Faulkner described the title as "an

Faulkner described the title as "an allegorical title; the meaning was, here was a woman who has had a tragedy, a tragedy and nothing could be done about it, and I pitied her and this was a salute ... to a woman you would hand a rose."[1]
Plot summary[edit]

The story opens with a brief first-person account of the funeral of Emily Grierson, an elderly Southern spinster. It then proceeds in a nonlinear fashion to the narrator's recollections of Emily's archaic and increasingly insane behavior throughout the years. Emily is a member of a family in the antebellum Southern aristocracy; after the Civil War, the family has fallen on hard times. She and her father, the last two of the clan, continue to live as if in the past; neither will consent to a marriage for Emily to a man below their perceived status. Her father dies when Emily is about thirty; she refuses to accept that he has been dead for three days, behavior written off by the community as part of her grieving process.
After her acceptance of her father's death, Emily revives somewhat; she becomes friendly with Homer Barron, a Northern laborer who comes to the town as a contractor to pave the sidewalks. The connection surprises the rest of the community: the match would have been far below her earlier standards, and Homer had himself claimed that he was "not a marrying man." The town appeals to Emily's distant cousins; they are her closest remaining relatives, but they have been on bad terms with Emily and her father, and had not even been present at her father's funeral. The cousins arrive at Emily's house, but quickly gain a reputation even worse than that of Emily; the sentiment of the town rallies behind Emily in opposition to the cousins. Indeed, during this time, Emily buys arsenic from a druggist's shop without giving her reasons for needing it; neighbors believe that she means to poison herself with it. However, her relationship with Homer appears to solidify, and there is talk of marriage between the two. Homer leaves the area for a time, reputedly to give Emily a chance to get rid of her cousins, and returns three days after the cousins have left; one person reports seeing Homer walk in the house at night, which is the last contact the neighborhood has with either of them for a long time.
Despite these turnabouts in her social status, Emily continues to behave haughtily, as she had before her father died. Her reputation is such that the city council find themselves unable to confront her about a strong smell that has begun to emanate from the house. Instead, they decide to send men to her house under the cover of darkness to sprinkle lime around the house, after which the smell dissipates. The mayor of the town, Colonel Sartoris, made a gentleman's agreement to overlook her taxes as an act of charity, though it was done under a pretense of repayment towards her father to assuage Emily's pride. Years later, when the next generation has come to power, Emily insists on this informal arrangement, flatly refusing that she owes any taxes; the council declines to press the issue. Emily has become a recluse: she is never seen out of the house, and only rarely accepts people into it; her black servant does all her shopping for her. The community comes to view her as a "hereditary obligation" on the town, who must be humored and tolerated.
The funeral is a large affair; Emily had become an institution, so her death sparks a great deal of curiosity about her reclusive nature and what remains of her house. After she is buried, a group of townsfolk enter her house to see what remains of her life there. The door to her upstairs bedroom is locked; some of the townsfolk kick in the door to see what has been hidden for so long. Inside, among the possessions that Emily had bought for their wedding, lies the horribly decomposed corpse of Homer Barron on the bed; on the pillow beside him is the indentation of a head, and a single thread of Emily's now-gray hair.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

faulkner อธิบายชื่อเป็น "ชื่อเรื่องเชิงเปรียบเทียบ; ความหมายคือที่นี่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้มีโศกนาฏกรรมโศกนาฏกรรมและไม่มีอะไรที่สามารถทำได้เกี่ยวกับเรื่องนี้และฉันสงสารเธอและนี่คือแสดงความยินดี ... กับผู้หญิงคนหนึ่งที่คุณ จะส่งดอกกุหลาบ. "[1]
สรุปแผน [แก้ไข]

เปิดเรื่องกับบัญชีคนแรก ๆ ของงานศพของกรี emily, สามีผู้สูงอายุภาคใต้มันแล้วดำเนินในแบบเชิงเส้นเพื่อความทรงจำของผู้บรรยายพฤติกรรมของโบราณและบ้ามากขึ้น emily ตลอดปีที่ผ่านมา emily เป็นสมาชิกของครอบครัวชนชั้นสูงในภาคใต้กลางเมืองหลังจากสงครามกลางเมืองครอบครัวได้ลดลงเมื่อเวลาที่ยากลำบาก เธอและพ่อของเธอสองคนสุดท้ายของตระกูลที่ยังคงอยู่เหมือนในอดีตที่ผ่านมาจะไม่ยินยอมให้มีการแต่งงานสำหรับ emily คนด้านล่างที่รับรู้สถานะของพวกเขา พ่อของเธอเสียชีวิตเมื่อ emily ประมาณสามสิบ; เธอปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเขาตายมาเป็นเวลาสามวันพฤติกรรมตัดออกโดยชุมชนเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการเสียใจของเธอ
หลังจากการยอมรับของเธอในการตายของพ่อของเธอ emily ฟื้นค่อนข้าง. เธอจะกลายเป็น เป็นมิตรกับโฮเมอร์บาร์รอนคนงานภาคเหนือที่มาถึงเมืองที่เป็นผู้รับเหมาเพื่อปูทางเท้า เชื่อมต่อส่วนที่เหลือน่าประหลาดใจของชุมชน: การแข่งขันจะได้รับต่ำกว่ามาตรฐานก่อนหน้านี้ของเธอและโฮเมอร์มีตัวเองอ้างว่าเขาเป็น "คนไม่ได้แต่งงาน." เมืองเพื่อดึงดูดความสนใจของญาติที่ห่างไกลของเอมิลี่ที่พวกเขาเป็นญาติสนิทของเธอที่เหลือแต่พวกเขาได้รับในแง่ไม่ดีกับเอมิลี่และพ่อของเธอและไม่เคยแม้กระทั่งปัจจุบันที่งานศพของพ่อของเธอ ญาติมาถึงที่บ้านของเอมิลี่ แต่อย่างรวดเร็วได้รับชื่อเสียงเลวร้ายยิ่งกว่าที่ emily; ความเชื่อมั่นของการชุมนุมในเมืองหลัง emily ในการต่อสู้กับญาติ อันที่จริงในช่วงเวลานี้emily สารหนูซื้อจากร้านขายยาโดยไม่ให้เหตุผลที่เธอต้องมันเพื่อนบ้านเชื่อว่าเธอหมายถึงการที่จะวางยาพิษตัวเองกับมัน แต่ความสัมพันธ์ของเธอกับโฮเมอร์ที่ดูเหมือนจะแข็งและมีการพูดคุยของการแต่งงานระหว่างสอง โฮเมอร์ออกจากพื้นที่ในช่วงเวลาที่โด่งดังเพื่อให้เอมิลี่มีโอกาสที่จะได้รับการกำจัดของญาติของเธอและผลตอบแทนสามวันหลังจากที่ญาติได้ทิ้ง;หนึ่งรายงานผู้เห็นเดินโฮเมอร์ในบ้านในเวลากลางคืนซึ่งเป็นติดต่อล่าสุดพื้นที่ใกล้เคียงมีทั้งของพวกเขาเป็นเวลานาน.
แม้จะมี turnabouts เหล่านี้ในสถานะทางสังคมของเธอ emily ยังคงประพฤติเต๊ะขณะที่เธอมีมาก่อนที่พ่อของเธอ เสียชีวิตชื่อเสียงของเธอเป็นเช่นที่สภาเทศบาลเมืองพบว่าตัวเองไม่สามารถที่จะเผชิญหน้ากับเธอเกี่ยวกับกลิ่นที่แข็งแกร่งที่ได้เริ่มที่จะออกมาจากบ้าน แทนพวกเขาตัดสินใจที่จะส่งคนไปที่บ้านของเธอภายใต้ฝาครอบของความมืดโรยปูนขาวรอบบ้านหลังจากที่ว้าวุ่นกลิ่น นายกเทศมนตรีของเมืองพันเอก Sartoris,ที่ทำข้อตกลงของสุภาพบุรุษที่จะมองข้ามภาษีของเธอขณะที่การกระทำขององค์กรการกุศลแม้ว่ามันจะทำภายใต้ข้ออ้างของการชำระหนี้ที่มีต่อพ่อของเธอที่จะระงับความภาคภูมิใจของเอมิลี่ ปีต่อมาเมื่อคนรุ่นต่อไปที่มีมาสู่อำนาจ emily ยืนยันในการจัดระบบนี้อย่างเด็ดขาดปฏิเสธว่าเธอเป็นหนี้ภาษีใดสภาปฏิเสธที่จะกดปัญหา emily ได้กลายเป็นสันโดษ:เธอจะไม่เคยเห็นออกมาจากบ้านและแทบจะไม่เคยยอมรับคนในมันคนรับใช้สีดำของเธอไม่ทั้งหมดช้อปปิ้งของเธอสำหรับเธอ ชุมชนมาเพื่อดูว่าเธอเป็น "ภาระหน้าที่ทางพันธุกรรม" ในเมืองที่ต้องอารมณ์และทน
งานศพเป็นเรื่องใหญ่. emily ได้กลายเป็นสถาบันดังนั้นการตายของเธอเกิดประกายไฟการจัดการที่ดีของความอยากรู้เกี่ยวกับธรรมชาติสันโดษของเธอและสิ่งที่เหลืออยู่ในบ้านของเธอ หลังจากที่เธอถูกฝังอยู่ในกลุ่มของชาวกรุงเข้าไปในบ้านของเธอที่จะเห็นสิ่งที่เหลืออยู่ในชีวิตของเธอมี ประตูไปที่ห้องนอนชั้นบนของเธอถูกล็อคบางส่วนของชาวกรุงเตะในประตูที่จะเห็นสิ่งที่ได้รับที่ซ่อนอยู่เป็นเวลานาน ภายในหมู่ทรัพย์สินที่เอมิลี่ได้ซื้อสำหรับงานแต่งงานของพวกเขาอยู่ศพย่อยสลายอย่างน่ากลัวของบาร์รอนโฮเมอร์บนเตียง; บนหมอนข้างๆเป็นรอยหยักของหัวและด้ายเดียวของเอมิลี่ตอนนี้ผมสีเทา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอล์คเนอร์อธิบายชื่อเรื่องว่า "เรื่อง allegorical ความหมายได้ นี่เป็นผู้หญิงที่มีเป็นโศกนาฏกรรม โศกนาฏกรรมและไม่สามารถทำได้เกี่ยวกับ และจำเลย pitied เธอ และนี้เป็นการแสดงคารวะต่อ...ให้ผู้หญิง คุณจะหยิบดอกกุหลาบ "[1]
สรุปแผน [แก้ไข]

เปิดเรื่องกับบัญชีคนแรกโดยย่อของพิธีศพของ Emily รับเชิญ spinster ภาคใต้มีผู้สูงอายุ มันแล้วดำเนินไม่เชิงเส้นในการ recollections ของผู้บรรยายของเอมิลี่บ้ามากขึ้น และพวกพฤติกรรมตลอดทั้งปี เอมิลี่เป็นสมาชิกของครอบครัวใน antebellum เก่า ๆ ใต้ หลังจากสงครามกลางเมือง ครอบครัวตกในเวลายาก เธอและพ่อของเธอ สองตระกูล ล่าสุดยังอยู่เหมือนในอดีต ไม่จะยินยอมให้สมรสสำหรับเอมิลี่ถึงชายด้านล่างสถานะของพวกเขารับรู้ พ่อของเธอตายเมื่อเอมิลี่เกี่ยวกับสามสิบ เธอปฏิเสธที่จะยอมรับว่า เขาได้ตายสามวัน ตัด โดยชุมชนเป็นส่วนหนึ่งของเธอ grieving กระบวนการพฤติกรรม
หลังจากที่เธอยอมรับความตายของพ่อของเธอ Emily revives ค่อนข้าง เธอจะเป็นมิตรกับโฮเมอร์มุ่ง laborer เหนือมาถึงเมืองที่เป็นผู้รับเหมาขอแยะ การเชื่อมต่อ surprises ของชุมชน: จะได้รับการจับคู่มากต่ำกว่ามาตรฐานก่อนหน้านี้ของเธอ และโฮเมอร์ได้เองอ้างว่า เป็น "ไม่เป็นชายแท้ ๆ คน" เมืองที่ดึงดูดให้ลูกพี่ลูกของเอมิลี่ไกลน้อง พวกเขาเป็นญาติของเธอที่เหลือใกล้เคียงที่สุด แต่พวกเขาได้บาดหมางกับเอมิลี่และพ่อของเธอ และไม่ได้มาอยู่ในงานศพของพ่อของเธอ ลูกพี่ลูกน้องมาถึงที่บ้านของเอมิลี่ แต่อย่างรวดเร็วได้รับชื่อเสียงแย่กว่าของเอมิลี่ ความเชื่อมั่นของแรลลี่เมืองหลังเอมิลี่ในลูกพี่ลูกน้อง ในช่วงเวลานี้ แน่นอน เอมิลี่ซื้อสารหนูจากร้านของเภสัชกรปรุงก็สาเหตุที่เธอต้องการมัน เพื่อนบ้านเชื่อว่า เธอหมายความว่า วางยาตัวเองด้วย อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ของเธอกับโฮเมอร์ถึง แข็ง และมีการพูดคุยของการแต่งงานระหว่างทั้งสอง โฮเมอร์พื้นที่เวลา ลดให้เอมิลี่โอกาสกำจัดลูกพี่ลูกน้องของเธอ และกลับสามวันหลังจากลูกพี่ลูกน้องได้ทิ้ง คนรายงานเห็นโฮเมอร์เดินในบ้านในเวลากลางคืน ที่ติดต่อล่าสุดพื้นที่ใกล้เคียงมีพร้อมของพวกเขาสำหรับความยาวเวลา.
แม้เหล่านี้ turnabouts ในสถานะทางสังคมของเธอ เอมิลี่ยังคงประพฤติ haughtily เธอมีก่อนตายพ่อของเธอ ชื่อเสียงของเธอเป็นที่สภาเมืองค้นหาตัวเองไม่สามารถเผชิญหน้าเธอเกี่ยวกับกลิ่นที่เริ่ม emanate จากบ้าน แทน พวกเขาจะส่งคนไปที่บ้านของเธอ under the cover of ความมืดโรยปูนรอบบ้าน ที่กลิ่น dissipates นายกเทศมนตรีของเมือง พันเอก Sartoris ทำข้อตกลงของสุภาพบุรุษเมินภาษีของเธอเป็นของกุศล แม้ว่ามันถูกแล้วภายใต้สนิทของค่าต่อพ่อของเธอเพื่อความภาคภูมิใจของเอมิลี่ assuage ปีต่อมา เมื่อรุ่นต่อไปมามีอำนาจ เอมิลี่รมย์ตามนี้เป็น flatly ปฏิเสธว่า เธอค้างชำระภาษีใด ๆ สภาปฏิเสธกดปัญหา เอมิลี่เป็น recluse: เธอไม่เคยเห็นออกจากบ้าน และเท่านั้นไม่ค่อยยอมรับคนในนั้น ผู้รับใช้ของเธอสีดำไม่ทั้งหมดของเธอซื้อเธอ ชุมชนมาดูเธอเป็นข้อความ "รัชทายาทแห่งผูกพัน" ในเมือง ที่ต้อง humored และสมการ
พิธีศพเป็นเรื่องใหญ่ เอมิลี่ได้กลายเป็น สถาบัน ดังนั้น ความตายของเธอสปาร์คสมากอยากรู้เกี่ยวกับธรรมชาติของเธอรู้สึกอุ่นใจและส่วนที่เหลือที่บ้านของเธอ หลังจากเธอถูกฝัง กลุ่มของสมัยก่อนป้อนบ้านเพื่อดูส่วนของชีวิตของเธอ ล็อกประตูห้องนอนชั้นบนของเธอ บางในสมัยก่อนเตะในประตูเพื่อดูว่าได้ถูกซ่อนสำหรับนาน ภายใน ระหว่างทรัพย์สินที่ เอมิลี่ที่ได้ซื้อมาในงานแต่งงาน อยู่กับศพสลายตัวอย่างน่ากลัวของโฮเมอร์มุ่งบนเตียง บนหมอนข้างเขาเป็นย่อหน้าของหัวหน้า และเธรดเดียวของผมตอนนี้สีเทาของเอมิลี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บอร์แจสอธิบายเรื่องที่เป็น"ชื่อเป็นเชิงเปรียบเทียบที่ความหมายที่มาที่นี่ก็เป็นผู้หญิงที่มีเกิดโศกนาฏกรรมที่เกิดโศกนาฏกรรมที่และไม่มีอะไรจะทำได้เรื่องนี้และผมสมเพชของเธอและเป็นการยิงสลุตที่ผู้หญิงที่คุณจะมือขึ้น."[ 1 ]ที่สรุป
วางแผน[แก้ไข]

เรื่องจะเปิดออกพร้อมบัญชีบุคคลที่หนึ่งบทสรุปของงานศพของเอมิลี่ grierson สาวแก่ผู้สูงอายุที่ ภาค ใต้แล้วนำเงินในแฟชั่น nonlinear ที่จะครึ้มของผู้บรรยายของพฤติกรรมโบราณและเพิ่มมากขึ้นของเอมิลี่บ้าตลอดปี เอมิลี่เป็นหนึ่งในสมาชิกของครอบครัวหนึ่งในชนชั้นสูงทางตอนใต้ Antebellum เพียงแห่งเดียวที่พลเรือนหลังจากสงครามที่ครอบครัวที่มีอยู่ในเท่าฮาร์ดดิสก์ เธอและบิดาของเธอสุดท้ายทั้งสองของหมู่คนที่ดำเนินการต่อในการใช้ชีวิตอยู่ในอดีตได้ไม่ว่าจะได้รับความยินยอมจากการแต่งงานของเอมิลี่กับคนที่ด้านล่างสถานะการรับรู้ของพวกเขา พ่อของเธอตายเมื่อเอมิลี่มีประมาณสามสิบเธอปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเขามีการตายลักษณะการทำงานสำหรับสามวันเป็นลายลักษณ์อักษรโดยชุมชนที่เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการ grieving ของเธอ.
หลังจากการยอมรับของเธอในการตายของพ่อของเธอเอมิลี่ revives บ้างเธอจะกลายเป็นมิตรพร้อมด้วยราคาดีเซล Barronคนงานทางตอนเหนือที่มาเพื่อไปยังเมืองที่เป็นคู่สัญญาที่จะปูทางเท้าที่. การเชื่อมต่อที่เกิดจากความเข้าใจผิดส่วนที่เหลือของชุมชนนั้นตรงกับที่จะได้รับการไกลด้านล่างมาตรฐานก่อนหน้านี้ของเธอและเขาเองดีเซลอ้างว่าเขาคือ"ไม่ใช่คนแต่งงานกับ"เมืองที่ร้องเรียนกับลูกพี่ลูกน้องอยู่ไกลออกไปของเอมิลี่ที่มีญาติที่เหลืออยู่ใกล้กับเธอแต่ก็มีอยู่ในเงื่อนไขไม่ดีกับเอมิลี่และบิดาของเธอและไม่ได้อยู่ในงานศพของพ่อของเธอได้ ลูกพี่ลูกน้องที่มาถึงที่บ้านของเอมิลี่แต่ได้อย่างรวดเร็วมีชื่อเสียงที่แย่ที่สุดคือเอมิลี่ที่ความรู้สึกของเมืองที่เบนซ์อยู่หลังบ้านเอมิลี่ในทางตรงข้ามกับลูกพี่ลูกน้องที่ จริงๆแล้วในระหว่างช่วงเวลานี้เอมิลี่ซื้อสารหนูจากร้านของคนขายยาโดยไม่ให้เหตุผลของเธอสำหรับความต้องการและเพื่อนบ้านเชื่อว่าเธอคือความหมายของการวางยาพิษตัวเองด้วย แต่ถึงอย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ของเธอกับดีเซลจะปรากฏขึ้นเพื่อให้เกิดความมั่นคงและมีการพูดถึงการแต่งงานระหว่างทั้งสองที่ เจ้าบ้านออกจากพื้นที่ได้ในช่วงเวลาที่จะทำให้เอมิลี่(มีโอกาสได้ทำให้หมดไปในการส่งคืนและลูกพี่ลูกน้องของเธอสามวันหลังจากลูกพี่ลูกน้องที่มีด้านซ้ายผู้ใช้คนหนึ่งรายงานเมื่อเห็นเจ้าบ้านเดินเข้าไปด้านในบ้านในเวลากลางคืนซึ่งเป็นการติดต่อครั้งสุดท้ายที่เขตพื้นที่ที่มีให้บริการทั้งเป็นเวลายาวนาน.
แม้ว่า turnabouts เหล่านี้ในสถานะทางสังคมของเธอเอมิลี่จะยังคงดำเนินต่อไปในการปฏิบัติตัวหยิ่งยโสซึ่งเธอได้ก่อนพ่อของเธอตายไปมีชื่อเสียงในด้านของเธอเป็นเช่นที่คณะมนตรีเมืองพบว่าตัวเองไม่สามารถประจันหน้ากับเธอเกี่ยวกับกลิ่นแรงที่ได้เริ่มออกมาจากบ้าน แต่พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะส่งคนไปที่บ้านของเธอในฝาครอบของความมืดเพื่อประพรมน้ำมะนาวโดยรอบบ้านที่มีกลิ่นที่ช่วยกระจาย พันเอก sartoris นายกเทศมนตรีของเมืองได้ทำความตกลงของ สุภาพบุรุษ ที่จะสามารถมองเห็นไปยังเก็บ ภาษี ของเธอเป็นการทำให้การกุศลแม้จะเป็นเสแสร้งทำตามที่มีการชำระคืนไปทางบิดาของเธอในการระงับความ ภาคภูมิใจ ของเอมิลี่ ปีต่อมาเมื่อคนรุ่นถัดไปที่มีมาให้ใช้พลังงานเอมิลี่ยืนกรานว่าการจัดเตรียมในแบบไม่เป็นทางการแห่งนี้แบนไม่ยอมว่าเธอก็เป็นหนี้เสีย ภาษี ใดๆคณะมนตรีปฏิเสธที่จะกดออก เอมิลี่ได้กลายเป็นนักพรตเธอไม่เคยเห็นออกมาจากบ้านและเท่านั้นไม่รับประชาชนเข้าสู่ผู้รับใช้สีดำของเธอไม่แหล่งช้อปปิ้งทั้งหมดของเธอสำหรับเธอ ชุมชนเข้ามาดูเธอเป็น" ภาระ หน้าพระ"ในเมืองที่จะต้องมีอารมณ์ขันและยอม.
งานศพที่เป็นเรื่องใหญ่ที่เอมิลี่ก็กลายเป็นสถาบันที่ดังนั้นการตายของเธอประกายไฟข้อตกลงที่ดีเยี่ยมของความสนใจใคร่รู้เกี่ยวกับไม่ชอบสังคมและธรรมชาติของเธอแล้วอะไรล่ะที่ยังเหลืออยู่ในบ้านของเธอ หลังจากที่เธอได้ถูกฝังอยู่กลุ่มของชาวเมืองเข้าไปในบ้านของเธอเพื่อดูว่าจะยังคงอยู่ในชีวิตของเธอไว้ที่นั่น ประตูไปที่ห้องนอนชั้นบนของเธอจะถูกล็อคชาวเมืองที่บางคนเตะอยู่ที่ประตูเพื่อดูว่ามีการซ่อนอยู่เป็นเวลานาน ด้านในของทรัพย์สินที่เอมิลี่ที่ซื้อมาสำหรับการจัดงานแต่งงานของพวกเขาทอดตัวอยู่น่ากลัวศพเน่าของเจ้าบ้าน Barron บนที่นอนบนหมอนข้างๆเขามีรอยของหัวและเธรดเดียวของผมในตอนนี้ได้สีเทาของเอมิลี่