Which brings us to another theme: t

Which brings us to another theme: the clash between old and new money. “Power is shifting in the world at the moment. Who are the rich in London? Not Britons. It’s no longer the traditional upper class. It’s mostly people who have moved here,” says Elmgreen.

This backstory, as it were, will unfold through numerous personal items, from his spectacles, watch, and medication to letters, unpaid bills, and old periodicals—“architecture journals and lifestyle magazines, but all very outdated and yellowish because Norman Swann has not invested in anything for the past 20 years at least”—and ashtrays “filled with fake cigarette butts because we’re not allowed real ones here.” Even his smart Swiss-cotton pajamas are there, carelessly slung on the sword of a 19th-century bronze David by the French artist Antonin Mercié. To anyone acquainted with the V&A’s sculpture collection or indeed the Musée d’Orsay in Paris, it’s a familiar image. How were they allowed to treat the work so cavalierly? Elmgreen laughs. He wants people to be shocked and intrigued, to wonder what is art and what is not, why we venerate some things and not others, to look intently and maybe see things differently. This version of the bronze doesn’t belong to the museum; that is safely behind glass (case 5, room 101, for the record). “This statue is mine,” says Elmgreen. “So we can do what we like with it. It’s also much bigger than the one here.” (There were six editions in different sizes; the V&A’s is just 92 centimeters high.) He picked it up in an antiques shop in Barcelona for about $5,000. “They obviously had no idea what it was.”

“We want to make the space appear as though someone just left,” Elmgreen says. “Or like a set for a film that has not yet been shot,” adds Dragset, to which end they have also written a script or play that sheds some light on Swann—who is “like a weird mix of us and of people we have known, and also somehow a mixture of all our fears and anxieties,” explains Elmgreen—and what has caused his sorry predicament. (Elmgreen was a scriptwriter and poet before he became an artist; Dragset had been to drama school and trained in mime.) Indeed, films come up repeatedly in the conversation. “We’re not referencing anything specific, but we are big fans of the sets in films by people like Luchino Visconti and Ingmar Bergman: The Leopard, Conversation Piece, Cries and Whispers, Autumn Sonata....”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซึ่งนำอื่น: การปะทะกันระหว่างเงินเก่า และใหม่ "พลังงานคือการเปลี่ยนในโลกในขณะนี้ รวยในลอนดอนคือใคร ไม่ดึก มันไม่อยู่ชั้นสูงแบบดั้งเดิม มันเป็นส่วนใหญ่คนที่ได้ย้ายมาที่นี่ Elmgreen กล่าวนี้เรื่องราวในอดีต เป็นได้ จะแฉผ่านจำนวนมากส่วนตัว แว่นตา นาฬิกา และยาจากอักษร ชำระบิล และวารสารเก่า — "สมุดสถาปัตยกรรมและไลฟ์สไตล์นิตยสาร แต่เก่ามาก และสีเหลือง เพราะโคนนอร์แมนไม่ลงทุนในอะไรสำหรับ 20 ปีน้อย" — และวที่ "เต็ม ไป ด้วยก้นบุหรี่ปลอมเนื่องจากเราไม่ได้รับอนุญาตจริงคนที่นี่" แม้เขาสมาร์ทสวิสผ้าฝ้ายชุดนอนมี ลวก ๆ สะพายบนดาบของศตวรรษบรอนซ์วิด โดยศิลปินฝรั่งเศส Antonin Mercié ทุกคนที่คุ้นเคยกับ V และรวบรวมประติมากรรม หรือเนนตัลในปารีส มันเป็นภาพคุ้นเคย วิธีที่พวกเขาได้รับอนุญาตให้ถือการทำงานดังนั้น cavalierly Elmgreen หัวเราะ เขาต้องการคนที่จะต้องตกใจ และรู้สึกทึ่ง สงสัยศิลปะคืออะไรและอะไรไม่ได้ ทำไมเราเกรงขามบางสิ่งและไม่ให้คนอื่น มองอย่างตั้งใจ และอาจจะเห็นสิ่งที่แตกต่างกัน สีบรอนซ์รุ่นนี้ไม่ใช่ของพิพิธภัณฑ์ ที่มีหลังแก้ว (กรณี 5 ห้อง 101 ระเบียน) อย่างปลอดภัย "รูปปั้นนี้เป็นเหมือง Elmgreen กล่าว "ดังนั้นเราสามารถทำสิ่งที่เราชอบกับมัน เป็นมากกว่าหนึ่งที่นี่" (มีหกครั้งในขนาดที่แตกต่าง V & A จะสูงเพียง 92 เซนติเมตร) เขายกมันในร้านมีของเก่าในบาร์เซโลนาสำหรับเกี่ยวกับ $5,000 "พวกเขาเห็นได้ชัดว่ามีความคิดอะไรก็"Elmgreen กล่าวว่า "เราต้องการให้พื้นที่ปรากฏว่ามีคนเหลือเพียง," "หรือชอบชุดสำหรับฟิล์มที่มีไม่ได้ถ่าย เพิ่มไปที่จุดสิ้นสุดได้ยังเขียนสคริปต์หรือเล่นที่เพิงบางโคน Dragset — ใครคือ" ชอบส่วนผสมที่เรา และคนที่เราได้รู้จักกัน และยังอย่างใด มีส่วนผสมของทั้งหมดของความกลัวและความวิตกกังวล, "อธิบาย Elmgreen — และสิ่งเกิดขึ้นจากสภาพของเขาขอ (Elmgreen คือ เขียนบทและกวีก่อนที่เขากลายเป็นศิลปิน Dragset ได้รับโรงเรียนการละคร และการฝึกอบรมใน mime) จริง ภาพยนตร์เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ในการสนทนา "เราจะไม่อ้างอิงถึงสิ่งที่เฉพาะเจาะจง แต่เราเป็นแฟนใหญ่ของชุดในภาพยนตร์โดยคนเช่นวิสคอน Luchino และ Ingmar Bergman: Leopard หัวข้อสนทนา ร้องไห้ และ Whispers ฤดูใบไม้ร่วง... Sonata "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งนำเราไปรูปแบบอื่น: การปะทะกันระหว่างเงินเก่าและใหม่ "พาวเวอร์จะขยับในโลกในขณะนี้ ใครคือผู้ที่อุดมไปด้วยในลอนดอน? ไม่อังกฤษ มันไม่ได้อยู่ชั้นบนแบบดั้งเดิม มันเป็นส่วนใหญ่คนที่ได้ย้ายมาที่นี่ "Elmgreen. กล่าวว่าbackstory นี้ขณะที่มันกำลังจะแฉผ่านรายการส่วนบุคคลจำนวนมากจากแว่นตาของเขาดูและยาเพื่อตัวอักษรค่าใช้จ่ายที่ค้างชำระและ Old periodicals-" วารสารสถาปัตยกรรมและนิตยสารไลฟ์สไตล์ แต่ทุกอย่างที่ล้าสมัยและสีเหลืองเพราะนอร์แมน Swann ยังไม่ได้ลงทุนในสิ่งที่ผ่านมา 20 ปีอย่างน้อย "และอื่นที่เขี่ยบุหรี่" ที่เต็มไปด้วยก้นบุหรี่ปลอมเพราะเราไม่ได้รับอนุญาตคนจริงที่นี่. "แม้สมาร์ทสวิสชุดนอนผ้าฝ้ายของเขา จะมีสะพายลวกดาบของศตวรรษที่ 19 สีบรอนซ์ดาวิดโดยศิลปินชาวฝรั่งเศสแอMercié ให้กับทุกคนคุ้นเคยกับ V & คอลเลกชันประติมากรรมหรือแน่นอนพิพิธภัณฑ์ออร์แซในปารีสก็เป็นภาพที่คุ้นเคย วิธีการที่พวกเขาได้รับอนุญาตให้ปฏิบัติต่อการทำงานเพื่อ cavalierly? Elmgreen หัวเราะ เขาต้องการคนที่จะต้องตกใจและทึ่งสงสัยว่าสิ่งที่เป็นศิลปะและสิ่งที่ไม่ได้เป็นเหตุผลที่เราเคารพบางสิ่งบางอย่างและไม่ได้คนอื่น ๆ ที่จะมองอย่างตั้งใจและอาจจะเห็นสิ่งที่แตกต่าง รุ่นของบรอนซ์นี้ไม่ได้อยู่ในพิพิธภัณฑ์; ที่เป็นได้อย่างปลอดภัยหลังกระจก (กรณีที่ 5 ห้อง 101 สำหรับบันทึก) "รูปปั้นนี้เป็นของฉัน" Elmgreen กล่าวว่า "ดังนั้นเราจึงสามารถทำสิ่งที่เราชอบกับมัน นอกจากนี้ยังมีขนาดใหญ่กว่าคนที่นี่ "(มีหกรุ่นในขนาดที่แตกต่างกันนั้น V & A เป็นเพียง 92 เซนติเมตรสูง.). เขาหยิบมันขึ้นมาในร้านค้าของเก่าในบาร์เซโลนาประมาณ $ 5,000 "พวกเขาเห็นได้ชัดว่ามีความคิดว่ามันคืออะไร." "เราต้องการที่จะทำให้พื้นที่ที่ปรากฏเป็นว่าคนเหลือเพียง" Elmgreen กล่าวว่า "หรือเหมือนชุดสำหรับภาพยนตร์ที่ยังไม่ได้รับการยิง" เพิ่ม Dragset ซึ่งท้ายพวกเขายังได้เขียนสคริปต์หรือการเล่นที่หายไฟบางอย่างเกี่ยวกับ Swann-ใครคือ "เหมือนการผสมผสานที่แปลกของเราและของคนที่เรา ได้รู้จักกันและยังอย่างใดมีส่วนผสมของความกลัวและความวิตกกังวลของเราทุกคน "อธิบาย Elmgreen และสิ่งที่ได้เกิดสถานการณ์ขอโทษของเขา (Elmgreen เป็นนักเขียนบทกวีและก่อนที่เขาจะกลายเป็นศิลปิน; Dragset เคยไปโรงเรียนละครและการฝึกอบรมใน MIME.) อันที่จริงภาพยนตร์เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกในการสนทนา "เราไม่ได้อ้างอิงอะไรที่เฉพาะเจาะจง แต่เราเป็นแฟนตัวยงของชุดในภาพยนตร์โดยคนชอบ Luchino วิสคอนติและอิงมาร์เบิร์กแมน: เสือดาวสนทนาชิ้นเสียงร้องและเสียงกระซิบฤดูใบไม้ร่วง Sonata .... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งนำเรา ไปกระทู้อื่น : การปะทะกันระหว่างเก่าและเงินใหม่ " พลังคือการขยับในโลกในขณะนี้ ที่เป็นคนรวยในลอนดอน ? ไม่ใช่ชาว . มันไม่ได้เป็นชนชั้นสูงแบบดั้งเดิม ส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ที่ได้ย้ายมาที่นี่ กล่าวว่า elmgreen .เรื่องราวนี้มันกำลังจะแฉผ่านรายการส่วนบุคคลมากมาย จาก แว่นตา นาฬิกา และใช้ตัวอักษร จ่ายค่าตั๋ว และเก่าวารสาร " สถาปัตยกรรมและวิถีชีวิต วารสาร นิตยสาร แต่ทั้งหมดที่ล้าสมัยและเหลืองเพราะนอร์แมนสวอนไม่ได้ลงทุนอะไรเลย สำหรับที่ผ่านมา 20 ปีเป็นอย่างน้อย " - และบุหรี่ " เต็มไปด้วยก้นบุหรี่ ปลอม เพราะเราไม่ได้รับอนุญาตของจริงที่นี่ แม้แต่สมาร์ทสวิสเซอร์แลนด์ผ้าฝ้ายชุดนอนมี ใช้สะพายบนดาบของบรอนซ์ศตวรรษ David โดยศิลปินฝรั่งเศส Antonin Merci กวางเจา ใครคุ้นเคยกับ V และคอลเลกชันของประติมากรรมหรือแท้พิพิธภัณฑ์ออร์แซในปารีส มันเป็นภาพที่คุ้นเคย พวกเขาได้รับอนุญาตให้ปฏิบัติงาน ดังนั้น cavalierly ? elmgreen หัวเราะ เขาต้องการคนที่จะตกใจและทึ่งว่าศิลปะคืออะไรและสิ่งที่ไม่ได้เป็น ทำไมเราเคารพท่านในบางเรื่องและไม่คนอื่นมองอย่างตั้งใจ และอาจจะเห็นสิ่งที่แตกต่างกัน รุ่นของบรอนซ์นี้ไม่ได้เป็นของพิพิธภัณฑ์ ที่ปลอดภัยหลังกระจก ( กรณี 5 ห้อง 101 สำหรับบันทึก ) " รูปปั้นนี้เป็นของฉัน " กล่าวว่า elmgreen . " ดังนั้น เราสามารถทำสิ่งที่เราอยากจะทำ มันยังใหญ่กว่าเลย " ( มี 6 รุ่น ในขนาด ที่แตกต่างกัน วี และเป็นเพียง 92 เซนติเมตร สูง เขาหยิบมันขึ้นมาในร้านของเก่าในบาร์เซโลนาประมาณ $ 5 , 000 " เขาก็มีความคิดสิ่งที่มันเป็น . "" เราต้องการให้พื้นที่ที่ปรากฏเป็นแม้ว่าคนที่เหลือเพียง " elmgreen กล่าว " หรือเป็นชุดสำหรับภาพยนตร์ที่ยังไม่ได้ยิง " เพิ่ม dragset ซึ่งสุดท้ายก็ต้องเขียนสคริปต์ หรือเล่นที่หายบางแสง สวอนที่ " ชอบผสมแปลกของเรา และคนที่เรารู้จัก และยังได้เป็นส่วนผสมของทั้งหมดของเรา ความกลัวและความกังวล " อธิบาย elmgreen และสิ่งที่ได้ทำให้สถานการณ์ขอโทษของเขา ( elmgreen เป็นนักเขียนบทกวีและก่อนที่เขาจะกลายมาเป็นศิลปิน ; dragset ได้รับละครโรงเรียนและการฝึกอบรมในละครใบ้ ) แน่นอน ภาพยนตร์มาหลายครั้งในการสนทนา " เราไม่ได้อ้างอิงอะไรที่เฉพาะเจาะจง แต่เราเป็นแฟนใหญ่ของชุดในภาพยนตร์โดยคนชอบลูคิโน วิ ติ และ อิงมาร์ เบิร์กแมน : เสือดาว , ชิ้นสนทนา ร้องไห้ และ . . . . . . . กระซิบ โซนาต้าฤดูใบไม้ร่วง”