In ancient days there lived in a re

In ancient days there lived in a remote part of Japan a man and his wife, and they were blessed with a little girl, who was the pet and idol of her parents. On one occasion the man was called away on business in distant Kyoto. Before he went he told his daughter that if she were good and dutiful to her mother he would bring her back a present she would prize very highly. Then the good man took his departure, mother and daughter watching him go.
At last he returned to his home, and after his wife and child had taken off his large hat and sandals he sat down upon the white mats and opened a bamboo basket, watching the eager gaze of his little child. He took out a wonderful doll and a lacquer box of cakes and put them into her outstretched hands. Once more he dived into his basket, and presented his wife with a metal mirror. Its convex surface shone brightly, while upon its back there was a design of pine trees and storks.

The good man's wife had never seen a mirror before, and on gazing into it she was under the impression that another woman looked out upon her as she gazed with growing wonder. Her husband explained the mystery and bade her take great care of the mirror.

Not long after this happy homecoming and distribution of presents the woman became very ill. Just before she died she called to her little daughter, and said: "Dear child, when I am dead take every care of your father. You will miss me when I have left you. But take this mirror, and when you feel most lonely look into it and you will always see me." Having said these words she passed away.

In due time the man married again, and his wife was not at all kind to her stepdaughter. But the little one, remembering her mother's words, would retire to a corner and eagerly look into the mirror, where it seemed to her that she saw her dear mother's face, not drawn in pain as she had seen it on her deathbed, but young and beautiful.

One day this child's stepmother chanced to see her crouching in a corner over an object she could not quite see, murmuring to herself. This ignorant woman, who detested the child and believed that her stepdaughter detested her in return, fancied that this little one was performing some strange magical art--perhaps making an image and sticking pins into it. Full of these notions, the stepmother went to her husband and told him that his wicked child was doing her best to kill her by witchcraft.

When the master of the house had listened to this extraordinary recital he went straight to his daughter's room. He took her by surprise, and immediately the girl saw him she slipped the mirror into her sleeve. For the first time her doting father grew angry, and he feared that there was, after all, truth in what his wife had told him, and he repeated her tale forthwith.

When his daughter had heard this unjust accusation she was amazed at her father's words, and she told him that she loved him far too well ever to attempt or wish to kill his wife, who she knew was dear to him.

"What have you hidden in your sleeve?" said her father, only half convinced and still much puzzled.

"The mirror you gave my mother, and which she on her deathbed gave to me. Every time I look into its shining surface I see the face of my dear mother, young and beautiful. When my heart aches--and oh! it has ached so much lately--I take out the mirror, and mother's face, with sweet, kind smile, brings me peace, and helps me to bear hard words and cross looks."

Then the man understood and loved his child the more for her filial piety. Even the girl's stepmother, when she knew what had really taken place, was ashamed and asked forgiveness. And this child, who believed she had seen her mother's face in the mirror, forgave, and trouble forever departed from the home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันโบราณ มีอาศัยอยู่ในญี่ปุ่นระยะไกลชายและภรรยาของเขา และพวกเขามีความสุขกับสาวน้อย ที่มีสัตว์เลี้ยงและไอดอลของพ่อแม่ ครั้งหนึ่ง คนมีเรียกเก็บธุรกิจในระยะไกล ก่อนเขาไปเขาบอกว่า ลูกสาวของเขาว่า ถ้าเธอดี และ dutiful แม่ของเธอ เขาจะนำเธอกลับ ขวัญเธอจะ prize สูงมาก แล้ว คนดีเอาเขาเดิน แม่ และลูกสาวดูเขาไปในที่สุด เขากลับบ้านของเขา และหลัง จากภรรยา และลูกได้มาเขาใหญ่หมวกและรองเท้าแตะเขานั่งลงตามเสื่อขาว และเปิดตะกร้าไม้ไผ่ ดูสายตากระตือรือร้นของลูกน้อย เขาเอาตุ๊กตาวิเศษและแลคเกอร์กล่องเค้ก และวางพวกเขาในมือของเธอ outstretched อีกครั้งเขาดำลงในตะกร้าของเขา และแสดงภรรยากระจกโลหะ เป็นพื้นผิวนูน shone สดใส ในขณะที่ตามหลังของมัน มีการออกแบบของต้นสนและแรมแรฟเฟลโล่ภรรยาเป็นคนดีไม่เคยเห็นกระจกก่อน และในคู่ที่มองมา ที่เธอได้ภายใต้ความประทับใจให้ผู้หญิงคนอื่นที่มองออกเมื่อเธอเป็นเธอจ้องด้วยสงสัย สามีอธิบายความลึกลับ และคนของเธอดีดูแลของกระจกไม่นานหลังจากนี้กลับบ้านมีความสุขและแจกจ่ายของขวัญ ผู้หญิงเป็นอาการป่วยมาก ก่อนตาย เธอเรียกลูกสาวน้อย และกล่าวว่า: "เด็กเรียน เมื่อฉันตายแล้วใช้ทุกดูแลพ่อของคุณ คุณจะคิดถึงผมเมื่อได้ทิ้งคุณ แต่ใช้กระจกนี้ และเมื่อคุณรู้สึกโดดเดี่ยวที่สุดดูเป็นมัน และคุณจะ เห็นฉัน" เธอพูดคำเหล่านี้ผ่านไปไกลในเวลาที่คนที่แต่งงานอีกครั้ง และภรรยาได้ไม่ทุกชนิด stepdaughter ของเธอ แต่หนึ่งน้อย จดจำคำของแม่ของเธอ จะถอนให้มุม และกระหายมองเข้าไปในกระจก ซึ่งเหมือนกับเธอว่า เธอเห็นใบหน้าของแม่ของเธอรัก ไม่ออกอาการเจ็บปวดเธอได้เห็นใน deathbed ของเธอ แต่หนุ่มสาว และสวยวันหนึ่งแม่เลี้ยงของเด็กคนนี้ได้ถือโอกาส ดูเธอ crouching ในมุมที่มากกว่าวัตถุที่เธออาจไม่น่าดู murmuring กับตัวเอง ไม่รู้ผู้หญิงคนนี้ ที่ detested เด็ก และเชื่อว่า เธอ stepdaughter detested เธอกลับ fancied ว่า นี้น้อยได้ดำเนินการบางส่วนแปลกมหัศจรรย์ศิลปะ - อาจจะทำให้ภาพ และติดหมุดลงไป เต็มไป ด้วยความเข้าใจเหล่านี้ แม่เลี้ยงไปสามีของเธอ แล้วบอกว่า ลูกคนชั่วทำดีฆ่า โดยนักวิชาการเมื่อได้ฟังหลักของบ้านเป็นปฐมทัศน์นี้พิเศษ เขาก็ตรงไปที่ห้องของลูกสาวของเขา เขาเอาเธอ ด้วยความประหลาดใจ และทันทีที่เธอเห็นเขา เธอเล็ดรอดกระจกเข้าไปในแขนของเธอ สำหรับครั้งแรก เวลาพ่อ doting โตโกรธ และเขากลัวว่า มี หลังจากทั้งหมด ความจริงว่าภรรยาของเขาได้บอกเขา และเขาซ้ำเรื่องของเธอ forthwithเมื่อลูกสาวของเขาได้ยินนี้กล่าวหาทำลาย เธอประหลาดใจคำของพ่อ และเธอบอกว่า เธอรักเขาดีเกินไปเคยไปลอง หรือต้องการฆ่าภรรยาของเขา เธอรู้เรื่องเรียนกับเขา"อะไรมีคุณซ่อนไว้ในแขน" กล่าวว่า พ่อของเธอ เพียงครึ่งมั่นใจ แล้วยังมากพิศวง"กระจกคุณให้แม่ของฉัน และเธอบน deathbed ของเธอให้กับฉัน ทุกครั้งที่ฉันมองเข้าไปในพื้นผิวมันเงา เห็นใบหน้าของแม่รัก หนุ่มสาว และสวย เมื่อหัวใจของฉันปวดเมื่อย - และโอ้ มันมี ached มากเมื่อเร็ว ๆ นี้ - ผมแกะกระจก และใบหน้าของแม่ กับหวาน ยิ้มดี นำฉันสันติภาพ และช่วยให้ผมรับคำอย่างหนัก และมองข้าม"แล้วคนที่เข้าใจ และรักลูกมากขึ้นสำหรับเธอความยำเกรง filial แม้สาวของแม่เลี้ยง เมื่อเธอรู้อะไรจริง ๆ สารภาพ ไม่ละอายใจ และขออภัยโทษ เด็ก ที่เชื่อเธอได้เห็นหน้าแม่ของเธอในกระจก องค์ และปัญหาตลอดออกเดินทางจากบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสมัยโบราณอาศัยอยู่ที่นั่นในส่วนที่ห่างไกลของประเทศญี่ปุ่นเป็นชายและภรรยาของเขาและพวกเขาก็มีความสุขกับสาวน้อยที่เป็นไอดอลสัตว์เลี้ยงและพ่อแม่ของเธอ มีอยู่ครั้งหนึ่งคนที่ได้รับการเรียกตัวไปในธุรกิจที่อยู่ห่างไกลในเกียวโต ก่อนที่เขาจะไปเขาบอกว่าลูกสาวของเขาว่าถ้าเธอได้ดีและกตัญญูกับแม่ของเธอว่าเขาจะพาเธอกลับปัจจุบันเธอจะได้รับรางวัลสูงมาก แล้วคนดีเอาเขาออกเดินทางแม่และลูกสาวของเขาไปดู.
ในที่สุดเขาก็กลับไปที่บ้านของเขาและหลังจากที่ภรรยาและลูกของเขาได้นำตัวออกจากหมวกที่มีขนาดใหญ่ของเขาและรองเท้าแตะที่เขานั่งลงบนเสื่อสีขาวและเปิดตะกร้าไม้ไผ่ ดูกระตือรือร้นที่จ้องมองของเด็กน้อยของเขา เขาหยิบเอาตุ๊กตาที่ยอดเยี่ยมและเคลือบกล่องเค้กและใส่ไว้ในมือยื่นออกไปของเธอ อีกครั้งที่เขาดำดิ่งลงไปในตะกร้าของเขาและภรรยาของเขาที่นำเสนอมีกระจกโลหะ พื้นผิวนูนมันส่องสว่างในขณะที่อยู่บนหลังของมันมีการออกแบบของต้นสนและนกกระสา. ภรรยาคนดีของเขาไม่เคยเห็นกระจกก่อนและมองลงไปเธออยู่ภายใต้การแสดงผลที่ผู้หญิงอีกคนหนึ่งมองออกเมื่อเธอขณะที่เธอ จ้องมองด้วยความสงสัยที่เพิ่มขึ้น สามีของเธออธิบายความลึกลับและสั่งให้เธอดูแลที่ดีของกระจก. ไม่นานหลังจากที่กลับบ้านนี้มีความสุขและการกระจายของของขวัญผู้หญิงกลายเป็นไม่ดีมาก ก่อนที่เธอจะเสียชีวิตเธอเรียกว่าลูกสาวคนเล็กของเธอและพูดว่า:. "เด็กเรียนเมื่อฉันตายดูแลทุกคุณพ่อของคุณคุณจะคิดถึงฉันเมื่อฉันได้ทิ้งคุณ แต่ใช้กระจกนี้และเมื่อคุณรู้สึกเหงามากที่สุด. ดูเป็นมันและคุณก็จะเห็นฉัน. " ต้องบอกเธอคำเหล่านี้ผ่านไป. ในเวลาที่กำหนดคนที่แต่งงานอีกครั้งและภรรยาของเขาไม่ได้อยู่ที่ทุกชนิดลูกติดของเธอ แต่หนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการจดจำคำพูดของแม่ของเธอจะออกไปมุมและกระหายมองเข้าไปในกระจกที่มันดูเหมือนกับเธอว่าเธอเห็นใบหน้าของแม่ที่รักของเธอไม่ได้วาดในความเจ็บปวดที่เธอได้เห็นมันบนเตียงมรณะของเธอ แต่หนุ่มสาว และสวยงาม. วันหนึ่งแม่เลี้ยงของเด็กคนนี้บังเอิญที่จะเห็นเธอหมอบในมุมเหนือวัตถุที่เธอจะไม่ได้ค่อนข้างเห็นพึมพำกับตัวเอง ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้ที่เกลียดเด็กและเชื่อว่าลูกติดของเธอเกลียดเธอกลับ fancied ว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ได้ดำเนินการบางอย่างที่แปลกศิลปะที่มีมนต์ขลัง - อาจทำให้ภาพและติดหมุดลงไป เต็มรูปแบบของความคิดเหล่านี้แม่เลี้ยงไปกับสามีของเธอและเขาบอกว่าเด็กคนชั่วร้ายของเขาได้ทำดีที่สุดของเธอจะฆ่าเธอโดยคาถา. เมื่อต้นแบบของบ้านได้ฟังการบรรยายพิเศษนี้เขาเดินตรงไปที่ห้องของลูกสาวของเขา เขาพาเธอด้วยความประหลาดใจและทันทีที่หญิงสาวที่เขาเห็นเธอลื่นกระจกเข้าไปในแขนของเธอ เป็นครั้งแรกที่พ่อทุ่มเทของเธอโกรธและเขากลัวว่ามีหลังจากทั้งหมดความจริงในสิ่งที่ภรรยาของเขาบอกว่าเขาและเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกเรื่องของเธอทันที. เมื่อลูกสาวของเขาเคยได้ยินนี้ข้อกล่าวหาที่ไม่เป็นธรรมที่เธอประหลาดใจที่พ่อของเธอ คำพูดและเธอบอกเขาว่าเธอรักเขาดีเกินไปไกลที่เคยพยายามหรือต้องการที่จะฆ่าภรรยาของเขาที่เธอรู้ว่าเป็นที่รักของเขา. "คุณมีอะไรที่ซ่อนอยู่ในแขนของคุณ" กล่าวว่าพ่อของเธอเท่านั้นที่เชื่อครึ่งและยังคงงงมาก. "กระจกคุณให้แม่ของฉันและเธอบนเตียงมรณะของเธอให้กับผม. ทุกครั้งที่ผมมองเข้าไปในพื้นผิวที่ส่องแสงของฉันเห็นใบหน้าของแม่ที่รักของฉัน, สาวและสวย . เมื่ออาการปวดเมื่อยหัวใจของฉัน - และโอ้จะได้ปวดร้าวมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ - ฉันจะออกจากกระจกและใบหน้าของแม่กับหวานรอยยิ้มชนิดนำฉันสงบและช่วยให้ผมที่จะแบกคำยากและรูปลักษณ์ที่ข้าม ". จากนั้นคนที่เข้าใจและรักลูกของเขามากขึ้นสำหรับลูกกตัญญูของเธอ แม้แม่เลี้ยงของหญิงสาวเมื่อเธอรู้ว่าสิ่งที่ได้รับจริงๆสถานที่ที่รู้สึกละอายใจและขอการให้อภัย และเด็กคนนี้ใครจะเชื่อเธอได้เห็นใบหน้าของแม่ของเธอในกระจกให้อภัยและปัญหาตลอดไปออกจากบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสมัยโบราณนั้นอยู่ในส่วนที่ห่างไกลของญี่ปุ่นผู้ชายและภรรยาของเขา , และพวกเขามีความสุขกับสาวน้อยที่เป็นสัตว์เลี้ยงและไอดอลของพ่อแม่เธอ ในโอกาสหนึ่งคนถูกเรียกไปทำงานในที่ห่างไกล เกียวโต ก่อนที่เขาจะไปเขาบอกลูกสาวว่า ถ้าเธอถูกดีและกตัญญูกับแม่ของเธอ เขาจะพาเธอกลับมาปัจจุบัน เธอจะได้รับรางวัลมาก .แล้วคนดีก็เดินทางของเขา แม่ และลูกสาว ดูเขาเถอะ
สุดท้ายเขากลับไปที่บ้านของเขา และหลังจากที่ภรรยาและลูกได้ถอดหมวกขนาดใหญ่ของเขา และ รองเท้าแตะ เขานั่งลงบนเสื่อสีขาวและเปิดตะกร้าไม้ไผ่ ดูแววตากระตือรือร้นของเด็กของเขา เขาเอาตุ๊กตาที่ยอดเยี่ยมและเคลือบกล่องเค้กและใส่ลงในมือยื่นออกไปข้างหน้าของเธออีกครั้งที่เขาพุ่งเข้าไปในตะกร้าของเขาและภรรยาของเขาได้เสนอกับกระจกโลหะ พื้นผิวนูนของมันส่องแสงเจิดจ้า ในขณะที่เมื่อของมันกลับมีการออกแบบของต้นสนและนกกระสา .

ภรรยาคนดีก็ไม่เคยเห็นกระจกก่อน และจ้องเข้าไปในนั้นเธออยู่ภายใต้ความประทับใจที่ผู้หญิงมองออกไปเมื่อเธอจ้องมองการสงสัยสามีของเธออธิบายลึกลับและบังคับให้เธอดูแลที่ดีของกระจก

หลังจากนั้นไม่นานนี้มีความสุขงานคืนสู่เหย้าและการแพร่กระจายของของขวัญผู้หญิงกลายเป็นป่วยมาก ก่อนที่เธอจะตายเธอก็เรียกลูกสาวตัวน้อยของเธอ และกล่าวว่า " ลูกรัก เมื่อข้าพเจ้าตายทุกดูแลพ่อของคุณ คุณจะคิดถึงฉันเมื่อฉันทิ้งเธอไป แต่ใช้กระจกนี้และเมื่อคุณรู้สึกโดดเดี่ยวที่สุด มองมันและคุณจะเห็นฉัน มีพูดว่าเธอตาย

ในเวลาคนแต่งงานใหม่ และภรรยาของเขาไม่ได้อยู่ที่ชนิดทั้งหมดกับลูกเลี้ยงของเธอ แต่น้อยหนึ่ง นึกถึงคำพูดของแม่ จะออกไปที่มุม แล้วตั้งหน้าตั้งตามองเข้าไปในกระจกที่ดูเหมือนกับเธอว่า เธอเห็นใบหน้าของแม่ที่รักของเธอไม่ได้วาดในความเจ็บปวดที่เธอได้เห็นเธอจะเสียชีวิต แต่สาวสวย

วันนี้ลูกของแม่เลี้ยงได้เห็นเธอหมอบในมุมที่เหนือวัตถุ เธออาจไม่ค่อยเห็น พึมพำกับตัวเอง ผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องนี้ ใครเกลียดเด็ก และเชื่อว่า ลูกเลี้ยงของเธอเกลียดเธอกลับชอบที่เจ้าตัวเล็กคือการดำเนินการบางอย่างแปลกมหัศจรรย์งานศิลป์ บางทีทำให้ภาพและติดหมุดลงไป ทั้งหมดของความคิดเหล่านี้ แม่เลี้ยงคิม ไปหาสามี และบอกเค้าว่า ลูกชั่วของเขาทำเธอที่ดีที่สุดที่จะฆ่าเธอด้วยคาถา .

เมื่อเจ้าของบ้านได้ฟังนี้พิเศษการแสดงเขาก็ตรงไปที่ห้องของลูกสาว เขาเอาเธอแปลกใจและทันทีที่หญิงสาวเห็นเขาเธอลื่นกระจกเข้าไปในแขนของเธอ เป็นครั้งแรกที่เธอและพ่อก็โกรธ และเขาก็กลัวว่ามี , หลังจากทั้งหมด , ความจริงในสิ่งที่ภรรยาของเขาได้บอกกับเขา และเขาย้ำเรื่องราวของเธอทันที

เมื่อลูกสาวได้ยินนี้ไม่ยุติธรรม ข้อกล่าวหาที่เธอประหลาดใจในคำพูดของพ่อและเธอบอกเขาว่า เธอรักเขามากเกินไปก็เคยพยายามหรือคิดที่จะฆ่าภรรยาของเขา ที่เธอว่ารักเขา

" คุณมีสิ่งที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อของคุณ ? " บอกว่า พ่อของเธอ เพียงครึ่งเชื่อมั่นและยังคงมากงง

" กระจกที่เธอให้แม่ และที่เธอจะเสียชีวิต เธอให้ฉัน ทุกครั้งที่ฉันมองเข้าไปในการส่องผิวผมเห็นใบหน้าของแม่สาวน้อย สาวและสวยเมื่อหัวใจของฉันปวดเมื่อย . . . โอ้ ! มันเจ็บปวดมากมายขนาดนี้ . . . ผมเอากระจก และแม่ของใบหน้า กับหวาน ใจดี ยิ้ม ทำให้ฉันสงบและช่วยให้ผมแบกหนักคำและข้ามไปดู "

แล้วเขาเข้าใจ และรักลูกเขา ยิ่งเธอกตัญญู . แม้แต่ผู้หญิง แม่เลี้ยง เมื่อเธอรู้ว่ามีจริง ๆ ถ่ายสถานที่ ละอาย และขอให้ยกโทษให้ และเด็กนี้ที่เชื่อว่าแม่ของเธอที่เธอได้เห็นหน้าในกระจก ให้อภัย และปัญหาตลอดไป ออกจากบ้าน