He saw a most wonderful sight. Thro

He saw a most wonderful sight. Through a little hole in the wall the children had crept in, and they were sitting in the branches of the trees. In every tree that he could see there was a little child. And the trees were so glad to have the children back again that they had covered themselves with blossoms, and were waving their arms gently above the children’s heads. The birds were flying about and twittering with delight, and the flowers were looking up through the green grass and laughing. It was a lovely scene, only in one corner it was still winter. It was the farthest corner of the garden, and in it was standing a little boy. He was so small that he could not reach up to the branches of the tree, and he was wandering all round it, crying bitterly. The poor tree was still quite covered with frost and snow, and the North Wind was blowing and roaring above it. “Climb up! little boy,” said the Tree, and it bent its branches down as low as it could; but the boy was too tiny.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเห็นสายตายอดเยี่ยมที่สุด ผ่านหลุมในผนังน้อย เด็กก็พุ่งใน และพวกเขากำลังนั่งอยู่ในกิ่งก้านของต้นไม้ ในต้นไม้ที่เขาสามารถเห็น มีเด็กเล็ก และต้นไม้กำลังดีใจที่จะมีลูกอีกว่า พวกเขามีครอบคลุมตัวเอง ด้วยดอก และถูกโบกแขนเหนือศีรษะเด็กเบา ๆ นกบิน และชมดยินดีปรีดา และดอกไม้ถูกมองผ่านหญ้าสีเขียว และหัวเราะ มันเป็นฉากน่ารัก ในมุมหนึ่งมันก็ยังหนาว มันเป็นมุมมากที่สุดของสวน และในมันกำลังยืนอยู่เด็กน้อย เขาเป็นขนาดเล็กเพื่อให้เขาไม่สามารถเข้าถึงได้ถึงสาขาของต้นไม้ และเขาถูกเวลาทั้งมัน ร้องไห้พิรี้พิไร ต้นไม้ไม่ดีค่อนข้างยังคงถูกปกคลุม ด้วยน้ำแข็งและหิมะ และลมเหนือพัด และคำรามนั้น "ปีนขึ้น เด็กน้อย กล่าวว่า ต้นไม้ และมันดัดโค้งสาขาลงต่ำสามารถ แต่เด็กเล็กมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเห็นสายตาที่ยอดเยี่ยมที่สุด ผ่านรูเล็ก ๆ น้อย ๆ ในผนังเด็กได้พุ่งในและพวกเขากำลังนั่งอยู่ในสาขาของต้นไม้ ในต้นไม้ที่เขาจะได้เห็นทุกที่มีเด็กเล็ก ๆ และต้นไม้ที่มีความดีใจที่จะมีลูกกลับมาอีกครั้งว่าพวกเขาได้รับการคุ้มครองตัวเองด้วยดอกไม้และถูกโบกแขนของพวกเขาเบา ๆ เหนือหัวของเด็ก นกกำลังบินเกี่ยวกับการสั่นด้วยความตื่นเต้นด้วยความดีใจและดอกไม้ที่ถูกมองผ่านหญ้าสีเขียวและหัวเราะ มันเป็นฉากที่น่ารักเพียง แต่ในมุมหนึ่งมันก็ยังคงฤดูหนาว มันเป็นมุมที่ไกลที่สุดของสวนและในนั้นก็กำลังยืนเด็กชายตัวเล็ก ๆ เขาเป็นขนาดเล็กเพื่อให้เขาไม่สามารถเข้าถึงได้ถึงสาขาของต้นไม้และเขาก็หลงตลอดทั้งมันร้องไห้อย่างขมขื่น ต้นไม้ที่ไม่ดีก็ยังคงปกคลุมค่อนข้างมีน้ำค้างแข็งและหิมะและลมเหนือพัดและคำรามข้างต้นนั้น "ปีนขึ้น! เด็กน้อย "กล่าวว่าต้นไม้และกิ่งก้านของมันก้มลงต่ำที่สุดเท่าที่เป็นไปได้; แต่เด็กก็เล็กเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเห็นสายตาที่ยอดเยี่ยมที่สุด ผ่านรูเล็กๆในผนังเด็กได้คืบคลานเข้ามา และพวกเขานั่งอยู่ในกิ่งของต้นไม้ ในต้นไม้ทุกต้นที่เขาเห็นนั้นเป็นเด็กเล็ก ๆน้อย ๆ และต้นไม้ดีใจที่จะได้เด็กกลับมาอีกว่าพวกเขาได้ครอบคลุมตัวเองกับดอกไม้ และโบกแขนเบา ๆบนหัวของเด็ก นกกำลังบิน และสั่นด้วยความตื่นเต้นของด้วยความดีใจ และดอกไม้ มองผ่านต้นหญ้าสีเขียว และหัวเราะ มันเป็นฉากที่น่ารัก แต่ในมุมหนึ่งมันก็ยังหนาว มันเป็นมุมที่ไกลจากสวนและมันยืนเด็ก เขามันเล็กจนเขาไม่อาจเข้าถึงถึงกิ่งก้านของต้นไม้ แล้วเขาก็เดินไปรอบๆ ก็ร้องไห้อย่างขมขื่น ต้นไม้ที่ไม่ดีค่อนข้างยังปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็งและหิมะและลมเหนือพัด และคำรามอยู่เหนือมัน " ปีนขึ้นมา ! เด็กน้อยกล่าวว่า " ต้นไม้และมันงอกิ่งลงต่ำตามที่ได้ แต่เด็กยังเล็ก