The only countries with significant

The only countries with significant wheat production in this region are Mexico and Guatemala. During the period 1993-1995, Mexico harvested 930 000 ha/year, while Guatemala harvested 23 000 ha. Area harvested in Mexico grew at the rate of 1.9 percent/year from 1948 to 1985, but the area declined by a total of 2.4 percent during the decade 1986-1995. Rate of growth in wheat production from 1951 to 1985 had a steady increase of 6.2 percent, but since then the growth rate has declined by 2.6 percent. The growth rate of tonnes per hectare yield averaged an increase of 4.2 percent/year from 1948 to 1985 (CIMMYT, 1996). A significant amount of the increase can be attributed to the introduction of high-yielding, semi-dwarf and disease-resistant wheats during the early 1960s (Dalrymple, 1986). Per caput consumption has been near 55 kg/caput since 1951. The increase of population from 73.9 to 93.7 million people from 1982 to 1995 has necessitated increased net imports averaging 1 427 million tonnes in the period 1992-1994.

Wheat makes up about 10 percent of the total cereal area in Mexico of which 90 percent is bread wheat and 10 percent durum wheat. Practically all wheat is grown under irrigation, the majority of which is in the states of Sonora and Sinaloa. The Bahia region of the central plateau produces about 100 000 ha, and some rainfed wheat is produced in the highlands. Leaf rust (Puccinia triticina [syn. P. recondita]) and stem rust (P. graminis) can cause serious yield reductions if infections occur on susceptible cultivars as young plants. Use of resistant cultivars has been fairly successful in control of the rusts, particularly with stem rust. Leaf rust is highly heterogeneous, and more difficulty is encountered in maintaining genetic resistance through breeding. Stripe rust (P. striiformis), Septoria nodorum blotch and Septoria tritici blotch (Leptosphaeria nodorum and Mycosphaerella graminicola), barley yellow dwarf virus (BYDV) and scab (Fusarium spp.) are often a problem in the highlands (Briggle and Curtis, 1987).

In Guatemala, wheat is produced in highland valleys under rainfed conditions, and yields average about 1.1 tonnes/ha (Table 1.1). Diseases adversely affect the crop under the usually wet production conditions. These diseases include: Septoria nodorum blotch and Septoria tritici blotch, scab, stripe rust, BYDV and tan spot (Pyrenophora tritici-repentis [Died.] Drechs.). Weeds are also a significant constraint to production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The only countries with significant wheat production in this region are Mexico and Guatemala. During the period 1993-1995, Mexico harvested 930 000 ha/year, while Guatemala harvested 23 000 ha. Area harvested in Mexico grew at the rate of 1.9 percent/year from 1948 to 1985, but the area declined by a total of 2.4 percent during the decade 1986-1995. Rate of growth in wheat production from 1951 to 1985 had a steady increase of 6.2 percent, but since then the growth rate has declined by 2.6 percent. The growth rate of tonnes per hectare yield averaged an increase of 4.2 percent/year from 1948 to 1985 (CIMMYT, 1996). A significant amount of the increase can be attributed to the introduction of high-yielding, semi-dwarf and disease-resistant wheats during the early 1960s (Dalrymple, 1986). Per caput consumption has been near 55 kg/caput since 1951. The increase of population from 73.9 to 93.7 million people from 1982 to 1995 has necessitated increased net imports averaging 1 427 million tonnes in the period 1992-1994.ข้าวสาลีทำให้ขึ้นประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่รวมธัญพืชในเม็กซิโกซึ่งร้อยละ 90 เป็นข้าวสาลีขนมปังและข้าวสาลี durum 10 เปอร์เซ็นต์ ข้าวสาลีทั้งหมดจริงจะเติบโตภายใต้ชลประทาน ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในอเมริกา Sonora และ Sinaloa เฮียขอบเขตของราบสูงภาคกลางผลิตประมาณ 100 000 ฮา และผลิตข้าวสาลีบาง rainfed ในไฮแลนด์ ใบสนิม (Puccinia triticina [syn. P. recondita]) และสนิมก้าน (P. graminis) สามารถทำลดผลตอบแทนที่รุนแรงถ้าเกิดติดเชื้อพันธุ์ไวต่อเป็นอ่อน ใช้พันธุ์ต้านทานแล้วค่อนข้างประสบความสำเร็จในการควบคุมของ rusts โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสนิมก้าน สนิมใบจะแตกต่างกันมาก และพบความยากลำบากมากขึ้นในการรักษาพันธุกรรมต้านทานผ่านพันธุ์ ลายสนิม (P. striiformis), Septoria nodorum แผล และ Septoria tritici แผล (Leptosphaeria nodorum และ Mycosphaerella graminicola), ข้าวบาร์เลย์เหลืองแคระไวรัส (BYDV) และ scab (Fusarium โอ) ได้บ่อยครั้งปัญหาในไฮแลนด์ (Briggle และเคอร์ทิส 1987)ประเทศกัวเตมาลา ผลิตข้าวสาลีในหุบเขาที่ราบสูงภายใต้เงื่อนไข rainfed และผลผลิตเฉลี่ยประมาณ 1.1 ตัน/ฮา (ตาราง 1.1) โรคกระทบพืชภายใต้เงื่อนไขการผลิตมักจะเปียก โรคเหล่านี้ได้แก่: Septoria nodorum สกปรก และ Septoria tritici สกปรก scab ลายสนิม BYDV และตาลจุด (Pyrenophora tritici-repentis [Died] Drechs) วัชพืชมีข้อจำกัดสำคัญในการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศเท่านั้นที่มีการผลิตข้าวสาลีที่สำคัญในภูมิภาคนี้มีความเม็กซิโกและกัวเตมาลา ในช่วงเวลา 1993-1995 เม็กซิโกเก็บเกี่ยว 930 000 ฮ่า / ปีในขณะที่กัวเตมาลาเก็บเกี่ยว 23 000 ฮ่า พื้นที่เก็บเกี่ยวในเม็กซิโกขยายตัวในอัตราร้อยละ 1.9 / ปี 1948-1985 แต่พื้นที่ลดลงรวมร้อยละ 2.4 ในช่วงทศวรรษ 1986-1995 อัตราการเจริญเติบโตในการผลิตข้าวสาลี 1951-1985 มีเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องร้อยละ 6.2 แต่หลังจากนั้นอัตราการขยายตัวลดลงร้อยละ 2.6 อัตราการเจริญเติบโตของตันต่อเฮกตาร์ผลผลิตเฉลี่ยเพิ่มขึ้นร้อยละ 4.2 / ปี 1948-1985 (ที่ CIMMYT, 1996) จำนวนเงินที่สำคัญของการเพิ่มขึ้นสามารถนำมาประกอบกับการเปิดตัวของผลผลิตสูงกึ่งแคระและทนต่อโรค wheats ในช่วงต้นปี 1960 (ไรม์เปิล 1986) การบริโภคต่อหัวได้รับใกล้ 55 กก. / หัวตั้งแต่ 1951 การเพิ่มขึ้นของประชากร 73.9-93.7 ล้านคน 1,982-1,995 จำเป็นต้องมีการนำเข้าเพิ่มขึ้นสุทธิเฉลี่ย 1 427000000 ตันในช่วงเวลา 1992-1994. ข้าวสาลีทำให้ขึ้นประมาณร้อยละ 10 ของพื้นที่ธัญพืชรวมในเม็กซิโกซึ่งร้อยละ 90 เป็นข้าวสาลีขนมปังและข้าวสาลี durum ร้อยละ 10 จวนข้าวสาลีทั้งหมดจะเติบโตขึ้นภายใต้การชลประทานส่วนใหญ่ที่อยู่ในรัฐโซโนราและซีนาโลอา ภูมิภาค Bahia ของที่ราบภาคกลางผลิตประมาณ 100 000 ฮ่าและบางส่วนข้าวสาลีน้ำฝนที่ผลิตในที่ราบสูง ใบสนิม (Puccinia triticina [SYN. พี recondita]) และสนิมต้นกำเนิด (พี graminis) สามารถก่อให้เกิดการลดลงของอัตราผลตอบแทนที่ร้ายแรงหากการติดเชื้อเกิดขึ้นในสายพันธุ์ที่อ่อนแอต่อเป็นสาวโรงงาน การใช้พันธุ์ต้านทานได้รับค่อนข้างประสบความสำเร็จในการควบคุมของสนิมโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการเกิดสนิมต้นกำเนิด ใบเป็นสนิมที่แตกต่างกันมากและยากลำบากมากขึ้นจะพบในการรักษาความต้านทานทางพันธุกรรมผ่านการปรับปรุงพันธุ์ ลายสนิม (พี striiformis) Septoria nodorum ตุ่มและ Septoria tritici ตุ่ม (nodorum Leptosphaeria และ Mycosphaerella graminicola) ข้าวบาร์เลย์สีเหลืองแคระไวรัส (BYDV) และตกสะเก็ด (Fusarium spp.) มักจะมีปัญหาในที่ราบสูงที่ (Briggle และเคอร์ติ 1987 ). ในกัวเตมาลาข้าวสาลีที่ผลิตในหุบเขาสูงภายใต้เงื่อนไขที่อาศัยน้ำฝนและอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยประมาณ 1.1 ตัน ​​/ ไร่ (ตารางที่ 1.1) โรคส่งผลกระทบต่อการเพาะปลูกภายใต้เงื่อนไขการผลิตมักจะเปียก โรคเหล่านี้รวมถึง: Septoria nodorum ตุ่มและ Septoria tritici ตุ่มตกสะเก็ดสนิมลาย BYDV และจุดสีน้ำตาล (Pyrenophora tritici-repentis [ตาย.] Drechs.) วัชพืชนอกจากนี้ยังมีข้อ จำกัด ที่สำคัญในการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศเท่านั้นที่มีการผลิตข้าวสาลีที่สำคัญในภูมิภาคนี้ เม็กซิโกและกัวเตมาลา ในช่วงพ.ศ. 2536-2538 , เม็กซิโก เก็บเกี่ยว 930 000 ไร่ / ปี ขณะที่กัวเตมาลาเก็บเกี่ยว 23 000 ฮา พื้นที่เก็บเกี่ยวในเม็กซิโกเติบโตในอัตรา 1.9 เปอร์เซ็นต์ / ปี 2491 1985 แต่พื้นที่ลดลงโดยรวม 2.4 เปอร์เซ็นต์ในช่วงทศวรรษ 1986-1995 .อัตราการเจริญเติบโตของผลผลิตข้าวสาลีจาก 2494 ถึง 1985 ได้เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 6.2 แต่หลังจากนั้นอัตราการเติบโตลดลง 2.6 เปอร์เซ็นต์ . อัตราการเติบโตของตันต่อเฮกตาร์ผลผลิตเฉลี่ยเพิ่มขึ้นร้อยละ 4.2 ต่อปีจาก 2491 1985 ( ประเทศเม็กซิโก , 1996 ) จํานวนเพิ่มมากขึ้น อาจจะเกิดจากการแนะนำของที่ให้ผลผลิตสูง ,กึ่งแคระและข้าวสาลีต้านทานโรคในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 ( แดลริมเปิ้ล , 1986 ) ต่อการบริโภค ศีรษะถูกใกล้ 55 กก. / ศีรษะตั้งแต่ 1951 . การเพิ่มขึ้นของประชากร จากการใช้ 73.9 ล้านคนจาก 1982 1995 มี necessitated นำเข้าเพิ่มขึ้นสุทธิเฉลี่ย 1 427 ล้านตันในช่วง 1992-1994 .

ข้าวสาลี ทำให้ขึ้นประมาณร้อยละ 10 ของพื้นที่ ธัญพืชรวมในเม็กซิโก ซึ่งร้อยละ 90 เป็นข้าวสาลีขนมปังข้าวสาลี durum 10 เปอร์เซ็นต์ เกือบทั้งหมดข้าวสาลีปลูกในระบบชลประทาน ส่วนใหญ่ซึ่งอยู่ในรัฐของโซโนรา และรัฐซีนาโลอา . ส่วนเฮียเขตที่ราบสูงภาคกลาง ผลิตประมาณ 100 000 ฮา และปลูกข้าวสาลีที่ผลิตในไฮแลนด์ สนิมใบ ( กับ triticina [ Ant . หน้าrecondita ] ) และก้านเป็นสนิม ( หน้า graminis ) สามารถทำให้ลดผลผลิตร้ายแรงหากการติดเชื้อเกิดขึ้นเมื่ออ่อนแอพันธุ์เป็นพืชเล็ก ใช้พันธุ์ต้านทานได้ประสบความสำเร็จในการควบคุมของสนิม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับก้านเป็นสนิม สนิมใบขอข้อมูล และปัญหาที่พบในการรักษาพันธุกรรมความต้านทานมากขึ้นผ่านการเพาะพันธุ์ ลายสนิม ( หน้า striiformis )septoria และ nodorum ตุ่ม septoria tritici ตุ่ม ( leptosphaeria และ nodorum mycosphaerella graminicola ) , ข้าวบาร์เลย์สีเหลืองแคระไวรัส ( bydv ) และตกสะเก็ด ( Fusarium spp . ) มักมีปัญหาใน Highlands ( และ briggle เคอร์ติส , 1987 ) .

ในกัวเตมาลา , ข้าวสาลีที่ผลิตในพื้นที่หุบเขา ภายใต้เงื่อนไขที่อาศัยน้ำฝน และผลผลิตเฉลี่ยประมาณ 1.1 บาท / ฮา ( ตารางที่ 1.1 )โรคที่ส่งผลกระทบกับพืชภายใต้สภาพการผลิตมักจะเปียก โรคเหล่านี้รวมถึง : septoria nodorum ตุ่มตุ่ม และ septoria tritici , ตกสะเก็ด , ลายสนิม และ bydv แทนจุด ( pyrenophora tritici repentis [ ตาย ] drechs . ) วัชพืชยังมีข้อจำกัดที่สำคัญในการผลิต