Numerous biological activities have

Numerous biological activities have been reported in turmeric and its related plant sources such as antioxidant (Kalpravidh et al., 2010), anti- imflammatory (Skrzypezac-Jankun et al., 2000), anti-atherogenic (Ramı ́rez-Bosca ́ et al., 2000), anti-psoriatic (Heng et al., 2000), anti-diabetic (Arun and Nalini, 2002), immunostimulatory (Antony et al., 1999), antibacterial (Singh et al., 2002), and anticancer effects as reviewed by Aggarwal et al. (2003). This also contributes to the incorporation of the healing process of dermal wound (Gopinath et al., 2004) and the prevention of Alzheimer’s disease (Lim et al., 2001). However, Mancuso and Barone (2009) made the criticism in relation to the use of curcuminoids in clinical practice due to its poor bioavailability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานกิจกรรมชีวภาพจำนวนมากในขมิ้น และแหล่งของพืชที่เกี่ยวข้องเช่นสารต้านอนุมูลอิสระ (ศุภชลัสถ์ et al., 2010), ต่อต้าน-imflammatory (Skrzypezac Jankun et al., 2000), ต่อต้าน atherogenic (Ramı ́rez Bosca ́ et al., 2000), ต่อต้าน psoriatic (เฮงและ al., 2000), ต่อต้านโรคเบาหวาน (อรุณและ Nalini, 2002), immunostimulatory (แอนโทนี et al., 1999), ยาปฏิชีวนะ (สิงห์ร้อยเอ็ด al., 2002), และผล anticancer เป็นสรุปโดย Aggarwal et al. (2003) นี้ยังสนับสนุนการประสานของกระบวนการรักษาบาดแผลที่ผิวหนัง (Gopinath et al., 2004) และการป้องกันของโรคอัลไซเมอร์ (Lim และ al., 2001) อย่างไรก็ตาม Mancuso และ Barone (2009) ได้วิจารณ์เกี่ยวกับการใช้เคอร์คิวมินอยด์ในคลินิกเนื่องจากมันดูดซึมไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤทธิ์ทางชีวภาพจำนวนมากได้รับการรายงานในขมิ้นและแหล่งโรงงานที่เกี่ยวข้องเช่นสารต้านอนุมูลอิสระ (Kalpravidh et al., 2010), ต่อต้าน imflammatory (Skrzypezac-Jankun et al., 2000), การป้องกันหลอดเลือดตีบแข็ง (Rami Rez-Bosca และคณะ ., 2000), การป้องกันโรคสะเก็ดเงิน (เฮง et al., 2000), ป้องกันโรคเบาหวาน (อรุณและ Nalini, 2002), immunostimulatory (แอนโทนี et al., 1999), แบคทีเรีย (สิงห์ et al., 2002) และต้านมะเร็ง ผลกระทบที่เป็นไปตามที่ Aggarwal และคณะ (2003) นอกจากนี้ยังก่อให้เกิดการรวมตัวกันของกระบวนการเยียวยาบาดแผลทางผิวหนัง (Gopinath et al., 2004) และการป้องกันโรคอัลไซเม (Lim et al., 2001) อย่างไรก็ตามแมนคูโซและบารอน (2009) ทำให้การวิจารณ์ในความสัมพันธ์กับการใช้งานของขมิ้นชันในการปฏิบัติทางคลินิกเนื่องจากการดูดซึมที่น่าสงสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมทางชีวภาพมากมายได้ถูกรายงานในขมิ้นและแหล่งข้อมูลที่เกี่ยวข้องของพืช เช่น สารต้านอนุมูลอิสระ ( kalpravidh et al . , 2010 ) , anti - imflammatory ( skrzypezac jankun et al . , 2000 ) , ป้องกัน atherogenic ( รามı́เรซกล่อง́ et al . , 2000 ) , anti จัดจำหน่าย ( เฮง et al . , 2000 ) ป้องกันเบาหวาน ( อรุณ และ นลินี immunostimulatory ( 2002 ) , แอนโทนี et al . , 1999 ) , แบคทีเรีย ( Singh et al . , 2002 )มะเร็งและมีผลการตรวจสอบโดย s et al . ( 2003 ) นอกจากนี้ยังมีส่วนช่วยในการรักษาบาดแผล ซึ่งกระบวนการ ( gopinath et al . , 2004 ) และการป้องกันโรค ( ลิม et al . , 2001 ) อย่างไรก็ตาม และ Mancuso บารอน ( 2009 ) ได้วิจารณ์เกี่ยวกับการใช้สารเคอร์คูมินอยด์ในการปฏิบัติทางคลินิก เนื่องจากการดูดซึมไม่ดีของ .