Personal, occupational and psychoso

Personal, occupational and psychosocial factors were found to
influence LBP severity ratings. More importantly, predicting
severity ratings was significantly improved when considering
interaction effects both within and between risk factor categories
(89% of variance explained). When considering risk factor categories
individually, the psychosocial risk factor model was found to
provide the most adequate model (explaining 36% of the variance
in the data), followed by a personal risk factor model (21% of
variance explained), with an occupational risk factor model being
the least adequate model (18% of variance explained). These findings
support previous literature that found a causal relationship
between combinations of risk factors and LBP (Marras, 2005).
A significant increase in ODI ratings was seen with age.
Increased LBP severity with age is expected as the intervertebral
discs undergo degenerative changes with aging (Grotle et al., 2004).
The percentage of subjects with degenerated disks increased with
age in a study and the increase was more rapid in subjects with LBP
(Paajanen et al.,1997). Obesity is a possible risk factor leading to LBP
severity due to several reasons, such as higher mechanical stresses
and abnormal loads on the spine due to the additional weight, loss
of endurance, and reduced healing due to inability of blood flow
and vital nutrients to reach injured areas because of the presence of fatty tissue (Orvieto et al., 1994; Manchikanti, 2000). An observed
trend of increasing LBP severity was seen with BMI, although not
significant in the personal factors model.
Although no gender differences were observed from the
descriptive statistics and the personal factors model, gender was
included in the final model. This may be explained by the fact that
gender may influence the severity of LBP in the presence of other
factors and not by itself.
Though physical activity did not show any trend in the
descriptive statistics, it was significant in the personal factors and
final model with few interaction effects, which implies thatphysical activity may influence LBP severity, which is in accordance
with studies that have reported a higher incidence of LBP and disc
herniation in populations that exercised regularly (Frymoyer et al.,
1983; Van der Linden and Fahrer,1988). However, the association of
physical activity to LBP is not well understood and further investigations
may be warranted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนบุคคลปัจจัยทางจิตสังคมและการประกอบอาชีพพบว่า
มีผลต่อการจัดอันดับความรุนแรง LBP ที่สำคัญกว่าการคาดการณ์
การจัดอันดับความรุนแรงได้รับการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อพิจารณาถึง
ผลกระทบต่อการทำงานร่วมกันทั้งภายในและระหว่างประเภทปัจจัยเสี่ยง
(89% ของความแปรปรวนอธิบาย) เมื่อพิจารณาปัจจัยเสี่ยงประเภท
รายบุคคลรูปแบบปัจจัยเสี่ยงทางจิตสังคมพบว่า
รูปแบบการให้เพียงพอมากที่สุด (36% อธิบายความแปรปรวน
ในข้อมูล) ตามด้วยปัจจัยเสี่ยงส่วนบุคคลรูปแบบ (21% ของ
ความแปรปรวนอธิบาย) กับการประกอบอาชีพ รูปแบบที่เป็นปัจจัยเสี่ยง
อย่างน้อยรุ่นที่เพียงพอ (18% ของความแปรปรวนอธิบาย) การค้นพบนี้
สนับสนุนวรรณกรรมก่อนหน้านี้ที่พบว่ามีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ
ระหว่างการรวมกันของปัจจัยเสี่ยงและ LBP (Marras, 2005).
เพิ่มขึ้นอย่างมากในการจัดอันดับ ODI ก็เห็นกับอายุ.
เพิ่มความรุนแรง LBP กับอายุที่คาดว่าเป็น intervertebral
แผ่นได้รับการเปลี่ยนแปลงความเสื่อมที่มีริ้วรอย (Grotle et al., 2004).
ร้อยละของวิชาที่มีดิสก์ถดถอยเพิ่มขึ้นกับ
อายุในการศึกษาและการเพิ่มขึ้นเป็นอย่างรวดเร็วมากขึ้นในวิชาที่มี LBP
(Paajanen et al., 1997) โรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงที่เป็นไปได้นำไปสู่การปวดหลัง
รุนแรงเนื่องจากสาเหตุหลายประการเช่นความเครียดเชิงกลที่สูงขึ้น
และแรงผิดปกติเกี่ยวกับกระดูกสันหลังเนื่องจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น, การสูญเสีย
ของความอดทนและการรักษาลดลงเนื่องจากการไร้ความสามารถของการไหลเวียนเลือด
และสารอาหารที่สำคัญในการเข้าถึง พื้นที่ที่ได้รับบาดเจ็บเพราะการปรากฏตัวของเนื้อเยื่อไขมัน (Orvieto et al, 1994;. Manchikanti, 2000) สังเกตเห็น
แนวโน้มของการเพิ่มความรุนแรง LBP ถูกมองว่ามีค่าดัชนีมวลกายแม้ว่าจะไม่
สำคัญในปัจจัยส่วนบุคคลรูปแบบ.
แม้ว่าจะไม่มีความแตกต่างทางเพศถูกตั้งข้อสังเกตจาก
สถิติเชิงพรรณนาและปัจจัยส่วนบุคคลรุ่นเพศได้รับการ
รวมอยู่ในรูปแบบสุดท้าย นี้อาจจะอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่า
เพศอาจมีผลต่อความรุนแรงของการปวดหลังในที่อื่น ๆ
ปัจจัยและไม่ได้โดยตัวของมันเอง.
แม้ว่าการออกกำลังกายไม่ได้แสดงแนวโน้มใด ๆ ในการ
ใช้สถิติเชิงพรรณนามันเป็นอย่างมีนัยสำคัญในปัจจัยส่วนบุคคลและ
รูปแบบสุดท้ายที่มี ผลกระทบการทำงานร่วมกันไม่กี่ซึ่งหมายถึงกิจกรรม thatphysical อาจมีผลต่อความรุนแรง LBP ซึ่งเป็นไปตาม
ที่มีการศึกษาที่มีการรายงานอุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของ LBP และแผ่น
รองในประชากรที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ (Frymoyer, et al.
1983; แวนเดอร์ลินเด็นและ fahrer 1988 ) อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ของ
การออกกำลังกายที่จะ LBP ไม่เป็นที่เข้าใจกันดีและสืบสวนต่อไป
อาจจะมีการรับประกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนตัว อาชีพ และปัจจัยทางจิตสังคมพบ
อิทธิพลอันดับความรุนแรง LBP . ที่สำคัญ สามารถทำนายคะแนนความรุนแรงเพิ่มขึ้น

เมื่อพิจารณาปฏิสัมพันธ์ทั้งภายในและระหว่างปัจจัยเสี่ยงประเภท
( 89 % ของความแปรปรวน อธิบาย ) เมื่อพิจารณาประเภทปัจจัยเสี่ยง
แต่ละรูปแบบปัจจัยเสี่ยงทางจิตสังคมพบ

ให้นางแบบมากที่สุดเพียงพอ ( อธิบาย 36 % ของความแปรปรวน
ในข้อมูล ) ตามความเสี่ยงส่วนบุคคลปัจจัยรูปแบบ ( 21 %
( อธิบาย ) ที่มีอาชีพปัจจัยความเสี่ยงรูปแบบ
รูปแบบอย่างน้อยเพียงพอ ( 18 % ของความแปรปรวนอธิบาย ) ผลการวิจัยนี้สนับสนุนวรรณกรรมที่พบก่อนหน้านี้

ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างการรวมกันของปัจจัยความเสี่ยงและ LBP ( marras
, 2005 )เพิ่มขึ้นอย่างมากในการจัดอันดับ ODI เห็นกับอายุ .
เมื่อความรุนแรง LBP กับอายุที่คาดว่าเป็นแผ่น intervertebral
เจอการเปลี่ยนแปลงเสื่อมกับอายุ ( grotle et al . , 2004 ) .
เปอร์เซ็นต์ของกลุ่มตัวอย่างที่มีการทะเลาะเบาะแว้งดิสก์เพิ่มขึ้น
อายุการศึกษาและเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็วในวิชาที่มี LBP
( paajanen et al . , 1997 ) โรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงที่อาจนำไปสู่ LBP
ความรุนแรงเกิดจากหลายสาเหตุ เช่น ความเครียดสูงกว่ากล
โหลดผิดปกติบนกระดูกสันหลัง เพราะน้ำหนักเพิ่มการสูญเสีย
ของความทนทานและการรักษาเนื่องจากไม่สามารถ
ไหลเวียนของเลือดและสารอาหารที่สำคัญเพื่อเข้าถึงพื้นที่ที่ได้รับบาดเจ็บ เพราะการปรากฏตัวของเนื้อเยื่อไขมัน ( orvieto et al . , 1994 ; manchikanti 2000 ) การตรวจสอบแนวโน้มของความรุนแรงเพิ่มขึ้น
ปวดหลังที่เห็นมีดัชนีมวลกายแม้ว่าจะไม่ได้
) ปัจจัยส่วนบุคคลรุ่น .
ถึงแม้ว่าความแตกต่างระหว่างเพศพบว่าจาก
สถิติเชิงพรรณนา และปัจจัยส่วนบุคคล แบบเพศ
รวมอยู่ในรุ่นสุดท้าย นี้อาจอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่า
เพศอาจมีผลต่อความรุนแรงของท่าในการแสดงตนของปัจจัยอื่น ๆ

และไม่ได้โดยตัวของมันเอง แม้ว่ากิจกรรมทางกายไม่ได้แสดงแนวโน้มใน
สถิติเชิงพรรณนา คือ ปัจจัยส่วนบุคคล และปัจจัยสําคัญในรุ่นสุดท้ายที่มีปฏิสัมพันธ์
น้อย ซึ่งบางกิจกรรม thatphysical อาจมีผลต่อความรุนแรง LBP ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาที่รายงาน
อุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของ LBP และดิสก์ไม่ ในประชากรที่ออกกำลังกายเป็นประจำ

( frymoyer et al . , 1983 ; แวนเดอร์ลินเดน และ fahrer , 1988 ) อย่างไรก็ตามสมาคม
กิจกรรมทางกาย LBP ไม่เข้าใจ
สืบสวนต่อไปและอาจจะรับประกัน