…He was thoroughly confused by this

…He was thoroughly confused by this matter, but he nevertheless focused on his surroundings for the time being.
Battle was still ongoing all over, but there were no signs of having lost any ground to the Mazoku. This was because the attacking Mazoku were far outnumbered by those guarding the caravan.
The other escorts don’t seem to be having any problems. In that case, let’s try this…
Then, in that case…
Shik!
Suimei evaded the slash of his enemy’s claws. Continuously he dodged as the Mazoku continued to chain its strikes.
“In that case, there’s another reason why it’s not working—”
“You just don’t shut up, do you…”
“—Your clinginess is really getting on my nerves!”
“Hah!”
Suimei roared as he snapped his fingers.
Even though the Mazoku was subjected to his attack from close range, it was essentially unharmed. Nevertheless, he’d accomplished his goal of sending it flying.
“…You brat. Using the same magic over and over like an idiot!”
“Sorry. I don’t have that many magics on hand, after all.”
“Uaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa—!”
The Mazoku snarled, its figure growing hazy. Reacting purely on instinct, Suimei threw out an arm.
“Primum excipio!” (First bulwark, local activation!)
To prevent the charge of the Mazoku, accelerating nonstop toward him, Suimei activated this physical defensive magic.
As if the magic array had been granted a power of some kind, at the moment of contact, a shrill noise accompanied flying sparks.
“W-what—?!”
A thoroughly shocked expression appeared on the face of the Mazoku, seeing this defensive spell for the first time. Suimei took the opportunity to consider the strange feeling of disharmony that filled him.
…What in the world? My magic was clearly ineffective earlier, and yet the golden fortress completely stopped its attack?
If his opponent had an ability that would directly affect magic itself, then his defensive magic should have been disrupted just now. Even if it wasn’t able to completely shatter his defense in an instant, the subsequent shock should have broken through.
However, that had most definitely not happened. Its attack had been rendered entirely impotent. Consequently, an endless tide of questions streamed through Suimei’s mind.
“W-what just happened?! How could I be stopped by that thing?!”
“Ha, isn’t it obvious?!”
“Impertinent brat—”
—The Mazoku, coming to the realization that attacking wasn’t working, and concerned about a counterattack, placed some distance between them.
As Suimei frowned, the sound of an explosion came from not far off. Keeping the Mazoku in his peripheral vision, he turned in the direction the sound had come from. There, a caravan escort had destroyed another Mazoku with an explosive magic.
A fire magic.
And yet, unlike when he had done so, the Mazoku was scorched by the flames, and drew its last breath.
“That guy…”
What the heck?
Even though his magical flames had been entirely ineffective, it was nevertheless now evident that the Mazoku did not possess any sort of exceptional, innate resistance to flame.
Suddenly, as Suimei was evaluating the situation, a male voice suddenly called out.
“Hey! What are you doing?! Get back!”
“Hmm?”
“You! The guy with the black hair! Pull back!”
Enemy defeated, he’d noticed Suimei’s situation.
The other adventurers, their Mazoku eliminated, rushed over.
Looking more closely, he recognized them as the party that Lefille had happily conversed with.
As directed by the warrior adventurer, a girl – the party’s mage – chanted as fire sprang forth from the end of her staff.
Perhaps having noticed, the Mazoku suddenly flew backward with a flap of its wings.
So that magic is one to be avoided…
Sensing the danger, it pulled back. Although it had previously tried to avoid one of his spells, but this time it really retreated a good distance, perhaps owing to the difference between his magic and hers when it came to effectiveness was against the Mazoku.
Next.
The adventurer who had raced to his side spoke.
“Get back. We’ll take care of things.”
“No, it’s okay. I can do it.”
“What do you mean you ‘can do it’…?! You were clearly in a desperate situation!”
“Desperate? No, not at all…”
“What else would you call it?! That Mazoku is as healthy as can be!”
Well, on the surface of things, that was undeniable. But that just meant it’d take a little more time is all. That Mazoku posed no threat to him whatsoever, not to mention he hadn’t yet used his true strength.
All the same, since he’d been unable to bring his foe down, from an outsider’s point of view, he was indeed locked in a desperate battle.
“…Maybe, but either way, I still want to continue.”
“No way. Retreat back to the caravan, we’ll take care of this.”
“Eh? No, no, that’s a problem!” Suimei rejected the adventurer’s words with a shake of his head.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

… เขาแก้ไขอย่างสับสนกับเรื่องนี้ แต่เขาก็เน้นสภาพแวดล้อมของเขาการการต่อสู้ยังไม่ยุติเป็นมากกว่า แต่มีสัญญาณไม่มีของต้องเสียพื้นดินใดถึง Mazoku ของ นี้ได้เนื่องจาก Mazoku โจมตีไกลถูกปล้นสะดม โดยผู้เฝ้าตัวคาราวานพี่อื่น ๆ ดูเหมือนจะไม่ มีปัญหาใด ๆ ในกรณีนี้ ลองนี้...จาก นั้น ในกรณีที่...ShikSuimei หลบทับของก้ามของศัตรูของเขา อย่างต่อเนื่องเขา dodged เป็น Mazoku ต่อการนัดหยุดงานของ"ในกรณีนี้ มีอีกเหตุผลที่ทำไมมันไม่ทำงาน — ""คุณก็ไม่ได้ปิด ทำคุณ..."" — Clinginess ของคุณได้รับบนเส้นประสาทของฉันจริง ๆ ! ""-เป็น"Suimei คำรามเป็นเขาจัดชิดนิ้วมือของเขาแม้ว่าการ Mazoku ได้ภายใต้การโจมตีของเขาจาก มันเป็น unharmed เป็นหลัก อย่างไรก็ตาม เขาได้ประสบความสำเร็จเป้าหมายของเขาส่งมันบิน“… คุณสารเลว การใช้เวทมนตร์เดียวกันซ้ำ ๆ ซาก ๆ เหมือนคนงี่เง่า""ขออภัย ฉันไม่มีเวทมนตร์ให้บนมือ หลังจากทั้งหมด"" Uaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa — ! "การ Mazoku snarled รูปการปลูกฟ้าหลัว ปฏิกิริยาในสัญชาตญาณแท้ Suimei โยนออกที่แขน"Primum excipio" (แรกป้อมปราการ เปิดใช้งานเฉพาะ)เพื่อป้องกันไม่ให้ค่าของ Mazoku เร่ง nonstop ไปทางเขา Suimei เรียกใช้เวทมนตร์นี้ป้องกันทางกายภาพว่าอาร์เรย์วิเศษได้รับพลังงานบางชนิด ในขณะที่ของผู้ติดต่อ เสียงร้องพร้อมกับประกายไฟบิน"สิ่งที่ W — ! "นิพจน์การตกใจอย่างละเอียดปรากฏหน้า Mazoku เห็นคาถาป้องกันนี้เป็นครั้งแรก Suimei เอาโอกาสที่จะพิจารณาความรู้สึกที่แปลกของการแตกแยกที่เขา… อะไรในโลก มหัศจรรย์ของฉันมีประสิทธิภาพชัดเจนก่อนหน้านี้ และยัง ป้อมทองสมบูรณ์หยุดการโจมตีของมันถ้าคู่ต่อสู้มีความสามารถที่จะส่งผลต่อมายากลเองโดยตรง แล้วมายากลของเขาป้องกันควรมีการหยุดชะงักเพียงแค่ตอนนี้ แม้ว่ามันไม่สามารถที่จะสมบูรณ์แตกป้องกันประเทศของเขาในทันที ช็อกตามมาควรได้เสียผ่านอย่างไรก็ตาม ที่แน่นอนที่สุดไม่เกิด การโจมตีได้แล้วโดยไร้อำนาจทั้งหมด ดังนั้น ไทด์สิ้นสุดของสตรีมผ่านใจของ Suimei"W-สิ่งเพิ่งเกิดขึ้น วิธีสามารถฉันจะหยุด โดยสิ่งที่!""ฮา ไม่มันชัดเจน!""ทะลึ่งสารเลว — "— Mazoku มาสำนึกว่า โจมตีสำนักงานใหญ่ และความกังวลเกี่ยวกับตีโต้ วางบางระยะห่างระหว่างพวกเขาเป็น Suimei frowned เสียงของระเบิดมาจากไกลไม่ออก เขารักษา Mazoku ในวิสัยทัศน์ของเขาต่อพ่วง หันในทิศทางเสียงที่ได้มาจาก มี การพิทักษ์คาราวานได้ทำลาย Mazoku อื่น ด้วยเวทมนตร์การระเบิดมายากลเป็นไฟและยัง ซึ่งแตกต่างจากเมื่อเขาทำนั้น Mazoku ถูกไหม้เกรียม โดยเปลวไฟ และดึงลมหายใจสุดท้ายของ"ผู้ชายคนนั้น... "อะไรกันนะแม้ว่าเปลวไฟที่มีมนต์ขลังของเขาได้รับทั้งหมดไม่ได้ผล ได้แต่ตอนนี้ชัดว่า Mazoku ที่ได้มีการจัดเรียงของแสน ธรรมชาติทนต่อเปลวไฟทันใดนั้น เป็น Suimei คือประเมินสถานการณ์ เสียงผู้ชายก็เรียก"เฮ้ คุณทำอะไรอยู่ ! กลับ""อืมม""คุณ ผู้ชายที่ มีผมสีดำ ดึงกลับ"ศัตรูพ่ายแพ้ เขาได้สังเกตเห็นสถานการณ์ของ Suimeiตัวเกมส์ Mazoku ของพวกเขาตัดออก วิ่งผ่านเขามองอย่างใกล้ชิดมากขึ้น รู้จักพวกเขาเป็นบุคคลที่ Lefille ได้เป็นอย่างมีความสุขด้วยนำ โดยนักผจญภัยนักรบ ผู้หญิง –บุคคล mage – สวดมนต์เป็นไฟผุดออกมาจากจุดสิ้นสุดของพนักงานบางทีอาจจะไม่สังเกตเห็น Mazoku ก็บินย้อนหลังกับกระเป๋าสะพายของปีกนกดังนั้น มหัศจรรย์ที่เป็นหนึ่งในการหลีกเลี่ยง...ตรวจจับอันตราย มันถูกดึงกลับ แม้ว่าได้เคยลองหลีกเลี่ยงหนึ่งในคาถาของเขา แต่เวลานี้มันจริง ๆ สภาพระส่ำระยะทางดี อาจจะเนื่องจากความแตกต่างระหว่างมายากลของเขาและเธอ เมื่อมันมาถึงประสิทธิภาพได้กับ Mazoku ของต่อไปนี้นักผจญภัยที่ได้เห็นการพูดของเขาด้าน"กลับมา เราจะดูแลสิ่งนั้น""ไม่มี ก็ ฉันสามารถทำมัน""คุณหมายถึง อะไรคุณ 'ทำ'... คุณได้อย่างชัดเจนในสถานการณ์ที่หมดหวังทันที"หมดหวัง ไม่ ไม่ได้เลย...""อะไรจะคุณเรียกว่า ว่า Mazoku เป็นสุขภาพสามารถดี บนพื้นผิวของสิ่งต่าง ๆ ที่ถูกปฏิเสธ แต่ที่หมาย มันจะใช้เวลาเล็กน้อยทั้งหมด ว่า Mazoku เกิดคุกคามเขาเลย ไม่ต้องเอ่ยถึงเขาไม่ได้ใช้ของเขาแรงจริงเดียวกัน เนื่องจากเขาได้ไม่สามารถนำศัตรูของเขาลง จากมุมมองของบุคคลภายนอก เขาถูกจริงล็อกในการรบหมดหวัง“… อาจจะ แต่ทั้งสอง วิธี ฉันยังคงต้องการดำเนินต่อ""เปล่าหรอก สถานที่พักผ่อนกลับไปคาราวาน เราจะดูแลเรื่องนี้ ""เอ๊ะ ไม่ ไม่ มีปัญหา" Suimei ปฏิเสธคำของนักผจญภัยที่ มีอาการสั่นของศีรษะของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

... เขาสับสนอย่างละเอียดโดยเรื่องนี้ แต่เขายังคงมุ่งเน้นไปที่สภาพแวดล้อมของเขาในขณะนี้.
รบก็ยังคงต่อเนื่องทั่วทุกมุม แต่มีสัญญาณของการสูญเสียพื้นดินใด ๆ Mazoku ไม่มี เป็นอย่างนี้เพราะโจมตี Mazoku ได้ไกลมากกว่าโดยผู้ที่เฝ้ากองคาราวาน.
พี่เลี้ยงอื่น ๆ ไม่ได้ดูเหมือนจะมีปัญหาใด ๆ ในกรณีที่ลองนี้ ...
จากนั้นในกรณีที่ว่า ...
Shik!
Suimei บ่ายเบี่ยงเฉือนกรงเล็บของศัตรูของเขา อย่างต่อเนื่องเขาหลบเป็น Mazoku ยังคงห่วงโซ่การนัดหยุดงานของตน.
"ในกรณีที่มีเหตุผลว่าทำไมมันไม่ working- อื่น"
"คุณก็ไม่ได้ปิดคุณ ...
" "clinginess -Your ที่เป็นจริงที่ได้รับในประสาทของฉัน! "
" ฮะ! "
Suimei คำรามในขณะที่เขาตะคอกนิ้วมือของเขา.
แม้ว่า Mazoku ได้ภายใต้การโจมตีจากช่วงปิดมันเป็นอันตรายเป็นหลัก แต่เขาต้องการประสบความสำเร็จในเป้าหมายของเขาในการส่งมันบิน.
" ... คุณสารเลว ใช้เวทมนตร์เดียวกันซ้ำแล้วซ้ำเหมือนคนงี่เง่า! "
" ขอโทษ ผมไม่ได้ว่าเวทมนตร์จำนวนมากบนมือหลังจากทั้งหมด. "
" Uaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa-! "
Mazoku คำรามตัวเลขที่เติบโตหมอก ปฏิกิริยาหมดจดในสัญชาตญาณ Suimei โยนออกแขน.
"Primum excipio!" (ปราการแรกเปิดใช้งานท้องถิ่น!)
เพื่อป้องกันไม่ให้ความดูแลของ Mazoku เร่งดุ๊กดิ๊กที่มีต่อเขา Suimei เปิดใช้เวทมนตร์ป้องกันทางกายภาพนี้.
ถ้าเป็นอาร์เรย์มายากลมี รับพลังงานบางชนิดในช่วงเวลาของการติดต่อเสียงโหยหวนพร้อมบินประกายไฟ.
"W-what- ?!"
นิพจน์ตกใจอย่างละเอียดที่ปรากฏบนใบหน้าของ Mazoku เห็นนี้คาถาป้องกันเป็นครั้งแรก Suimei เอาโอกาสที่จะพิจารณาความรู้สึกที่แปลกประหลาดของการแตกแยกที่เขาเต็มไป.
... สิ่งในโลก? ความมหัศจรรย์ของฉันได้อย่างชัดเจนไม่ได้ผลก่อนหน้านี้และยังป้อมทองสมบูรณ์หยุดการโจมตีของตนหรือไม่
หากฝ่ายตรงข้ามของเขามีความสามารถในการที่จะส่งผลกระทบโดยตรงเองมายากล, มายากลแล้วการป้องกันของเขาควรจะได้รับการหยุดชะงักเพียงแค่ตอนนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถที่จะสมบูรณ์สลายการป้องกันของเขาในทันทีช็อกตามมาควรจะมีการหักผ่าน.
แต่ที่แน่นอนที่สุดไม่ได้เกิดขึ้น การโจมตีของมันได้รับการแสดงผลไร้อำนาจอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นน้ำขึ้นน้ำลงที่ไม่มีที่สิ้นสุดของคำถามสตรีมมิ่งผ่านจิตใจของ Suimei.
"W-สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ?! ฉันอาจจะหยุดโดยสิ่งที่ ?! "
" ฮะไม่ได้ที่เห็นได้ชัด ?! "
" อ้อมค้อม brat-
" -The Mazoku มาตระหนักว่าการโจมตีไม่ได้ทำงานและความกังวลเกี่ยวกับตีโต้วางไว้บางส่วน ระยะห่างระหว่างพวกเขา.
ในฐานะที่เป็น Suimei ขมวดคิ้วเสียงระเบิดมาจากไม่ไกลออกไป รักษา Mazoku ในวิสัยทัศน์ต่อพ่วงของเขาที่เขาจะหันไปในทิศทางที่เสียงมาจาก มีคุ้มกันคาราวานได้ทำลาย Mazoku อื่นที่มีความมหัศจรรย์ระเบิด.
ไฟมายากล.
และยังแตกต่างจากเมื่อเขาได้ทำเช่นนั้น Mazoku ไหม้เปลวไฟและดึงลมหายใจสุดท้ายของมัน.
"คนที่ ... "
ห่า ?
แม้ว่าเปลวไฟที่มีมนต์ขลังของเขาได้รับไม่ได้ผลโดยสิ้นเชิงมันเป็นอย่างไรก็ตามในขณะนี้เห็นได้ชัดว่า Mazoku ไม่ได้มีการจัดเรียงของพิเศษต้านทานโดยธรรมชาติกับเปลวไฟใด ๆ .
ทันใดนั้นเป็น Suimei ได้รับการประเมินสถานการณ์เป็นเสียงชายจู่ ๆ ก็เรียกว่าออกมา.
"เฮ้ ! คุณกำลังทำอะไร?! ได้รับกลับมา! "
" อืม? "
" คุณ! ผู้ชายที่มีผมสีดำ! ดึงกลับมา! "
ศัตรูพ่ายแพ้เขาจะสังเกตเห็นสถานการณ์ Suimei ของ.
นักผจญภัยอื่น ๆ Mazoku ของพวกเขาตัดออกวิ่งมากกว่า.
มองอย่างใกล้ชิดเขาได้รับการยอมรับพวกเขาเป็นบุคคลที่ Lefille ได้คุยกันอย่างมีความสุขด้วย.
ในฐานะที่กำกับการแสดงโดยนักผจญภัยนักรบเป็น สาว - ผู้วิเศษของพรรค. - สวดมนต์เป็นไฟลุกออกมาจากจุดสิ้นสุดของพนักงานของเธอ
. บางทีอาจจะได้สังเกตเห็น Mazoku จู่ ๆ ก็บินได้ย้อนหลังกับพนังปีกของมัน
ดังนั้นวิเศษที่เป็นหนึ่งที่จะหลีกเลี่ยง ...
ตรวจจับอันตรายก็ดึงกลับ . แม้ว่ามันจะเคยพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการเป็นหนึ่งในคาถาของเขา แต่เวลานี้มันถอยจริงๆระยะทางที่ดีอาจเนื่องจากความแตกต่างระหว่างความมหัศจรรย์ของเขาและเธอเมื่อมันมาถึงประสิทธิภาพต้าน Mazoku.
ถัดไป.
ผจญภัยที่ได้วิ่งไป ด้านข้างของเขาพูด.
"กลับ เราจะดูแลสิ่ง. "
" ไม่มีก็ไม่เป็นไร ฉันสามารถทำมัน. "
" คุณหมายถึงอะไรคุณสามารถทำมันได้ ... ?! คุณเห็นได้ชัดว่าในสถานการณ์ที่หมดหวัง! "
" หวัง? ไม่มีไม่ได้เลย ... "
" อะไรที่คุณจะเรียกมันว่า ?! ที่ Mazoku เป็นที่ดีต่อสุขภาพเป็นได้! "
ดีบนพื้นผิวของสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ก็คือ แต่นั่นเป็นเพียงแค่หมายความว่ามันจะใช้เวลาน้อยมากคือทั้งหมด ที่เป็นภัยคุกคาม Mazoku ไม่มีกับเขาเลยไม่พูดถึงเขายังไม่ได้ใช้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขา.
ทั้งหมดเดียวกันนับตั้งแต่ที่เขาต้องการได้รับไม่สามารถที่จะนำศัตรูของเขาลงจากจุดของบุคคลภายนอกในมุมมองของเขาถูกขังอยู่ในแน่นอน การต่อสู้หมดหวัง.
" ... บางที แต่อย่างใดผมยังคงต้องการที่จะดำเนินการต่อไป."
"ไม่มีทาง ล่าถอยกลับไปที่กองคาราวานเราจะดูแลนี้. "
" ใช่มั้ย? ไม่มีที่ปัญหา! "Suimei ปฏิเสธคำผจญภัยที่มีการสั่นไหวของศีรษะของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. . . . . . . เขาอย่างสับสน โดยเรื่องนี้ แต่เขายังคงเน้นสภาพแวดล้อมของเขาในขณะนี้การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปทั่ว แต่ไม่มีร่องรอยของการสูญเสียใด ๆพื้นดินจะมาโซคุ . นี้เป็นเพราะการโจมตีมาโซคุอยู่น้อยกว่าผู้คุ้มกันกองคาราวานคุ้มกันอื่น ๆดูเหมือนจะไม่ได้มีปัญหาใด ๆ งั้นลองนี่ . . . . . . .ในกรณีนั้น . . . . . . .ชิคsuimei evaded เฉือนกรงเล็บของศัตรู อย่างต่อเนื่อง เขาหลบเป็น มาโซคุต่อห่วงโซ่ของสไตรค์" ในกรณีนี้ มันมีอีกเหตุผลหนึ่งว่าทำไมมันไม่ทำงาน "" เจ้าจะไม่หุบปาก คุณ . . . . . . . "" - clinginess ชักจะทำให้ฉันหงุดหงิด ! "" ฮึ ! "suimei คำรามเขา snapped นิ้วมือของเขาแม้ว่ามาโซคุก็ยังถูกโจมตีจากช่วงปิด มันเป็นหลักที่ไม่เป็นอันตราย แต่เขาจะสำเร็จเป้าหมายของเขาในการส่งมันบิน" . . . . . . . เจ้าบ้า การใช้เวทมนตร์เดียวกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนคนบ้า ! "" ขอโทษ ผมมีไม่เยอะ เวทมนตร์ในมือ หลังจากทั้งหมด . "" uaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa - ! "การเติบโตของ snarled มาโซคุ , รูปไม่ชัดเจน ทำไว้ตามสัญชาตญาณ suimei โยนออกจากแขน" ก่อน excipio ! " แรก ( รั้ว , การกระตุ้นท้องถิ่น )เพื่อป้องกันไม่ให้ค่าใช้จ่ายของมาโซคุเร่งไม่หยุดต่อเขา suimei ใช้เวทมนตร์ป้องกันนี้ทางกายภาพถ้าเป็นอาร์เรย์เวทมนตร์ได้รับพลังบางอย่างในช่วงเวลาของการติดต่อ เสียงโหยหวนพร้อมประกายไฟบิน" อะ - - ? ! "ถี่ถ้วนตกใจสีหน้าปรากฏบนใบหน้าของมาโซคุ เห็นคาถาป้องกันนี้เป็นครั้งแรก suimei เอาโอกาสที่จะพิจารณาความรู้สึกแปลกๆของความแตกแยกที่เติมเขา. . . . . . . อะไรกันเนี่ย เวทมนตร์ของฉันชัดเจนไม่ได้ผล ก่อนหน้านี้ และยัง ป้อมทองสมบูรณ์หยุดการโจมตีของมันถ้าคู่ต่อสู้มีความสามารถที่จะส่งผลกระทบโดยตรงต่อเวทมนตร์วิเศษป้องกันตัวเอง แล้วเขาควรจะถูกทำลายแล้ว แม้ว่ามันไม่สามารถที่จะสมบูรณ์ทำลายการป้องกันของเขาในทันที ช็อตต่อมาควรหักผ่านแต่ที่แน่นอนที่สุดไม่ได้เกิดขึ้น การโจมตีมีให้ทั้งสมรรถภาพ จึงเป็นกระแสไม่มีที่สิ้นสุดของคำถามแบบสตรีมมิ่งผ่าน suimei ของจิตใจ" อะไรกันน่ะ ! ทำไมฉันต้องหยุดมัน ? ! "" ฮ่าๆ มันแปลกมั้ย ? ! "" ไอ้ทะลึ่ง "- มาโซคุ มาตระหนักว่าการโจมตีไม่ได้ทำงาน และความกังวลเกี่ยวกับการโต้กลับวางระยะห่างระหว่างพวกเขาเป็น suimei ขมวดคิ้วเข้าหากัน เสียงระเบิดจากมาไม่ไกล รักษามาโซคุในการมองเห็นของเขา เขาหันในทิศทางเสียงได้ มา จาก มีคาราวานคุ้มกันได้ทำลายมาโซคุอีกด้วยเวทมนตร์ที่ระเบิดไฟเวทมนตร์และยังแตกต่างจากตอนที่เขาทำ พวกมาโซคุก็เกรียมจากเปลวไฟ และดึงลมหายใจสุดท้ายของมัน" หมอนั่น . . . . . . . "อะไรกันเนี่ย ?แม้เปลวเพลิงวิเศษของเขาได้รับการทั้งหมดไม่ได้ผล มันแต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่า มาโซคุไม่ครอบครองประเภทใดเป็นพิเศษ แหล่งต้านทานเปลวไฟก็เป็น suimei คือการประเมินสถานการณ์ เสียงชายก็เรียกออกมา" เฮ้ ! คุณจะทำอะไร ? ! กลับไป ! "" หืม ? "" คุณ ! ผู้ชายที่มีผมสีดำ ดึงกลับ "ศัตรูพ่ายแพ้ เขาจะสังเกตเห็นสถานการณ์ suimei .นักผจญภัยอื่น ๆของพวกเขา , มาโซคุ คัดออก ก็รีบมามองอย่างใกล้ชิดมากขึ้น เขาได้รับการยอมรับพวกเขาเป็นพรรคที่ lefille ได้มีความสุขมากกว่าด้วยที่กำกับโดย นักรบ นักแสวงโชคที่ ผู้หญิงและปาร์ตี้–สวดมนต์เป็น mage ไฟผุดออกมาจากปลายของพนักงานของเธอบางทีมีสังเกต มาโซคุก็บินถอยหลังกับพนังของปีกของเพื่อมายากลเป็นหนึ่งที่จะหลีกเลี่ยง . . . . . . .ส่วนสัญญาณอันตราย ดึงมันกลับมา แม้ว่าจะเคยพยายามหลีกเลี่ยงสกิลของเขา แต่เวลานี้มันถอยไกลดี บางทีเนื่องจากความแตกต่างระหว่างมายากลของเขาและของเธอเมื่อมันมาถึงประสิทธิผลกับมาโซคุ .ต่อไปนักผจญภัยที่วิ่งไปด้านข้างของเขาพูด" กลับมา เราจะจัดการเรื่องนี้ "" ไม่ มันโอเค ฉันสามารถทำมันได้ "" คุณหมายถึงอะไรที่คุณสามารถทำมันได้ . . . . . . ? ! คุณได้อย่างชัดเจนในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง "" สิ้นหวัง ? ไม่ ไม่ . . . . . . . "" แล้วจะให้เรียกยังไง ! มาโซคุคือสุขภาพสามารถ "อืม บนพื้นผิวของสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ แต่นั่นก็หมายความว่ามันต้องใช้เวลาอีกเล็กน้อยคือทั้งหมด ที่มาโซคุวางไม่คุกคามเขา เลย ไม่ต้องพูดถึง เขายังไม่ได้ใช้พลังที่แท้จริงของเขาเหมือนกันหมด เพราะเขาจะไม่สามารถพาศัตรูของเขาลงจากจุดของมุมมองของคนภายนอก เขาถูกล็อคในการต่อสู้หมดหวัง" . . . . . . . บางที แต่ยังไงก็ตาม ผมก็ยังอยากทำต่อ "" ไม่มีทาง ถอยทัพกลับกองคาราวาน เราจะดูแลเรื่องนี้เอง "" เอ๋ ? ไม่ ไม่ นั่นคือปัญหา " suimei ปฏิเสธคำพูดของนักผจญภัยกับสั่นศีรษะของเขา