The possession of power does not me

The possession of power does not mean its perpetual exercise whenever the sovereign's command is opposed. If the opposition is resolute and determined, common sense and good judgment may suggest it to the sovereign to give way. If he does not, perhaps the cost would be too great, disproportionate to the satisfaction of vindicating the law. Would it have been wiser to meet the Indian demand for Swaraj (independence) and Egyptian nationalism with wholesale military repression instead of granting independence to both the countries? The sovereign will always hesitate in taking drastic action. It is easy to recall many occasions on which the sovereign has given way before group pressure. The behaviour of the legal sovereign can best be explained by his dependence on the political sovereign. If the political sovereign has not been reduced to impotence as the mere tool of a dictator, he hangs over the head of the legal sovereign like a sword of Damocles. Even a dictator is afraid of his future and will hesitate to take an action which is likely to jeopardise his existence. MacIver appropriately says that "all governments depend simply upon a margin of strength, represented by the balance of opinion in their favour" and "an act which reduces the margin weakens its authority entirely out of proportion to the turn over of opinion. If the legal sovereign flouts public opinion, when the voters finally act, they will entrust sovereignty to a different set of men and so reverse the unpopular policy of repressive actions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของพลังงานหมายถึง การออกกำลังกายตลอดทุกครั้งที่ข้ามคำสั่งของพ่อ หากฝ่ายค้านจะเด็ด และกำหนด สามัญสำนึกและวิจารณญาณที่ดีอาจแนะนำว่า ไปพ่อจะให้ทาง ถ้าเขาไม่ได้ บางทีต้นทุนจะนำพึงพอใจของ vindicating กฎหมาย ดีเกินไป มันมี wiser สนองสวราช (เอกราช) และชาตินิยมอียิปต์กับปราบปรามทหารขายส่งแทนที่จะให้เอกราชกับทั้งสองประเทศอินเดีย พ่อจะลังเลในการกระทำการรุนแรงเสมอ ซึ่งง่ายต่อการเรียกคืนหลายครั้งที่พ่อมีให้ทางก่อนกลุ่มความดัน พฤติกรรมของพ่อตามกฎหมายส่วนจะอธิบาย โดยพึ่งรอดทางการเมืองของเขา ถ้าไม่รอดทางการเมืองได้ลดลงสู่ภาวะเป็นเพียงเครื่องมือของเผด็จการ เขาค้างอยู่บนหัวของพ่อตามกฎหมายเช่นการ Damocles ของดาบ แม้เผด็จการกลัวของอนาคตของเขา และจะลังเลที่จะดำเนินการซึ่งเป็นแนวโน้มที่จะ jeopardise ของเขามีอยู่ MacIver เหมาะสมบอกว่า "รัฐบาลทั้งหมดขึ้นอยู่กับเพียงแค่ความแข็งแรง แสดงยอดดุลของ opinion ในโปรดปรานของพวกเขา" และ "พระราชบัญญัติซึ่งลดระยะขอบ อ่อนของหน่วยงานทั้งหมด out of proportion to เปิดผ่านเห็น ถ้ารอดกฎหมาย flouts มติมหาชน เมื่อผู้ลงคะแนนจะกระทำในที่สุด พวกเขาจะ entrust อธิปไตยชุดแตกต่างกันของผู้ชาย และกลับนโยบายกฏหมายการกระทำกดขี่ดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครอบครองอำนาจไม่ได้หมายความว่าการออกกำลังกายตลอดกาลของคำสั่งเมื่อใดก็ตามที่อำนาจอธิปไตยที่เป็นศัตรู หากฝ่ายค้านเป็นเด็ดเดี่ยวและมุ่งมั่น, ความรู้สึกร่วมกันและการตัดสินใจที่ดีอาจจะแนะนำให้อธิปไตยที่จะให้ทาง ถ้าเขาไม่ได้อาจจะเป็นค่าใช้จ่ายจะมากเกินไปสัดส่วนเพื่อความพึงพอใจของการพิสูจน์กฎหมาย ก็จะได้รับฉลาดที่จะตอบสนองความต้องการสำหรับอินเดีย Swaraj (อิสระ) และชาติอียิปต์กับการปราบปรามของทหารขายส่งแทนการให้ความเป็นอิสระของทั้งสองประเทศได้หรือไม่? กษัตริย์มักจะลังเลในการที่จะดำเนินการที่รุนแรง มันเป็นเรื่องง่ายที่จะจำหลายครั้งที่กษัตริย์ได้ให้วิธีก่อนที่จะดันกลุ่ม พฤติกรรมของอธิปไตยทางกฎหมายที่ดีที่สุดสามารถอธิบายได้ด้วยการพึ่งพาอาศัยกันของเขาในอธิปไตยทางการเมือง ถ้าอธิปไตยทางการเมืองที่ยังไม่ได้รับการลดความอ่อนแอเป็นเครื่องมือเพียงของเผด็จการเขาแขวนอยู่เหนือหัวของอธิปไตยทางกฎหมายเช่นดาบตายใจ แม้จะเป็นเผด็จการกลัวในอนาคตของเขาและจะลังเลที่จะดำเนินการซึ่งมีแนวโน้มที่จะเป็นอันตรายต่อการดำรงอยู่ของเขา MacIver เหมาะสมกล่าวว่า "รัฐบาลทั้งหมดขึ้นเพียงเมื่อขอบของความแข็งแรงที่แสดงโดยความสมดุลของความเห็นในความโปรดปรานของพวกเขา" และ "การกระทำซึ่งจะช่วยลดอัตรากำไรขั้นต้นอ่อนตัวของผู้มีอำนาจทั้งหมดออกจากสัดส่วนที่เปิดในช่วงของความคิดเห็น. หากทางกฎหมาย อธิปไตยเป็นการไม่เคารพต่อความคิดเห็นของประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งเมื่อในที่สุดก็ทำหน้าที่พวกเขาจะมอบความไว้วางใจให้กับอำนาจอธิปไตยชุดที่แตกต่างกันของผู้ชายและนโยบายเพื่อย้อนกลับไม่เป็นที่นิยมของการดำเนินการปราบปราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความครอบครองของอำนาจไม่ได้หมายความว่าการออกกำลังกายตลอดของมันเมื่อใดก็ตามที่ของจักรพรรดิสั่งให้สิ้นไป ถ้าฝ่ายค้านเด็ดเดี่ยวและมุ่งมั่น สามัญสำนึกและวิจารณญาณที่ดีอาจแนะนำให้อธิปไตยจะหลีกทางให้ ถ้าเขาไม่ได้ บางทีค่าใช้จ่ายอาจจะมากมหาศาลเพื่อความพึงพอใจของ vindicating กฎหมายมันจะได้ฉลาดขึ้นเพื่อให้ตรงกับความต้องการของอินเดีย swaraj ( อิสระ ) และอียิปต์ชาตินิยมกับการปราบปรามของทหารส่งแทนให้ความเป็นอิสระทั้งประเทศ ? กษัตริย์จะลังเลในการการกระทำรุนแรง . มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเรียกคืนหลายโอกาสที่จักรพรรดิได้ให้ก่อนกดดันกลุ่มพฤติกรรมของอธิปไตยทางกฎหมายสามารถอธิบายได้โดยการพึ่งพาบนอธิปไตยทางการเมือง ถ้าอธิปไตยทางการเมืองยังไม่ได้ลดลงเพียงความอ่อนแอเป็นเครื่องมือของเผด็จการ เขาแขวนเหนือหัวของกฎหมายสากลเหมือนดาบของดาโมเคลส แม้เผด็จการกลัวอนาคตของเขาและจะลังเลที่จะลงมือ ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อชีวิตของเขาmaciver อย่างเหมาะสมว่า " รัฐบาลทั้งหมดขึ้นอยู่เพียงแค่บนขอบของความแข็งแกร่ง โดยแสดงความสมดุลของความคิดในความโปรดปรานของพวกเขา " และ " การกระทำที่ช่วยลดขอบอ่อนแออำนาจของมันออกทั้งหมดของสัดส่วนที่เปลี่ยนไปของความคิดเห็น ถ้าพระมหากษัตริย์ตามกฎหมาย flouts ความคิดเห็นสาธารณะ เมื่อผู้มีสิทธิเลือกตั้งก็แสดงพวกเขาจะมอบอธิปไตยให้ตั้งค่าที่แตกต่างกันของผู้ชายแล้วกลับไม่เป็นที่นิยมของนโยบายการปราบปราม