I started to dread arithmetic back

I started to dread arithmetic back in the third grade because I didn't want to memorize the multiplication tables. Unlike learning how to read, studying math seemed to have no purpose other than to give me massive headaches and shattered nerves. The alphabet was a wonderful code that, when deciphered, entertained me with stories and revealed all kinds of secrets about the world. Multiplication tables, on the other hand, just told me how much six times nine was. There was no joy in knowing that. Although even in third grade I understood that I shared with many other students a terrible fear and hatred of mathematics, I drew little comfort from that fact. Since then, I have struggled with math for a number of reasons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเริ่มที่จะกลับกลัวคณิตศาสตร์ในชั้นที่สามเพราะผมไม่ต้องการที่จะจดจำตารางการคูณ ซึ่งแตกต่างจากการเรียนรู้วิธีการอ่านการเรียนคณิตศาสตร์ดูเหมือนจะมีวัตถุประสงค์อื่นนอกเหนือจากจะให้ฉันปวดหัวใหญ่และเส้นประสาทแตก ตัวอักษรเป็นรหัสที่ยอดเยี่ยมที่เมื่อถอดรหัสความบันเทิงให้ฉันด้วยเรื่องราวและเผยให้เห็นทุกชนิดของความลับเกี่ยวกับโลกตารางการคูณในมืออื่น ๆ เพียงแค่บอกฉันเท่าใดหกครั้งเก้าคือ มีความสุขในการรู้ว่าไม่เป็น แม้ในชั้นที่สามฉันเข้าใจว่าฉันใช้ร่วมกันกับนักเรียนคนอื่น ๆ อีกหลายความกลัวที่น่ากลัวและความเกลียดชังของคณิตศาสตร์ผมดึงความสะดวกสบายเล็ก ๆ น้อย ๆ จากข้อเท็จจริงที่ว่า ตั้งแต่นั้นมาฉันได้พยายามทำความเข้าใจกับคณิตศาสตร์สำหรับจำนวนของเหตุผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเริ่มกลัวกลับทางคณิตศาสตร์ในชั้นประถมศึกษาปีสาม เพราะผมไม่อยากจดจำตารางสูตรคูณ ซึ่งแตกต่างจากการเรียนรู้วิธีการอ่าน เรียนคณิตศาสตร์ประจักษ์มีวัตถุประสงค์ไม่ใช่ให้ฉันปวดหัวขนาดใหญ่และเส้นประสาทมลาย ตัวอักษรถูกสะอาดรหัสที่ เมื่อฮิ เพลิดเพลินฉัน ด้วยเรื่องราว และเปิดเผยทุกความลับเกี่ยวกับโลก ตารางสูตรคูณ คง เพียงบอกจำนวน 6 ครั้ง 9 ไม่ มีความสุขไม่รู้ที่ แม้ว่าในชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ผมเข้าใจการฉันร่วมกับนักเรียนอื่น ๆ จำนวนมากเป็นความกลัวที่น่ากลัวและความเกลียดชังของคณิตศาสตร์ ฉันวาดสิ่งเล็ก ๆ จากข้อเท็จจริงที่ ตั้งแต่นั้น ผมได้ต่อสู้กับคณิตศาสตร์สำหรับจำนวนของเหตุผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเริ่มที่จะคิดเลขกลัวกลับเข้าไปในระดับที่สามเพราะผมไม่ต้องการท่องสูตรคูณที่โต๊ะ ไม่เหมือนกับการเรียนรู้ที่จะอ่านคณิตศาสตร์การศึกษาดูจะไม่มีวัตถุประสงค์อื่นที่ไม่ใช่ให้มีเรื่องน่าปวดหัวขนาดใหญ่และประสาทแตก ตัวอักษรตัวที่น่ามหัศจรรย์ใจเป็นรหัสที่เมื่อถูกถอดรหัสความบันเทิงด้วยเรื่องราวและเผยให้เห็นทุก ประเภท ของความลับเกี่ยวกับโลกตารางการคูณบนมืออีกข้างหนึ่งบอกผมว่าหกครั้งเก้าเป็น ไม่มีความสุขในการรู้ว่า แม้ว่าจะอยู่ในระดับที่สามที่ผมเข้าใจว่าผมใช้ร่วมกันพร้อมด้วยนักศึกษาอื่นๆจำนวนมากและความเกลียดชังอย่างรุนแรงของวิชาคณิตศาสตร์ผมดึงความสะดวกสบายจากความเป็นจริงว่า หลังจากนั้นผมได้ต่อสู้กับคณิตศาสตร์เป็นจำนวนมากของเหตุผล