recordings of the severity of nause

recordings of the severity of nausea were made twice
daily in the morning and evening. The average daily
nausea scores were calculated. The frequency of
vomiting was recorded daily. The change in nausea
score and frequency of vomiting in both group were
compared. The secondary outcome was the occurrence
of the side effect for example drowsiness, heartburn,
palpitation, and mouth dryness.
The data was analyzed by using statistics
program SPSS version 14.0. Data were analyzed using
Chi-square test or Fisher’s exact test and general linear
model in the form of repeated measurement adjust
for the co-variate by controlling the variation of the
difference nausea score and vomiting times before the
treatment in both groups (day 0). Student t-test was
used to test the coefficient of independent variable
(B). A p-value of less than 0.05 was considered significance
different.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บันทึกความรุนแรงของอาการคลื่นไส้เกิดขึ้นสองครั้งทุกวันในตอนเช้าและเย็น ทุกวันโดยเฉลี่ยมีคำนวณคะแนนความเกลียดชัง ความถี่ของอาเจียนถูกบันทึกทุกวัน การเปลี่ยนแปลงในความเกลียดชังคะแนนและความถี่ของการอาเจียนในทั้งกลุ่มได้เปรียบเทียบ ผลที่รองรับการเกิดขึ้นผลข้างเคียงเช่นอาการง่วงนอน อิจฉาริษยาสั่นระรัว และปากแห้งเป็นวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้สถิติโปรแกรม SPSS เวอร์ชั่น 14.0 ข้อมูลมาวิเคราะห์โดยใช้ทดสอบไคสแควร์ หรือของ Fisher ทดสอบที่แน่นอน และเชิงเส้นทั่วไปปรับแบบวัดซ้ำสำหรับ variate ร่วมโดยการควบคุมรูปแบบของการความแตกต่างคะแนนคลื่นไส้ และอาเจียนเวลาก่อนการการรักษาในทั้งสองกลุ่ม (0 วัน) ถูกทดสอบ t ของนักเรียนใช้การทดสอบค่าสัมประสิทธิ์ของตัวแปรอิสระ(ข) . p-ค่าน้อยกว่า 0.05 ถือว่าเป็นความสำคัญแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บันทึกความรุนแรงของอาการคลื่นไส้ถูกสร้างขึ้นมาเป็นครั้งที่สอง
ในชีวิตประจำวันในช่วงเช้าและเย็น เฉลี่ยรายวัน
คะแนนคลื่นไส้ถูกคำนวณ ความถี่ของการ
อาเจียนได้รับการบันทึกในชีวิตประจำวัน การเปลี่ยนแปลงคลื่นไส้
คะแนนและความถี่ของการอาเจียนในกลุ่มทั้งสองถูก
เปรียบเทียบ ผลรองเกิดขึ้น
ของผลข้างเคียงเช่นง่วงนอนอิจฉาริษยา
ใจสั่นและปากแห้งกร้าน
วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ
โปรแกรม SPSS 14.0 รุ่น
วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ การทดสอบไคสแควร์หรือการทดสอบที่แน่นอนฟิชเชอร์และทั่วไปตรง
รุ่นในรูปแบบของการวัดซ้ำปรับ
สำหรับผู้ร่วมตัวแปรโดยการควบคุมการเปลี่ยนแปลงของ
คะแนนความแตกต่างคลื่นไส้และอาเจียนครั้งก่อนที่จะมี
การรักษาในทั้งสองกลุ่ม (วันที่ 0) . นักศึกษา t-test ถูก
ใช้ในการทดสอบค่าสัมประสิทธิ์ของตัวแปรอิสระ
(B) P-ค่าน้อยกว่า 0.05 ได้รับการพิจารณาอย่างมีนัยสำคัญ
ที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บันทึกของความรุนแรงของอาการคลื่นไส้ได้สองครั้งทุกวันในตอนเช้าและเย็น เฉลี่ยรายวันคะแนนอาการคลื่นไส้ได้ ความถี่ของอาเจียนเป็นบันทึกประจำวัน การเปลี่ยนแปลงในอาการคะแนนและความถี่ของการอาเจียนในทั้งสองกลุ่มเปรียบเทียบ ผลคือ การมัธยมศึกษาของผลข้างเคียงเช่นอาการ heartburn ,ใจสั่น ปากแห้งกร้านวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติโปรแกรม SPSS เวอร์ชั่น 14.0 . วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การทดสอบไคสแควร์และฟิชเชอร์เป็นแบบเชิงเส้นทั่วไปแน่นอนรูปแบบในรูปแบบของการวัดซ้ำปรับเพื่อร่วม variate โดยการควบคุมการเปลี่ยนแปลงของอาการคลื่นไส้และอาเจียนครั้งคะแนนความแตกต่างก่อนการรักษาทั้ง 2 กลุ่ม ( วันที่ 0 ) กลุ่มนักศึกษาใช้ทดสอบค่าสัมประสิทธิ์ของตัวแปรอิสระ( ข ) เป็น p-value น้อยกว่า 0.05 ถือว่า .ที่แตกต่างกัน