ing in an increase of zooplankton,

ing in an increase of zooplankton, which in turn
increases the predation on phytoplankton (Carpenter
et al., 1985). Although most trophic cascade
studies have been done in calm freshwater
environments such as lakes, some studies have
been done in freshwater streams, the brackish
Baltic Sea, and coral reefs (Hughes, 1994; Rudstam
et al., 1994; Deegan et al., 1997). The degree
of regulatory influence on foodchain relationships
by fish varies with physical and climatological
preconditions, including stream flow, temperature,
upwelling fronts, storms, seasonal variability, and
also with nutrient content and water depth (Rudstam
et al., 1994; MacKenzie et al., 1996; Deegan
et al., 1997; Jeppesen et al., 1998a). Also, Carpenter
and Kitchell (1993) suggest that regulatory
effects on species composition can be strong without
affecting the overall function of the ecosystem.
We illustrate these general concepts with
several examples that follow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังในการเพิ่มขึ้นของ zooplankton ซึ่งในการเปิดเพิ่ม predation บน phytoplankton (ช่างไม้และ al., 1985) แต่ทั้งหมดสุด trophicได้ทำการศึกษาในปลาสงบมีสภาพแวดล้อมเช่นทะเลสาบ ศึกษาบางแล้วในกระแสน้ำจืด กร่อยทะเลบอลติก และแนวปะการัง (ฮิวจ์ส 1994 Rudstamร้อยเอ็ด al., 1994 Deegan และ al., 1997) ระดับมีอิทธิพลบังคับในความสัมพันธ์ foodchainโดยปลาแตกต่างกันไปตามจริง และ climatologicalเงื่อนไขเบื้องต้น รวมถึงกระแสไหล อุณหภูมิแผน upwelling พายุ ความ แปรผันตามฤดูกาล และนอกจากนี้ยัง มีธาตุอาหารเนื้อหาและน้ำลึก (Rudstamร้อยเอ็ด al., 1994 แมค et al., 1996 Deeganและ al., 1997 Jeppesen et al., 1998a) ยัง ช่างไม้และ Kitchell (1993) ที่กำกับดูแลแนะนำผลองค์ประกอบสายพันธุ์ให้แข็งแรงโดยส่งผลกระทบต่อการทำงานโดยรวมของระบบนิเวศเราแสดงให้เห็นถึงแนวคิดเหล่านี้ทั่วไปด้วยตัวอย่างต่าง ๆ ที่เป็นไปตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไอเอ็นจีในการเพิ่มขึ้นของแพลงก์ตอนสัตว์ซึ่งในการเปิดเพิ่มการปล้นสะดมในแพลงก์ตอนพืช (ไม้ et al., 1985) แม้ว่าน้ำตกโภชนาการมากที่สุดการศึกษาได้รับการดำเนินการในน้ำจืดสงบสภาพแวดล้อมเช่นทะเลสาบบางการศึกษาได้รับการดำเนินการในลำธารน้ำจืดที่กร่อยทะเลบอลติกและแนวปะการัง(ฮิวจ์ 1994; Rudstam et al, 1994;.. ดีแกน, et al, 1997) ระดับของอิทธิพลกำกับดูแลความสัมพันธ์ foodchain ปลาแตกต่างกันกับทางกายภาพและภูมิอากาศปัจจัยพื้นฐานรวมถึงการไหลของกระแสอุณหภูมิเสื้อผ้าเต็มตื่นพายุแปรปรวนตามฤดูกาลและยังมีปริมาณสารอาหารและความลึกของน้ำ(Rudstam et al, 1994;. แม็คเคนซี่, et al . 1996; ดีแกน, et al, 1997;.. Jeppesen, et al, 1998) นอกจากนี้ไม้และ Kitchell (1993) ชี้ให้เห็นว่ากฎระเบียบที่มีผลต่อองค์ประกอบชนิดสามารถมีความแข็งแรงโดยไม่ต้องมีผลกระทบต่อการทำงานโดยรวมของระบบนิเวศ. เราแสดงให้เห็นถึงแนวความคิดทั่วไปเหล่านี้มีหลายตัวอย่างที่เป็นไปตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไอเอ็นจีเพิ่มขึ้นมาก ซึ่งจะเพิ่มค่า
แพลงก์ตอนพืช ( ช่างไม้
et al . , 1985 ) แม้ว่าการศึกษาน้ำตก
ครั้ง ส่วนใหญ่ได้กระทำในความจืด
สภาพแวดล้อม เช่น ทะเลสาบ บางการศึกษา
ผ่านลำธารน้ำจืด , น้ำกร่อยและทะเลบอลติก
ปะการัง ( Hughes , 1994 ; rudstam
et al . , 1994 ; ดีเกิ้น et al . , 1997 ) ระดับ
อิทธิพลของกฎระเบียบในฟูดเชนความสัมพันธ์
โดยปลาที่แตกต่างกันกับทางกายภาพและ climatological
preconditions รวมถึงการไหล อุณหภูมิน้ำ ,
ซ่อนอัตโนมัติ fronts , พายุ , ความผันแปรตามฤดูกาลและ
ยังมีธาตุอาหารและความลึกน้ำ ( rudstam
et al . , 1994 ; แม็คเคนซี่ et al . , 1996 ; ดีเกิ้น
et al . , 1997 ; เจปพีเซิ่น et al . , 1998a ) นอกจากนี้ ช่างไม้ และคิตเชิล
( 1993 ) แนะนำว่ากฎระเบียบ
ผลกระทบต่อองค์ประกอบชนิดสามารถที่แข็งแกร่งโดยไม่
มีผลต่อฟังก์ชันโดยรวมของระบบนิเวศ เราแสดงให้เห็นถึงแนวคิดทั่วไปเหล่านี้ด้วย

หลายตัวอย่างที่ตามมา