Between 1969 and 1977 significant g

Between 1969 and 1977 significant ground displacement occurred
with substantial subsidence at the head and the upper part of the
landslide (zone of depletion) and uplifted areas in the central
(transportation) zone as well as in the landslide toe. The difference
image (draped over the 1977 DEM; Fig. 4) is produced using a 99%
confidence interval. This means that only vertical displacements
larger than ±1.7 m are considered. The total area of ~80000 m2 was
affected by significant subsidence, where ~1.4 m (on average) and
~5–7 m (in peak areas) of material was removed (except for the area
of the main scarp where subsidence was probably larger). Reversely
the area of 62600 m2 was detected as an uplifted zone with average
and maximal uplifts of ~1.35 and ~5–7 m respectively. These
relatively small values (compared to the overall horizontal displacement
of about 50 m in the transportation zone; Fussgänger et al.,
1978) are not surprising considering the landslide type and slip
surface geometry. Although the horizontal movements cannot be
quantified by this method, both the overall pattern of movements and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่าง 1969 และ 1977 แทนพื้นที่สำคัญเกิดขึ้นมีหินพบที่ศีรษะและส่วนบนของใบดินถล่ม (โซนของการลดลงของ) และเชิญพื้นที่ในใจกลาง(ขนส่ง) โซนเช่นในเท้าดินถล่ม ความแตกต่างรูปภาพ (ภาพยนตร์ผ่าน 1977 DEM Fig. 4) ผลิตโดยใช้ 99%ช่วงความเชื่อมั่น หมายความ ว่า แนวเดียว displacementsมากกว่า ±1.7 ถือว่า m พื้นที่รวมของ m2 ~ 80000รับผลกระทบจากหินสำคัญ ที่ ~1.4 เมตร (โดยเฉลี่ย) และ~ 5-7 เมตร (ในพื้นที่สูง) ของวัสดุถูกเอาออก (ยกเว้นพื้นที่ของการหลัก scarp ที่หินถูกคงใหญ่) Reverselyพื้นที่ของ 62600 m2 พบโซนการเชิญด้วยค่าเฉลี่ยและสูงสุด uplifts น่า ~1.35 ~ 5-7 เมตรตามลำดับ เหล่านี้ค่าขนาดค่อนข้างเล็ก (เมื่อเทียบกับปริมาณกระบอกสูบแนวนอนทั้งหมดประมาณ 50 เมตรในโซนขนส่ง Fussgänger et al.,1978) ไม่น่าแปลกใจพิจารณาชนิดของดินถล่มและการจัดส่งพื้นผิวรูปทรงเรขาคณิต ถึงแม้ว่าไม่สามารถเคลื่อนไหวในแนวนอนquantified โดยวิธีนี้ ทั้งโดยรวมรูปแบบของการเคลื่อนไหว และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่างปี 1969 และ 1977 แทนที่พื้นดินอย่างมีนัยสำคัญที่เกิดขึ้น
อย่างมีนัยสำคัญกับการทรุดตัวที่หัวและส่วนบนของ
ดินถล่ม (โซนของการสูญเสีย) และพื้นที่ที่เพิ่มขึ้นในภาคกลาง
(ขนส่ง) โซนเช่นเดียวกับในนิ้วเท้าถล่ม ความแตกต่าง
ของภาพ (พาด 1977 DEM. รูปที่ 4) ผลิตโดยใช้ 99%
ช่วงความเชื่อมั่น ซึ่งหมายความว่าการกระจัดในแนวตั้งเท่านั้น
มีขนาดใหญ่กว่า± 1.7 เมตรได้รับการพิจารณา พื้นที่ทั้งหมดของ ~ 80,000 m2 ได้รับ
ผลกระทบจากการทรุดตัวที่สำคัญที่ ~ 1.4 เมตร (โดยเฉลี่ย) และ
~ 5-7 เมตร (ในพื้นที่ peak) ของวัสดุที่จะถูกลบออก (ยกเว้นพื้นที่
ของชันหลักที่ทรุดตัวก็อาจจะมีขนาดใหญ่ ) สลับ
พื้นที่ 62,600 m2 ถูกตรวจพบว่าเป็นโซน uplifted เฉลี่ย
Uplifts และสูงสุดของ ~ ~ 1.35 และ 5-7 เมตรตามลำดับ เหล่านี้
ค่าที่ค่อนข้างเล็ก (เมื่อเทียบกับการเคลื่อนที่ในแนวนอนโดยรวม
ประมาณ 50 เมตรในเขตระบบการขนส่ง. Fussgänger, et al,
1978) ไม่น่าแปลกใจเมื่อพิจารณาชนิดถล่มทลายและลื่น
พื้นผิวรูปทรงเรขาคณิต แม้ว่าการเคลื่อนไหวในแนวนอนไม่สามารถ
วัดโดยวิธีการนี้ทั้งสองรูปแบบโดยรวมของการเคลื่อนไหวและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่าง 1969 และ 1977 ) การเกิดพื้นดิน
กับรูปธรรมทรุดที่หัวและส่วนบนของ
ดินถล่ม ( โซนร่อยหรอ ) และเพิ่มขึ้นในพื้นที่ภาคกลาง
( ขนส่ง ) โซนเช่นเดียวกับในดินถล่ม เท้า ภาพความแตกต่าง
( draped กว่า 1977 เด็ม ; รูปที่ 4 ) ผลิตโดยใช้ความเชื่อมั่น 99%

ซึ่งหมายความว่าเพียงเปลี่ยนตำแหน่ง
แนวตั้งขนาดใหญ่กว่า± 1.7 เมตร เป็นสำคัญ พื้นที่ทั้งหมดของ ~ 80 , 000 M2 คือผลกระทบจากการทรุดตัวที่แตกต่างกัน
, ~ 1.4 เมตร ( เฉลี่ย ) และ
~ 5 – 7 เมตร ( ในพื้นที่สูงสุด ) ของวัสดุที่ถูกลบออก ( ยกเว้นพื้นที่
ของหลักที่ลดลงน่าจะเป็นชันขนาดใหญ่ ) reversely
พื้นที่ 62600 M2 ที่ตรวจพบเป็นดังนี้ โซน เฉลี่ยสูงสุดเสียงดังเหมือนฟ้าร้อง
~ 1.35 และ ~ 5 – 7 เมตร ตามลำดับ เหล่านี้
ค่าขนาดค่อนข้างเล็ก ( เมื่อเทียบกับการรวมแนวนอน
ประมาณ 50 เมตร ในการขนส่ง และโซน ; fussg เง้อ et al . ,
1978 ) ไม่น่าแปลกใจเมื่อพิจารณาจากประเภทและเรขาคณิตพื้นผิวลื่น

แม้ว่าการเคลื่อนไหวในแนวนอนไม่สามารถ
quantified โดยวิธีการนี้ ทั้งโดยรวมและรูปแบบของการเคลื่อนไหว