Chen Rong took a few steps before s

Chen Rong took a few steps before seeing herself among a group of beautiful women. No one was particularly paying attention to her, and a thought flashed across her mind.

She slowed down and stepped backward as if nothing was happening.

At this time, all the women had assembled and nobody noticed her leaving. Moreover, she had only entered and was therefore only a few steps from the door.
Chen Rong retreated outside.

There, the two waiting-maids were startled by her reappearance. They hastened after her and reached out to pull her sleeve.
Chen Rong bade in a low voice: “Bring my zither here.”

When this was said, she did not turn around, her face smiling.

The pair of maids exchanged glances. The younger one frowned and admonished her: “Miss, stop causing trouble!” Impatience was already detected from her voice.

The older one also iced up as she tiredly asked, “Where do you think we are? Why would you need the zither?”

Chen Rong slowly turned around, staring at the two of them.

They gave a start and involuntarily faltered back.

Chen Rong lifted her soles and joined the beautiful women, again gliding forward.

Only then did the maids exhale in relief.

Chen Rong walked as she looked around, but in the large hall, besides a large number of musicians and beautiful women, there was only a handful of men sitting in the main seats. It seemed these were prince’s favorite subordinates.
Chen Rong carefully observed her surroundings, her hands wringing under her sleeves.

At this time, the beautiful women entering ahead of Chen Rong had each found a place to sit.

The women’s seats were altogether different from the men’s. They were blocks of jade shaped like a stool. Each of these translucent jade was extremely valuable, and yet they had actually been carved into chairs for the women to sit on.

To thus preserve these jade, as well as to enhance their beauty, the women only half-sat on the jade blocks and made sure to straighten their postures.

Chen Rong also sat down on such a jade.

She had scarcely sat down when she heard the Nan’yang Prince order: “Open the main gate.”

“Aye!”

Answers from all sides rang out to the appearance of four handsome lads. They went to the entrance and opened the east and west doors.

A blast of cold current instantaneously rolled in. When this wind rushed into the hall, it swayed the candlelight and blew the women’s long skirts, making them float like lotus leaves. Immediately, tens of hundreds of beautiful women and tens of hundreds of colorful dresses were swaying and blossoming in the wind, the scents of rouge and perfume permeating in the air. It was a scene straight from a painting!

The Nan’yang Prince laughed, clapping his hands as he said to the crowd at large: “Gentlemen, even immortality does not compare to the pleasure we have here.”

All the men followed along to laugh with him.

Meanwhile, Advisor Xu squinted his eyes and leered at these women from head to toe. Soon, he pointed toward a few inside and said, “Your Highness, even though beautiful women are like the clouds, there are five that particularly resemble the moonlight protected by encircling stars, a red flower surrounded by green leaves. One glance and I cannot move my eyes away.”

The prince also narrowed his puffy eyes to stare with interest in the direction his advisor was pointing to. Soon, his eyes fell upon Chen Rong.

Watching her slightly bowed head, full bosoms, round buttocks on the jade block, and thin, slender waist, all culminating in a most beguiling figure, the prince licked his plump lips and croaked: “You’re absolutely right.”

He hooked a finger toward Chen Rong and bade, “Pretty one, come here.”

Dozens of eyes at once turned to Chen Rong.

She slowly looked up to meet his eyes.

The Prince of Nan’yang apparently didn’t expect it to be her. He first widened his eyes, then laughed, “So it’s this young lady? You look so beautiful tonight, my dear, that you’ve made me very pleased. Come, come.”

His tone was disrespectful, his smile odious. He was really treating Chen Rong like a part of his harem.

Chen Rong slowly rose to her feet.

She very slowly straightened her back and walked toward him.

In the large open hall, cool wind swirled her dress like a lotus flower in full bloom, outlining her small waist even more distinctly.

The prince’s eyes were glued to her body, unable to move away come what may.

There was a reticence in Chen Rong’s expression. Under her wide sleeves, her right hand slightly moved and in an instant a golden hairpin had fallen into her palm.

The prince squinted his eyes as he admired her swaying figure, smiling to the crowd at large: “This young lady comes on waves and steps on silks…”

His eyes shifted to her feet. He stroked his short graying beard and pleasantly said, “Next, I will send her to go barefoot on the gravel path. She’ll certainly sway side to side like a rose in the wind.”

They all unanimously praised him. “How extraordinary Your Royal Highness’s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฉินรองเอาขั้นตอนก่อนที่จะเห็นตัวเองในหมู่กลุ่มของผู้หญิงสวย ไม่มีใครถูกโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้ความสนใจเธอ และประกายความคิดในใจของเธอเธอทำงานช้าลง และก้าวถอยหลังเป็นถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นตอนนี้ ผู้หญิงทุกคนได้ประกอบ และไม่มีใครสังเกตเห็นเธอออกจาก นอกจากนี้ เธอได้ป้อนเท่านั้น และเป็นเพียงไม่กี่ก้าวจากประตูดังนั้นรองเฉินสภาพระส่ำนอกมี ชู้รอได้สะดุ้ง โดย reappearance ของเธอ พวกเขาพริบหลังจากเธอ และเดินไปดึงแขนของเธอรองเฉิน bade เสียงต่ำ: "นำ zither ของฉันนี่"เมื่อนี้กล่าว เธอไม่เปิดรอบ หน้ายิ้มของเธอคู่ของแม่บ้านแลกเปลี่ยนหน้าปัดรวม หนึ่งน้อง frowned และตักเตือนเธอ: "พลาด หยุดปัญหา" ความอดทนแล้วตรวจพบจากเสียงของเธอคำถามเก่าใครยัง เย็นขึ้นที่เธอ tiredly "คุณคิดว่า เราเป็นอย่างไร ทำไมจะต้อง zither "เฉินร่องช้า ๆ หัน จ้องของพวกเขาเขาให้เริ่มต้นและหลังปรับพูดตะกุกตะกักเฉินรองยกพื้นรองเท้าของเธอ และร่วมผู้หญิงสวย ร่อนไปข้างหน้าอีกครั้งหลังจากนั้น ได้แม่บ้านหายใจออกในการบรรเทารองเฉินเดิน ตามเธอมองไปรอบ ๆ แต่ในห้องโถงขนาดใหญ่ นอกจากตัวของนักดนตรีและหญิงสวย มีเพียงไม่กี่คนที่นั่งอยู่ในที่นั่งหลัก ดูเหมือนคนใต้บังคับบัญชาของเจ้าชายชื่นชอบเหล่านี้รองเฉินอย่างระมัดระวังสังเกตสภาพแวดล้อมของเธอ มือของเธอบิดภายใต้แขนของเธอตอนนี้ ผู้หญิงสวยที่ป้อนก่อนเฉินร้องได้ละพบนั่งที่นั่งของผู้หญิงแตกต่างไปจากผู้ชาย พวกเขาก็บล็อกของหยกรูปร่างคล้ายม้า ของหยกโปร่งแสงเหล่านี้มีคุณค่า และยัง พวกเขาจริงถูกแกะสลักเป็นเก้าอี้สำหรับให้หญิงนั่งบนการรักษาเหล่านี้หยก รวมทั้ง การเสริมสร้างความงามของพวกเขา ผู้หญิงครึ่งเสาร์กบหยกเท่านั้น และทำให้ตรงท่าของพวกเขารองเฉินยังนั่งลงบนหยกดังกล่าวเธอมีแทบนั่งลงเมื่อเธอได้ยินสั่ง Nan'yang Prince: "เปิดประตูหลัก""เอ"คำตอบจากทุกด้านรังออกสู่ลักษณะการ lads หล่อสี่ พวกเขาเดินไปที่ทางเข้า และเปิดประตูตะวันออก และตะวันตกการระเบิดของเย็นปัจจุบันทันทีสะสมใน เมื่อลมนี้วิ่งเข้าไปในห้องโถง แสงเปี่ยมไป และพัดกระโปรงยาวของผู้หญิง ทำให้พวกเขาลอยเหมือนใบบัว ทันที หลายสิบหลายร้อยของผู้หญิงที่สวยงามและหลายสิบหลายร้อยชุดสีสันที่แกว่ง และบานลม หอมแดงและหอมน้ำซับในอากาศ มันเป็นฉากจากภาพวาดNan'yang เจ้าชายหัวเราะ ปรบมือมือของเขาเขากล่าวกับฝูงชนมีขนาดใหญ่: "สุภาพบุรุษ แม้แต่ความเป็นอมตะไม่เปรียบเทียบกับความสุขที่เราได้ที่นี่"ผู้ชายทั้งหมดตามไปหัวเราะกับเขาในขณะเดียวกัน ปรึกษา Xu squinted ตาของเขา และ leered ที่ผู้หญิงเหล่านี้ตั้งแต่หัวจรดเท้า เร็ว ๆ นี้ เขาชี้ไปทางภายในกี่ และกล่าว ว่า "ฝ่าบาท ถึงแม้ว่าผู้หญิงที่สวยงามเช่นเมฆ มีห้าที่คล้ายกับแสงจันทร์โดยชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งดาว ดอกไม้สีแดงล้อมรอบ ด้วยใบสีเขียว หนึ่งอย่างรวดเร็วและฉันไม่สามารถย้ายตาไป"เจ้าชายยัง narrowed ตาตุ่ยจ้องสนใจในทิศทางที่ปรึกษาของเขาถูกชี้ไป เร็ว ๆ นี้ ตาของเขาอยู่กับเฉินรองดูของเธอเล็กน้อยโค้งคำนับหัว bosoms เต็ม ก้นกลมบล็อกหยก เอวบาง ผอม สุดท้ายทั้งหมดในรูปบวับสุด และเจ้าชายเลียริมฝีปากของเขาอวบ และ croaked: "คุณทำอย่างเหมาะสม"เขาติดนิ้วไปทางร่องเฉิน และ bade "สวยอย่างใดอย่างหนึ่ง มาที่นี่"หลายสิบครั้งหันไปเฉินร่องตาเธอค่อย ๆ มองขึ้นไปตามสายตาของเขาเจ้าชาย Nan'yang เห็นได้ชัดว่าไม่ได้คาดหวังว่าจะเธอ เขาก่อนถึงเวลาตาของเขา แล้วหัวเราะ, "ดังนั้นจึง เป็นหญิงสาวที่นี้ เฮ้อดังนั้นคืนนี้ รักของฉัน ที่คุณได้ทำผมยินดีมาก มา มา"เสียงของเขาคือไม่เคารพ รอยยิ้มของเขา odious นอกจากนี้เขาจริง ๆ ถูกรักษาเฉินรองเช่นเป็นส่วนหนึ่งของฮาเร็มของเขาเฉินร้องช้าเพิ่มขึ้นถึงเท้าของเธอเธอช้า ๆ เธอกลับยืดให้ตรง และเดินเข้าไปหาเขาในห้องโถงขนาดใหญ่เปิด ลมเย็นตแม่แต่งกายเช่นดอกไม้ดอกบัวสะพรั่ง สรุปเอวเล็ก ๆ ของเธอได้มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดตาของเจ้าชายได้ติดกาวเพื่อร่างกายของเธอ ไม่ต้องเคลื่อนย้ายร่วมตายได้ที่ reticence ในนิพจน์เฉินรอง ภายใต้แขนของเธอกว้าง เลื่อนมือขวาของเธอเล็กน้อย และในทันที ปิ่นทองก็ตกปาล์มของเธอเจ้าชาย squinted ตาของเขาขณะที่เขาชื่นชมรูปของเธอพลิ้วไหว ฝูงชนมีขนาดใหญ่ยิ้ม: "หญิงสาวนี้มาบนคลื่น และขั้นตอนในผ้าไหม..."ตาของเขาย้ายมาอยู่ที่เท้าของเธอ เขา stroked เครา graying สั้น และพอ กล่าว "ถัดไป ฉันจะส่งเธอไปเท้าเปล่าบนเส้นทางกรวด เธอจะแน่นอนเอนเอียงไปด้านข้างเช่นกุหลาบลม"พวกเขาทั้งหมดเอกฉันท์ยกย่องเขา "วิธีพิเศษของสมเด็จของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินร่องเอาไม่กี่ขั้นตอนก่อนที่จะเห็นตัวเองในกลุ่มของผู้หญิงที่สวยงาม ไม่มีใครได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้ความสนใจกับเธอและความคิดประกายทั่วทั้งใจของเธอ. เธอชะลอตัวลงและก้าวไปข้างหลังเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น. ในเวลานี้ผู้หญิงทุกคนก็มารวมตัวและไม่มีใครสังเกตเห็นเธอออก นอกจากนี้เธอได้เข้ามาเท่านั้นและดังนั้นจึงเป็นเพียงไม่กี่ก้าวจากประตู. เฉินร่องถอยออกไปข้างนอก. มีทั้งสองรอแม่บ้านถูกตกใจกับการปรากฏตัวของเธอ พวกเขารีบหลังจากที่เธอและเอื้อมมือออกไปดึงแขนของเธอ. เฉินร่องสั่งเสียงต่ำ ". นำจะเข้ของฉันที่นี่" . เมื่อเป็นเช่นนี้ก็บอกว่าเธอไม่ได้หันไปรอบ ๆ ใบหน้าของเธอยิ้มคู่ของสาวสบตา น้องหนึ่งขมวดคิ้วและตำหนิเธอ: "มิสหยุดก่อให้เกิดปัญหาในการ" ขาดความอดทนที่ตรวจพบแล้วจากเสียงของเธอ. พี่หนึ่งยังเย็นขึ้นขณะที่เธอถามอย่างเหน็ดเหนื่อย "ไหนที่คุณคิดว่าเราคือใคร? ทำไมคุณจะต้องจะเข้หรือไม่ " เฉินร่องช้าหันไปรอบ ๆ จ้องมองที่สองของพวกเขา. พวกเขาให้เริ่มต้นและไม่ได้ตั้งใจสะดุดกลับ. เฉินร่องยกฝ่าเท้าของเธอและเข้าร่วมในผู้หญิงที่สวยอีกครั้งร่อนไปข้างหน้า. ไม่เพียงแล้วแม่บ้าน หายใจออกในการบรรเทา. เฉินร่องเดินขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ แต่ในห้องโถงขนาดใหญ่นอกจากนี้ยังมีจำนวนมากของนักดนตรีและผู้หญิงที่สวยมีเพียงไม่กี่คนนั่งอยู่ในที่นั่งหลัก มันลำบากเหล่านี้เป็นของเจ้าชายผู้ใต้บังคับบัญชาที่ชื่นชอบ. เฉินร่องระมัดระวังสังเกตสภาพแวดล้อมของเธอ, มือของเธอบิดภายใต้แขนของเธอ. ในเวลานี้ผู้หญิงที่สวยเข้ามาข้างหน้าของเฉินร่องได้แต่ละพบสถานที่ที่จะนั่ง. ที่นั่งของผู้หญิงทั้งสิ้นแตกต่างจาก ผู้ชาย พวกเขาถูกบล็อกของหยกที่มีรูปร่างเหมือนอุจจาระ แต่ละเหล่านี้หยกโปร่งแสงเป็นที่มีคุณค่ามากและพวกเขาก็ยังได้รับจริงแกะสลักเป็นเก้าอี้สำหรับผู้หญิงที่จะนั่งบน. ต้องการจึงรักษาหยกเหล่านี้เช่นเดียวกับการเพิ่มความงามของพวกเขาผู้หญิงเพียงครึ่งหนึ่งนั่งอยู่บนบล็อกหยกและ . ทำให้แน่ใจว่าจะตรงท่าของพวกเขาเฉินร่องยังนั่งลงบนเช่นหยก. เธอแทบจะนั่งลงเมื่อเธอได้ยินเสียงคำสั่ง Nan'yang เจ้าชาย: ". เปิดประตูใหญ่" "ใช่!" คำตอบจากทุกด้านดังออกไป การปรากฏตัวของสี่หนุ่มหล่อ พวกเขาเดินไปทางเข้าและเปิดทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตกประตู. ระเบิดของเย็นปัจจุบันรีดทันทีใน. เมื่อลมรีบวิ่งเข้าไปในห้องโถงก็เปี่ยมไปใต้แสงเทียนและพัดของผู้หญิงกระโปรงยาวทำให้พวกเขาลอยเหมือนใบบัว ทันทีนับร้อยของผู้หญิงที่สวยงามและหลายสิบหลายร้อยชุดที่มีสีสันถูกโยกและบานในลมกลิ่นของสีแดงและน้ำหอมน้ำซับในอากาศ มันเป็นฉากตรงจากภาพวาดNan'yang เจ้าชายหัวเราะเสียงปรบมือของเขาในขณะที่เขากล่าวกับฝูงชนที่มีขนาดใหญ่: ". สุภาพบุรุษแม้กระทั่งความเป็นอมตะไม่ได้เปรียบเทียบกับความสุขที่เรามีที่นี่" มนุษย์ทุกคนที่ใช้ไปพร้อมกับ หัวเราะกับเขา. ในขณะเดียวกันที่ปรึกษาเสี่ยว squinted ดวงตาของเขาและ leered ที่ผู้หญิงเหล่านี้ตั้งแต่หัวจรดเท้า เร็ว ๆ นี้เขาชี้ไปภายในไม่กี่และกล่าวว่า "ใต้ฝ่าพระบาทแม้ว่าผู้หญิงที่สวยเป็นเหมือนเมฆมีห้าที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีลักษณะคล้ายกับแสงจันทร์ป้องกันโดยรอบดาวดอกไม้สีแดงล้อมรอบด้วยใบสีเขียว หนึ่งได้อย่างรวดเร็วและผมก็ไม่สามารถย้ายตาของฉันไป. " เจ้าชายยังหรี่ตาอ้วนของเขาที่จะจ้องมองด้วยความสนใจในทิศทางที่ปรึกษาของเขาก็ชี้ไปที่ . ในเร็ว ๆ นี้ดวงตาของเขาลดลงเมื่อเฉินร่องดูเธอก้มศีรษะเล็กน้อยหน้าอกเต็มก้นรอบในบล็อกหยกและบางเอวเรียวทั้งหมดสูงสุดในรูปล่อลวงมากที่สุดเจ้าชายก็เลียริมฝีปากอวบของเขาและ croaked: "คุณ กำลังอย่างถูกต้อง. " เขาติดยาเสพติดนิ้วไปยังเฉินและร่อง Bade เป็น" พริตตี้คนหนึ่งมาที่นี่. " นับสิบของดวงตาที่เปิดครั้งเพื่อเฉินร่อง. เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นเพื่อตอบสนองความดวงตาของเขา. เจ้าชายแห่ง Nan'yang เห็นได้ชัด ไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นของเธอ ครั้งแรกที่เขาเบิกตากว้างของเขาแล้วหัวเราะ "ดังนั้นจึงเป็นหญิงสาวนี้หรือไม่? คุณดูคืนที่สวยงามเพื่อให้รักของฉันที่คุณทำให้ฉันยินดีมาก มามา. " น้ำเสียงของเขาคือไม่สุภาพ, รอยยิ้มของเขาที่น่าเกลียดชัง เขาถูกจริงๆรักษาเฉินร่องเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของฮาเร็มของเขา. เฉินร่องช้าลุกขึ้นไปที่เท้าของเธอ. เธอช้ามากยืดหลังของเธอและเดินเข้าไปหาเขา. ในห้องโถงเปิดโล่งขนาดใหญ่ลมเย็นหมุนวนชุดของเธอเหมือนดอกบัวบานสะพรั่ง สรุปเอวเล็ก ๆ ของเธอมากยิ่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด. ตาของเจ้าชายที่ถูกตรึงอยู่กับร่างกายของเธอไม่สามารถที่จะย้ายออกมาสิ่งที่อาจ. มีความเงียบในการแสดงออกของเฉินเป็นร่อง ภายใต้แขนกว้างของเธอมือข้างขวาของเธอย้ายเล็กน้อยและในทันทีปิ่นทองได้ลดลงลงบนฝ่ามือของเธอ. เจ้าชาย squinted ดวงตาของเขาในขณะที่เขาชื่นชมรูปไหวเธอยิ้มให้ฝูงชนที่มีขนาดใหญ่: "นี่หญิงสาวมาในคลื่นและ ขั้นตอนเกี่ยวกับผ้าไหม ... " ดวงตาของเขาจะขยับเท้าของเธอ เขาลูบเคราสีเทาของเขาสั้นและเป็นสุขกล่าวว่า "ต่อไปฉันจะส่งเธอไปเดินเท้าเปล่าบนเส้นทางกรวด แน่นอนเธอจะแกว่งไปแกว่งมาทางด้านข้างเช่นดอกกุหลาบในสายลม. " พวกเขาทั้งหมดมีมติเป็นเอกฉันท์ยกย่องเขา "วิธีพิเศษพระราชทานของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉิน ร้องได้ไม่กี่ก้าว ก่อนได้เห็นตัวเองในกลุ่มของผู้หญิงที่สวยงาม ไม่มีใครโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้ความสนใจกับเธอ และ ความคิดมันทั้งจิตใจของเธอเธอชะลอตัวลงและก้าวถอยหลัง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในเวลานี้ ผู้หญิงทั้งหมดก็รวมตัวกัน และไม่มีใครสังเกตเห็นเธอออกไป ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเข้ามา ดังนั้นจึงเพียงไม่กี่ก้าวจากประตูเฉินหยงล่าถอยไปข้างนอกมี สอง รอแม่บ้านตกใจโดยการปรากฏตัวของเธอ พวกเขารีบตามเธอ และเอื้อมมือออกไปดึงแขนเธอเฉินหยงกล่าวด้วยเสียงต่ำ : " เชิญมาที่นี่ "เมื่อเป็นเช่นนี้ก็กล่าวว่า เธอไม่ได้หันกลับมา ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอคู่ของแม่บ้านสบตากัน . น้องหนึ่ง และเตือนเธอขมวดคิ้ว " มิส หยุดสร้างปัญหา ! " ใจร้อนก็พบเสียงของเธอคนเก่ายังเย็นขึ้นขณะที่เธอตับแลบถามว่า " เธอคิดว่าพวกเราอยู่ที่ไหน ทำไมคุณต้องมา ? "Chen ร่องค่อยๆ หันไปมองพวกเขาสองคนพวกเขาได้เริ่มต้นและรัวสะดุดกลับเฉินหยงยกฝ่าเท้าของเธอ และเป็นผู้หญิงที่สวยงามอีกครั้งเลื้อยไปข้างหน้าเพียงแล้วแม่บ้านหายใจออกในที่โล่งเฉินหยงเดินตามที่เธอมองไปรอบๆ แต่ในห้องโถงขนาดใหญ่ นอกจากนี้ตัวเลขขนาดใหญ่ของนักดนตรี และผู้หญิงที่สวย มีเพียงหยิบของคนนั่งอยู่ในที่นั่งหลัก มันดูเหมือนเป็นลูกน้องคนโปรดของเจ้าชายเฉินหยงอย่างระมัดระวังสังเกตสภาพแวดล้อมของเธอ มือของเธอกุมมือภายใต้แขนของเธอในเวลานี้ ผู้หญิงสวยใส่หน้าเฉินหยงแต่ละพบสถานที่ที่จะนั่งที่นั่งของผู้หญิงทั้งหมดที่แตกต่างจากผู้ชาย พวกเขามีบล็อกของหยกรูปร่างเหมือนอุจจาระ แต่ละเหล่านี้โปร่งแสงหยกมีค่ามาก และพวกเขายังเคยถูกแกะสลักลงในเก้าอี้ให้ผู้หญิงนั่งบน .จึงรักษาเหล่านี้ หยก รวมทั้งเพื่อเสริมสร้างความงามของผู้หญิงเพียงครึ่งนั่งบนหยก บล็อก และทำให้แน่ใจว่า ตรงท่าของพวกเขาเฉินหยงก็นั่งลงบนเช่นหยกเธอเกือบจะนั่งลงเมื่อเธอได้ยิน nan"yang เจ้าชายคำสั่ง : " เปิดประตูหลัก”" เฮ้อ ! "คำตอบจากทุกด้านดังออกมาลักษณะของ 4 หนุ่มหล่อ . พวกเขาไปที่ประตู และเปิดตะวันออกและตะวันตกประตูระเบิดของกระแสน้ำเย็นทันทีรีดใน เมื่อลมนี้วิ่งเข้าไปในหอประชุม มันลังเลแสงเทียนเป่าผู้หญิงกระโปรงยาว , ทำให้พวกเขาลอยเหมือนใบบัว ทันที นับร้อยของผู้หญิงที่สวยงามและนับร้อยชุดสีสันได้ไหวและเบ่งบานในลม กลิ่นของแป้งและน้ำหอมไปเลยในอากาศ มันเป็นฉากที่ตรงจากภาพวาดการ nan"yang เจ้าชายหัวเราะตบมือมือของเขาในขณะที่เขากล่าวแก่ฝูงชนที่มีขนาดใหญ่ : " สุภาพบุรุษ แม้ความเป็นอมตะไม่เปรียบเทียบให้ความสุขเราได้ที่นี่ทุกคนตามไปหัวเราะไปกับเขาด้วยขณะเดียวกัน ที่ปรึกษา Xu squinted ตาของเขาและ leered ผู้หญิงเหล่านี้ตั้งแต่หัวจรดเท้า เร็ว ๆ นี้ เขาชี้ไปไม่กี่ ภายใน และ บอกว่า " องค์ชาย แม้ผู้หญิงสวยเหมือนเมฆ มี 5 ที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คล้ายแสงจันทร์ป้องกันโดยรอบดาวสีแดงดอกไม้ล้อมรอบด้วยใบสีเขียว แวบเดียว และผมก็ไม่สามารถย้ายตาของฉันไป " .เจ้าชายยังลดลงถุงใต้ตาของเขาจ้องด้วยความสนใจในทิศทางที่ปรึกษาของเขาก็ชี้ไป ในไม่ช้า ดวงตาของเขาตกอยู่บน Chen ร่องดูเธอโค้งหัวเล็กน้อย เต็มหน้าอก รอบสะโพกบนแท่งหยกและบาง เอวเพรียว , culminating ในล่อลวงมากที่สุดรูปเจ้าชายเลียริมฝีปากอวบอิ่มตาย : " คุณพูดถูก "เขาเกี่ยวนิ้วต่อเฉินหยง และ กล่าว " คนสวย มาที่นี่นับสิบของดวงตาที่เคยกลายเป็น Chen ร่องหล่อนค่อยๆ เงยหน้าขึ้นสบสายตาของเขาเจ้าชายแห่ง nan"yang เห็นได้ชัดว่าไม่คิดว่าจะเป็นเธอ ครั้งแรกที่เขาเบิกกว้าง สายตาของเขาแล้วหัวเราะ " ก็ผู้หญิงคนนี้ ? คืนนี้คุณดูสวยมากที่รักของฉันที่คุณจะทำให้ผมพอใจมาก มา มา .เสียงของเขาถูกดูหมิ่นเกลียดชัง รอยยิ้มของเขา เขาก็ทำกับเชนร้องเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของฮาเร็มของเขาChen ร่องค่อยๆ ลุกขึ้นยืน เธอเธอช้ามาก ทำให้เธอกลับมาและเดินเข้าไปหาเขาในห้องโถงเปิดโล่งขนาดใหญ่ ลมเย็นพัดฟุ้งเธอแต่งตัวเหมือนดอกบัวบานเต็ม เค้าร่าง เอวเล็กของเธอมากขึ้นอย่างชัดเจนเจ้าชายตาจมปลักกับร่างกายของเธอไม่สามารถที่จะย้ายออกมาสิ่งที่อาจมีความเงียบในสีหน้าของเฉิน ร่อง ภายใต้แขนกว้างของเธอ มือขวาของเธอเล็กน้อย ย้าย และในทันทีที่ติดผมสีทองลงในฝ่ามือของเธอเจ้าชาย squinted ตาของเขาที่เขาชื่นชมเธอโอนเอนรูปยิ้มกับฝูงชนที่มีขนาดใหญ่ : " สาวน้อยมาพร้อมกับคลื่น และขั้นตอนในผ้าไหม . . . . . . . "สายตาของเขาเลื่อนไปที่เท้าของเธอ เขาลูบเคราหงอกของเขาสั้น และการกล่าวว่า " ต่อไปฉันจะส่งเธอเดินเท้าเปล่าบนกรวดเส้นทาง เธอจะต้องแกว่งไปทางด้านข้างเหมือนกุหลาบในสายลม .