Projected precipitation changes in

Projected precipitation changes in Italy
The changes in precipitation are shown in Figure 12 which visualizes the expected precipitation
changes in mm/day under the scenario A2 for a reference period (2060–2070) in the 21st century
with respect to a similar period in the 20th century (1980–1990). The differences between the
scenario and the control are expressed in the same display format as in the previous picture. The
differences are measured in mm/day of rain. There is a confused situation in summer when
precipitation decreases everywhere except in a large area over the south of Italy and Albania.
However, summer precipitation in the Mediterranean region is small and so we are looking at small
differences in small numbers that are easily affected by chance or random variation. It is, instead,
most interesting to inspect the winter precipitation in Figure 12, right. In this case we can see a
definite and well-formed pattern. The precipitation decreases over the entire Mediterranean belt
and we observe a corresponding increase in the precipitation in northern Europe. The magnitude is
about 0.5 mm/day that corresponds to an accumulated amount over the 90 days of the season of
45 mm. The observed precipitation for winter in northern Italy is around 200 mm for the 90 days
of winter. This means that we are facing a 25% possible decrease in precipitation by the late 21st
century. B2 is a more optimistic scenario regarding the increase in the amount of CO2 and it
accordingly generates a weaker greenhouse forcing. The changes follow the same general pattern
as in the A2 case, but in a weaker and more disorganized form. Still, it is possible to recognize the
distinctive pattern of warming and precipitation reduction evidences under A2. The expected
precipitation changes in mm/day under the scenario B2 for a reference period (2060–2070) in the
21st century with respect to a similar period in the 20th century (1980–1990) is shown in Figure
13.
The results obtained to date are certainly interesting, but the degree of reliability of the results of
the simulations has to be evaluated. A reduction of 25% in winter precipitation is a major reason
for concern. How can we believe this kind of result? It is, of course, a difficult and important
question and there are no sure answers. In general, we can get a feel for the reliability of the
model by checking the consistency of the simulation either internally or with other known results.
The choice of the global model to perform the simulation offers an illuminating opportunity
because we can investigate if the patterns that we have unveiled, and that we have inspected
from a purely regional viewpoint, are part of something larger and more consistent.
Figure 14 shows the expected global precipitation changes in mm/day under the scenario A2 for a
reference period (2060–2070) in the 21st century with respect to a similar period in the 20th
century (1980–1990). The differences are as discussed previously, but in this case we are showing
them globally. Focusing on the winter precipitation (bottom panel) we can see several interesting
patterns. The first observation is that the Mediterranean region is very small with respect to the
Earth; very large changes are visible elsewhere and changes in the Mediterranean region do not
particularly stand out. The second comment is that we can see that the changes we have
discussed in the previous sections are indeed part of a larger system that extends from the Atlantic
Ocean to Europe. It is composed of two parts: the northern branch is positive, indicating an
increase in precipitation and the southern part is negative, indicating a decrease. It is the southern
branch that ends up covering the entire Mediterranean region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝนคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในอิตาลีการเปลี่ยนแปลงในฝนแสดงใน 12 รูปที่ visualizes ฝนที่คาดไว้เปลี่ยนแปลงวันมม.ภายใต้สถานการณ์จำลอง A2 เป็นระยะอ้างอิง (2060-2070) ในศตวรรษที่ 21กับระยะเวลาที่คล้ายกันในศตวรรษ 20 (1980 – 1990) ความแตกต่างระหว่างการสถานการณ์และควบคุมการแสดงในรูปแบบแสดงผลเหมือนในภาพก่อนหน้านี้ ที่ความแตกต่างจะวัดเป็นมิลลิเมตร/วันฝน มีสถานการณ์ที่สับสนในฤดูร้อนเมื่อฝนลดลงทุกยกเว้นในพื้นที่ขนาดใหญ่กว่าทางตอนใต้ของอิตาลีและแอลเบเนียอย่างไรก็ตาม ฝนร้อนในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนมีขนาดเล็ก และดังนั้น เราจะมองที่ขนาดเล็กความแตกต่างในหมายเลขขนาดเล็กที่จะได้รับผลกระทบโดยบังเอิญหรือการเปลี่ยนแปลงแบบสุ่ม จะ แทนสนใจตรวจสอบฝนหนาวในรูป 12 ขวาสุด ในกรณีนี้ เราสามารถดูการรูปแบบแน่นอน และถูกต้อง ลดฝนผ่านสายพานเมดิเตอร์เรเนียนทั้งหมดและเราสังเกตการเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องในฝนในยุโรปเหนือ ขนาดเป็นประมาณ 0.5 มิลลิเมตร/วันซึ่งสอดคล้องกับจำนวนเงินสะสมเกิน 90 วันของฤดูกาลของ45 mm ฝนสังเกตสำหรับฤดูหนาวในภาคเหนือมีประมาณ 200 mm สำหรับ 90 วันของฤดูหนาว หมายความ ว่า เรากำลังเผชิญกับการลดลงได้ 25% ในฝน โดย 21 สายเซ็นจูรี่ B2 เป็นสถานการณ์ในเชิงบวกมากขึ้นเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของจำนวน CO2 และตาม สร้างความแกร่งเรือนกระจกบังคับ การเปลี่ยนแปลงตามรูปแบบทั่วไปเหมือนกันเป็นกรณี A2 แต่ ในแบบแข็งแกร่ง และโล้เป็นพายมาก ยังคง จำเป็นต้องรู้จักการหลักฐานรูปแบบที่โดดเด่นของการลดภาวะโลกร้อนและฝนใต้ A2 ที่คาดฝนการเปลี่ยนแปลงในวันมม.ภายใต้สถานการณ์ B2 เป็นระยะอ้างอิง (2060-2070) ในการศตวรรษกับรอบระยะเวลาคล้ายกันในศตวรรษ 20 (1980 – 1990) จะแสดงในรูป13ผลได้รับจนเป็นที่น่าสนใจอย่างแน่นอน แต่ระดับความน่าเชื่อถือของผลการแบบจำลองสามารถประเมินได้ ลด 25% ในฤดูหนาวฝนเป็นหลักสำหรับความกังวล เราสามารถเชื่อผลชนิดนี้ว่า มันเป็น หลักสูตร การยาก และสำคัญคำถาม และมีคำตอบไม่แน่ใจ ทั่วไป เราสามารถรับความรู้สึกสำหรับความน่าเชื่อถือของการรูปแบบ โดยการตรวจสอบความสอดคล้องของการจำลองภายใน หรือผลอื่น ๆ รู้จักตัวเลือกของแบบจำลองสากลการจำลองมีโอกาสอย่างสวยงามเนื่องจากเราสามารถตรวจสอบถ้ารูป ที่เราเปิด และเราได้ตรวจสอบจากจุดชมวิวภูมิภาคเพียงอย่างเดียว เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ใหญ่ และมากขึ้นรูปที่ 14 แสดงการเปลี่ยนแปลงของฝนที่คาดว่าโลกวันมม.ภายใต้สถานการณ์จำลอง A2 สำหรับการอ้างอิงรอบระยะเวลา (2060-2070) ในศตวรรษที่ 21 กับรอบระยะเวลาคล้ายกันในวันที่ 20เซ็นจูรี่ (1980 – 1990) มีความแตกต่างดังที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ แต่ในกรณีนี้ เราจะแสดงให้ทั่วโลก เน้นฝนหนาว (แผงด้านล่าง) เราสามารถดูหลายที่น่าสนใจรูปแบบการ สังเกตแรกคือภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนเล็ก ๆ กับ respect เพื่อโลก เปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่จะเห็นอื่น และไม่มีการเปลี่ยนแปลงในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งยืนออก มีข้อคิดเห็นที่สองว่า เราจะเห็นว่า การเปลี่ยนแปลงเราได้แน่นอนในส่วนก่อนหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งของระบบใหญ่ที่ครอบคลุมจากมหาสมุทรแอตแลนติกโอเชี่ยนไปยุโรป ประกอบด้วยสองส่วน: สาขาภาคเหนือเป็นบวก การแสดงการเพิ่มในฝน และภาคใต้เป็นค่าลบ ระบุลดลง มันเป็นภาคสาขาที่จบขึ้นครอบคลุมทั้งภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงที่คาดการณ์ปริมาณน้ำฝนในอิตาลีการเปลี่ยนแปลงในการเร่งรัดที่มีการแสดงในรูปที่ 12 ซึ่ง visualizes ฝนคาดว่าการเปลี่ยนแปลงในมิลลิเมตร/ วันภายใต้สถานการณ์ A2 สำหรับระยะเวลาการอ้างอิง (2060-2070) ในศตวรรษที่ 21 ด้วยความเคารพในระยะเวลาใกล้เคียงกันในที่ 20 ศตวรรษ (1980-1990) ความแตกต่างระหว่างสถานการณ์และการควบคุมจะแสดงในรูปแบบการแสดงเช่นเดียวกับในภาพก่อนหน้า ความแตกต่างที่วัดในเดือน / วันที่ฝนตก มีสถานการณ์ที่สับสนในช่วงฤดูร้อนเมื่อเป็นปริมาณน้ำฝนลดลงทุกที่ยกเว้นในพื้นที่ขนาดใหญ่กว่าทางตอนใต้ของประเทศอิตาลีและแอลเบเนีย. อย่างไรก็ตามฝนฤดูร้อนในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนที่มีขนาดเล็กและเพื่อให้เรากำลังมองหาที่มีขนาดเล็กแตกต่างในตัวเลขขนาดเล็กที่ได้รับผลกระทบได้อย่างง่ายดายโดยโอกาสหรือรูปแบบสุ่ม มันเป็นแทนที่น่าสนใจที่สุดในการตรวจสอบปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูหนาวในรูปที่ 12 ขวา ในกรณีนี้เราสามารถมองเห็นรูปแบบที่ชัดเจนและดีขึ้น ฝนลดลงกว่าเข็มขัดเมดิเตอร์เรเนียนทั้งหมดและเราสังเกตการเพิ่มขึ้นในการตกตะกอนในภาคเหนือของยุโรป ขนาดเป็นประมาณ 0.5 มิลลิเมตร / วันที่สอดคล้องกับจำนวนเงินที่สะสมในช่วง 90 วันของฤดูกาลของ 45 มม การเร่งรัดการปฏิบัติสำหรับฤดูหนาวในภาคเหนือของอิตาลีอยู่ที่ประมาณ 200 มิลลิเมตรสำหรับ 90 วันของฤดูหนาว ซึ่งหมายความว่าเรากำลังเผชิญกับการลดลง 25% เป็นไปได้ในการเร่งรัดในช่วงปลาย 21 ศตวรรษ B2 เป็นสถานการณ์ในแง่ดีมากขึ้นเกี่ยวกับการเพิ่มจำนวนของ CO2 และมันตามสร้างเรือนกระจกบังคับให้ปรับตัวลดลง การเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปตามรูปแบบทั่วไปที่เหมือนกันเช่นเดียวกับในกรณี A2 แต่ในรูปแบบที่ปรับตัวลดลงและไม่เป็นระเบียบมากขึ้น ยังคงเป็นไปได้ที่จะรับรู้รูปแบบที่โดดเด่นของภาวะโลกร้อนและหลักฐานการเร่งรัดการลดภายใต้ A2 ที่คาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงในการเร่งรัดมิลลิเมตร / วันภายใต้สถานการณ์ B2 เป็นเวลาอ้างอิง (2060-2070) ในศตวรรษที่21 ด้วยความเคารพในระยะเวลาใกล้เคียงกันในศตวรรษที่ 20 (1980-1990) จะแสดงในรูปที่13 ผลที่ได้รับการ วันที่มีความน่าสนใจอย่างแน่นอน แต่ระดับของความน่าเชื่อถือของผลของการจำลองจะต้องมีการประเมินผล ลดลงจาก 25% ในการเร่งรัดในช่วงฤดูหนาวเป็นเหตุผลที่สำคัญสำหรับความกังวล วิธีการที่เราสามารถเชื่อว่าชนิดของผลนี้? มันเป็นของหลักสูตรที่ยากและที่สำคัญคำถามและไม่มีคำตอบที่แน่ใจว่า โดยทั่วไปเราจะได้รับความรู้สึกสำหรับความน่าเชื่อถือของรูปแบบโดยการตรวจสอบความสอดคล้องของการจำลองทั้งภายในหรือที่มีผลอื่น ๆ ที่รู้จัก. ทางเลือกของรูปแบบทั่วโลกที่จะดำเนินการจำลองมีโอกาสส่องสว่างเพราะเราสามารถตรวจสอบหากรูปแบบที่เราได้เปิดตัวและที่เราได้ตรวจสอบจากมุมมองในระดับภูมิภาคอย่างหมดจดเป็นส่วนหนึ่งของบางสิ่งบางอย่างที่มีขนาดใหญ่และอื่น ๆ ที่สอดคล้องกัน. รูปที่ 14 แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดฝนทั่วโลกคาดว่าในเดือน / วันภายใต้สถานการณ์ A2 สำหรับระยะเวลาการอ้างอิง(2060-2070) ในศตวรรษที่ 21 ด้วยความเคารพในระยะเวลาใกล้เคียงกันในที่ 20 ศตวรรษ (1980-1990) ความแตกต่างดังกล่าวก่อนหน้านี้ แต่ในกรณีนี้เราจะแสดงให้พวกเขาทั่วโลก มุ่งเน้นไปที่การเร่งรัดในช่วงฤดูหนาว (แผงล่าง) เราสามารถมองเห็นที่น่าสนใจหลายรูปแบบ สังเกตแรกที่ภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนมีขนาดเล็กมากที่เกี่ยวกับโลก; การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่มากจะมองเห็นอื่น ๆ และการเปลี่ยนแปลงในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดดเด่น ความคิดเห็นที่สองคือเราจะเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงที่เราได้กล่าวไว้ในหัวข้อก่อนหน้านี้มีแน่นอนส่วนหนึ่งของระบบขนาดใหญ่ที่ยื่นออกมาจากมหาสมุทรแอตแลนติกมหาสมุทรไปยังยุโรป มันประกอบด้วยสองส่วนสาขาภาคเหนือเป็นบวกชี้เพิ่มขึ้นในการตกตะกอนและภาคใต้เป็นลบแสดงให้เห็นการลดลง มันเป็นทางตอนใต้ของสาขาที่จบลงด้วยการที่ครอบคลุมภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในอิตาลี
การตกตะกอนจะแสดงในรูปที่ 12 ซึ่งคาดว่าฝน
visualizes การมม. / วัน ภายใต้สถานการณ์สำหรับการอ้างอิง A2 ระยะเวลา ( 2060 - 2070 ) ในศตวรรษที่ 21
ส่วนระยะเวลาใกล้เคียงกันในศตวรรษที่ 20 ( 1980 – 1990 ) ความแตกต่างระหว่าง
สถานการณ์และการควบคุมจะถูกแสดงในรูปแบบแสดงผลเหมือนในรูปก่อนหน้า
ความแตกต่างเป็นวัดในมิลลิเมตร / วันฝนตก มีสถานการณ์ที่สับสนในฤดูร้อนเมื่อ
ฝนลดลงทุกที่ ยกเว้นในพื้นที่ที่มีขนาดใหญ่กว่าทางตอนใต้ของอิตาลี และ แอลเบเนีย .
แต่ฝนฤดูร้อนในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนมีขนาดเล็กและดังนั้นเรากำลังมองหาที่เล็ก
ความแตกต่างในตัวเลขขนาดเล็กที่สามารถได้รับผลกระทบโดยบังเอิญหรือการเปลี่ยนแปลงแบบสุ่ม มันก็คือแทน
น่าสนใจที่สุดที่จะตรวจสอบฤดูหนาวการตกตะกอนในรูปที่ 12 ครับ ในกรณีนี้เราสามารถมองเห็นได้ดีขึ้น
แน่นอนและรูปแบบ ฝนลดเหนือแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนทั้งหมด และเราสังเกต
ที่สอดคล้องกันเพิ่มปริมาณน้ำฝนในภาคเหนือของยุโรป ขนาดเป็น
ประมาณ 0.5 มม. / วัน ที่สอดคล้องกับการสะสมเงินมากกว่า 90 วันของฤดูกาลของ
45 มิลลิเมตร สังเกตการตกตะกอนสำหรับฤดูหนาวในภาคเหนือของอิตาลีเป็นประมาณ 200 mm สำหรับ 90 วัน
ของฤดูหนาว ซึ่งหมายความว่าเรากำลังลดได้ 25% ในการตกตะกอนโดยศตวรรษที่ 21
สาย B2 คือ มองโลกในแง่ดีมากขึ้น สถานการณ์เกี่ยวกับการเพิ่มปริมาณของ CO2 และ
ตามสร้างแข็งแกร่งการบังคับ . การเปลี่ยนแปลงที่ติดตาม
รูปแบบทั่วไปเช่นเดียวกับใน A2 คดี แต่ในแบบฟอร์มที่แข็งแกร่งและอื่น ๆไม่เป็นระเบียบ มันเป็นไปได้ที่จะรู้จัก
รูปแบบโดดเด่นของภาวะโลกร้อนและลดการตกตะกอนของหลักฐานภายใต้ A2 . คาดว่าการเปลี่ยนแปลง
มม. / วัน ภายใต้สถานการณ์ B2 สำหรับอ้างอิงระยะเวลา ( 2060 )
) )ศตวรรษที่ 21 ด้วยความเคารพระยะเวลาใกล้เคียงกันในศตวรรษที่ 20 ( 1980 – 1990 ) แสดงในรูป

13 . ผลลัพธ์ที่ได้วันที่แน่นอนที่น่าสนใจ แต่ระดับของความน่าเชื่อถือของผล
จำลองได้ถูกประเมิน ลด 25 % ในการตกตะกอนของฤดูหนาวเป็น
สาเหตุหลักของปัญหา วิธีที่เราสามารถเชื่อว่าชนิดของผล ? ได้ แน่นอนที่ยากและสำคัญ
คำถามและไม่มีคำตอบหรอกครับ โดยทั่วไปเราสามารถรับความรู้สึกสำหรับความน่าเชื่อถือของ
โดยตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลจำลองทั้งภายใน หรืออื่น ๆที่รู้จักผล
ทางเลือกของโกลบอลโมเดลเพื่อทำการจำลองมีแสงสว่างโอกาส
เพราะเราสามารถตรวจสอบว่ารูปแบบที่เราได้เปิดตัว ,