Water purification is the process o

Water purification is the process of removing undesirable chemicals, biological contaminants, suspended solids and gases from contaminated water. The goal is to produce water fit for a specific purpose. Most water is disinfected for human consumption (drinking water), but water purification may also be designed for a variety of other purposes, including fulfilling the requirements of medical, pharmacological, chemical and industrial applications. The methods used include physical processes such as filtration, sedimentation, and distillation; biological processes such as slow sand filters or biologically active carbon; chemical processes such as flocculation and chlorination and the use of electromagnetic radiation such as ultraviolet light.

Purifying water may reduce the concentration of particulate matter including suspended particles, parasites, bacteria, algae, viruses, fungi, as well as reducing the amount of a range of dissolved and particulate material derived from the surfaces that come from runoff due to rain.

The standards for drinking water quality are typically set by governments or by international standards. These standards usually include minimum and maximum concentrations of contaminants, depending on the intended purpose of water use.

Visual inspection cannot determine if water is of appropriate quality. Simple procedures such as boiling or the use of a household activated carbon filter are not sufficient for treating all the possible contaminants that may be present in water from an unknown source. Even natural spring water – considered safe for all practical purposes in the 19th century – must now be tested before determining what kind of treatment, if any, is needed. Chemical and microbiological analysis, while expensive, are the only way to obtain the information necessary for deciding on the appropriate method of purification.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำน้ำให้บริสุทธิ์เป็นกระบวนการของการลบสารเคมีที่ไม่พึงประสงค์สารปนเปื้อนทางชีวภาพ, สารแขวนลอยและก๊าซจากน้ำที่ปนเปื้อน มีเป้าหมายที่จะผลิตน้ำพอดีเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะ น้ำมากที่สุดคือการฆ่าเชื้อสำหรับการบริโภคของมนุษย์ (น้ำดื่ม) แต่ทำน้ำให้บริสุทธิ์นอกจากนี้ยังอาจได้รับการออกแบบสำหรับความหลากหลายของวัตถุประสงค์อื่น ๆ รวมทั้งตอบสนองความต้องการในการแพทย์ทางเภสัชวิทยาเคมีและการประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรม วิธีการที่ใช้รวมถึงกระบวนการทางกายภาพเช่นการกรองการตกตะกอนและการกลั่น; กระบวนการทางชีวภาพเช่นกรองทรายช้าหรือคาร์บอนที่ใช้งานทางชีวภาพ; กระบวนการทางเคมีเช่นตะกอนและฆ่าเชื้อโรคด้วยคลอรีนและการใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเช่นรังสีอัลตราไวโอเลต. the

บริสุทธิ์น้ำอาจจะลดความเข้มข้นของฝุ่นละอองรวมทั้งอนุภาคแขวนลอยปรสิตแบคทีเรียสาหร่ายไวรัสเชื้อรา, เช่นเดียวกับการลดจำนวนของช่วงที่ ละลายและวัสดุอนุภาคมาจากพื้นผิวที่มาจากการไหลบ่าเนื่องจากฝน.

มาตรฐานคุณภาพน้ำดื่มถูกกำหนดโดยรัฐบาลโดยทั่วไปหรือตามมาตรฐานสากล มาตรฐานเหล่านี้มักจะมีความเข้มข้นต่ำสุดและสูงสุดของสารปนเปื้อนขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของการใช้น้ำ.

ตรวจสอบด้วยสายตาไม่สามารถระบุได้ว่าน้ำมีคุณภาพที่เหมาะสม วิธีการง่ายๆเช่นการต้มหรือการใช้ตัวกรองคาร์บอนเปิดใช้งานในครัวเรือนไม่เพียงพอสำหรับการรักษาทุกสิ่งปนเปื้อนที่เป็นไปได้ว่าอาจจะอยู่ในน้ำจากแหล่งที่ไม่รู้จัก แม้น้ำธรรมชาติฤดูใบไม้ผลิ - ถือว่าปลอดภัยสำหรับวัตถุประสงค์ในทางปฏิบัติทั้งหมดในศตวรรษที่ 19 - ในขณะนี้จะต้องมีการทดสอบก่อนที่จะกำหนดสิ่งที่ชนิดของการรักษาหากมีความจำเป็น สารเคมีและการวิเคราะห์ทางจุลชีววิทยาในขณะที่ราคาแพงเป็นวิธีเดียวที่จะได้รับข้อมูลที่จำเป็นสำหรับการตัดสินใจเกี่ยวกับวิธีการที่เหมาะสมของการทำให้บริสุทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บำบัดน้ำเสีย คือ กระบวนการของการเอาสารเคมีที่ไม่พึงประสงค์สารปนเปื้อนทางชีวภาพ ของแข็งแขวนลอย และก๊าซจากน้ำที่ปนเปื้อน มีเป้าหมายที่จะผลิตน้ำเหมาะสำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะ น้ำมากที่สุดคือฆ่าเชื้อสำหรับการบริโภคของมนุษย์ ( ดื่มน้ำ แต่น้ำบริสุทธิ์อาจถูกออกแบบมาสำหรับความหลากหลายของวัตถุประสงค์อื่น ๆรวมถึงการตอบสนองความต้องการของแพทย์ , ยา , เคมีและอุตสาหกรรม วิธีการที่ใช้ ได้แก่ กระบวนการทางกายภาพ เช่น การกรอง ตะกอน และการกลั่น ; กระบวนการทางชีววิทยา เช่น เครื่องกรองทรายช้าหรือคาร์บอนที่ใช้งานทางชีวภาพ ; กระบวนการทางเคมีเช่นคลอรีนและการรวมตะกอน และการใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า เช่น แสงอัลตราไวโอเลตน้ำบริสุทธิ์อาจช่วยลดความเข้มข้นของฝุ่นละอองรวมอนุภาคแขวนลอย ปรสิต แบคทีเรีย และ ไวรัส เชื้อรา รวมทั้งลดปริมาณช่วงยุบอนุภาคและวัสดุที่ได้จากพื้นผิวที่มาจากน้ำ เนื่องจากฝนตกมาตรฐานคุณภาพน้ำดื่มมักจะตั้งโดยรัฐบาลหรือตามมาตรฐานสากล มาตรฐานเหล่านี้มักจะรวมต่ำสุดและสูงสุดที่ความเข้มข้นของสารปนเปื้อน ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของการใช้น้ำภาพที่ไม่สามารถตรวจสอบว่าน้ำมีคุณภาพที่เหมาะสม ขั้นตอนง่าย ๆ เช่น การต้มหรือการใช้ในครัวเรือนและไส้กรองคาร์บอนจะไม่เพียงพอสำหรับการรักษาทั้งหมดที่เป็นไปได้ของสารปนเปื้อนที่อาจมีอยู่ในน้ำจากแหล่งที่ไม่รู้จัก น้ำแร่ธรรมชาติได้ซึ่งถือว่าปลอดภัยเพื่อวัตถุประสงค์ในทางปฏิบัติในศตวรรษที่ 19 และตอนนี้จะต้องได้รับการทดสอบก่อนที่จะกำหนดชนิดของการรักษา ถ้าใด ๆที่จำเป็น การวิเคราะห์ทางเคมีและทางจุลชีววิทยาในขณะที่มีราคาแพง เป็นวิธีเดียวที่จะได้รับข้อมูลที่จำเป็นสำหรับการตัดสินใจในวิธีการที่เหมาะสมของบริสุทธิ์