสดงให้เห็นว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญและดังนั้นจึงไม่มีความขัดแย้งหรือความอัปยศที่เกี่ยวข้อง. เคารพในลำดับชั้นเป็นค่าที่สำคัญมากสำหรับคนไทย ประเพณีบุญคุณเน้นภาระหนี้ที่มีต่อพ่อแม่ผู้ปกครองตลอดจนผู้ปกครองที่มีต่อครูและผู้ดูแล มันอธิบายความรู้สึกและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องในความสัมพันธ์บางอย่างจัดรอบการแลกเปลี่ยนทั่วไปการบัญชีที่ออกฤทธิ์ช้าของการแลกเปลี่ยนคำนวณตามตีความเครื่องชั่งน้ำหนักและมาตรการในประเทศ. [7] ก็ถือว่ายังหยาบคายไปยังขั้นตอนอยู่กับชนิดของสกุลเงินใด ๆ (ภาษาไทย เหรียญหรือธนบัตร) ขณะที่พวกเขามีความคล้ายคลึงกันของพระมหากษัตริย์แห่งประเทศไทย. เอกสารที่ทางวัฒนธรรม 1941-1942 ไทยประกาศใช้โดยแปลกพิบูลสงครามทำให้มีการเปลี่ยนแปลงกวาดในวัฒนธรรมไทย ความพยายามในการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ท้อแท้การสวมชุดแต่งกายแบบดั้งเดิมของผู้หญิงในความโปรดปรานของรูปแบบที่ทันสมัยมากขึ้นของการแต่งกาย. มีจำนวนของศุลกากรไทยเกี่ยวกับสถานะพิเศษของพระสงฆ์ในสังคมไทย พระสงฆ์ไทยเป็นสิ่งต้องห้ามการติดต่อทางกายภาพกับผู้หญิง ผู้หญิงที่คาดว่าดังนั้นเพื่อให้วิธีการผ่านพระสงฆ์เพื่อให้มั่นใจว่าการสัมผัสโดยบังเอิญไม่ได้เกิดขึ้น ความหลากหลายของวิธีการที่ถูกว่าจ้างเพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีการติดต่ออื่น ๆ (หรือลักษณะของการติดต่อดังกล่าว) ระหว่างผู้หญิงและพระสงฆ์เกิดขึ้น ผู้หญิงการถวายพระสงฆ์วางบริจาคของพวกเขาที่เท้าของพระภิกษุสงฆ์หรือบนผ้าที่วางอยู่บนพื้นดินหรือตาราง ผงหรือ unguents ตั้งใจที่จะดำเนินการให้ศีลให้พรจะใช้กับผู้หญิงไทยโดยพระสงฆ์ในตอนท้ายของการใช้เทียนหรือติด บุคคลทั่วไปที่คาดว่าจะนั่งหรือยืนอยู่กับหัวของพวกเขาในระดับที่ต่ำกว่าที่ของพระภิกษุสงฆ์ ภายในวัดมีพระสงฆ์อาจจะนั่งอยู่บนยกพื้นในระหว่างพิธีนี้เพื่อให้ง่ายต่อการบรรลุ. เมื่อนั่งอยู่ในวัดหนึ่งที่คาดว่าจะชี้เท้าออกไปจากภาพของพระพุทธเจ้า ศาลเจ้าภายในที่อยู่อาศัยไทยจะจัดเพื่อให้มั่นใจว่าเท้าจะไม่ได้ชี้ไปที่ไอคอนทางศาสนาเช่นการวางศาลเจ้าบนผนังเช่นเดียวกับหัวเตียงที่ถ้าบ้านมีขนาดเล็กเกินไปที่จะเอาศาลเจ้าจากห้องนอน อย่างสิ้นเชิง. นอกจากนี้ยังเป็นลูกบาศ์ก