DiscussionThe results of this study

Discussion
The results of this study confirmed that OSA has an impact on patients HRQoL [23]. As concerns gender and age differences, women had significantly lower scores than men and there were differences related to age. Similar results have been shown with other HRQoL instruments [18]. Analysis of the relationships between BMI or TSat90 and the questionnaires results showed that overweight, obesity and hypoxia negatively affect physical health perception as assessed by the SF-12 PCS. Furthermore TSat90 influenced also the PGWBI Vitality subscale, while no relationship was found between AHI severity and HRQoL as assessed by questionnaires applied. In all PGWBI dimensions and in SF-12 PCS and MCS the patients with excessive daytime sleepiness did score significantly worse than the patients with ESS  30) was associated with reduction in general health perception, mental health, vitality and social functioning [27]; this discrepancy could be due to the difference in population studied since the authors excluded from the sample subjects with an AHI  10 obtained worse scores in PGWBI questionnaire and in both SF-12 summaries. This result suggests that, unlike the other parameters taken into account in this study, EDS affects all the dimensions of HRQoL analyzed by both questionnaires. Similar results were found by Dodel et al. [32], in a study on narcoleptic patients, and by Jacobsen et al. [33], who evaluated factors associated to EDS in OSA patients. Among the variables evaluated in this study, EDS was the most strongly related to the various dimensions of general HRQoL and psychological well-being, as the emotional functioning and the interpersonal relationship, although it may not be their only determinant. Further studies could explore the possible role of other factors as determinants of HRQoL in OSA. Besides, they could further investigate which dimensions of HRQoL are most affected by the disease [10]. Bixler et al. [5] showed that the prevalence of EDS was higher in the young and the very old, the former most likely a result of increased unmet sleep needs and the latter due to increased health problems and medical illness. In our sample we found no significant correlation between age and EDS. This difference could be due to the age of the sample, since in Bixler’s study older subjects were included.
As far as we know, so far influences of gender, BMI, ESS on SF-12 outcomes have not been examined at the same time in other studies. However, other studies separately showed the influence of each of them on HRQoL. A survey of primary care patients by Finkelstein [34] found that SF-12 PCS markedly decreased with BMI above the normal weight range. Obesity is a factor consistently linked to daytime sleepiness, with obese subjects twice as likely to report EDS than non-obese individuals [35]. EDS influences more or less all aspects of life to such an extent that somnolent people perceive themselves as being generally more limited by their health condition than those without it [36]. Therefore it could be possible to affirm that the combination of these factors worsens the general physical health perception evaluated by SF-12.
Our study also has some limitations, the most important being related to the unavailabity of sleep EEG data since nocturnal monitoring was performed with unattended poligraphy. However estimation of total sleep time was performed by excluding recording epochs with a clear awakening. Furthermore, because of the different size of the male and females subgroups, HRQoL differences could be attributed to a lack of statistical power. This difference between males and females HRQoL requires further studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาผลการศึกษานี้ยืนยันว่า OSA มีผลในผู้ป่วย HRQoL [23] เกี่ยวข้องกับความแตกต่างของเพศและอายุ ผู้หญิงมีคะแนนต่ำกว่าผู้ชาย และมีความแตกต่างที่เกี่ยวข้องกับอายุ ได้รับการแสดงผลที่คล้ายกับเครื่องมืออื่น ๆ HRQoL [18] วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง BMI หรือ TSat90 และผลลัพธ์แบบสอบถามพบว่า ภาวะ โรคอ้วนและ hypoxia ผลรับรู้สุขภาพที่ประเมิน โดย SF-12 ซอง นอกจากนี้ TSat90 อิทธิพลยัง subscale พลัง PGWBI ในขณะที่ไม่พบความรุนแรงเบลและ HRQoL เป็นประเมิน โดยใช้แบบสอบถาม ในมิติของ PGWBI ทั้งหมด และ ใน SF-12 ชิ้นและเอ็มซี sleepiness กลางวันมากเกินไปผู้ป่วยได้คะแนนมากแย่กว่าผู้ป่วยที่มี ESS < 10 โดยไม่คำนึงถึงความรุนแรงของ OSA มันจึงปรากฏว่า ในตัวอย่างของเรา การรับรู้ของนักจิตวิทยามีไม่ผลต่อความรุนแรงของโรค (AHI), และว่า น้ำหนักเกิน และโรคอ้วน เป็น hypoxemia มีอิทธิพลต่อการรับรู้พลังงานและสุขภาพ ผู้หญิงพบ HRQoL แย่กว่าผู้ชาย ผลคล้ายสุภัคศึกษาอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาหมายถึง HRQoL หรืออารมณ์ประเมินเครื่องมืออื่น ๆ [24,25] ผู้หญิงประชากรสุขภาพรายงานย่อมเป็นอยู่ที่ดี และมีอัตราการร้องเรียนอาการสูง [12] อาจจะอธิบายความแตกต่างของเพศ โดยผู้หญิงลักษณะเช่นความสนใจร่างกายมาก รบกวนเมจแบบทั่วไปจิตวิทยา ตลอดจนยอมรับสังคมที่ผู้หญิงจะทุกข์ด่วน [26] เป็นรายงานตามคู่มือของเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาของเรา HRQoL การลดอายุ [11,13] อย่างไรก็ตาม ในตัวอย่างของเรา ไม่มีเพศและอายุไม่เกี่ยวข้องกับส่วนหนึ่งส่วนใดของ HRQoL ศึกษาเพิ่มเติมเป็นการยืนยันการขาดอิทธิพลพลัง PGWBI และวิตกกังวล subscales ปัญหาเกี่ยวกับน้ำหนักตัวพบบ่อยในผู้ป่วย OSA ในตัวอย่างของเรา ผู้ป่วยที่ มี BMI ≥ 30 พบมากแย่คะแนนใน SF-12 ชิ้น แสดงถึงการรับรู้สุขภาพไม่ดี ต่างจาก BMI เบลถูกไม่เกี่ยวข้องกับมิติกล่าวถึงก่อนหน้านี้ HRQoL อิทธิพลของ BMI ในผู้ป่วยที่เป็นอยู่ น้อยบางส่วนขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรคทางเดินหายใจนอน ได้แล้วแล้วชี้ให้เห็นในการศึกษาอื่น ๆ: เช่น Resta et al. [4] เอกสารว่าโรคอ้วนสัมพันธ์กับ hypersomnolence ในการขาดงานของ disordered นอนหายใจ Similarly Lacasse et al. [10] พบอ่อนแอความสัมพันธ์ระหว่างผลของ HRQoL และ OSA รุนแรง ในขณะที่การศึกษาอื่น ๆ ได้สังเกตใด ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างการเพิ่มขึ้นของการเจ็บป่วยรุนแรงและภาระ HRQoL [8,25] ในทางกลับกัน ในความคมชัดของผล การศึกษาล่าสุดพบแสงที่รุนแรง (RDI > 30) เชื่อมโยงกับลดการรับรู้สุขภาพทั่วไป สุขภาพจิต พลัง และสังคมทำงาน [27]; ความขัดแย้งนี้อาจเป็น เพราะความแตกต่างของประชากรที่ศึกษาตั้งแต่ผู้เขียนแยกออกจากเรื่องอย่างกับมี AHI < 5 เป้าหมายของเราคือการ ประเมินเรื่องที่เวลาเดิน: นี้ทำให้เราประเมินยัง HRQoL ไม่มี OSA เรื่อง รายงานอาการและความรุนแรงของโรคที่ทำให้ดูห้องปฏิบัติการนอนหลับที่หลากหลาย สำหรับบรรณาธิการ hypoxia ความรู้ของเรา ไม่กี่ศึกษาได้ตรวจสอบผลกระทบบน HRQoL โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วย OSA การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของสลีทรัพยและ hypoxemia ใน OSA ในอารมณ์ [28] อิทธิพลสุดของ hypoxia บรรณาธิการใน HRQoL ถูกประเมินในผู้ป่วยที่มีแอนเดอรส์ ในการนี้มีผลขัดแย้งกัน [29] แต่ผลกระทบของ hypoxia ได้มักจะถือเป็นระยะ โดยยังคงผลของเรา ซึ่งแสดงความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญของ hypoxia บรรณาธิการ ด้วยรับรู้พลังงาน (พลัง PGWBI subscale) และสุขภาพ (SF-12 ชิ้น) ดังนั้น มันอาจจะคาด hypoxia ที่มีผลต่อการรับรู้ของพลังงานที่มีอยู่จริง และสามารถนำไปสู่จำกัดกิจกรรมต่าง ๆ ในเชิงลบ Naismith et al. [30] pointed out that in OSA the severity of depression and anxiety appear to be related more to the degree of daytime sleepiness than of nocturnal hypoxemia. Similarly in another study [31] difficulty initiating or maintaining sleep and excessive sleepiness did predict widespread disturbance in quality of life measures. Our data show that the HRQoL perception worsened with increasing sleepiness since subjects with ESS > 10 obtained worse scores in PGWBI questionnaire and in both SF-12 summaries. This result suggests that, unlike the other parameters taken into account in this study, EDS affects all the dimensions of HRQoL analyzed by both questionnaires. Similar results were found by Dodel et al. [32], in a study on narcoleptic patients, and by Jacobsen et al. [33], who evaluated factors associated to EDS in OSA patients. Among the variables evaluated in this study, EDS was the most strongly related to the various dimensions of general HRQoL and psychological well-being, as the emotional functioning and the interpersonal relationship, although it may not be their only determinant. Further studies could explore the possible role of other factors as determinants of HRQoL in OSA. Besides, they could further investigate which dimensions of HRQoL are most affected by the disease [10]. Bixler et al. [5] showed that the prevalence of EDS was higher in the young and the very old, the former most likely a result of increased unmet sleep needs and the latter due to increased health problems and medical illness. In our sample we found no significant correlation between age and EDS. This difference could be due to the age of the sample, since in Bixler’s study older subjects were included. เท่าที่เราทราบ จนอิทธิพลของเพศ BMI, ESS ใน SF-12 ผลได้ไม่ถูกตรวจสอบในเวลาเดียวกันในการศึกษาอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ศึกษาอื่น ๆ ต่างหากเห็นอิทธิพลของแต่ละของพวกเขาใน HRQoL หลักการดูแลผู้ป่วยโดย Finkelstein [34] จากการสำรวจพบว่า SF-12 ชิ้นอย่างเด่นชัดลดลง มี BMI สูงกว่าช่วงปกติน้ำหนัก โรคอ้วนเป็นปัจจัยอย่างสม่ำเสมอกับ sleepiness กลางวัน กับอ้วนเรื่องที่สองเป็นแนวโน้มที่จะรายงาน EDS มากกว่าคนไม่อ้วน [35] EDS มีผลต่อน้อยทุกด้านของชีวิตถึงขนาดว่า คน somnolent สังเกตตัวเองเป็นโดยทั่วไปจะจำกัดมาก โดยสภาพสุขภาพกว่าโดยไม่ได้ [36] ดังนั้น มันอาจจะไปรับรองว่า การรวมกันของปัจจัยเหล่านี้ worsens การรับรู้สุขภาพทั่วไปประเมิน โดย SF-12 เรายังมีข้อจำกัดบางประการ สำคัญสุดการที่เกี่ยวข้องกับ unavailabity ของ EEG ข้อมูลเนื่องจากตรวจสอบบรรณาธิการทำกับ poligraphy ไม่ อย่างไรก็ตาม ประเมินเวลานอนรวมที่ดำเนินการ โดยรวมบันทึก epochs กับตื่นชัดเจน นอกจากนี้ ขนาดแตกต่างกันของกลุ่มย่อยของเพศชายและหญิง HRQoL ความแตกต่างอาจเกิดจากการขาดพลังงานสถิติ นี้ความแตกต่างระหว่างชายและหญิง HRQoL ต้องการเพิ่มเติมศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ผลการศึกษานี้ยืนยันว่า OSA มีผลกระทบต่อผู้ป่วย HRQoL [23] ขณะที่ความกังวลเกี่ยวกับความแตกต่างทางเพศและอายุของผู้หญิงมีคะแนนลดลงอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าผู้ชายและมีความแตกต่างที่เกี่ยวข้องกับอายุ ผลที่คล้ายกันได้รับการแสดงกับเครื่องมือ HRQoL อื่น ๆ [18] การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกายหรือ TSat90 และแบบสอบถามผลการศึกษาพบว่ามีน้ำหนักเกินโรคอ้วนและขาดออกซิเจนส่งผลกระทบต่อการรับรู้ในทางลบต่อสุขภาพทางกายภาพเช่นการประเมินโดย SF-12 PCS นอกจากนี้ยังได้รับอิทธิพล TSat90 PGWBI พลัง subscale ในขณะที่ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงและ AHI HRQoL เป็นการประเมินโดยใช้แบบสอบถาม ในมิติ PGWBI และใน SF-12 PCS และ MCS ผู้ป่วยที่มีง่วงนอนตอนกลางวันมากเกินไปได้คะแนนอย่างมีนัยสำคัญเลวร้ายยิ่งกว่าผู้ป่วยที่มี ESS <10 โดยไม่คำนึงถึงความรุนแรง OSA มันจึงปรากฏว่าในกลุ่มตัวอย่างของการรับรู้ของจิตใจความเป็นอยู่ของพวกเขาจะไม่ได้รับอิทธิพลจากความรุนแรงของโรค (AHI) และมีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนเช่นเดียวกับ hypoxemia มีอิทธิพลต่อการรับรู้ของพลังงานและสุขภาพกาย.
ผู้หญิง แสดงให้เห็นว่าแย่ลง HRQoL กว่าผู้ชาย ผลที่คล้ายกันถูกตั้งข้อสังเกตในการศึกษาอื่น ๆ อีกมากมายแม้จะมีพวกเขาเป็นลูกบุญธรรม HRQoL อื่น ๆ หรือเครื่องมือประเมินอารมณ์ [24,25] ผู้หญิงในรายงานสุขภาพของประชากรที่ยากจนเป็นอยู่ที่ดีและมีอัตราการร้องเรียนอาการที่สูงขึ้น [12] ความแตกต่างทางเพศสามารถอธิบายได้โดยลักษณะผู้หญิงเช่นความสนใจของร่างกายมากขึ้นรบกวนจิตวิทยาทั่วไปเช่นเดียวกับที่ได้รับการยอมรับทางสังคมสำหรับผู้หญิงที่จะแสดงความทุกข์ [26] ขณะที่รายงานจากคู่มือของเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาของเรา HRQoL ลดลงด้วยอายุ [11,13] อย่างไรก็ตามในตัวอย่างของเราทั้งเพศหรืออายุที่เกี่ยวข้องกับทุกแง่มุมของ HRQoL ใด ๆ การศึกษาเพิ่มเติมที่จำเป็นในการยืนยันการขาดของพวกเขามีอิทธิพลต่อพลัง PGWBI และความวิตกกังวล subscales.
ตัวปัญหาที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักที่พบบ่อยในผู้ป่วย OSA ในตัวอย่างของเรา, ผู้ป่วยที่มีค่าดัชนีมวลกาย≥ 30 มีคะแนนอย่างมีนัยสำคัญที่เลวร้ายใน SF-12 ชิ้นคิดเป็นการรับรู้สุขภาพร่างกายที่ไม่ดี.
ซึ่งแตกต่างจากค่าดัชนีมวลกาย, AHI ไม่เกี่ยวข้องกับมิติที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ของ HRQoL อิทธิพลของค่าดัชนีมวลกายในผู้ป่วยที่เป็นอยู่ที่ดีอย่างน้อยส่วนหนึ่งเป็นอิสระจากความรุนแรงของความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจการนอนหลับที่ได้รับการชี้ให้เห็นในการศึกษาอื่น ๆ : ยกตัวอย่างเช่น Resta และคณะ [4] เอกสารโรคอ้วนที่เกี่ยวข้องกับ hypersomnolence แม้กระทั่งในกรณีที่ไม่มีการหายใจขณะหลับ ในทำนองเดียวกัน Lacasse และคณะ [10] พบความสัมพันธ์อ่อนระหว่างการด้อยค่าของ HRQoL และ OSA ความรุนแรงในขณะที่การศึกษาอื่น ๆ ไม่ได้สังเกตเห็นความสัมพันธ์ระหว่างการเพิ่มขึ้นของการเจ็บป่วยที่รุนแรงและภาระ HRQoL ใด ๆ [8,25] ตรงกันข้ามในทางตรงกันข้ามกับผลที่ชัดเจนของเราศึกษาล่าสุดพบว่าภาวะหยุดหายใจขณะนอนหลับรุนแรง (RDI> 30) ที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของการรับรู้สุขภาพทั่วไป, สุขภาพจิต, พลังและการทำงานทางสังคม [27]; ความแตกต่างนี้อาจเป็นเพราะความแตกต่างของประชากรในการศึกษาตั้งแต่ผู้เขียนแยกออกจากกลุ่มตัวอย่างที่มี AHI <5 เป้าหมายของเราคือการประเมินวิชาที่เยี่ยมชมครั้งแรก. นี้ช่วยให้เราสามารถประเมินยัง HRQoL ของอาสาสมัครไม่มี OSA รายงานที่หลากหลายของอาการและความรุนแรงของโรคที่นำพวกเขาจะให้คำปรึกษาทางห้องปฏิบัติการการนอนหลับ
ที่เกี่ยวกับการขาดออกซิเจนออกหากินเวลากลางคืนเพื่อเรา ความรู้การศึกษาน้อยมีการสอบสวนผลกระทบต่อ HRQoL โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วย OSA ผลการศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการหยุดชะงักการนอนหลับและ hypoxemia ใน OSA กับอารมณ์ [28] อิทธิพลเป็นไปได้ของการขาดออกซิเจนออกหากินเวลากลางคืนใน HRQoL ได้รับการประเมินในผู้ป่วยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรัง ในเรื่องนี้มีได้รับผลที่ขัดแย้งกัน [29] แต่ผลกระทบจากการขาดออกซิเจนได้รับการยกย่องมักจะเป็นเล็กน้อย นี้อยู่ในข้อตกลงที่มีผลของเราซึ่งแสดงความสัมพันธ์ทางลบอย่างมีนัยสำคัญของการขาดออกซิเจนออกหากินเวลากลางคืนเท่านั้นที่มีการรับรู้ของพลังงาน (PGWBI พลัง subscale) และสุขภาพทางกายภาพ (SF-12 PCS) ดังนั้นจึงอาจจะมีการคาดการณ์ว่าการขาดออกซิเจนในทางลบที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ของอำนาจทางกายภาพและอาจนำไปสู่การ จำกัด กิจกรรมมากมาย.
ไนสมิทและคณะ [30] ชี้ให้เห็นว่าใน OSA ความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลปรากฏจะเกี่ยวข้องมากขึ้นในระดับของการง่วงนอนตอนกลางวันมากกว่าใน hypoxemia ออกหากินเวลากลางคืน ในทำนองเดียวกันในการศึกษาอื่น [31] ความยากลำบากในการเริ่มต้นหรือการนอนหลับการรักษาและง่วงนอนมากเกินไปได้คาดการณ์ความวุ่นวายอย่างแพร่หลายในคุณภาพของมาตรการชีวิต ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่าการรับรู้ HRQoL แย่ลงด้วยการเพิ่มความง่วงนอนตั้งแต่วิชาที่มี ESS> 10 ได้คะแนนแย่ลงในแบบสอบถาม PGWBI และทั้งใน SF-12 สรุป ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่าแตกต่างจากพารามิเตอร์อื่น ๆ นำมาพิจารณาในการศึกษาครั้งนี้มีผลกระทบต่อ EDS ทุกมิติของ HRQoL วิเคราะห์โดยแบบสอบถามทั้งสอง ผลที่คล้ายกันถูกพบโดย Dodel และคณะ [32] ในการศึกษาในผู้ป่วยที่ Narcoleptic และจาคอปและคณะ [33] ที่ได้รับการประเมินปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ EDS ในผู้ป่วย OSA ระหว่างตัวแปรการประเมินในการศึกษาครั้งนี้ EDS เป็นที่เกี่ยวข้องมากที่สุดกับมิติต่างๆของ HRQoL ทั่วไปและจิตใจเป็นอยู่ที่ดีเช่นเดียวกับการทำงานทางอารมณ์และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่เป็นปัจจัยเดียวของพวกเขา การศึกษาเพิ่มเติมสามารถสำรวจบทบาทของปัจจัยอื่น ๆ ที่เป็นปัจจัยของ HRQoL ใน OSA นอกจากนี้พวกเขายังสามารถตรวจสอบซึ่งขนาดของ HRQoL ได้รับผลกระทบมากที่สุดจากโรค [10] Bixler และคณะ [5] พบว่าความชุกของ EDS สูงในหนุ่มสาวและเก่ามากในอดีตส่วนใหญ่น่าจะเป็นผลของความต้องการการนอนหลับกระทําที่เพิ่มขึ้นและหลังเนื่องจากปัญหาสุขภาพที่เพิ่มขึ้นและความเจ็บป่วยทางการแพทย์ ในตัวอย่างของเราพบว่าไม่มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างอายุและ EDS ความแตกต่างนี้อาจเป็นเพราะอายุของกลุ่มตัวอย่างเนื่องจากในการศึกษา Bixler ของอาสาสมัครที่มีอายุมากกว่าถูกรวม.
เท่าที่เรารู้เพื่อให้ห่างไกลอิทธิพลของเพศดัชนีมวลกาย ESS ต่อผลลัพธ์ SF-12 ยังไม่ได้รับการตรวจสอบในเวลาเดียวกันใน การศึกษาอื่น ๆ อย่างไรก็ตามการศึกษาอื่น ๆ แยกแสดงให้เห็นอิทธิพลของแต่ละของพวกเขาใน HRQoL สำรวจความคิดเห็นของผู้ป่วยที่ดูแลหลักโดย Finkelstein [34] พบว่า SF-12 PCS อย่างเห็นได้ชัดลดลงตามค่าดัชนีมวลกายสูงกว่าช่วงน้ำหนักปกติ โรคอ้วนเป็นปัจจัยที่เชื่อมโยงอย่างต่อเนื่องเพื่อง่วงนอนตอนกลางวันกับวิชาโรคอ้วนเป็นสองเท่าแนวโน้มที่จะรายงาน EDS กว่าบุคคลที่ไม่อ้วน [35] EDS มีอิทธิพลมากขึ้นหรือน้อยทุกด้านของชีวิตดังกล่าวเท่าที่คนง่วงรับรู้ว่าตัวเองเป็นโดยทั่วไปถูก จำกัด มากขึ้นโดยภาวะสุขภาพของพวกเขามากกว่าผู้ที่ไม่ได้ [36] ดังนั้นมันอาจจะเป็นไปได้ที่จะยืนยันว่าการรวมกันของปัจจัยเหล่านี้แย่ลงการรับรู้สุขภาพร่างกายทั่วไปประเมินโดย SF-12.
การศึกษาของเรานอกจากนี้ยังมีข้อ จำกัด บางอย่างที่เป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่เกี่ยวข้องกับ unavailabity ของข้อมูลการนอนหลับ EEG ตั้งแต่การตรวจสอบการออกหากินเวลากลางคืนได้ดำเนินการกับ poligraphy แบบอัตโนมัติ อย่างไรก็ตามการประมาณเวลานอนทั้งหมดได้รับการดำเนินการโดยไม่รวม epochs บันทึกที่มีการกระตุ้นที่ชัดเจน นอกจากนี้เนื่องจากขนาดที่แตกต่างกันของชายหญิงและกลุ่มย่อยที่แตกต่างกัน HRQoL สามารถนำมาประกอบกับขาดพลังทางสถิติ ความแตกต่างระหว่างเพศชายและเพศหญิง HRQoL ต้องศึกษาต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายผลการศึกษายืนยันว่า ส่วนหนึ่งที่มีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตผู้ป่วย [ 23 ] ที่แตกต่างกันเกี่ยวข้องกับเพศและอายุ ผู้หญิง ได้คะแนนน้อยกว่าผู้ชาย และมีความแตกต่างที่เกี่ยวข้องกับอายุ ผลที่คล้ายกันได้รับการแสดงเครื่องดนตรีมีอื่น ๆ [ 18 ] การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกายหรือ tsat90 และแบบสอบถาม ผลการศึกษาพบว่า คนอ้วนโรคอ้วนและภาวะขาดออกซิเจนส่งผลการรับรู้ภาวะสุขภาพด้านกายภาพประเมินโดย sf-12 ชิ้น นอกจากนี้ยัง pgwbi ( tsat90 อิทธิพลพลัง ในขณะที่ไม่พบความสัมพันธ์กันระหว่าง Ahi ความรุนแรงและมีการประเมินโดยเครื่องมือที่ใช้ในมิติ pgwbi และพีซี และ sf-12 พิธีกร ผู้ป่วยที่มีภาวะง่วงนอนเวลากลางวันทำคะแนนอย่างมีนัยสำคัญแย่กว่าผู้ป่วยเพศหญิง  <   10 ถึงความรุนแรงของ Osa . ดังนั้น ที่ปรากฏในตัวอย่างของเรา การรับรู้ของจิตใจความเป็นอยู่ของพวกเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงของโรค ( อา ) และภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วน รวมทั้งไฮโปซีเมีย ,มีอิทธิพลต่อการรับรู้ของพลังงานทางกายภาพและสุขภาพ
ผู้หญิงพบว่ามีมากกว่าผู้ชาย ผลที่คล้ายกันที่พบในการศึกษาอื่น ๆอีกมากมาย แม้พวกเขาใช้มีอื่น หรือการประเมินเครื่องมือ 24,25 [ อารมณ์ ] ผู้หญิงในรายงานจำนวนประชากรยากจนสุขภาพความเป็นอยู่และมีอัตราที่สูงที่มีการร้องเรียน [ 12 ]ความแตกต่างระหว่างเพศ โดยผู้หญิงสามารถอธิบายลักษณะเช่นร่างกายมากขึ้นความสนใจ การรบกวนทางจิตทั่วไป ตลอดจนการยอมรับทางสังคมสำหรับผู้หญิงที่จะแสดงความทุกข์ [ 26 ] รายงานโดยคู่มือของเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาของเรา มีลดลงตามอายุ [ 11,13 ] อย่างไรก็ตาม ในตัวอย่างไม่มีเพศหรืออายุ มีความสัมพันธ์กับลักษณะของมีใด ๆมีการศึกษาเพิ่มเติมที่จำเป็นเพื่อยืนยันการขาดพลังและอิทธิพล pgwbi โดยความกังวล
น้ำหนักที่เกี่ยวข้องกับปัญหาที่พบบ่อยในผู้ป่วยส่วนหนึ่ง . ในตัวอย่างของเรา ผู้ป่วยที่มี BMI  ≥  30 ให้เลวลงอย่างมาก คะแนน sf-12 ชิ้น ส่วนการรับรู้ภาวะสุขภาพทางกายไม่ดี
เหมือน BMI , Ahi ไม่มีความสัมพันธ์กับมิติที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้มี .อิทธิพลของ BMI ในความเป็นอยู่ผู้ป่วยอย่างน้อยส่วนหนึ่งที่เป็นอิสระของความรุนแรงของการนอนหลับความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ , ได้ชี้ให้เห็นในการศึกษาอื่น ๆ เช่น ทั้ง et al . [ 4 ] เอกสารที่โรคอ้วนมีความเกี่ยวข้องกับ hypersomnolence แม้ในกรณีที่ไม่มีนอน ระบบการหายใจ ในทำนองเดียวกัน lacasse et al .[ 10 ] พบความสัมพันธ์ระหว่างปัญหาและอ่อนแอมีความรุนแรงส่วนหนึ่ง ในขณะที่การศึกษาอื่น ๆ ไม่ได้สังเกต สัมพันธ์ระหว่างเพิ่มในความเจ็บป่วยและมีภาระ [ 8,25 ] ความรุนแรง ในทางกลับกัน ในทางตรงกันข้ามกับของเรา ปรากฏผลการศึกษาล่าสุดพบว่าอาการ sleep apnea ( RDI   >   30 ) มีความสัมพันธ์กับการรับรู้ทั่วไปสุขภาพสุขภาพจิตพลังและการทำงานเพื่อสังคม [ 27 ] ; ความแตกต่างนี้อาจเนื่องจากความแตกต่างในการใช้ตั้งแต่ผู้เขียนแยกออกจากกลุ่มตัวอย่างที่มีอา < 5 เป้าหมายของเราคือเพื่อประเมินนักเรียนเยี่ยมชมครั้งแรกนี้อนุญาติให้เราประเมินยังไม่มีวิชาที่จำเป็นต้องมีการรายงานที่หลากหลายของอาการและโรครุนแรงที่พาเขาไปปรึกษาทางห้องปฏิบัติการการนอนหลับ
ส่วนตอนกลางคืน มี เพื่อความรู้ของเราไม่กี่การศึกษาได้ศึกษาผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วน . การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการหยุดชะงัก และไฮโปซีเมียหลับใน Osa อารมณ์ [ 28 ] อิทธิพลของออกซิเจนในเวลากลางคืนได้ประเมินคุณภาพชีวิตในผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรัง .ในการนี้มีการขัดแย้งกัน [ 29 ] แต่ผลของภาวะพร่องออกซิเจนมักจะถือว่ากระจอก นี้สอดคล้องกับผลของเราซึ่งแสดงความสัมพันธ์ทางลบของ Nocturnal มีเฉพาะกับการรับรู้พลังงาน ( pgwbi พลัง ( ) และสุขภาพ ( sf-12 ชิ้น ) ดังนั้นมันอาจจะสันนิษฐานว่า มีการส่งอิทธิพลของพลังทางกายภาพ และอาจนำไปสู่การ จำกัด กิจกรรมต่างๆมากมาย
ไนสมิท et al . [ 30 ] ชี้ให้เห็นว่าในส่วนความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลปรากฏจะเกี่ยวข้องกับระดับของ daytime sleepiness กว่าของ Nocturnal ไฮโปซีเมีย .ในทำนองเดียวกันในอีกการศึกษา [ 31 ] ความยากในการเริ่มต้นหรือการรักษาและความง่วงนอนมากเกินไปแล้วทำนายรบกวนอย่างกว้างขวางในคุณภาพของมาตรการชีวิต ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า มีการรับรู้การง่วงนอนแย่ตั้งแต่วิชากับ ESS   >   10 ได้รับแย่ลงคะแนนในแบบสอบถาม pgwbi และทั้งสอง sf-12 สรุป ผลที่ได้นี้พบว่าซึ่งแตกต่างจากอื่น ๆ ตัวแปรที่พิจารณาในการศึกษาครั้งนี้ ส่งผลกระทบต่อทุกมิติให้มีการศึกษาวิเคราะห์โดยทั้ง 2 ชุด ผลที่คล้ายกันที่พบโดย dodel et al . [ 32 ] ในการศึกษาผู้ป่วย narcoleptic และโดยจาคอบส์ et al . [ 33 ] , ที่ประเมินปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาในผู้ป่วยส่วนหนึ่ง . ระหว่างตัวแปรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้การศึกษา คือ อย่างมากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับมิติต่างๆ มีทั่วไป และสุขภาวะทางจิต เช่น ทํางานทางอารมณ์และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล แม้ว่ามันอาจจะไม่ได้เป็นหนึ่งของพวกเขาเท่านั้น การศึกษาเพิ่มเติมจะสำรวจบทบาทที่เป็นไปได้ของปัจจัยอื่น ๆ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตใน Osa . นอกจากนี้พวกเขาจะสืบเรื่องที่ได้รับผลกระทบมากที่สุด โดยมีขนาดของโรค [ 10 ] bixler et al . [ 5 ] พบว่า ความชุกของการศึกษาที่สูงขึ้นในหนุ่มสาวและเก่ามาก เดิมส่วนใหญ่เป็นผลจากความต้องการเพิ่มขึ้น ) และนอนหลังเนื่องจากปัญหาสุขภาพที่เพิ่มขึ้นและการเจ็บป่วยทางการแพทย์ ในตัวอย่างของเราเราไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างอายุและแผนที่ความแตกต่างนี้อาจจะเกิดจากอายุของตัวอย่าง เนื่องจากใน bixler เรียนเก่า จำนวนรวม
เท่าที่เรารู้ จนอิทธิพลของเพศ , BMI , ESS ต่อผลลัพธ์ sf-12 ยังไม่ได้ตรวจสอบในเวลาเดียวกันในการศึกษาอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม การศึกษาอื่น ๆ แยก พบอิทธิพลของแต่ละของพวกเขามี .