Dolnicar (2004a) concludes that com

Dolnicar (2004a) concludes that commonsense segmentation remains the most common form of segmentation study conducted in academic (and most likely also industry) tourism research: 53 percent of all segmentation studies published in the last 15 years in the main outlet for tourism segmentation research (the Journal of Travel Research) were commonsense segmentation studies. Recent examples include Kashyap and Bojanic (2000), who split respondents into business and leisure tourists and investigates differences in value, quality and price perceptions, Israeli (2002), who compares destination images of disabled and not disabled tourists, Klemm (2002), who profiles in detail one particular ethnic minority in the UK with respect to their vacation preferences, and McKercher (2002), who compares tourists who spend their main vacation at a destination with those who only stop on their way through. Other commonsense studies are discussed in Dolnicar (2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Dolnicar (2004a) สรุปว่า แบ่ง commonsense ยังคง แบ่งการศึกษาในสถาบันการศึกษา (และส่วนใหญ่ยังอุตสาหกรรม) แบบทั่วไปงานวิจัยการท่องเที่ยว: commonsense แบ่งศึกษาได้ร้อยละ 53 ของศึกษาแบ่งทั้งหมดที่ตีพิมพ์ในปีที่ 15 ในร้านหลักวิจัยแบ่งการท่องเที่ยว (ในสมุดรายวันในงานวิจัย) ตัวอย่างล่าสุดได้แก่ Kashyap และ Bojanic (2000), ที่แยกผู้ตอบที่เป็นนักท่องเที่ยวและมาติดต่อธุรกิจ และตรวจสอบความแตกต่างในแนวค่า คุณภาพ และราคา อิสราเอล (2002), ที่เปรียบเทียบภาพปลายทางถูกปิดใช้งาน และปิดใช้งานท่องเที่ยว Klemm (2002), ที่โปรไฟล์ในรายละเอียดหนึ่งเฉพาะชนกลุ่มน้อยในประเทศอังกฤษเกี่ยวกับลักษณะของวันหยุด และ McKercher (2002), ที่เปรียบเทียบนักท่องเที่ยวที่ใช้จ่ายวันหยุดของพวกเขาหลักที่ปลายทางกับคนที่หยุดบนทางผ่านเท่านั้น ไม่ ศึกษาอื่น ๆ commonsense อธิบายใน Dolnicar (2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Dolnicar (2004a) สรุปว่าการแบ่งส่วน commonsense ยังคงเป็นรูปแบบที่พบมากที่สุดของการศึกษาการแบ่งส่วนการดำเนินการในทางวิชาการ (และมีแนวโน้มมากที่สุดนอกจากนี้ยังมีอุตสาหกรรม) การวิจัยการท่องเที่ยว: ร้อยละ 53 ของทั้งหมดการแบ่งส่วนการศึกษาที่ตีพิมพ์ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมาในร้านหลักสำหรับการวิจัยการแบ่งส่วนการท่องเที่ยว ( วารสารวิจัยการเดินทาง) มีการศึกษาการแบ่งส่วน commonsense ตัวอย่างล่าสุดรวม Kashyap และ Bojanic (2000) ที่แยกผู้ตอบแบบสอบถามในธุรกิจและนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาพักผ่อนและสำรวจความแตกต่างในค่าที่มีคุณภาพและการรับรู้ราคาอิสราเอล (2002) ซึ่งเปรียบเทียบภาพปลายทางของคนพิการและไม่พิการนักท่องเที่ยว, Klemm (2002), ที่โปรไฟล์ในรายละเอียดหนึ่งชนกลุ่มน้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหราชอาณาจักรเกี่ยวกับการตั้งค่าวันหยุดของพวกเขาและ McKercher (2002) ซึ่งเปรียบเทียบนักท่องเที่ยวที่ใช้จ่ายวันหยุดของพวกเขาหลักที่ปลายทางกับผู้ที่เพียงหยุดในทางของพวกเขาผ่าน การศึกษา commonsense อื่น ๆ ที่กล่าวถึงใน Dolnicar (2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dolnicar ( 2004a ) สรุปว่าการ commonsense ยังคงรูปแบบที่พบมากที่สุดของการแบ่งการศึกษาทางวิชาการ ( และส่วนใหญ่ยังอุตสาหกรรมการวิจัยการท่องเที่ยว : 53 เปอร์เซ็นต์ของการศึกษาที่ตีพิมพ์ในช่วง 15 ปีในเต้าเสียบหลักสำหรับการวิจัยการการท่องเที่ยว ( วารสารวิจัยท่องเที่ยว ) สติตัดการศึกษาตัวอย่างล่าสุดและรวมถึง Kashyap bojanic ( 2000 ) ผู้ซึ่งผู้ตอบแบบสอบถามในธุรกิจและการพักผ่อนท่องเที่ยวและศึกษาความแตกต่างในการรับรู้คุณค่า คุณภาพ และราคา อิสราเอล ( 2002 ) , เปรียบเทียบภาพที่ปลายทางของคนพิการและคนพิการ นักท่องเที่ยวไม่ เคลมม์ ( 2002 ) ที่โปรไฟล์ในรายละเอียดหนึ่งโดยเฉพาะชนกลุ่มน้อยในอังกฤษด้วยความเคารพการตั้งค่าวันหยุดพักผ่อนของพวกเขาและ mckercher ( 2002 ) ที่เปรียบเทียบนักท่องเที่ยวที่ใช้จ่ายวันหยุดของพวกเขาหลักที่ปลายทางกับผู้ที่หยุดบนทางของพวกเขาผ่าน การศึกษาจริงอื่น ๆกล่าวถึงใน dolnicar ( 2005 )