Head in syntax is traditionally und

Head in syntax is traditionally understood as a constituent, which in some sense ‘characterizes’ or ‘dominates’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หัวในไวยากรณ์ดั้งเดิมได้เข้าใจว่าเป็นวิภาค ซึ่งในภาวะ 'ระบุลักษณะ' หรือ 'กุมอำนาจ'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หัวในรูปแบบที่เข้าใจประเพณีที่เป็นส่วนประกอบซึ่งในความรู้สึกบาง 'ลักษณะ' หรือ 'ปกครอง'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หัวหน้าในไวยากรณ์เป็นประเพณีที่เข้าใจ เป็นส่วนประกอบ ซึ่งในความรู้สึกบางอย่าง ' ' หรือ ' ' ในลักษณะการควบคุม