3. Korea's experiences.3.1 Patterns

3. Korea's experiences.

3.1 Patterns of economic management.
Korea has achieved a remarkably high level of economic growth over sionists the last thirty years.

Its economic development process during this period has generally been described as following a govemment-led export promotion strategy.

The government has been actively involved in almost every important aspect of economy related decision-making and the private sector has followed the signals given by the government.

The government-led order has always taken precedence over the spontaneous market order.

In the context the optimal utilization of economic resources, the economic development process usually entails two interrelated aspects the of resource utilization - the mobilization and the allocation of economic resources.

very little attention has been paid to the possible side-effects of emphasizing the active role of government in resource mobilization.

The mobilization drive has tended to create a detrimental environment for macroeconomic management.

In general, once priority is given to domestic resource mobilization, monetary and fiscal policies will also tend to be'mobilized The Instrument to support economic development, thereby making the role of macroeconomic stabilization inoperative.

Low Interest rates, base money creation, and tax-and-expenditure Instruments all tend to be utillzed to support policy loans for important Industries.

The search for the best methods of mobilizing available resources to support economic development becomes the dominant concern to the detriment of macroeconomic stability.

Broadly speaking, the Korean government has actively participated In resource mobilization, even though the degree of participation has fluctuated during the development period according to the situation to faced by the country.

In the course of these developments, Korea evolved a very peculiar macroeconomic management pattern.

While the economy was subject to inflationary pressure stemming from the base money and credit expansion and the low official Interest rates geared towards maximum mobilization of investment funds, convention monetary policy Instruments such as control of the money supply and Interest rate policy became inoperative.

Direct controls on Individual prices, important for the CPI basket and even to economic activities within the private realm, became widely utilized as the Instruments for maintaining macroeconomic stability.

In sum, macroeconomic policy function was performed by micro regulations.

On the other hand, the Korean government intervened directly in the microeconomic resource allocation through discriminatory policies - such as favoring certain sectors and groups of economic agents.

The government controlled the financial resource allocatlon by regulating Interest rates and the lending activities of financial Institutions.

In the earlier stage of development - until the late 1970s - the large business groups and heavy and chemical Industry sector were favored, but since the 1980s, small and medium-sized firms have been relatively favored.

Instead of allowing market competition freely rein as a kind of discoery procedure', the government has assumed the responsibility of making important
allocatlon decisions.

The government has determined the sectors the conglomerates can engage in, and stipulated that the financial Institutions can lend only to selected businesses.

This pattern of direct Intervention in private decision areas has improved somewhat through the liberalization process in recent years, but has generated far-reaching and long-lasting
Interventionistic mind-set of the policy makers regarding the role of the market.

In contrast to such legacies of government-led development, the environment for Korea's economic policy has undergone a drastic en change In recent years, forcing the reform the existing economic management system.

The Korean economy became increasingly open during the 1990s, Integrating with the global economy through various policies of financial liberalization, Including capital flow liberlization.

Given the Increasing openness of the economy, Korea can no longer rely on direct regulations for macroeconomic management.

3.2 Characteristics of government-led economic management.

It is generally accepted that the Korean government has played a decisive role in the nation's successful economic development during the last thirty years.

However, one should be aware that it is very difficult to define the concept of government-led economic management precisely.

For the purposes of our analysis, we suggest that a government - led economic management regime is an economic policy regime in which the government determines major endogenous economic variables within the realm of private economic agents by imposing its will on the market as an outsider.

Under such a regime, the government pre determines the outcome that would otherwise be determined the endogenously through market competition processes.

A government-led economic management such as that defined above exhibits the following characteristics.

The government macroeconomic management generally relies on direct regulation such as credit rationing over open-market operations for money supply control and on wage-price controls over aggregate demand management for anti-inflationary policy.

In addition, the government microeconomic policy takes the form of picking the winners before the market process works itself out and provides the means (i.e. financial support) necessary for the chosen to win.

In order for this Interventionistic economic management to be successful without causing severe distortions In resource allocation, the government must hate Informational superiority over the private market participants, as well as a complete set of solutions ready to be put into action to tackle difficult policy issues.

Unfortunately, the requirements that must be fulfilled so that government intervention can be benefit are difficult to satisfy - particularly as the economy grows in size and complexity.

since a complete recipe for solutions to various economic problems cannot be readily available, the degree of government Intervention should be reduced In order to benefit the economy. Korea seems to have entered this stage of economic development already and is in need of active Initiatives on the part of the private sector In order to secure further sustained economic development.

3.3 Legacies of government-led economic management.

More than thirty years of active government Intervention have created legacies that pose serious obstacles to the policy regime shift toward greater participation by the private sector.

Although informational requirements for efficient economic policy making have become Increasingly difficult to maintain, Korean policy makers, including economists who are accustomed to the mind-set of the past regime, still assert that they can and should manage the economy down to the finest details.

These economists believe they can and should regulate the deregulation process.

This mentality severely impedes the processes of economic reform and liberalization.

To compound this problem, many private economlc agents have lost their sense of independence and fear that liberalization may create chaos.

Thus, they often seek government Intervention, even in the affairs of the private sector, and ask the government to 'control the process of economic liberallzation'.

For example, it was the Korean government which made decisions for commercial banks over such issues as how much to lend to what important business and at what Interest rates.


Indeed, even during the process of financial liberalization, before the financial crisis of 1997, the commercial banks were asking for government Intervention through guidance on how to manage banking businesses.

In addition, active government economic management has created various barriers to entry that have led to the creation of monopolistic and oligopolistic Industrial structures.

The tendency to rely on direct regulations for economic management has also produced widespread regulations of prices and quantities, which have created a distortion in the economic Incentive structure.

As a result, the Individual economic agent has not been presented with sufficient motivation to economize and Innovate.

Finally, as government intervention has become more widespread, thereby creating an excess demand for intervention beyond its true capability or necessity, the effectiveness and therefore the credibility of government economic management policy has rapidly declined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. เกาหลีประสบการณ์การ3.1 รูปการจัดการเศรษฐกิจเกาหลีมีความเติบโตทางเศรษฐกิจในระดับสูงต่าง ๆ มากมายผ่าน sionists ในช่วงสามสิบปี โดยทั่วไปมีการอธิบายกระบวนการพัฒนาเศรษฐกิจของช่วงนี้เป็นตามกลยุทธ์ส่งเสริมการส่งออก govemment นำ รัฐบาลมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในเกือบทุกด้านที่สำคัญของเศรษฐกิจตัดสินใจที่เกี่ยวข้องและภาคเอกชนได้ตามสัญญาณที่กำหนด โดยรัฐบาล สั่งนำรัฐบาลได้เสมอเอาก่อนไปสั่งตลาดอยู่ในบริบทการใช้ประโยชน์สูงสุดของทรัพยากรทางเศรษฐกิจ การพัฒนาเศรษฐกิจมักจะมีสองด้านที่เชื่อมโยงระหว่างการของการใช้ประโยชน์ทรัพยากร - การเคลื่อนไหวและการจัดสรรทรัพยากรทางเศรษฐกิจ มีการชำระความสนใจน้อยมากจะได้ผลข้างเคียงของเน้นบทบาทของรัฐบาลในการเปลี่ยนแปลงทรัพยากร ขับรถเคลื่อนไหวได้มีแนวโน้มการ สร้างสภาพแวดล้อมเป็นผลดีสำหรับการจัดการเศรษฐกิจมหภาคทั่วไป เมื่อทรัพยากรภายในประเทศเคลื่อนไหวจะให้ความสำคัญ รัปจะยังมักจะ be'mobilized เครื่องมือที่จะสนับสนุนการพัฒนาเศรษฐกิจ จึงทำบทบาทของเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาค inoperative อัตราดอกเบี้ยต่ำ การสร้างฐานเงิน และเครื่องมือภาษีรายจ่ายมักจะ utillzed ให้สนับสนุนสินเชื่อนโยบายสำหรับอุตสาหกรรมสำคัญ หาวิธีดีที่สุดของฟเวอร์มีทรัพยากรเพื่อสนับสนุนการพัฒนาเศรษฐกิจกลายเป็น ความกังวลหลักการร้ายของเสถียรภาพ พูดอย่างกว้างขวาง รัฐบาลเกาหลีได้อย่างเข้าร่วมเคลื่อนไหวทรัพยากร แม้ว่าระดับการมีส่วนร่วมได้ fluctuated ช่วงพัฒนาตามสถานการณ์ให้กับประเทศ ในหลักสูตรการพัฒนาเหล่านี้ เกาหลีพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการเศรษฐกิจมหภาคที่แปลกประหลาดมาก ในขณะที่เศรษฐกิจก็ มีแรงกดดันอันเนื่องมาจากฐานเงิน และขยายสินเชื่อทางดอกเบี้ยมุ่งต่อการเคลื่อนไหวสูงสุดของกองทุน แผนเครื่องมือนโยบายการเงินเช่นการควบคุมการเงินและนโยบายอัตราดอกเบี้ยกลายเป็น inoperative ควบคุมโดยตรงในแต่ละราคา สำคัญ สำหรับตะกร้า CPI และแม้แต่กิจกรรมทางเศรษฐกิจภายในขอบเขตส่วนตัว กลายเป็นอย่างกว้างขวางใช้เป็นเครื่องมือสำหรับการรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาค ในผล ฟังก์ชันนโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่ดำเนินการ โดยระเบียบไมโครบนมืออื่น ๆ เกาหลีรัฐบาลเข้าแทรกแซงโดยตรงในการปันส่วนทรัพยากร microeconomic ผ่านนโยบายประมงทะเล - เช่นนความบางภาคและกลุ่มของตัวแทนทางเศรษฐกิจ รัฐบาลควบคุม allocatlon ทรัพยากรทางการเงิน โดยควบคุมอัตราดอกเบี้ยและกิจกรรมที่ให้กู้ยืมของสถาบันการเงิน ในขั้นตอนก่อนหน้านี้ ในการพัฒนา- จน ถึงปลายทศวรรษที่ 1970 - ปลอดกลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่และภาคอุตสาหกรรมหนัก และเคมี แต่นับตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 บริษัทขนาดเล็ก และ ขนาดกลางได้รับค่อนข้างชื่นชอบ แทนที่จะทำให้ตลาด แข่งขันอย่างเสรีบังเหียนเป็นชนิดของกระบวนการ discoery', รัฐบาลได้ถือว่าความรับผิดชอบทำสำคัญ การตัดสินใจ allocatlon รัฐบาลได้กำหนดภาค conglomerates สามารถมีส่วนร่วมใน และกำหนดให้ สถาบันการเงินสามารถยืมเพื่อเลือกธุรกิจ นี้รูปแบบของการแทรกแซงโดยตรงในการตัดสินใจส่วนตัวพื้นที่ได้ปรับปรุงค่อนข้างผ่านการเปิดเสรีในปีที่ผ่านมา แต่มีสร้างผับ และยาวนานMind-set interventionistic ของผู้กำหนดนโยบายเกี่ยวกับบทบาทของการตลาดตรงข้ามเช่นในอดีตของรัฐบาลนำพัฒนา สภาพแวดล้อมสำหรับนโยบายเศรษฐกิจของเกาหลีได้เปลี่ยนผันน้ำรุนแรงในปีที่ผ่านมา บังคับให้ปฏิรูประบบการจัดการทางเศรษฐกิจที่มีอยู่ เศรษฐกิจเกาหลีกลายเป็นเปิดมากขึ้นในช่วงปี 1990 รวมกับเศรษฐกิจโลกผ่านนโยบายเปิดเสรีทางการเงินต่าง ๆ รวมทั้งเงินทุนไหล liberlization รับแขก Increasing ของเศรษฐกิจ เกาหลีสามารถไม่อาศัยข้อบังคับโดยตรงสำหรับการจัดการเศรษฐกิจมหภาค 3.2 ลักษณะนำรัฐบาลบริหารเศรษฐกิจ โดยทั่วไปยอมรับว่า รัฐบาลเกาหลีได้เล่นบทบาทชี้ขาดในการพัฒนาเศรษฐกิจประสบความสำเร็จของประเทศในช่วงสามสิบปี อย่างไรก็ตาม หนึ่งควรทราบว่า เป็นยากที่จะกำหนดแนวความคิดนำรัฐบาลบริหารเศรษฐกิจได้อย่างแม่นยำ สำหรับวัตถุประสงค์ในการวิเคราะห์ของเรา เราขอแนะนำว่า รัฐบาล - จัดการนำเศรษฐกิจเป็นระบบการปกครองระบอบเป็นนโยบายเศรษฐกิจที่รัฐบาลกำหนดตัวแปรเศรษฐกิจ endogenous หลักภายในขอบเขตของตัวแทนทางเศรษฐกิจส่วนตัว โดยจะเป็นในตลาดเป็นบุคคลภายนอกที่สง่างาม ภายใต้ดังกล่าวเป็นระบอบการปกครอง ก่อนรัฐบาลกำหนดผลลัพธ์ที่มิฉะนั้นจะกำหนดราคาตลาดถึง endogenously กระบวนการแข่งขัน การนำรัฐบาลเศรษฐกิจการจัดการเช่นกำหนดข้างจัดแสดงลักษณะต่อไปนี้ การบริหารเศรษฐกิจมหภาคของรัฐบาลโดยทั่วไปใช้บังคับโดยตรงเช่นเครดิต rationing ผ่านการดำเนินการเปิดตลาดสำหรับการควบคุมการเงิน และ การควบคุมราคาค่าจ้างมากกว่าความต้องการรวมการจัดการนโยบายต่อต้านเงินเฟ้อ นโยบาย microeconomic รัฐบาลใช้แบบฟอร์มเบิกสินค้าชนะการตลาดทำงานเองออก และให้หมายถึง (เช่นเงินสนับสนุน) จำเป็นสำหรับการเลือกที่จะชนะ การจัดการทางเศรษฐกิจนี้ Interventionistic จะประสบความสำเร็จโดยไม่ก่อให้เกิดการบิดเบือนการรุนแรงในการปันส่วนทรัพยากร รัฐบาลต้องเกลียดปมให้ข้อมูลมากกว่าผู้เข้าร่วมตลาดส่วนตัว เป็นชุดสมบูรณ์ของโซลูชั่นที่พร้อมจะวางในการดำเนินการปัญหานโยบายยากเล่นงาน อับ ความต้องการที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อให้รัฐบาลแทรกแซงเป็นประโยชน์ ได้ยากที่จะตอบสนอง - โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเศรษฐกิจที่เติบโตในขนาดและความซับซ้อน เนื่องจากสูตรการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจต่าง ๆ สมบูรณ์ไม่พร้อม ระดับของรัฐบาลแทรกแซงควรจะลดลงเพื่อประโยชน์เศรษฐกิจ เกาหลีน่าจะ เข้าขั้นตอนของการพัฒนาเศรษฐกิจแล้ว และเป็นความริเริ่มการใช้งานในส่วนของภาคเอกชนปลอดภัย sustained พัฒนาเศรษฐกิจเพิ่มเติม3.3 อดีตนำรัฐบาลบริหารเศรษฐกิจ กว่าสามสิบปีของงานรัฐบาลแทรกแซงสร้างในอดีตที่ก่อให้เกิดอุปสรรคอย่างจริงจังในนโยบายระบอบกะไปมีส่วนร่วมมากขึ้นโดยภาคเอกชนแม้ว่าความต้องการให้ข้อมูลสำหรับนโยบายเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพทำให้กลายเป็นยากขึ้นที่จะรักษา ผู้กำหนดนโยบายเกาหลี รวมถึงนักเศรษฐศาสตร์ที่คุ้นเคยกับ mind-set ของระบอบอดีต ยังคงยืนยันรูปที่ พวกเขาสามารถ และควรจัดการเศรษฐกิจลงรายละเอียดดีที่สุด นักเศรษฐศาสตร์เหล่านี้เชื่อว่า พวกเขาสามารถ และควรควบคุมการเสรี ความคิดนี้ impedes กระบวนการของการปฏิรูปเศรษฐกิจและเปิดเสรีอย่างรุนแรง ประกอบปัญหานี้ ตัวแทน economlc ส่วนตัวจำนวนมากได้สูญเสียความเป็นอิสระ และกลัวว่า การเปิดเสรีอาจสร้างความสับสนวุ่นวาย ดัง พวกเขามักจะหารัฐบาลแทรกแซง แม้ในกิจการของภาคเอกชน และถามรัฐบาล 'ควบคุมกระบวนการทางเศรษฐกิจ liberallzation' ตัวอย่าง มันเป็นรัฐบาลเกาหลีซึ่งทำการตัดสินใจสำหรับธนาคารพาณิชย์ผ่านปัญหาดังกล่าวเป็นจำนวนการยืมธุรกิจสิ่งสำคัญ การ ที่อัตราดอกเบี้ยอะไร จริง แม้ในระหว่างกระบวนการเปิดเสรีทางการเงิน ก่อนวิกฤตการเงินปี 1997 ธนาคารพาณิชย์ถูกขอให้รัฐบาลแทรกแซงผ่านคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการจัดการธุรกิจธนาคาร นอกจากนี้ งานรัฐบาลบริหารเศรษฐกิจได้สร้างอุปสรรคต่าง ๆ รายการที่ได้นำไปสู่การสร้างโครงสร้างอุตสาหกรรม monopolistic และ oligopolistic แนวโน้มที่จะอาศัยข้อบังคับโดยตรงสำหรับการจัดการทางเศรษฐกิจยังมีผลิตระเบียบแพร่หลายราคาและปริมาณ ซึ่งได้สร้างความบิดเบือนในโครงสร้างการจูงใจทางเศรษฐกิจ ดัง ตัวแทนเศรษฐกิจละได้ไม่ถูกนำเสนอ ด้วยแรงจูงใจเพียงพอในการประหยัด และสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ในที่สุด เป็นรัฐบาลแทรกแซงได้แพร่สะพัดมากขึ้น ช่วยสร้างความต้องการส่วนเกินแทรกแซงเกินความจริงหรือความจำเป็น ความประสิทธิภาพ และความน่าเชื่อถือของนโยบายรัฐบาลบริหารเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วปฏิเสธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ประสบการณ์ของเกาหลี. 3.1 รูปแบบของการจัดการทางเศรษฐกิจ. เกาหลีได้ประสบความสำเร็จในระดับสูงอย่างน่าทึ่งของการเติบโตทางเศรษฐกิจในช่วง sionists สามสิบปี. กระบวนการในการพัฒนาทางเศรษฐกิจในช่วงระยะเวลานี้ได้รับการอธิบายโดยทั่วไปดังต่อไปนี้เป็นกลยุทธ์ส่งเสริมการส่งออก Govemment นำ. รัฐบาลได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในเกือบทุกด้านที่สำคัญของเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจและภาคเอกชนได้ดำเนินการตามสัญญาณที่ได้รับจากรัฐบาล. คำสั่งของรัฐบาลที่นำโดยได้ดำเนินการมักจะมีความสำคัญมากกว่าการสั่งซื้อในตลาดที่เกิดขึ้นเอง. ในบริบทการใช้ประโยชน์ที่เหมาะสม ของทรัพยากรทางเศรษฐกิจ, การพัฒนาทางเศรษฐกิจที่มักจะสร้างความสัมพันธ์สองด้านของการใช้ทรัพยากร -. การชุมนุมและการจัดสรรทรัพยากรทางเศรษฐกิจให้ความสนใจน้อยมากที่ได้รับการจ่ายเงินให้กับผลข้างเคียงที่เป็นไปได้ของการเน้นบทบาทของรัฐบาลในการระดมทรัพยากรไดรฟ์การชุมนุมมีแนวโน้มที่จะสร้างสภาพแวดล้อมที่เป็นอันตรายสำหรับการจัดการเศรษฐกิจมหภาค. โดยทั่วไปเมื่อจัดลำดับความสำคัญจะได้รับการระดมทรัพยากรในประเทศนโยบายการเงินและนโยบายการคลังยังจะมีแนวโน้มที่จะ be'mobilized เครื่องมือเพื่อสนับสนุนการพัฒนาทางเศรษฐกิจจึงทำให้บทบาทของเศรษฐกิจมหภาค เสถียรภาพไม่ทำงาน. อัตราดอกเบี้ยต่ำ, การสร้างฐานเงินและภาษีและค่าใช้จ่ายเครื่องมือทั้งหมดมีแนวโน้มที่จะ utillzed ให้การสนับสนุนเงินให้สินเชื่อนโยบายอุตสาหกรรมที่สำคัญ. ค้นหาวิธีที่ดีที่สุดของการระดมทรัพยากรที่มีอยู่เพื่อสนับสนุนการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่จะกลายเป็นความกังวลที่โดดเด่นในการ ความเสียหายของความมีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค. พูดกว้างรัฐบาลเกาหลีได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการระดมทรัพยากรแม้ว่าระดับของการมีส่วนร่วมมีความผันผวนในช่วงระยะเวลาการพัฒนาให้เป็นไปตามสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นในประเทศ. ในหลักสูตรของการพัฒนาเหล่านี้เกาหลีพัฒนา รูปแบบการจัดการเศรษฐกิจมหภาคที่แปลกมาก. ในขณะที่เศรษฐกิจเป็นเรื่องที่แรงกดดันด้านเงินเฟ้อที่เกิดจากฐานเงินและการขยายตัวสินเชื่อและอัตราดอกเบี้ยต่ำอย่างเป็นทางการมุ่งสู่การระดมสูงสุดของกองทุนรวมที่ลงทุนตราสารการประชุมนโยบายการเงินเช่นการควบคุมของปริมาณเงินและดอกเบี้ย นโยบายอัตรากลายเป็นโมฆะ. ควบคุมโดยตรงในราคาที่บุคคลสำคัญสำหรับตะกร้าดัชนีราคาผู้บริโภคและแม้กระทั่งกิจกรรมทางเศรษฐกิจภายในขอบเขตส่วนตัวกลายเป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นเครื่องมือสำหรับการรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค. ในผลรวมฟังก์ชั่นนโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่ได้ดำเนินการตามระเบียบไมโคร. เมื่อวันที่ มืออื่น ๆ ที่รัฐบาลเกาหลีแทรกแซงโดยตรงในการจัดสรรทรัพยากรทางเศรษฐศาสตร์จุลภาคผ่านนโยบายเลือกปฏิบัติ -. เช่นนิยมบางภาคและกลุ่มตัวแทนทางเศรษฐกิจของรัฐบาลควบคุม allocatlon ทรัพยากรทางการเงินโดยการควบคุมอัตราดอกเบี้ยและกิจกรรมการให้กู้ยืมของสถาบันการเงิน. ใน ขั้นตอนก่อนหน้าของการพัฒนา - จนถึงปลายปี 1970 - กลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่และหนักและสารเคมีที่ภาคอุตสาหกรรมได้รับการสนับสนุน แต่ตั้งแต่ปี 1980, บริษัท ขนาดเล็กและขนาดกลางที่ได้รับการได้รับการสนับสนุนค่อนข้าง. แทนที่จะให้การแข่งขันในตลาดได้อย่างอิสระบังเหียนเป็นชนิดของ ขั้นตอน discoery 'รัฐบาลได้รับผิดชอบในการทำสิ่งที่สำคัญในการตัดสินใจ allocatlon. รัฐบาลได้กำหนดภาคกลุ่ม บริษัท สามารถมีส่วนร่วมในและกำหนดให้สถาบันการเงินสามารถยืมเพียงเพื่อธุรกิจที่เลือก. รูปแบบของการแทรกแซงโดยตรงนี้ในพื้นที่การตัดสินใจส่วนตัว ได้ดีขึ้นบ้างผ่านขั้นตอนการเปิดเสรีในปีที่ผ่านมา แต่ได้สร้างกว้างขวางและยาวนานInterventionistic ใจตั้งของผู้กำหนดนโยบายเกี่ยวกับบทบาทของตลาด. ในทางตรงกันข้ามกับมรดกดังกล่าวของการพัฒนารัฐบาลนำสภาพแวดล้อมสำหรับการ นโยบายเศรษฐกิจของเกาหลีที่มีระดับความรุนแรงและการเปลี่ยนแปลงในปีที่ผ่านมาบังคับให้ปฏิรูประบบการจัดการทางเศรษฐกิจที่มีอยู่. เศรษฐกิจเกาหลีกลายเป็นเปิดมากขึ้นในช่วงปี 1990, การบูรณาการกับเศรษฐกิจโลกผ่านนโยบายต่าง ๆ ของการเปิดเสรีทางการเงินรวมทั้ง liberlization ไหลของเงินทุน. ป.ร. ให้ไว้ การเปิดกว้างที่เพิ่มขึ้นของเศรษฐกิจเกาหลีไม่สามารถพึ่งพาระเบียบโดยตรงในการบริหารจัดการเศรษฐกิจมหภาค. 3.2 ลักษณะของการจัดการเศรษฐกิจของรัฐบาลที่นำโดย. เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่ารัฐบาลเกาหลีได้เล่นบทบาทในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศที่ประสบความสำเร็จในช่วงที่ผ่านมา . สามสิบปีแต่หนึ่งควรจะตระหนักว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะกำหนดแนวความคิดของการจัดการเศรษฐกิจของรัฐบาลที่นำโดยอย่างแม่นยำ. สำหรับวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์ของเราเราขอแนะนำให้รัฐบาล - นำระบอบการปกครองการบริหารนโยบายเศรษฐกิจเป็นระบอบการปกครองของนโยบายเศรษฐกิจที่ รัฐบาลกำหนดตัวแปรทางเศรษฐกิจที่สำคัญภายนอกภายในขอบเขตของตัวแทนทางเศรษฐกิจภาคเอกชนโดยการจัดเก็บภาษีจะมีต่อตลาดในฐานะที่เป็นคนนอก. ภายใต้ระบอบการปกครองดังกล่าวก่อนที่รัฐบาลจะกำหนดผลที่อาจจะได้รับการพิจารณา endogenously ผ่านกระบวนการการแข่งขันในตลาด. รัฐบาล การจัดการทางเศรษฐกิจ -LED เช่นที่กำหนดไว้ข้างต้นจัดแสดงนิทรรศการลักษณะดังต่อไป. รัฐบาลจัดการเศรษฐกิจมหภาคโดยทั่วไปอาศัยอยู่ในการควบคุมโดยตรงเช่นการปันส่วนเครดิตผ่านการดำเนินการเปิดตลาดสำหรับการควบคุมปริมาณเงินและเกี่ยวกับการควบคุมค่าจ้างราคามากกว่าการจัดการอุปสงค์รวมสำหรับป้องกันเงินเฟ้อ นโยบาย. นอกจากนี้นโยบายรัฐบาลเศรษฐศาสตร์จุลภาคใช้รูปแบบของการเลือกผู้ชนะก่อนที่ตลาดที่มีการทำงานของตัวเองออกมาและให้หมายถึง (เช่นการสนับสนุนทางการเงิน) ที่จำเป็นสำหรับการเลือกที่จะชนะ. เพื่อให้การบริหารจัดการเศรษฐกิจ Interventionistic นี้จะประสบความสำเร็จโดยไม่ต้อง ก่อให้เกิดการบิดเบือนอย่างรุนแรงในการจัดสรรทรัพยากรรัฐบาลจะต้องเกลียดเหนือกว่าให้ข้อมูลมากกว่าผู้เข้าร่วมตลาดส่วนตัวเช่นเดียวกับชุดที่สมบูรณ์ของโซลูชั่นพร้อมที่จะใส่ลงไปในการดำเนินการที่จะแก้ไขปัญหาประเด็นนโยบายที่ยาก. แต่น่าเสียดายที่ความต้องการที่จะต้องปฏิบัติตามดังนั้นรัฐบาลว่า การแทรกแซงสามารถเป็นประโยชน์เป็นการยากที่จะตอบสนองความ -. โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่เศรษฐกิจเติบโตในขนาดและความซับซ้อนตั้งแต่สูตรที่สมบูรณ์แบบสำหรับการแก้ปัญหาทางเศรษฐกิจต่างๆไม่สามารถใช้ได้อย่างง่ายดาย, ระดับของการแทรกแซงของรัฐบาลควรจะลดลงเพื่อที่จะเป็นประโยชน์ต่อเศรษฐกิจ เกาหลีดูเหมือนจะเข้าสู่ขั้นตอนของการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างนี้แล้วและอยู่ในความต้องการของการริเริ่มสร้างสรรค์เพื่อการใช้งานในส่วนของภาคเอกชนในการที่จะรักษาความปลอดภัยของการพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืนต่อไป. 3.3 มรดกของการจัดการเศรษฐกิจของรัฐบาลที่นำโดย. มากกว่าสามสิบปีของรัฐบาลที่ใช้งาน แทรกแซงได้สร้างมรดกที่ก่อให้เกิดอุปสรรคอย่างร้ายแรงต่อการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองที่มีต่อนโยบายการมีส่วนร่วมมากขึ้นโดยภาคเอกชน. แม้ว่าความต้องการในการให้ข้อมูลในการกำหนดนโยบายทางเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้นได้กลายเป็นเรื่องยากที่จะรักษาผู้กำหนดนโยบายเกาหลีรวมทั้งนักเศรษฐศาสตร์ที่มีความคุ้นเคยกับใจตั้ง ของระบอบการปกครองที่ผ่านมายังคงยืนยันว่าพวกเขาสามารถและควรจะจัดการเศรษฐกิจลงรายละเอียดที่ดีที่สุด. นักเศรษฐศาสตร์เหล่านี้เชื่อว่าพวกเขาสามารถและควรจะควบคุมกระบวนการกฎระเบียบ. ความคิดนี้อย่างรุนแรงขัดขวางกระบวนการของการปฏิรูปเศรษฐกิจและการเปิดเสรี. เพื่อสารประกอบปัญหานี้ หลายตัวแทน economlc ส่วนตัวได้สูญเสียความรู้สึกของความเป็นอิสระและความกลัวการเปิดเสรีที่อาจสร้างความสับสนวุ่นวาย. ดังนั้นพวกเขามักจะหาการแทรกแซงของรัฐบาลแม้ในกิจการของภาคเอกชนและขอให้รัฐบาลที่จะ 'ควบคุมกระบวนการทางเศรษฐกิจ liberallzation'. สำหรับ ยกตัวอย่างเช่นมันเป็นรัฐบาลเกาหลีซึ่งทำให้การตัดสินใจสำหรับธนาคารพาณิชย์มากกว่าปัญหาเช่นวิธีการมากที่จะปล่อยกู้ให้กับสิ่งที่ทางธุรกิจที่สำคัญและสิ่งที่อัตราดอกเบี้ย. อันที่จริงแม้ในระหว่างกระบวนการของการเปิดเสรีทางการเงินก่อนที่จะเกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินของปี 1997 การค้า ธนาคารได้รับการขอการแทรกแซงของรัฐบาลที่ผ่านคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการจัดการธุรกิจการธนาคาร. นอกจากนี้รัฐบาลใช้งานการจัดการทางเศรษฐกิจได้สร้างอุปสรรคต่าง ๆ เพื่อให้รายการที่ได้นำไปสู่การสร้างและผู้ขายน้อยรายผูกขาดโครงสร้างอุตสาหกรรม. มีแนวโน้มที่จะพึ่งพากฎระเบียบทางเศรษฐกิจโดยตรง ฝ่ายบริหารยังได้มีการผลิตอย่างแพร่หลายกฎระเบียบของราคาและปริมาณที่ได้สร้างการบิดเบือนในโครงสร้างแรงจูงใจทางเศรษฐกิจ. เป็นผลให้ตัวแทนทางเศรษฐกิจส่วนบุคคลยังไม่ได้รับการเสนอแรงจูงใจเพียงพอที่จะประหยัดและ Innovate. สุดท้ายเป็นการแทรกแซงของรัฐบาลได้มากขึ้น อย่างกว้างขวางดังนั้นการสร้างความต้องการส่วนเกินสำหรับการแทรกแซงเกินขีดความสามารถที่แท้จริงของมันหรือจำเป็นประสิทธิผลและดังนั้นจึงน่าเชื่อถือของนโยบายการบริหารเศรษฐกิจของรัฐบาลได้ลดลงอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ประสบการณ์ของเกาหลี

3.1 รูปแบบของการจัดการเศรษฐกิจ .
เกาหลีมีระดับสูงอย่างน่าทึ่งของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจมากกว่า sionists ช่วง 30 ปี

กระบวนการพัฒนาของเศรษฐกิจในช่วงเวลานี้ได้โดยทั่วไปจะอธิบายต่อไปนี้ หนังสือนำกลยุทธ์การส่งเสริมการส่งออก

รัฐบาลได้รับการเกี่ยวข้องในเกือบทุกด้านของเศรษฐกิจสำคัญเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจ และภาคเอกชนได้ตามสัญญาณที่ได้รับจากรัฐบาล

มีคำสั่งรัฐบาลมักจะเหนือกว่าตลาดเองสั่ง

ในบริบทการใช้ที่เหมาะสมของทรัพยากรทางเศรษฐกิจกระบวนการพัฒนาทางเศรษฐกิจมักจะใช้สองคาบแง่มุมของการใช้ทรัพยากร - การระดมและจัดสรรทรัพยากรทางเศรษฐกิจ

มีเพียงเล็กน้อยที่สนใจกับผลข้างเคียงที่เป็นไปได้ของการเน้นบทบาทของรัฐบาลในการระดมทรัพยากร

ระดมไดรฟ์ที่มีแนวโน้มที่จะสร้างสภาพแวดล้อมที่เป็นอันตรายสำหรับการจัดการเศรษฐกิจมหภาค .

โดยทั่วไป เมื่อให้ความสําคัญแก่การระดมทรัพยากรในประเทศ นโยบายการเงินและการคลัง จะยังมีแนวโน้มที่จะ be'mobilized เครื่องมือที่จะสนับสนุนการพัฒนาทางเศรษฐกิจ จึงทำให้บทบาทของเศรษฐกิจมหภาค รักษาเสถียรภาพไม่ทำงาน .

อัตราดอกเบี้ยที่ต่ำ การสร้างเงิน ฐานเครื่องมือค่าใช้จ่ายและภาษีทั้งหมดมีแนวโน้มที่จะ utillzed สนับสนุนสินเชื่อนโยบายอุตสาหกรรมที่สำคัญ

ค้นหาวิธีการที่ดีที่สุดของการระดมทรัพยากรที่มีอยู่ เพื่อสนับสนุนการพัฒนาเศรษฐกิจจึงเป็นประเด็นเด่นเพื่อความเสียหายของเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค .

วงกว้างพูด รัฐบาลเกาหลีได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการระดมทรัพยากรแม้ว่าระดับของการมีส่วนร่วม ผันผวนในช่วงการพัฒนาตามสถานการณ์ที่เผชิญ โดยประเทศ

ในหลักสูตรของการพัฒนาเหล่านี้ , เกาหลีพัฒนารูปแบบการจัดการเศรษฐกิจมหภาคที่ประหลาดมาก

ในขณะที่เศรษฐกิจภายใต้แรงกดดันที่เกิดจากฐานเงินและการขยายสินเชื่อและอัตราดอกเบี้ยต่ำอย่างเป็นทางการ มุ่งสู่การระดมทุนสูงสุดของนโยบายการเงินในการประชุม เช่น การควบคุมปริมาณเงิน และอัตราดอกเบี้ยนโยบายก็ไม่ทำงาน .

โดยตรงการควบคุมในแต่ละราคา