Chinatown is an integral part of Lo

Chinatown is an integral part of London’s history: haunt of Boswell and Reynolds, birthplace of the post office, first site of Ronnie Scott’s, host to immigrant communities from the Huguenots to the Maltese and now London’s vibrant Chinese quarter. The bustling Chinese community of restaurants and businesses has been here since the 1950s; however, the Chinatown story goes much further back – right across London and all the way to the Far East.

London’s original Chinatown was in the East End, where Chinese employees of the East India Company had first appeared in the 18th century. The Company employed thousands of Chinese sailors; most were based in China, but a small number chose to leave their ships and settle in the docks at Limehouse. By 1914, there were a few hundred Chinese running some 30 Chinese businesses in Limehouse: mostly small shops and restaurants which catered for Chinese seamen. However, the post-war years posed a major threat to the small community; Limehouse had been destroyed during the London Blitz, and the decline of the British shipping industry resulted in new union rules that made it virtually impossible for non-British seamen to find work on British ships.

By 1950, London’s Chinese were short of income and short of a place to live. However, a new phenomenon was to turn this situation around. British soldiers had returned from the Far East with a new appetite for Chinese cuisine. A few restaurateurs set up business in Gerrard Street in the West End, a street that already had a reputation for interesting cuisine as the site of some of London’s first European restaurants. The popularity of the new Chinese establishments attracted more Chinese entrepreneurs away from the East End to seek their fortunes, and the Chinatown of today was born.

The area in which this new Chinatown would stand had an interesting history: one that stretched back to the terrible Great Fire of 1666 in which London was destroyed by flame. In the aftermath, attention turned west of the old city to the area of present-day Soho which was then mostly farmland with a prime location near the three royal palaces of Westminster, Whitehall and St. James. The area of modern-day Chinatown was a military training ground where soldiers drilled with pikes and primitive muskets.

In 1677, Lord Gerrard, the owner of the area, gave permission to a developer named Nicholas Barbon to build houses on the military ground. Barbon completed Gerrard Street in 1685 and then acquired the adjoining land on the east side from Lord Newport. Here, he built more houses and a livestock market, complete with a market hall and slaughterhouse which stood on the site of the present-day Newport Court.

Within a century, the area had developed a lively reputation. The upstairs floor of the market hall was taken over by a congregation of immigrant French Huguenots and was named ‘the Butcher’s Church’ after the slaughtermen downstairs. Gerrard Street became well known for its artists and was home to many of the most famous painters, metalworkers and writers of London. Intellectuals and political luminaries met at the Turk’s Head inn to discuss the issues of the day in the liberally alcoholic atmosphere. In the 19th century, the Newport Market area developed a reputation as a notorious criminal slum which persisted until the new streets of Shaftesbury Avenue and Charing Cross Road were driven through it in the late 1880s. All the while, new waves of immigrants arrived in the area: Italians, then Jews, then Maltese. Kate Meyrick ran the notorious ‘43’ club at 43, Gerrard Street and Ronnie Scott set up his first jazz club in the basement of number 39. By the time the Chinese arrived in the 1950s, the area had developed a reputation for great nightlife and cheap commercial rents.

By the late 1960s, Chinatown was truly established as a centre for London’s Chinese community – now numbering in the tens of thousands as more and more Chinese workers arrived from the British territory of Hong Kong. The area became home to a Chinese supermarket, a Far Eastern travel agency and other services set up to cater for the ever-increasing number of restaurant workers in the area. Families were reunited as wives and children arrived from Hong Kong to join their husbands; and as the community grew, so did the area’s reputation for world-class Chinese cuisine. Chinese Gates, street furniture and a Pavilion were added as Chinatown came of age - symbols of the success and the cultural heritage of this fascinating area of London.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไชน่าทาวน์เป็นส่วนสำคัญของประวัติศาสตร์ลอนดอน: หลอน Boswell และเรย์โนลด์ส แหล่งกำเนิดของการไปรษณีย์ เว็บไซต์แรกของ Ronnie สก็อตของ โฮสต์การอพยพชุมชน Huguenots ไปในมอลตาและตอนนี้ลอนดอนแห่งจีนไตรมาส ชุมชนจีนย่านร้านอาหารและธุรกิจได้ตั้งแต่ อย่างไรก็ตาม ไชน่าทาวน์เรื่องไปมากเพิ่มเติมกลับ – ข้ามลอนดอน และทางตะวันออกไกลเที่ยวไชน่าทาวน์เดิมได้ในสุดตะวันออก ที่พนักงานของ บริษัทอินเดียตะวันออกจีนได้ปรากฏตัวครั้งแรกในศตวรรษที่ 18 บริษัทจ้างพันเรือจีน ส่วนใหญ่ถูกใช้ในจีน แต่การเลือกหมายเลขขนาดเล็กการปล่อยเรือ และจับคู่ในท่าที่ Limehouse โดย 1914 มีกี่ร้อยทำบางธุรกิจจีน 30 Limehouse ในภาษาจีน: ส่วนใหญ่ร้านและร้านอาหารซึ่งชาวจีนได้รับการดูแล อย่างไรก็ตาม ปีหลังสงครามเป็นภัยคุกคามหลักการชุมชนขนาดเล็ก Limehouse ถูกเผาทำลายในระหว่างสงครามลอนดอน และการลดลงของอุตสาหกรรมขนส่งอังกฤษส่งผลให้สหภาพกฎใหม่ที่ทำให้มันแทบเป็นไปไม่ได้สำหรับชาวอังกฤษไม่ใช่การค้นหางานบนเรืออังกฤษโดย 1950 เที่ยวจีนที่ ขาดรายได้ และ ขาดที่อยู่ อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์ใหม่ถูกผันสถานการณ์นี้ ทหารอังกฤษได้คืนจากฟาร์อีสท์กับอาหารใหม่สำหรับอาหารจีน Restaurateurs กี่ตั้งค่าธุรกิจถนนเจอร์ราร์ดในตะวันตก ถนนที่มีชื่อเสียงสำหรับอาหารที่น่าสนใจแล้วเป็นเว็บไซต์ของร้านอาหารยุโรปที่แรกของลอนดอน ความนิยมของสถานประกอบการที่จีนใหม่ดึงดูดมากกว่าจีนผู้ประกอบการจากปลายตะวันออกเพื่อค้นหาใหญ่ ๆ ของพวกเขา และไชน่าทาวน์ของวันนี้เกิดบริเวณที่ไชน่าทาวน์ใหม่นี้ยืนมีประวัติน่าสนใจ: ที่ยืดไปไฟดีน่ากลัวของ 1666 ที่ลอนดอนถูกทำลาย โดยไฟ ควัน สนใจเปิดทางตะวันตกของเมืองไปยังพื้นที่ของโซโฮเหตุการณ์ที่แล้วส่วนใหญ่เป็นพื้นที่การเกษตรสถานที่พักใกล้พระราชวังหลวงสามเวสต์มินสเตอร์ ไวท์ฮอลล์ และเซนต์เจมส์ พื้นที่ของไชน่าทาวน์อันล่างฝึกทหารที่ทหารเจาะกับ pikes muskets ดั้งเดิมได้ใน 1677 เจอร์ราร์ดพระ เจ้าของ ให้สิทธิ์ผู้พัฒนาที่ชื่อว่านิโคลัส Barbon สร้างบ้านบนพื้นดินทางทหาร Barbon สมบูรณ์ถนนเจอร์ราร์ดในค.ศ. 1685 และซื้อที่ดินติดฝั่งตะวันออกจากพระเจ้านิวพอร์ทแล้ว ที่นี่ เขาสร้างบ้านเพิ่มเติมและการตลาดปศุสัตว์ การท่องเที่ยวและบิดาที่อยู่บนเว็บไซต์ศาลนิวพอร์ทเหตุการณ์ภายในศตวรรษ พื้นที่ได้พัฒนาชื่อเสียงมีชีวิตชีวา พื้นชั้นบนของศาลาว่าการตลาดถูกนำ โดยคณะของ Huguenots ฝรั่งเศสอพยพ และถูกตั้งชื่อตาม 'คริสตจักรของเขียง' slaughtermen ชั้นล่าง เจอร์ราร์ดกลายเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับของศิลปิน และเป็นบ้านพักชื่อจิตรกรมีชื่อเสียงมากที่สุด มีประสบการณ์ metalworkers /> และผู้เขียนลอนดอน นักวิชาการและเมือง luminaries พบอินน์หัวของเติร์กเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาของวันในบรรยากาศกว้างขวางแอลกอฮอล์ ในศตวรรษที่ผ่านมา นิวพอร์ทเซ้นทรัลพัฒนาชื่อเสียงเป็นชุมชนแออัดอาชญากรรมอื้อฉาวซึ่งยังคงอยู่จนกว่าเชฟสอเวนิวและครอสถนนถนนใหม่ถูกขับเคลื่อนผ่านนั้นในปัจจุบันสาย ในขณะ คลื่นลูกใหม่ของอพยพมาถึงบริเวณ: ชาว อิตาเลียน แล้วชาวยิว แล้วมอลตา Kate Meyrick วิ่งคลับ '43' อื้อฉาวที่ 43 ถนนเจอร์ราร์ดและสก็อต Ronnie ตั้งคลับแจ๊สของเขาครั้งแรกในชั้นใต้ดินจำนวน 39 โดยเวลาจีนมาถึงในช่วงทศวรรษ 1950 พื้นที่ได้พัฒนาชื่อเสียงแหล่งท่องเที่ยวที่ดีและประหยัดค่าเช่าที่ค้าโดยปลายปี 1960 ไชน่าทาวน์อย่างแท้จริงก่อตั้งขึ้นเป็นศูนย์กลางการเที่ยวชุมชนจีน – ตอนนี้ ใส่ตัวเลขในหลักสิบพันเหมือนคนจีนมากจากอังกฤษอาณาเขตของฮ่องกง พื้นที่กลายเป็นซูเปอร์มาร์เก็ตจีน ตัวแทนท่องเที่ยวที่ตะวันออกไกล และบริการอื่น ๆ ตั้งค่าให้รองรับหมายเลขที่มีมากของแรงงานร้านอาหารในพื้นที่ ครอบครัวได้ทูลเป็นภรรยา และลูกมาจากฮ่องกงเข้าสามี และเป็นชุมชนเพิ่มขึ้น ก็ชื่อเสียงของพื้นที่สำหรับอาหารจีนระดับโลก ประตูจีน ถนนเฟอร์นิเจอร์ และกระโจมได้เพิ่มเป็นไชน่าทาวน์มาอายุ - สัญลักษณ์ของความสำเร็จและมรดกทางวัฒนธรรมของลอนดอนนี้น่าสนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไชน่าทาวน์เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของกรุงลอนดอน: หลอกหลอนของบอสเวลล์และนาดส์บ้านเกิดของที่ทำการไปรษณีย์, เว็บไซต์แรกของรอนนี่สก็อต, เจ้าภาพชุมชนผู้อพยพจาก Huguenots กับมอลตาและตอนนี้ของกรุงลอนดอนจีนไตรมาสที่สดใส ชุมชนชาวจีนที่คึกคักของร้านอาหารและธุรกิจที่ได้รับที่นี่ตั้งแต่ปี 1950; แต่เรื่องที่ไชน่าทาวน์ไปกลับมากไป - ตรงข้ามกรุงลอนดอนและทุกวิธีการตะวันออกไกล. ลอนดอนเดิมไชน่าทาวน์อยู่ในทิศตะวันออกที่พนักงานของจีน บริษัท อินเดียตะวันออกได้ปรากฏตัวครั้งแรกในศตวรรษที่ 18 บริษัท จ้างงานหลายพันคนของลูกเรือจีน; ส่วนใหญ่อยู่ในประเทศจีน แต่เป็นจำนวนน้อยเลือกที่จะออกเรือของพวกเขาและตั้งถิ่นฐานในบริเวณท่าเรือที่ไลม์เฮาส์ โดยปี 1914 มีไม่กี่ร้อยจีนวิ่ง 30 นักธุรกิจชาวจีนในไลม์เฮาส์: ส่วนใหญ่เป็นร้านค้าขนาดเล็กและร้านอาหารซึ่งรองรับลูกเรือจีน แต่ปีที่ผ่านมาหลังสงครามนับเป็นภัยคุกคามที่สำคัญในชุมชนเล็ก ๆ ; ไลม์เฮาส์ได้ถูกทำลายในระหว่างการระบาดของโรคลอนดอน, และการลดลงของอุตสาหกรรมการจัดส่งสินค้าของอังกฤษส่งผลให้ในกฎระเบียบสหภาพใหม่ที่ทำให้มันแทบเป็นไปไม่ได้สำหรับลูกเรือที่ไม่ใช่ชาวอังกฤษที่จะหางานบนเรืออังกฤษ. 1950 โดยกรุงลอนดอนจีนสั้นของรายได้และระยะสั้น ของสถานที่ที่จะมีชีวิตอยู่ แต่เป็นปรากฏการณ์ใหม่ที่กำลังจะเปิดสถานการณ์รอบนี้ ทหารอังกฤษเพิ่งกลับมาจากภาคอีสานที่มีความกระหายที่ใหม่สำหรับอาหารจีน ร้านอาหารไม่กี่ตั้งธุรกิจในเจอร์ราร์ดถนนในฝั่งตะวันตกถนนที่มีอยู่แล้วมีชื่อเสียงสำหรับอาหารที่น่าสนใจเป็นที่ตั้งของร้านอาหารบางส่วนของยุโรปในกรุงลอนดอนเป็นครั้งแรก ความนิยมของสถานประกอบการจีนใหม่ดึงดูดผู้ประกอบการจีนมากขึ้นห่างจากทิศตะวันออกที่จะแสวงหาความมั่งคั่งของพวกเขาและไชน่าทาวน์ของวันนี้เป็นวันเกิด. ในพื้นที่ที่ไชน่าทาวน์ใหม่นี้จะยืนมีประวัติที่น่าสนใจหนึ่งที่ทอดยาวกลับไปที่น่ากลัว ไฟไหม้ครั้งใหญ่ 1666 ที่กรุงลอนดอนถูกทำลายด้วยไฟ จีพีเอสให้ความสนใจหันไปทางทิศตะวันตกของเมืองเก่าไปยังพื้นที่ของวันปัจจุบันโซโหซึ่งเป็นพื้นที่เพาะปลูกส่วนใหญ่มีทำเลที่ตั้งที่อยู่ใกล้สามพระราชวัง of Westminster, ฮอลล์และเซนต์เจมส์ พื้นที่ของไชน่าทาวน์ที่ทันสมัยวันเป็นสนามฝึกทหารที่ทหารเจาะด้วยหอกและปืนดั้งเดิม. ใน 1677 ลอร์ดเจอร์ราร์ดเจ้าของพื้นที่อนุญาตให้นักพัฒนาที่ชื่อนิโคลัส Barbon การสร้างบ้านบนพื้นดินทางทหาร Barbon เสร็จเจอร์ราร์ดถนนใน 1685 และจากนั้นได้รับที่ดินที่อยู่ติดกันทางด้านตะวันออกจากพระเจ้าของนิวพอร์ต ที่นี่เขาสร้างบ้านมากขึ้นและตลาดปศุสัตว์พร้อมด้วยห้องโถงของตลาดและโรงฆ่าสัตว์ซึ่งยืนอยู่บนเว็บไซต์ของวันปัจจุบันนิวพอร์ตศาล. ภายในศตวรรษที่พื้นที่ที่มีการพัฒนาชื่อเสียงที่มีชีวิตชีวา พื้นชั้นบนของห้องโถงตลาดถูกนำขึ้นโดยการชุมนุมของ Huguenots ฝรั่งเศสอพยพและได้ตั้งชื่อ 'เนื้อโบสถ์หลัง slaughtermen ชั้นล่าง เจอร์ราร์ดถนนกลายเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับศิลปินและเป็นบ้านที่หลายจิตรกรที่มีชื่อเสียงที่สุด metalworkers และนักเขียนของกรุงลอนดอน ปัญญาชนและผู้ทรงคุณวุฒิทางการเมืองพบกันที่โรงแรมหัวเติร์กเพื่อหารือในประเด็นของวันในบรรยากาศที่มีแอลกอฮอล์อย่างกว้างขวาง ในศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นบริเวณที่ตลาดนิวพอร์ตการพัฒนาชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในสลัมทางอาญาซึ่งจนกระทั่งถนนใหม่แห่งเสื่อถนนสายหลักและถนน Charing Cross ถูกขับผ่านมันในช่วงปลายยุค 1880 ทั้งหมดในขณะที่คลื่นใหม่ของผู้อพยพเข้ามาในพื้นที่: อิตาเลียนแล้วชาวยิวแล้วมอลตา เคท Meyrick วิ่งสโมสรฉาวโฉ่ '43' ที่ 43, เจอร์ราร์ดและถนนรอนนี่สกอตต์ตั้งค่าแจ๊สคลับครั้งแรกของเขาในห้องใต้ดินของหมายเลข 39 ตามเวลาที่จีนจะมาถึงในปี 1950 พื้นที่ที่มีการพัฒนาชื่อเสียงสำหรับสถานบันเทิงยามค่ำคืนที่ดีและ . ค่าเช่าราคาถูกในเชิงพาณิชย์ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960, ไชน่าทาวน์เป็นที่ยอมรับอย่างแท้จริงเป็นศูนย์กลางของชุมชนชาวจีนในกรุงลอนดอน - ตอนนี้นับหมื่นเป็นคนงานชาวจีนมากขึ้นมาจากดินแดนของอังกฤษของฮ่องกง พื้นที่บ้านกลายเป็นซูเปอร์มาร์เก็ตจีน, หน่วยงานการท่องเที่ยวตะวันออกและบริการอื่น ๆ ที่จัดตั้งขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการสำหรับจำนวนที่เพิ่มมากขึ้นของคนงานร้านอาหารในพื้นที่ ครอบครัวที่ได้รับกลับมารวมตัวเป็นภรรยาและลูกมาจากฮ่องกงเพื่อเข้าร่วมสามีของพวกเขา; และเป็นชุมชนขึ้นเพื่อให้ได้ชื่อเสียงของพื้นที่สำหรับอาหารจีนระดับโลก จีนเกตส์, เฟอร์นิเจอร์ถนนและพาวิลเลี่ยนที่ถูกเพิ่มเข้ามาในขณะที่ไชน่าทาวน์อายุ - สัญลักษณ์ของความสำเร็จและมรดกทางวัฒนธรรมของพื้นที่ที่น่าสนใจนี้ของกรุงลอนดอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไชน่าทาวน์เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของกรุงลอนดอน : หลอกหลอนของบอสเวลล์ และ เรโนลด์ บ้านเกิดของไปรษณีย์ เว็บไซต์แรกของรอนนี่สก็อต เจ้าภาพจะอพยพชุมชน จากนี้ไป ภาษาไทย และตอนนี้ลอนดอนประกายจีนไตรมาส ชุมชนชาวจีนย่านร้านอาหารและธุรกิจที่ได้รับมาตั้งแต่ปี 1950 อย่างไรก็ตามเรื่องราวที่ไชน่าทาวน์ ไปไกลกลับมา–ข้ามลอนดอนและทางตะวันออก ของเดิม

ลอนดอนไชน่าทาวน์อยู่ด้านทิศตะวันออก ซึ่งพนักงานจีนของบริษัทอินเดียตะวันออกได้ปรากฏตัวครั้งแรกในศตวรรษที่ 18 บริษัท จ้างพันของลูกเรือชาวจีน ส่วนใหญ่มีพื้นฐานในประเทศจีนแต่จำนวนน้อยจึงเลือกที่จะทิ้งเรือและตั้งถิ่นฐานในบริเวณท่าเรือที่ limehouse . โดย 1914 , มีไม่กี่ร้อยจีนวิ่งบาง 30 จีนธุรกิจใน limehouse : ส่วนใหญ่ร้านค้าและร้านอาหารเล็ก ๆที่ catered สำหรับลูกเรือจีน อย่างไรก็ตาม หลังสงครามปีคุกคามหลักต่อชุมชนขนาดเล็ก limehouse ถูกทำลายในระหว่างสงครามฟ้าแลบลอนดอนและความตกต่ำของอุตสาหกรรมการจัดส่งสินค้าอังกฤษส่งผลให้กฎสหภาพใหม่ที่ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ไม่ใช่ลูกเรืออังกฤษหางานบนเรืออังกฤษ

โดย 1950 จีนลอนดอนขาดรายได้ ขาดที่พักพิง อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์ใหม่ที่จะเปลี่ยนสถานการณ์นี้อยู่ ทหารอังกฤษได้กลับมาจากตะวันออกไกลกับอาหารใหม่สำหรับอาหารจีนไม่กี่ภัตตาคารตั้งธุรกิจในใน West End Gerrard Street เป็นถนนที่มีชื่อเสียงสำหรับอาหารที่น่าสนใจเช่นเว็บไซต์ของบางส่วนของลอนดอนเป็นครั้งแรกในยุโรป ร้านอาหาร ความนิยมของ ใหม่ จีนดึงดูดผู้ประกอบการสถานประกอบการจีนมากขึ้นห่างจากตะวันออกเพื่อแสวงหาโชคชะตาของพวกเขา และไชน่าทาวน์ วันนี้เกิด

พื้นที่ที่ไชน่าทาวน์ใหม่นี้จะยืน มีประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ : หนึ่งที่ยืดกลับไปที่น่ากลัวดีไฟของเสาที่ลอนดอนถูกทำลายโดยไฟ ในควันหลง , ความสนใจหันไปทางตะวันตกของเมืองเก่าพื้นที่โซโห ซึ่งปัจจุบันแล้วส่วนใหญ่เกษตรกับสถานที่สำคัญใกล้สามพระราชวังแห่งเวสต์มินสเตอร์ กรุงลอนดอน และ เซนต์ เจมส์พื้นที่ในปัจจุบันคือการฝึกทหารในพื้นที่ทหารและเจาะด้วยหอกปืนดั้งเดิม

ใน 1687 พระเจ้า เจอร์ราร์ด เจ้าของพื้นที่อนุญาตให้ผู้พัฒนาชื่อนิโคลาสบาร์บอนสร้างบ้านบนพื้นดิน ทหาร บาร์บอนเสร็จ เจอร์ราร์ด ถนนใน 1685 และซื้อที่ดินติดทางทิศตะวันออกจากท่านนิวพอร์ต ที่นี่เขาสร้างบ้านมากขึ้น และตลาดปศุสัตว์ , สมบูรณ์ด้วย Market Hall และโรงฆ่าสัตว์ที่ยืนอยู่บนเว็บไซต์ของวันปัจจุบันศาลนิว

ภายในศตวรรษ พื้นที่มีการพัฒนาชื่อเสียงมีชีวิตชีวา . พื้นชั้นบนห้องโถงตลาดครอบงำโดยชุมนุมของผู้อพยพชาวฝรั่งเศสนี้และเป็นชื่อของ ' คริสตจักร ' สับหลัง slaughtermen ข้างล่างเจอร์ราร์ด ถนนกลายเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับศิลปินและบ้านหลายของจิตรกรที่มีชื่อเสียงที่สุด , ช่างโลหะและนักเขียนของลอนดอน ปัญญาชน luminaries ทางการเมืองพบในเติร์กและหัว อินน์ เพื่อหารือเกี่ยวกับประเด็นของวันในบรรยากาศอิสระที่มีแอลกอฮอล์ ในศตวรรษที่ 19 ,พื้นที่ตลาดนิวพัฒนาชื่อเสียงเป็นชุมชนแออัด ซึ่งยืนกรานจนฉาวโฉ่อาชญากรรมใหม่ถนน Shaftesbury Avenue และ Charing ข้ามถนนถูกขับเคลื่อนผ่านในคริสต์ทศวรรษ 1860 สาย ในขณะที่คลื่นใหม่ของผู้อพยพเข้ามาในพื้นที่ : อิตาเลียนแล้วยิวทีส . เคทเมริกวิ่งฉาวโฉ่ ' 43 ' คลับที่ 43ถนนเจอร์ราร์ดและรอนนี่สก็อตตั้งคลับแจ๊สครั้งแรกของเขาในชั้นใต้ดินของเบอร์ 39 โดยเวลาที่จีนมาถึงในปี 1950 , พื้นที่ได้พัฒนาชื่อเสียงสำหรับสถานบันเทิงยามค่ำคืนที่ดีและค่าเช่าเชิงพาณิชย์ราคาถูก

โดย 1960 ล่าช้าไชน่าทาวน์เป็นอย่างแท้จริงก่อตั้งเป็นศูนย์กลางลอนดอนเป็นชุมชนชาวจีน–ตอนนี้เลขในหลักสิบของพันเป็นมากขึ้นและคนงานชาวจีนมาถึงจากดินแดนของอังกฤษในฮ่องกง พื้นที่เป็นหน้าแรกซุปเปอร์มาเก็ตจีน บริษัททัวร์ ตะวันออกไกล และบริการอื่น ๆที่ตั้งขึ้นเพื่อรองรับจำนวนพนักงานที่ร้านเพิ่มมากขึ้นในพื้นที่ได้รวมตัวกันเป็นครอบครัว ภรรยา และลูกๆ เดินทางมาจากฮ่องกงเพื่อเข้าร่วมกับสามีของตน และเป็นชุมชนที่เติบโตแล้ว พื้นที่ของชื่อเสียงระดับโลกอาหารจีน ประตูเมืองจีน และเฟอร์นิเจอร์ถนนศาลาเพิ่มเป็นไชน่าทาวน์มาอายุ - สัญลักษณ์ของความสำเร็จและมรดกทางวัฒนธรรมของพื้นที่ที่น่าสนใจนี้
ของลอนดอน