Space and DanceSpace is a hidden fe

Space and Dance

Space is a hidden feature of movement and movement is a visible aspect of space (Laban 1966:4)
Space as a medium for movement has been conceptualized and articulated by movement theorist Rudolf von Laban in the late 1920s as introduced in his principles of ‘Space Harmony’. His study of (classical ballet) movement, the Laban Movement Analysis (LMA), deals with the spatial order of the paths or traceforms that the dancer’s limbs make in space, taking in consideration the connection between ‘the outer result of movement and the mover’s inner attitude’ (Laban 1966:27). In dance this traceform is constructed out of changing spatial and rhythmic tendencies. Laban stated firstly that ‘equilibrium in dance is never complete stability or a standstill, but the result of two contrasting qualities of movement’ (Laban 1966:6) and secondly that ‘in movement each reaction has an equal but opposite reaction’ (according to Lovell et al. 1996).

Throughout his book, Laban (1966) proposed that movement of the body is made up of pathways in which the movement phrase changes bodily positions as well as the combined relationships and connections within the structure of the body. Laban considers the fact that limbs are only able to move in certain restricted areas of the kinesphere (the so called body ‘zones’). The term ‘kinesphere’ can be defined as:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่และเต้นรำพื้นที่คือคุณลักษณะที่ซ่อนของการเคลื่อนไหวและการเคลื่อนไหว ด้านการมองเห็นพื้นที่ (1966:4 เป็นอย่างยิ่ง)พื้นที่เป็นสื่อสำหรับการเคลื่อนไหวถูก conceptualized และพูดชัดแจ้ง โดย theorist ย้ายรูดอล์ฟฟอนเป็นอย่างยิ่งในปลายปี 1920 เป็นในเขาหลัก 'กลมกลืนพื้นที่' ศึกษาการเคลื่อนย้าย (บัลเลต์คลาสสิก) เป็นอย่างยิ่งการเคลื่อนไหววิเคราะห์ (LMA), เกี่ยวข้องกับลำดับของเส้นทางหรือ traceforms ที่แขนขาของนักเต้นในพื้นที่ การพิจารณาการเชื่อมต่อระหว่าง 'ผลลัพธ์ภายนอกเคลื่อนไหว' และทัศนคติภายในของดี mover ปริภูมิ (เป็นอย่างยิ่ง 1966:27) เต้น traceform นี้ถูกสร้างขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงแนวโน้มปริภูมิ และจังหวะ ระบุเป็นอย่างยิ่งก่อนที่ 'สมดุลเต้นไม่เสถียรสมบูรณ์ หรือติด แต่ผลของคุณภาพที่แตกต่างกันสองของการเคลื่อนไหว' (1966:6 เป็นอย่างยิ่ง) และประการที่สองที่ ' เคลื่อนไหว แต่ละปฏิกิริยาได้แต่เท่าอยู่ตรงข้ามกับปฏิกิริยา ' (ตามโลเวลลอด์จ et al. 1996)ทั้งหนังสือของเขา เป็นอย่างยิ่ง (1966) เสนอว่า การเคลื่อนไหวของร่างกายขึ้นเป็นมนต์ที่วลีเคลื่อนไหวเปลี่ยนตำแหน่งร่างกายเป็นที่รวมความสัมพันธ์ และการเชื่อมต่อภายในโครงสร้างของร่างกาย เป็นอย่างยิ่งพิจารณาความจริงที่ว่าแขนขามีการย้ายในบางพื้นที่ที่จำกัดของ kinesphere (สิ่งที่เรียกว่าตัว 'โซน' คำว่า 'kinesphere' ที่สามารถกำหนดเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่และการเต้นรำอวกาศเป็นคุณลักษณะที่ซ่อนอยู่ในการเคลื่อนไหวและการเคลื่อนไหวเป็นลักษณะที่มองเห็นได้ของพื้นที่ (บัน 1966: 4) พื้นที่เป็นสื่อกลางสำหรับการเคลื่อนไหวได้รับแนวความคิดและเสียงก้องทฤษฎีการเคลื่อนไหวรูดอล์ฟฟอนบันในปลายปี ค.ศ. 1920 เป็นที่รู้จักในหลักการของเขา ของความสามัคคีอวกาศ ' การศึกษาของเขา (บัลเลต์คลาสสิก) การเคลื่อนไหวที่ลาบันการวิเคราะห์การเคลื่อนไหว (LMA) เกี่ยวข้องกับการสั่งซื้อเชิงพื้นที่ของเส้นทางหรือ traceforms ที่แขนขาเต้นที่ทำในพื้นที่การในการพิจารณาการเชื่อมต่อระหว่าง 'ผลด้านนอกของการเคลื่อนไหวและการเสนอญัตติของ ทัศนคติด้านใน (บัน 1966: 27) ในการเต้นรำ traceform นี้ถูกสร้างขึ้นจากการเปลี่ยนแนวโน้มเชิงพื้นที่และจังหวะ บันที่ระบุไว้ในตอนแรกที่สมดุลในการเต้นรำไม่เคยมีความมั่นคงสมบูรณ์หรือหยุดนิ่ง แต่ผลของสองคุณภาพที่แตกต่างของการเคลื่อนไหว (บัน 1966: 6) และประการที่สองที่ในการเคลื่อนไหวปฏิกิริยาแต่ละคนมีปฏิกิริยาเท่ากับ แต่ตรงข้าม '(ตาม โลเวลล์ et al. 1996). ตลอดหนังสือของเขาที่ลาบัน (1966) ได้เสนอว่าการเคลื่อนไหวของร่างกายที่ถูกสร้างขึ้นจากทางเดินที่วลีการเคลื่อนไหวที่มีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งของร่างกายเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ร่วมกันและการเชื่อมต่อภายในโครงสร้างของร่างกาย บันพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าแขนขาเป็นเพียงสามารถที่จะย้ายในพื้นที่ จำกัด บางอย่างของ kinesphere (ที่เรียกว่าร่างกายโซน) คำว่า 'kinesphere' สามารถกำหนดเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่และเต้น

พื้นที่เป็นคุณลักษณะที่ซ่อนอยู่ของการเคลื่อนไหวและการเคลื่อนไหวเป็นลักษณะของพื้นที่ที่มองเห็นได้ ( ลาบัน 1966:4 )
พื้นที่เป็นสื่อกลางสำหรับการเคลื่อนไหวถูก conceptualized และพูดชัดแจ้งโดยทฤษฎีการเคลื่อนไหวรูดอล์ฟ ฟอน ลาบันในปลาย 1920s เป็นแนะนำในหลักการของเขา ' ความสามัคคี ' พื้นที่ การศึกษา ( บัลเล่ต์คลาสสิค ) การเคลื่อนไหว ลาบันเคลื่อนไหวการวิเคราะห์ ( LMA )เกี่ยวข้องกับคำสั่งเชิงพื้นที่ของเส้นทางหรือ traceforms ที่แขนขาของนักเต้นในพื้นที่ใช้ในการพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่าง ' ผลด้านนอกของการเคลื่อนไหวและเป็นผู้เสนอญัตติทัศนคติภายใน ' ( ลาบัน 1966:27 ) ในการเต้น traceform นี้สร้างขึ้นจากการเปลี่ยนแนวโน้มเชิงพื้นที่และเป็นจังหวะลาบันกล่าวก่อนว่า ' สมดุลในเต้นไม่เคยความมั่นคงสมบูรณ์หรือหยุดนิ่ง แต่ผลของทั้งสองตัดกันคุณภาพของการเคลื่อนไหว ( ลาบัน 1966:6 ) และประการที่สองว่า ในการเคลื่อนไหวแต่ละปฏิกิริยามีเท่ากัน แต่ตรงกันข้ามปฏิกิริยา ' ( ตามโลเวลล์ et al . 1996 ) .

ตลอดหนังสือลาบัน ( 1966 ) ได้เสนอว่า การเคลื่อนไหวของร่างกายถูกสร้างขึ้นจากเซลล์ที่เคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงวลีตำแหน่งร่างกายตลอดจนรวม ความสัมพันธ์และการเชื่อมต่อภายในโครงสร้างของร่างกาย ลาบันพิจารณาข้อเท็จจริงว่า แขนขาเป็นเพียงสามารถที่จะย้ายในบางพื้นที่หวงห้ามของ kinesphere ( ที่เรียกว่าร่างกาย ' โซน ' ) คำว่า ' kinesphere ' สามารถหมายถึง :