As parents, we often stress and wor

As parents, we often stress and worry over whether our children will be born disabled, or whether they’ll grow up happy and be successful. As parents, there are so many things to consider and be concerned about involving the well-being of our children, but it’s almost always centered on one key word… weakness. As parents, the worst thing we often imagine is that our children will be weak and unable to shoulder the burden of living in today’s world.

Perhaps weakness is not the true elephant in the room, or shall I say demon in the closet. What if… instead of raising a child that’s physically, mentally or emotionally weak, you found yourself raising a child that is physically and mentally strong, but emotionally void? What if you found yourself raising a sociopath? Now, what if you didn’t realize your child was a sociopath until it was already too late?

Directed by Craig William Macneill, who co-wrote with Clay McLeod Chapman, based loosely on his novel, THE BOY (2015) is one of the most frightening films a parent can see this year. No, this is not a horror film in the traditional sense, but is an unnerving psychological portrait of a boy named Ted Henley (played by Jared Breeze). Ted is a 9-year old boy living on a remote stretch of scenic tourist byway with his father John (played by David Morse) who owns and operates a fledgling little motel that’s been in the family for three generations. John hopes his son will one day carry the torch and keep the motel in the family, but the truth is that business is deafeningly slow.

Ted helps his father with running the motel, cleaning rooms and doing odds and ends. Most of the time, Ted does his work willingly, putting on the hat of good customer service, despite there rarely being any customers, but occasionally the truth creeps out when Ted is alone. From time to time, Ted sneaks peeks of a Florida post card, which is allegedly where his mother lives. In the mean time, he earns pocket change from John for collecting and disposing of roadkill off the byway in front of the motel, stashing away his coins in his makeshift “Florida or bust” coffee can bank.

Beginning with the roadkill, THE BOY carefully lays out Ted’s growing fascination with death. He is withdrawn, isolated and appears a shell of a boy, but inside that innocent, fleshy cocoon lies the makings of something decidedly evil. Ted is discovering his inner sociopath like other boys discover the hormonal allure of girls. Jared Breeze finds that perfect combination of harmless innocence and chilling creepiness that lies just beneath the surface. It’s like noticing the boy watching from a far, at first smiling and shrugging it off as any boy’s curiosity, then feeling the goosebumps and uneasiness associated with him watching, staring a bit too long, just before turning away and going about his business like nothing abnormal just occurred.

David Morse is very familiar, playing a version of his trademark melancholic troubled man with a heart of gold character, which works well in this role. John is distant, perhaps even neglectful to his son’s true nature and needs as he treads exceedingly deep water with an increasingly irrelevant small business deeper still beneath a mountain of debt. John is not purposefully neglectful or cruel. He acknowledges his son, communicates with his son, but is more on auto-pilot as a father than he is acutely aware of the pending peril his son represents, both to himself and others. Ted is a sociopath and John hasn’t the slightest clue.

THE BOY has some elements that I would call unintentional Easter eggs, if not purposefully inspired moments of homage, but that’s purely speculation. Macneill crafts a wonderful story that is somehow touching and terrifying all in one awkwardly pleasant character study. Notice the antlers worn by Ted in the poster. How often have we seen these play an integral role in modern stories of serial killers? Take the most recent examples of the TV series Hannibal and True Detective. Antlers are more than just horns, like that of the devil’s simple, minimalist presence, but are twisted, intertwined structures that branch out and shift directions, all wrapped up in something we see as beautiful and natural, but could kill in an instant if provoked.

The earthy, dusty tone and the subtle dusky lighting from cinematographer Noah Greenberg creates a warmth that is counter-intuitive to the story. This sets the viewer up, making the realization that Ted is not a sweet, innocent boy but rather a violent time bomb all the more compelling. German composer Hauschka supplements the film with an added level of hypnotizing misdirection with his original music, which carries the tone but leads viewers astray of the impending danger.

Sadly, Rainn Wilson turns out a somewhat disappointing performance as William Colby, a drifter who shacks up at the motel after hitting a deer, totaling his car. There is mystery to Colby, a secret and an inherent edge in his character th

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่พ่อแม่เรามักจะความเครียดและกังวลมากกว่าไม่ว่าจะเป็นลูกหลานของเราจะเกิดพิการหรือไม่ว่าพวกเขาจะเติบโตขึ้นมามีความสุขและประสบความสำเร็จ ขณะที่พ่อแม่มีหลายสิ่งหลายอย่างที่จะต้องพิจารณาและมีความกังวลเกี่ยวกับการที่เกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ของเด็ก ๆ ของเรา แต่มันมักจะเป็นศูนย์กลางในคำที่สำคัญอย่างหนึ่ง ... ความอ่อนแอ ขณะที่พ่อแม่เป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่เรามักจะนึกว่าเป็นลูกหลานของเราจะอ่อนแอและไม่สามารถที่จะแบกรับภาระของการมีชีวิตอยู่ในโลกปัจจุบัน. บางทีอาจจะอ่อนแอไม่ได้เป็นที่แท้จริงของช้างในห้องพักหรือฉันจะพูดว่าปีศาจอยู่ในตู้เสื้อผ้า เกิดอะไรขึ้นถ้า ... แทนการเลี้ยงดูเด็กที่ร่างกายจิตใจหรืออารมณ์อ่อนแอคุณพบว่าตัวเองเลี้ยงดูเด็กที่มีร่างกายและจิตใจที่แข็งแกร่ง แต่เป็นโมฆะอารมณ์หรือไม่? ถ้าคุณพบว่าตัวเองเพิ่มต่อต้านสังคมหรือไม่? ตอนนี้สิ่งที่ถ้าคุณไม่ได้ตระหนักถึงบุตรหลานของคุณเป็นพวกต่อต้านสังคมจนกระทั่งมันสายเกินไปแล้ว? กำกับการแสดงโดยเครกวิลเลียม Macneill ผู้ร่วมเขียนบทกับดิน McLeod แชปแมนเคร่งครัดตามนวนิยายของเขา, เด็ก (2015) เป็นหนึ่งใน ภาพยนตร์ที่น่ากลัวที่สุดพ่อแม่สามารถมองเห็นในปีนี้ ไม่มีนี้ไม่ได้เป็นหนังสยองขวัญในความรู้สึกแบบดั้งเดิม แต่เป็นแนวจิตวิทยาตกใจของเด็กผู้ชายที่ชื่อเท็ดเฮนลีย์ (แสดงโดย Jared Breeze) เท็ดเป็นเด็กชายวัย 9 ปีที่อาศัยอยู่บนยืดระยะไกลของซอยที่ท่องเที่ยวที่สวยงามกับพ่อของเขาจอห์น (รับบทโดยเดวิดมอร์ส) ซึ่งเป็นเจ้าของและดำเนินโมเต็ลเล็ก ๆ น้อย ๆ มีประสบการณ์ที่ได้รับในครอบครัวสำหรับสามรุ่น จอห์นหวังว่าลูกชายของเขาวันหนึ่งจะดำเนินการไฟฉายและเก็บโมเต็ลในครอบครัว แต่ความจริงก็คือธุรกิจช้า deafeningly. เท็ดจะช่วยให้พ่อของเขากับการทำงานห้องเช่าห้องพักในการทำความสะอาดและการทำจิปาถะ เวลาส่วนใหญ่ของเท็ดจะทำงานของเขาด้วยความเต็มใจวางบนหมวกของการบริการลูกค้าที่ดีแม้จะมีไม่ค่อยเป็นลูกค้าใด ๆ แต่บางครั้งความจริงครีพออกเมื่อเท็ดเป็นคนเดียว เมื่อเวลาผ่านไปเทดย่อง peeks ของการ์ดโพสต์ฟลอริด้าซึ่งเป็นที่ถูกกล่าวหาว่าที่ชีวิตแม่ของเขา ในเวลาเฉลี่ยที่เขาได้รับการเปลี่ยนแปลงกระเป๋าจากจอห์นในการเก็บรวบรวมและการกำจัดของเยอะปิดซอยในด้านหน้าของห้องเช่าที่ stashing ห่างเหรียญของเขาในการชั่วคราวของเขา "ฟลอริด้าหรือหน้าอก" กาแฟสามารถธนาคาร. เริ่มต้นด้วยเยอะที่เด็กอย่างระมัดระวัง ออกวางหลงใหลการเจริญเติบโตของเท็ดกับความตาย เขาถูกถอนแยกและปรากฏเปลือกของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง แต่ภายในที่บริสุทธิ์รังอ้วนอยู่เงินเดือนของสิ่งที่ชั่วร้ายเด็ด เท็ดถูกค้นพบพฤติกรรมต่อต้านสังคมภายในของเขาเหมือนเด็กคนอื่น ๆ ค้นพบเสน่ห์ของฮอร์โมนของสาว ๆ Jared Breeze พบว่าส่วนผสมที่ลงตัวของความไร้เดียงสาไม่เป็นอันตรายและน่าขนลุกหนาวที่อยู่ใต้พื้นผิว มันก็เหมือนกับการสังเกตเห็นเด็กดูจากไกลในตอนแรกยิ้มและยักมันออกเป็นอยากรู้อยากเห็นของเด็ก ๆ แล้วรู้สึกขนลุกและความไม่สบายใจที่เกี่ยวข้องกับเขาดูจ้องมองบิตนานเกินไปเพียงแค่ก่อนที่จะเปิดออกไปและจะเกี่ยวกับธุรกิจของเขาเหมือนไม่มีอะไร ความผิดปกติที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่. เดวิดมอร์สเป็นที่คุ้นเคยมากเล่นรุ่นเครื่องหมายการค้าชายของเขาทุกข์โศกที่มีหัวใจของตัวละครทองซึ่งทำงานได้ดีในบทบาทนี้ จอห์นเป็นที่ห่างไกลบางทีอาจจะละเลยกับธรรมชาติที่แท้จริงของลูกชายของเขาและความต้องการในขณะที่เขาย่ำน้ำลึกเหลือเกินกับธุรกิจขนาดเล็กที่ไม่เกี่ยวข้องมากขึ้นลึกลงไปยังคงอยู่ใต้ภูเขาแห่งหนี้ จอห์นไม่ได้ตั้งใจละเลยหรือโหดร้าย เขายอมรับลูกชายของเขาสื่อสารกับลูกชายของเขา แต่เพิ่มเติมเกี่ยวกับรถยนต์นักบินเป็นพ่อกว่าเขาตระหนักถึงอันตรายที่รอการอนุมัติลูกชายของเขาแสดงให้เห็นถึงทั้งกับตัวเองและคนอื่น ๆ เท็ดเป็นพฤติกรรมต่อต้านสังคมและจอห์นไม่ได้มีเงื่อนงำน้อย. เด็กมีองค์ประกอบบางอย่างที่ฉันจะเรียกไข่อีสเตอร์โดยไม่ได้ตั้งใจถ้าไม่ได้แรงบันดาลใจจากช่วงเวลาของการแสดงความเคารพอย่างเด็ดเดี่ยว แต่ที่การเก็งกำไรอย่างหมดจด Macneill ฝีมือเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมที่เป็นอย่างใดสัมผัสและน่ากลัวทั้งหมดในการศึกษาหนึ่งตัวละครที่น่าพอใจอย่างเชื่องช้า ขอให้สังเกตกวางสวมใส่โดยเท็ดในโปสเตอร์ เรามีวิธีการที่มักเห็นเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในเรื่องราวที่ทันสมัยของฆาตกรต่อเนื่อง? ใช้ตัวอย่างล่าสุดของทีวีซีรีส์ฮันนิบาลและทรูนักสืบ กวางมีมากกว่าเพียงแค่แตรเหมือนง่ายการแสดงตนที่เรียบง่ายของปีศาจ แต่จะมีการบิดโครงสร้างพันที่สาขาออกและเปลี่ยนทิศทางห่อทั้งหมดในสิ่งที่เราเห็นว่าเป็นที่สวยงามและธรรมชาติ แต่สามารถฆ่าในทันทีถ้าเจ็บใจ . ดินน้ำเสียงเต็มไปด้วยฝุ่นและแสงสลัวที่ลึกซึ้งจากการถ่ายทำภาพยนตร์โนอาห์กรีนเบิร์กสร้างความอบอุ่นที่เป็นเคาน์เตอร์กับเรื่องที่ ชุดนี้ผู้ชมขึ้นทำให้ตระหนักว่าเท็ดไม่ได้เป็นหวานเด็กไร้เดียงสา แต่ระเบิดครั้งรุนแรงทั้งหมดที่น่าสนใจมากขึ้น นักแต่งเพลงชาวเยอรมันฮอชกาเสริมภาพยนตร์ที่มีการเพิ่มระดับของผิดสะกดจิตกับเพลงเดิมของเขาซึ่งถือเสียง แต่นำไปสู่ผู้ชมหลงผิดถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น. เศร้า Rainn Wilson ปรากฎผลการดำเนินงานที่น่าผิดหวังค่อนข้างวิลเลียมคอลเร่ร่อนที่เพิงขึ้น ที่โมเต็ลหลังจากโดนกวางจํานวนรถของเขา มีความลึกลับคือการคอลเป็นความลับและขอบที่มีอยู่ในตัวของเขา TH