Chapter 132: “Thank You Present (1)

Chapter 132: “Thank You Present (1)”

Jun Qing and Jun Xian were silently thoughtful, never had it crossed their minds that things would come to this.

At that time, Jun Wu Xie did not even step out of Lin Palace, how could she even begin to harbour such intentions?

The father and son kept Jun Wu Xie back with more questions, and only after being overwhelmed by the intricacy of her plans, did they allow her to leave.

A room was arranged for Mo Qian Yuan in the annex, and he wondered if it was intentional that it was extremely far away from Jun Wu Xie’s room!

After coming out from Jun Xian’s room, Jun Wu Xie heaved a long breath. The stench from her blood covered clothes was overpowering. The black beast who laid by the door clamoured to its feet when it saw Jun Wu Xie and rubbed itself against her.

“Meow”

[My master was so heroic today!]

“Knock it off, I’m filthy.” Jun Wu Xie wrinkled her nose as she looked down her dress and walked hurriedly towards her room.

The black beast shimmered, and transformed itself back into a tiny black cat, and hopped onto Jun Wu Xie’s shoulder.

They arrived back at her courtyard, though the bodies of the assassins had been disposed at the Imperial Palace‘s gates, the blood still covered the ground. The suffocating stench hung heavily over the courtyard and several servants were brushing and washing down the blood with water. But there was too much blood and they will not get it cleaned for awhile.

The servants bowed in greeting when they saw Jun Wu Xie, “The steward has prepared hot water for your bath. It is ready for use.”

Jun Wu Xie nodded. Uncle Fu was so thoughtful, the stench from her clothes was driving her crazy.

The smell swirled around her body, bringing to mind the scene when she was reborn. Those repressed memories, came back to her as the scent of blood permeated her nostrils.

She went straight to her room, and flung the cat in the hall while she proceeded to the bath. Warm water filled the wooden bath tub, the air steamy from the heat of the water.

Jun Wu Xie undressed, her snowy white skin exposed to the chill air. Trembling slightly, she hopped quickly into the bathtub, the warm water relaxing her tense body, her pores in jubilation of comfort.

The warm water wrapped her in comfort and she relaxed as she soaked, her eyes drooping to close in sleep.

Having fallen into a deep sleep, she awoke only when the water started to lose its warmth.

The moment she opened her eyes, she froze!

A beautiful handsome face rested on the edge of the tub, the corners of his mouth just ever so slightly curled, smiling. His violet eyes staring at her.

“……………” Jun Wu Xie stared at Jun Wu Yao, not knowing when he arrived.

“I was thinking, this would be the moment, you should be screaming.” Jun Wu Yao rested his chin in his palm and playfully ran his fingers along the rim of the tub before gently rippling the water. The playful twinkle in his eyes pierced through the fog fell upon the face of Jun Wu Xie, seemingly staring at her eyebrows.

“Why are you here?” Jun Wu Xie asked, furrowing her brows, the flower petals on the water covering her.

“If not here, where should I be?” Jun Wu Yao questioned in return, laughing.

“You left earlier.” Jun Wu Xie did not see Jun Wu Yao on the way back, and has gotten used to his long periods of absence.

Jun Wu Yao smiled, his slender fingers dancing upon the warm water, “The stench of blood was too strong and I had to clean myself up. How could I allow you to see me in that state?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 132: "ขอบคุณปัจจุบัน (1)"มิ.ย.ชิงและซีอานมิ.ย.เงียบแท้ ไม่เคยมีมันข้ามจิตใจของตนว่าสิ่งนี้ในเวลานั้น Wu Xie มิ.ย.ไม่ไม่ได้ก้าวออกจากลินพาเลซ วิธีสามารถเธอแม้เริ่มต้นการความตั้งใจดังกล่าวบิดาและบุตรเก็บ Wu Xie มิ.ย.กลับ มีคำถามเพิ่มเติม และหลังจากความรู้สึกสับสนของแผนของเธอ ไม่อนุญาตให้เธอออกจากจัดห้องสำหรับ Qian Yuan Mo ในเสริม และเขาสงสัยว่า ถ้า มันเป็นเจตนามันก็ห่างไกลมากจากรูม Jun Wu Xieหลังจากออกมาจากห้องของซีอานมิ.ย. มิ.ย. Wu Xie heaved ลมหายใจยาว กลิ่นเหม็นจากผ้าคลุมเลือดเธอก็เอาชนะ เหล่าสัตว์สีดำที่วาง โดยประตูของฟุตเมื่อเห็น Wu Xie มิ.ย. และลูบตัวเองกับเธอ"Meow"[หลักของฉันคือกล้าหาญดังนั้นวันนี้]"เคาะออก ผมสกปรก" มิ.ย. Wu Xie รอยย่นจมูกของเธอเมื่อเธอมองลงแต่งตัวของเธอ และรีบเดินไปทางห้องของเธอสัตว์สีดำ shimmered และกลับไปยังแมวดำเล็ก ๆ และรสลงบนไหล่มิ.ย.อู๋เจียพวกเขากลับมาถึงที่ลานภายในของเธอ แต่ได้ถูกทิ้งร่างกายของมือสังหารที่ประตูของพระราชวัง เลือดยังคงปกคลุมพื้นดิน กลิ่นเหม็น suffocating แขวนหนักกว่าลาน และข้าราชการหลายแปรง และล้างชำระด้วยน้ำเลือด แต่มีเลือดมากเกินไป และพวกเขาจะไม่ได้รับมันทำความสะอาดสำหรับสักครู่มหาดเล็กนั้นโค้งทักทายเมื่อเห็นมิ.ย. Wu Xie, "steward ได้เตรียมน้ำร้อนสำหรับอาบน้ำของคุณ มันเป็นพร้อมใช้งาน"มิ.ย. Wu Xie ที่เลยต้อง ลุงฟูบี กลิ่นเหม็นจากเสื้อผ้าของเธอขับรถบ้าของเธอกลิ่นปั่นร่างกาย นำให้นึกถึงฉากเมื่อเธอรีบอร์น ความจำ repressed กลับมาของเธอเป็นกลิ่นเลือดแทรกซึมจมูกของเธอเธอเดินตรงไปที่ห้องของเธอ และโยนแมวออกในห้องโถงในขณะที่เธอดำเนินไปอาบน้ำ น้ำอุ่นอ่างอาบน้ำไม้ อากาศร้อนจากความร้อนของน้ำที่เต็มไปมิ.ย. Wu Xie อกแบน หิมะเธอผิวขาวสัมผัสอากาศเย็น สั่นเล็กน้อย เธอรสได้อย่างรวดเร็วในอ่างอาบน้ำ น้ำอุ่นผ่อนคลายร่างกายตึงเครียด รูขุมขนของเธอในเดโมแครของน้ำอุ่นห่อเธอสบาย และเธอผ่อนคลายเธอแช่ ดวงตาของเธอหลบในโหมดสลีปมีลดลงเข้าสู่การนอนหลับลึก หัดเมื่อน้ำเริ่มสูญเสียการในขณะที่เธอเปิดตาของเธอ เธอแช่แข็งหล่อใบหน้าที่สวยงามวางบนขอบอ่างอาบน้ำ มุมของปากก็เคยดังนั้นเล็กน้อยม้วน ยิ้ม เขาจ้องเธอตาสีม่วง“……………” มิ.ย. Wu Xie จ้องที่มิ.ย.วูยาว ไม่ทราบว่าเมื่อเขามา"ผมคิดว่า นี้จะเป็นช่วงเวลา คุณควรจะร้อง" มิ.ย.วูยาววางคางของเขาในปาล์มของเขา และเล่นวิ่งเขานิ้วไปตามขอบอ่างอาบน้ำก่อนค่อย ๆ rippling น้ำ กระพริบตาขี้เล่นในสายตาของเขาถูกแทงผ่านหมอกอยู่กับใบหน้าของมิ.ย. Wu Xie จ้องคิ้วของเธอดูเหมือน"ทำไมต้องเป็นคุณที่นี่" มิ.ย. Wu Xie ถาม furrowing คิ้วของเธอ กลีบดอกไม้บนน้ำครอบคลุมเธอ"ถ้าไม่ ได้ที่นี่ ที่จะ" มิ.ย.วูยาวสอบสวนในทางกลับกัน หัวเราะ"คุณออกจากก่อนหน้านี้" มิ.ย. Xie วูไม่เห็นมิ.ย.วูยาวมาสำรอง และได้ใช้ระยะเวลานานของเขาขาดมิ.ย.วูยาวยิ้ม นิ้วมือเรียวของเขาเต้นรำเมื่อน้ำอุ่น "กลิ่นเหม็นเลือดแรงเกินไป และฉันต้องล้างเอง วิธีสามารถฉันอนุญาตให้คุณเห็นฉันในรัฐ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 132: "ขอบคุณที่คุณนำเสนอ (1)"

มิถุนายนชิงจุนและซีอานมีความคิดอย่างเงียบ ๆ ไม่เคยมีมันข้ามจิตใจของพวกเขาว่าสิ่งที่จะมาถึงนี้.

ในขณะที่จุนวู Xie ไม่ได้ก้าวออกจากหลินพระราชวังวิธี เธอจะได้เริ่มต้นไปยังท่าเรือความตั้งใจดังกล่าวหรือไม่

บิดาและพระบุตรเก็บไว้มิถุนายนวู Xie กลับมาพร้อมกับคำถามเพิ่มเติมและหลังจากการถูกครอบงำโดยความสับสนของแผนการของเธอที่พวกเขาไม่อนุญาตให้เธอออกจาก.

ห้องพักได้รับการจัดให้มีการโม Qian หยวน ภาคผนวกและเขาสงสัยว่ามันเป็นความจงใจว่ามันเป็นอย่างยิ่งห่างไกลออกไปจากห้องมิถุนายนวู Xie ครับ

หลังจากที่ออกมาจากห้องของซีอานมิถุนายนจุนวู Xie น่ะหายใจยาว กลิ่นเหม็นจากเลือดปกคลุมเสื้อผ้าของเธอก็เอาชนะ สัตว์สีดำที่วางโดยประตูเท่าไหร่ไปที่เท้าของมันเมื่อมันเห็นจุนวู Xie และถูตัวเองกับเธอ.

"แมว"

[ต้นแบบของฉันคือวีรบุรุษดังนั้นวันนี้!]

"เคาะมันออกผมสกปรก." จุนวู Xie รอยย่นจมูกของเธอขณะที่เธอมองลงชุดของเธอและเดินอย่างรีบเร่งไปสู่ห้องของเธอ.

สัตว์สีดำ shimmered และเปลี่ยนแปลงตัวเองกลับเข้ามาในแมวดำเล็ก ๆ และกระโดดลงบนไหล่มิถุนายนวู Xie ของ.

พวกเขากลับมาถึงลานเธอแม้ว่าร่างของ มือสังหารที่ได้รับการกำจัดที่ประตูพระราชวังอิมพีเรียลของเลือดยังคงปกคลุมพื้นดิน กลิ่นเหม็นหอบแขวนหนักกว่าคอร์ทยาร์ดและอีกหลายคนรับใช้ถูกแปรงฟันและล้างเลือดลงด้วยน้ำ แต่มีเลือดมากเกินไปและพวกเขาจะไม่ได้รับการทำความสะอาดมันสักครู่.

คนรับใช้ในโค้งคำนับทักทายเมื่อพวกเขาเห็นมิถุนายนวู Xie "สจ๊วตได้เตรียมน้ำร้อนสำหรับอาบน้ำของคุณ ก็พร้อมสำหรับการใช้งาน. "

มิถุนายนวู Xie พยักหน้า ลุง Fu ก็คิดเช่นนั้นกลิ่นเหม็นจากเสื้อผ้าของเธอเป็นคนขับรถของเธอบ้า.

กลิ่นหมุนวนไปรอบ ๆ ร่างกายของเธอนำมาสู่ใจที่เกิดเหตุเมื่อเธอได้เกิดใหม่ ความทรงจำเหล่านั้นอัดอั้นกลับมาของเธอเป็นกลิ่นของเลือดเต็มจมูกของเธอ.

เธอเดินตรงไปยังห้องของเธอและโยนแมวในห้องโถงในขณะที่เธอเดินไปอาบน้ำ เครื่องทำน้ำอุ่นที่เต็มไปด้วยอ่างอาบน้ำไม้ร้อนอากาศจากความร้อนของน้ำ. the

จุนวู Xie โทงๆผิวสีขาวของเธอเต็มไปด้วยหิมะสัมผัสกับอากาศหนาว ตัวสั่นเล็กน้อยเธอกระโดดอย่างรวดเร็วในอ่างอาบน้ำน้ำอุ่นผ่อนคลายร่างกายตึงเครียดของเธอรูขุมขนของเธอในความปีติยินดีของความสะดวกสบาย.

น้ำอุ่นห่อของเธอในความสะดวกสบายและเธอผ่อนคลายขณะที่เธอแช่ดวงตาของเธอหลบตาที่จะปิดในการนอนหลับ.

ต้องตกอยู่ใน การนอนหลับลึกเธอตื่นขึ้นมาก็ต่อเมื่อน้ำเริ่มที่จะสูญเสียความอบอุ่น.

ช่วงเวลาที่เธอเปิดตาของเธอเธอแข็ง!

ใบหน้าหล่อเหลาสวยงามวางอยู่บนขอบของอ่างที่มุมปากของเขาเพียงขดเคยดังนั้นเล็กน้อยยิ้ม . ดวงตาสีม่วงของเขาจ้องมองมาที่เธอ.

" ............... " วูมิถุนายน Xie จ้องที่มิถุนายนวูยาวไม่ทราบว่าเมื่อเขามาถึง.

"ผมคิดว่านี่จะเป็นช่วงเวลาที่คุณควรจะกรีดร้อง." มิถุนายนวูยาววาง คางของเขาในฝ่ามือของเขาและวิ่งเล่นนิ้วมือของเขาตามขอบของอ่างก่อนเบา ๆ rippling น้ำ กระพริบตาขี้เล่นในสายตาของเขาทะลุหมอกซบหน้าลง มิ.ย. วู Xie ดูเหมือนจะจ้องมองที่คิ้วของเธอ.

"ทำไมคุณมาที่นี่?" วูมิถุนายน Xie ถาม furrowing คิ้วของเธอกลีบดอกไม้บนน้ำครอบคลุมของเธอ

"ถ้าไม่ได้ที่นี่ที่ฉันควรจะเป็นอย่างไร" มิถุนายนวูยาวถามในทางกลับหัวเราะ.

"คุณทิ้งไว้ก่อนหน้านี้." มิถุนายนวู Xie ไม่เห็นมิถุนายนวูยาวในทางด้านหลังและมีอากาศที่ใช้ในระยะเวลานานของเขาขาด .

มิถุนายนวูยาวยิ้มนิ้วมือเรียวยาวของเขาเต้นบนน้ำอุ่น "กลิ่นเหม็นของเลือดเป็นแรงเกินไปและผมก็มีการทำความสะอาดตัวเองขึ้น ฉันจะช่วยให้คุณเห็นฉันในสภาพเช่นนั้น? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 132 : " ขอบคุณปัจจุบัน ( 1 )จุน ชิง และ จุน เซียนอย่างเงียบๆรอบคอบไม่เคยทรยศจิตใจของตนว่า มันต้องเป็นแบบนี้ตอนนั้น จุน วู เซี้ยไม่ได้ก้าวออกมาจากวัง หลิน เธอเริ่มท่าแบบนั้นนะ ?พ่อและลูกชายเก็บไว้ จุน วู เซี้ยกลับมีคำถามมากขึ้น และหลังจากถูกจมโดย intricacy แผนการของเธอ เขาอนุญาตให้เธอไปห้องเตรียมโมเชียนหยวนในภาคผนวก และเขาสงสัยว่าถ้าฉันตั้งใจว่ามันมาก ห่างไกลจากห้องของจุนวูเซีย !หลังจากออกมาจากห้องของจุนเซียน จุนวู Xie ยาวลมหายใจยาว คาวจากเลือดของเธอปกคลุมเสื้อผ้ามากเกินไป . สีดำ สัตว์ที่วางไข่โดยประตู clamoured เท้าของมัน เมื่อมันเห็นจุนวูซือถูตัวกับเธอ" เหมียว "[ อาจารย์ของฉันจึงเด็ดวันนี้ ]" พอได้แล้ว ผมสกปรก " จุนวูเซี่ยย่นจมูกเธอ เธอก้มลงมองชุดของเธอและเดินอย่างรีบเร่งไปยังห้องของเธอสัตว์สีดำ shimmered และแปลงตัวเองเป็นแมวสีดำตัวจิ๋ว และโดดลงบนของ จุน วู เซี่ย ไหล่พวกเขากลับมาที่ลานเธอ แม้ว่าร่างของนักฆ่าที่ถูกทิ้งที่ประตูราชสำนัก เลือดยังคงปกคลุมพื้นดิน การหายใจไม่ออกเหม็นแขวนหนักกว่าสนามหญ้าและหลายทาสเป็นแปรงซักผ้าลง เลือดกับน้ำ แต่มันมีเลือดมากเกินไปและพวกเขาจะได้รับมันทำความสะอาดสักหน่อยคนรับใช้ก้มหัวทักทายเมื่อเห็นจุนวูเซี่ย " สจ๊วตได้เตรียมน้ำร้อน สำหรับการอาบน้ำของคุณ มันพร้อมสำหรับการใช้ .จุนวูเซียพยักหน้า ลุงฟู ดูสุขุม กลิ่นเหม็นจากเสื้อผ้าของเธอ ก็ทำให้เธอบ้ากลิ่นฟุ้งรอบๆตัวของเธอ พาใจฉากตอนที่เธอเกิด ผู้อดกลั้นความทรงจำกลับมา เธอจะเป็นกลิ่นของเลือดเต็มรูจมูกของเธอเธอเดินตรงไปที่ห้องของเธอ และโยนแมวในห้อง ในขณะที่เธอเริ่มอาบน้ำ น้ำอุ่นใส่อ่างไม้ อากาศร้อนจากความร้อนของน้ำจุนวูเซี่ยเปลือยเปล่าขาวเนียนของเธอสัมผัสกับหิมะเย็นอากาศ ตัวสั่นเล็กน้อย เธอรีบกระโดดลงอ่างอาบน้ำ , น้ำอุ่นร่างกายตึงของเธอผ่อนคลาย รูของเธอในความปลื้มปีติของความสะดวกสบายน้ำอุ่นสบายและผ่อนคลายในห่อเธอเธอเธอเปียก ตาห้อย ปิดนอนมีตกอยู่ในการนอนหลับลึก เธอตื่นขึ้น เมื่อน้ำเริ่มเสีย ความอบอุ่นของมันเมื่อเธอเปิดตาของเธอ เธอชะงัก !ใบหน้าหล่อเหลาสวยงามวางอยู่บนขอบอ่าง มุมปากของเขาก็เคยดังนั้นเล็กน้อยโค้งและยิ้ม ดวงตาสีม่วงของเขาจ้องมาที่เธอ" เอ๊ย " จุนวูเซียจ้องจุน Wu ยาว ไม่รู้ว่าตอนที่เขามาถึง" ฉันคิดนี้จะเป็น ช่วงเวลา คุณควรจะร้อง " จุน Wu ยาววางคางบนฝ่ามือและเริงร่าวิ่งนิ้วของเขาไปตามขอบอ่างก่อนที่จะค่อยๆกระเพื่อมน้ำ ประกายขี้เล่นในดวงตาของเขาทะลุผ่านหมอกตกลงมาบนใบหน้าของจุนวูเซียดูเหมือนจะจ้องคิ้วของเธอ" นายมาที่นี่ทำไม ? " จุน วูเซียถาม furrowing คิ้วของเธอ กลีบบนน้ำครอบคลุมเธอ" ถ้าไม่ใช่ที่นี่ ที่ที่ฉันควรจะได้รับ ? " จุน Wu ยาวถามกลับ หัวเราะ" เธอออกไปก่อน " จุนวูเซี่ยไม่เห็นจุน Wu ยาวทางด้านหลัง และได้ใช้ช่วงเวลาของเขายาวทำงานจุนวูเย้ายิ้ม นิ้วของเขาเรียวเต้นบนน้ำอุ่น " กลิ่นเลือดมันแรงเกินไป และฉันต้องทำความสะอาดตัวเอง วิธีการที่ฉันสามารถช่วยให้คุณเห็นฉันในสภาพนั้น "