Because abundances typically vary a

Because abundances typically vary at a range of spatial scales, the size of the sam-
pling unit selected to sample populations is very important in identifying patterns
of abundance. For example, consider a population of polychaetes or other small
benthic animals that typically aggregate in clusters, about 10 cm in diameter, with
the clusters spaced about 20–30 cm apart (Fig. 1.5a). Therefore, some patches of
sediment have very large numbers of animals, whereas other patches have very
few or no animals at all. Sampling with very large cores or quadrats, for example
50 cm×50 cm, will give the impression that the animals are very regularly spaced
throughout the site. Each quadrat will probably sample one cluster, with perhaps a
few individuals from adjacent clusters, giving very similar measures of abundance
in each replicate (Fig. 1.5b). This is due to the fact that this size of sampling unit is too large to measure the spatial pattern because the ecological processes causing
these patterns are operating at scales of 30 cm or smaller.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพราะร้านจะแตกต่างกันในช่วงของพื้นที่เครื่องชั่ง ขนาดของ sam-pling เลือกตัวอย่างประชากรเป็นสิ่งสำคัญมากในการระบุรูปแบบความอุดมสมบูรณ์ ตัวอย่างเช่น พิจารณาประชากร polychaetes หรืออื่น ๆ ขนาดเล็กสัตว์ธรรมชาติที่รวมกลุ่ม ประมาณ 10 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง โดยทั่วไปด้วยclusters เว้นระยะห่างประมาณ 20 – 30 ซม.ออกจากกัน (รูป 1.5 แอมป์) ดังนั้น บางแพทช์ของตะกอนมีตัวเลขขนาดใหญ่ของสัตว์ ในขณะที่ซอฟต์แวร์อื่น ๆ มีมากสัตว์น้อย หรือไม่มีเลย การสุ่มตัวอย่าง ด้วยแกนใหญ่หรือ quadrats ตัวอย่างเช่น50 ซม. × 50 ซม. จะทำให้เข้าใจว่า สัตว์อย่างสม่ำเสมอเว้นในเว็บไซต์ Quadrat ละจะคงตัวอย่างคลัสเตอร์หนึ่ง กับบางทีบางบุคคลจากคลัสเตอร์ติด ให้มาตรการคล้ายของมากมายในแต่ละการ replicate (รูป 1.5b) ทั้งนี้เนื่องจากความจริงที่ว่านี้ขนาดของหน่วยสุ่มตัวอย่างมีขนาดใหญ่เกินไปการวัดรูปแบบเชิงพื้นที่เนื่องจาก กระบวนการระบบนิเวศก่อให้เกิดรูปแบบเหล่านี้มีปฏิบัติการที่เครื่องชั่งที่ 30 ซม. หรือเล็กลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะอนุภาคมักจะแตกต่างกันไปในช่วงของเครื่องชั่งอวกาศขนาดของตัวอย่างทดสอบไว้
หน่วยปลิงเลือกให้ประชากรกลุ่มตัวอย่างที่มีความสำคัญมากในการระบุรูปแบบ
ของความอุดมสมบูรณ์ ยกตัวอย่างเช่นพิจารณาประชากรไส้เดือนหรืออื่น ๆ ที่มีขนาดเล็ก
สัตว์หน้าดินที่มักจะรวมอยู่ในกลุ่มประมาณ 10 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางกับ
กลุ่มระยะห่างประมาณ 20-30 ซม. ออกจากกัน (รูป. 1.5A) ดังนั้นแพทช์ของบาง
ตะกอนมีจำนวนมากของสัตว์ในขณะที่แพทช์อื่น ๆ ที่มีมาก
สัตว์ไม่กี่หรือไม่มีเลย การสุ่มตัวอย่างด้วยแกนขนาดใหญ่มากหรือกรอบเช่น
50 ซม. × 50 ซม. จะให้ความรู้สึกว่าสัตว์มีระยะห่างอย่างสม่ำเสมอ
ตลอดทั้งเว็บไซต์ แต่ละ quadrat อาจจะลิ้มลองหนึ่งในกลุ่มที่มีอาจจะเป็น
เพียงไม่กี่คนจากกลุ่มที่อยู่ติดกันให้มาตรการที่คล้ายกันมากของความอุดมสมบูรณ์
ในแต่ละซ้ำ (รูป. 1.5b) เพราะนี่คือความจริงที่ว่าขนาดของหน่วยการสุ่มตัวอย่างนี้มีขนาดใหญ่เกินไปที่จะวัดรูปแบบเชิงพื้นที่เพราะกระบวนการทางนิเวศวิทยาที่ก่อให้เกิด
รูปแบบเหล่านี้มีการดำเนินงานในระดับ 30 ซม. หรือขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะ abundances มักจะแตกต่างกันไปในช่วงของระดับพื้นที่ ขนาดของซัมปลิงหน่วยเลือกตัวอย่างประชากรเป็นสิ่งที่สำคัญมากในการระบุรูปแบบแห่งความอุดมสมบูรณ์ ตัวอย่างเช่นพิจารณาประชากรเพรียงหรือขนาดเล็กอื่น ๆสัตว์ที่โดยปกติจะรวมอยู่ในกลุ่มสัตว์หน้าดินประมาณ 10 ซม. ในเส้นผ่าศูนย์กลางกับกลุ่มระยะห่างประมาณ 20 – 30 ซม. ห่างกัน ( รูปที่ 1.5a ) ดังนั้น บางแพทช์ของตะกอนที่มีขนาดใหญ่มาก จำนวนสัตว์ ส่วนแพทช์อื่น ๆมีมากน้อยหรือไม่มีสัตว์เลย ตัวอย่างที่มีแกนขนาดใหญ่มากหรือตารางสี่เหลี่ยม ตัวอย่างเช่น50 cm × 50 เซนติเมตร จะให้ความรู้สึกว่าสัตว์มีมากสม่ำเสมอเว้นระยะตลอดทั้งไซต์ แต่ละชิ้นส่วนโลหะที่ใช้ในการเรียงพิมพ์จะตัวอย่างกลุ่มหนึ่ง กับบางทีบุคคลจากที่อยู่ติดกันไม่กี่กลุ่ม การให้มาตรการคล้ายคลึงกันมากมากมายในแต่ละซ้ำ ( รูปที่ 1.5b ) เนื่องจากขนาดของตัวอย่างหน่วยนี้มีขนาดใหญ่เกินไปที่จะวัด เพราะกระบวนการที่ก่อให้เกิดรูปแบบเชิงนิเวศวิทยารูปแบบเหล่านี้จะปฏิบัติการในระดับ 30 เซนติเมตร หรือเล็กกว่า