In the WBV group, postural sway dec

In the WBV group, postural sway decreased by 36% with eyes open and by 40% with eyes closed following 6-week training; further, this decrease was considerably greater in the WBV group as compared to that in the other groups. Because ML postural sway is highly correlated with fall risk, the decreases in ML postural sway observed in the present study are considered to be clinically meaningful (Maki et al. 1994; Stel et al. 2003). Furthermore, a number of studies concerning fall prevention in the elderly have repeatedly emphasized that a decrease in postural sway is substantially correlated with fall prevention (Allet et al. 2010; Cakrt et al. 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกลุ่ม WBV, sway เนื้อ postural ลด 36% พร้อมเปิดตา และ 40% ด้วยตาปิดต่อการฝึกอบรม 6 สัปดาห์ เพิ่มเติม การลดลงของได้มากขึ้นอย่างมากในกลุ่ม WBV เมื่อเทียบกับที่ในกลุ่มอื่น ๆ เพราะ ML เนื้อ postural sway เป็นสูง correlated กับความเสี่ยงลดลง ลดในกทางเนื้อ postural ML ในการศึกษาปัจจุบันจะถือเป็นความหมายทางคลินิก (ร็อคเฟลเลอร์ et al. 1994 Stel et al. 2003) นอกจากนี้ จำนวนของการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันการลดลงในผู้สูงอายุมีซ้ำ ๆ เน้นที่ ลดลงในเนื้อ postural sway เป็นมาก correlated กับป้องกันตก (Allet et al. 2010 Cakrt et al. 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกลุ่ม WBV, แกว่งไปแกว่งทรงตัวลดลง 36% ด้วยดวงตาที่เปิดกว้างและ 40% ด้วยตาปิดต่อไปนี้การฝึกอบรม 6 สัปดาห์; ต่อไปนี้คือการลดลงอย่างมากมากขึ้นในกลุ่ม WBV เมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ เพราะแกว่งไปแกว่งทรงตัว ML มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ลดลงลดลงในแกว่งไปแกว่งทรงตัว ML พบในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการพิจารณาจะมีความหมายในทางคลินิก (Maki et al, 1994;.. Stel et al, 2003) นอกจากนี้จากการศึกษาเกี่ยวกับการป้องกันการล่มสลายในผู้สูงอายุได้เน้นซ้ำว่าการลดลงของการทรงตัวแกว่งไปแกว่งมาจะมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการป้องกันการล่มสลาย (Allet et al, 2010;.. Cakrt et al, 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกลุ่ม wbv postural sway , ลดลงร้อยละ 36 และ 40 % โดยลืมตาหลับตาต่อไปนี้การฝึกอบรม 6 สัปดาห์ เพิ่มเติม ลดถูกมากมากกว่าในกลุ่ม wbv เมื่อเทียบกับในกลุ่มอื่น ๆ เพราะมล ท่าทางพลิ้วไหวเป็นอย่างสูง มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงตกการลดลงของมล ท่าทางพลิ้วไหว พบในการศึกษาครั้งนี้ ถือว่าเป็นยาที่มีความหมาย ( มากิ et al . 1994 ; เหล็ก et al . 2003 ) นอกจากนี้ มีงานวิจัยเกี่ยวกับการป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุได้ซ้ำเน้นว่า ลดลงในท่าทางพลิ้วไหว เป็นอย่างมาก มีความสัมพันธ์กับการป้องกันการหกล้ม ( allet et al . 2010 ; cakrt et al .
2010 )