Background Info: The background is

Background Info: The background is mostly self explanatory. This monologue would also work nicely if you had a Scottish/Isrish accent. (I tried looking on the web for an Irish accent monologue and couldn't find one, so that's why I wrote this.) You can put a spin on the monologue about how she hates/loves her "new parents" and feels guilty that she hates/loves her "new parents."
I came to this country about 10 years ago, when I was just a little girl. I miss my home; I miss the countryside and running about freely with my friends. I even miss doing my chores. Mostly I -- I just miss my parents. My real parents. See, when we were going to America, our names weren't registered to leave. We were going to sneak into the crowd, and get onto the boat. We all held hands and tried to stay low.

(starting to cry) We tried to look inconspicuous, but they saw us, and we started to run. The police officers, they started yelling, and I started to cry. We were holding hands... and I tried not to let go... but the crowd -- it broke us up. We weren't holding hands anymore. The last thing my parents said to me was (openly crying) "Run! Run! Leave this place! Don't look back!" I ran until my legs hurt, and until my heart pumped out of my chest.

This couple found me crying on the boat, and said they'd pretend to be my parents. And I've lived with them ever since. But they aren't my parents! (hysterical crying and screaming) THEY'LL NEVER BE MY PARENTS! I abandoned them! (stop crying, looking ashamed) I left them... It's my fault... They told me not to look back, but I look back everyday of my life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลพื้นหลัง: เบื้องหลังเป็นส่วนใหญ่อธิบายตนเอง พรุ่งนี้นี้จะยังทำงานอย่างถ้าคุณสำเนียง สก็อต/Isrish (ฉันพยายามมองบนเว็บสำหรับพรุ่งนี้มีสำเนียงไอริช และไม่สามารถค้นหาหนึ่ง เพื่อที่ว่าทำไมผมเขียนนี้) คุณสามารถวางการหมุนบนพรุ่งนี้เกี่ยวกับวิธีเธอเกลียด/รักพ่อของเธอ"ใหม่" และความรู้สึกผิดที่เธอเกลียด/ชอบ "ใหม่พ่อแม่ของเธอ"ผมมาถึงประเทศนี้ประมาณ 10 ปี เมื่อผมสาวน้อย คิดถึงบ้าน คิดถึงชนบทและทำเกี่ยวกับอิสระกับเพื่อน แม้คิดถึงทำงานบ้านของฉัน ส่วนใหญ่ฉัน--ฉันแค่คิดถึงพ่อ พ่อจริง ดู เมื่อเราไปอเมริกา ชื่อของเราไม่ได้ลงทะเบียนให้ เราจะแอบเข้าไปในฝูงชน และได้รับลงบนเรือ เราทั้งหมดขึ้นมือ และพยายามอยู่ในระดับต่ำ(เริ่มร้องไห้) เราพยายามที่จะดูไม่เด่น แต่พวกเขาเห็นเรา และเราเริ่มต้นการเรียกใช้ เจ้าหน้าที่ตำรวจ พวกเขาเริ่มตะโกน และอยากร้องไห้ เราได้จับมือ... และไม่พยายามปล่อย... แต่ฝูงชน - มันสลายเรา เราไม่ได้จับมืออีกต่อไป เป็นสิ่งสุดท้ายที่พ่อพูดกับฉัน (อย่างเปิดเผยร้องไห้) "การเรียกใช้ เรียกใช้ ทำ อย่ามองย้อนกลับ" ฉันวิ่ง จนเจ็บขาของฉัน และจน กว่าหัวใจสูบจากหน้าอกของฉันคู่นี้พบฉันร้องไห้บนเรือ และกล่าวว่า พวกเขาจะอ้างว่าเป็นตัว พ่อ และผมได้อยู่กับพวกเขาตั้งแต่ แต่พวกเขาไม่ใช่พ่อแม่ของฉัน (hysterical ร้องไห้และกรีดร้อง) นอกจากนี้พวกเขาไม่เคยจะเป็นพ่อ ฉันถูกทอดทิ้งพวกเขา (หยุดร้องไห้ กำลังละอาย) ผมออกจากพวกเขา... มันเป็นความผิดของฉัน... พวกเขาบอกผมไม่มองย้อนกลับไป แต่ผมกลับทุกวันของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลพื้นหลัง: พื้นหลังส่วนใหญ่จะเป็นตัวอธิบาย พูดคนเดียวนอกจากนี้ยังจะทำงานอย่างถ้าคุณมีสก็อต / สำเนียง Isrish (ฉันพยายามมองบนเว็บสำหรับคนเดียวสำเนียงไอริชและไม่สามารถหาหนึ่งเพื่อที่ว่าทำไมผมเขียนนี้.) คุณสามารถใส่สปินคนเดียวเกี่ยวกับวิธีการที่เธอเกลียด / รัก "ผู้ปกครองใหม่" ของเธอและรู้สึกผิดที่ เธอเกลียด / รักเธอ "ผู้ปกครองใหม่."
ฉันมาถึงประเทศนี้ประมาณ 10 ปีที่ผ่านมาเมื่อฉันเป็นเพียงสาวน้อย ฉันคิดถึงบ้านของฉัน; ฉันคิดถึงชนบทและทำงานได้อย่างอิสระกับเพื่อนของฉัน ฉันก็พลาดทำเหลือเกินของฉัน ส่วนใหญ่ผม - ผมแค่คิดถึงพ่อแม่ของฉัน พ่อแม่ที่แท้จริงของฉัน เห็นเมื่อเรากำลังจะไปอเมริกาชื่อของเราไม่ได้ลงทะเบียนจะออกจาก เรากำลังจะไปแอบเข้าไปในฝูงชนและได้รับบนเรือ เราทุกคนจับมือและพยายามที่จะอยู่ในระดับต่ำ. (เริ่มร้องไห้) เราพยายามที่จะดูไม่เด่น แต่พวกเขาเห็นเราและเราเริ่มวิ่ง เจ้าหน้าที่ตำรวจที่พวกเขาเริ่มตะโกนและฉันเริ่มร้องไห้ เราได้จับมือ ... และฉันพยายามที่จะไม่ปล่อยให้ไป ... แต่ฝูงชน - มันยากจนเราขึ้น เราไม่ได้จับมือกันอีกต่อไป สิ่งสุดท้ายที่พ่อแม่ของฉันบอกกับผมว่าถูก (เปิดเผยร้องไห้) "Run! Run! ปล่อยให้สถานที่แห่งนี้! อย่ามองกลับมาแล้ว!" ผมวิ่งจนขาของฉันเจ็บจนหัวใจของฉันสูบออกจากหน้าอกของฉัน. คู่นี้พบฉันร้องไห้บนเรือและบอกว่าพวกเขาต้องการหลอกว่าเป็นพ่อแม่ของฉัน และผมเคยอาศัยอยู่กับพวกเขานับตั้งแต่ แต่พวกเขาไม่ได้เป็นพ่อแม่ของฉัน! (ตีโพยตีพายร้องไห้และกรีดร้อง) พวกเขาจะไม่ถูกพ่อแม่ของฉัน! ฉันทิ้งพวกเขา! (หยุดร้องไห้มองละอายใจ) ผมออกจากพวกเขา ... มันเป็นความผิดของฉัน ... พวกเขาบอกฉันไม่ได้มองย้อนกลับไป แต่ผมมองย้อนกลับไปในชีวิตประจำวันในชีวิตของฉัน