The [Dragon’s Remnant Shadow] seeme

The [Dragon’s Remnant Shadow] seemed to pelt its relentless attacks like an intense rain as they shot towards Gryphon from all directions. This time, the number and intensity of the attacks were much different from the previous ones. In this sort of situation, even Izayoi was starting to doubt his ability to block all the attacks that would mean the difference between life and death for them both. And it was in that kind of situation that the Gryphon continued to press on towards the Citadel with only the goal in mind.

“WUUUUUAAAAAAAAAAAAGGGGGHHH!”[1]

It was now just a hundred meters away from the Citadel. And in terms of a Gryphon’s speed, that would be translated into a distance that would be covered within a blink of an eye. Even so, each and every attack and block with the Trident seemed to feel much longer and Izayoi did not have time to talk as he solely focused on his task---Smacking away the attacks that seemed to grow into a torrent of black long and sharp raindrops.

The barrage of fierce attacks continued to fire from the front but Gry did not pause in his steps.

The both of them galloped to the point where they could almost touch the drop off cliff face that marked the edge of the Citadel--- Suddenly, Gry’s wings were bitten off by the shadow.

“Gaargh…..!”

“GRY!”

The dark shadow spears had morphed into sharp fangs bit and chewed at Gry’s wings.

Instantly, a spray of blood dyed his lion back a bright shade of red and a sharp burning pain seemed to pierce to the roots of the wings. Although suffering such a shameful wound---the loss of the Eagle wings that symbolized the Gryphon’s pride, Gry continued to press on in the air.

Gripping the wind with his front talons, he propelled Izayoi and himself forward with a kick of his hind legs.

Falling into a tumble, they crash landed into the Outer wall of the Citadel where Izayoi immediately got up to carry Gry on his back while smashing through the tightly closed door with his foot to take cover inside the walls.

“You idiot……Didn’t I say it from the start? What’s most important is to have our body intact!”

“…Don’t… Don’t mind it… The hope that are carried by my…my wings are incomparable to that of your hands and legs. I think it should be clear who here is more likely to be able to save [Underwood].”

For [Underwood], just a pair of wings would be a good sacrifice---Gry who had beads of cold sweat beading his body continued to smile as he said those words.

Izayoi clicked his tongue in irritation as he took off his school jacket to tourniquet Gry’s wing. Having been torn at its sleeves and now torn up some more to create a makeshift bandage, it would seem that there won’t be a possibility of him wearing it ever again.

“Oh darn. That’s the only set of clothing that I have you know? How are you going to pay for that eh?” Izayoi continued to click his tongue in displeasure.

“Well, that’s really unfortunate……”

Gry breathed heavily as he forced a wry smile.

Izayoi who had finished with the bandaging looked from a crevice in the ruins to scout the situation outside and managed to catch sight of Leticia’s shadow framed in the skies.

“……she’s searching for us.”

“Is that so?......Well, I will hide while you search out Yō and the others---”

“No. There’s a change of plans…… It’s all the fault of some idiot that gave me a reason to defeat her.”

“What?” Gry asked in disbelief.

Izayoi ignored the question as he left the ruins with eyes filled with rage.

With a leap, Izayoi stood on the Outer wall of the Citadel and looked down upon the Citadel.

……is this what they term as [Glories of ancient battles becoming just another pipedream]?[2]But talking about a Citadel of the skies, shouldn’t it be a wondrous piece of ancient architecture? What’s with this bleak look that doesn’t seem to be worth a penny to look at?

Izayoi gave a dissatisfied sniff. Though he might rarely meet out such harsh judgement with his opinions, it was something that couldn’t be helped for he was thoroughly not in the mood then and had never felt worse in his life.

In the lifespan of his seventeen years, Izayoi was sure that there wasn’t anyone in his memory whom he had owed his life to and he sure didn’t owe it to Canaria either.

Never did he expect to be indebted to someone so quickly after arriving in Little Garden and one that was this big too. In a sense, it sure felt like a waste.

And so Izayoi raised the Trident, battered and badly weathered down by the many blocks that he managed to knock away with ---


“I swear that I will collect the debt with interest….. YOU FAKE COPY OF LETICIA---!”


The challenge was declared with the throw that travelled faster than the Third cosmic velocity towards the Leticia Shadow.

And the shadow that suddenly detected the imminent attack spun at the last minute and narrowly missed becoming a pinned specimen on the Trident.

However, chunks of the Outer Wall were sent closely after the first attack by Izayoi’s kicks.

And these were chunks that were much tougher than dealing with bullets for each and every brick like rubble were closing in at that high speed and individually packing a devastating blow with every impact. To which Leticia quickly expanded the cloak around her to form a shadow screen which she hid behind after making the judgement that such an attack was unavoidable. The sound of the explosions as they hit their mark echoed loudly but Leticia herself seemed to be unhurt.

That did not mean anything to Izayoi who was glad to have stolen her sight albeit momentarily. Clenching his right fist, he lunged towards Leticia.

Leticia continued to use the Shadow cloak to protect herself while materialising hundreds of shadow spears around it, some of which pointed towards Izayoi’s direction. It was clear that she believed herself to be safe as long as she attacked all that was around her.

Even so, Izayoi leaped straight for the porcupine-looking defence that would have been a flawless attack if launched at the same time.

There was no fear in his eyes for the word ‘retreat’ had never been in his mind from the start. Not caring about the black spears that came flying towards him like a heavy downpour, Izayoi continued to press on in that selfless style, which was unlike his usual self as blood flowed from his cuts, to land a strike that shattered the shadow cloak.

Gry who happened to see it from the crevice was so surprised that he gave a low growl:

“That……How can it be……?!”

Witnessing Izayoi’s chain of attacks, Gry finally understood that the words declared by the boy weren’t just a stubborn steak that didn’t want to admit defeat. The words that came from his mouth ‘As long as we can successfully land on the Citadel, we can solve the problem’ was what he had just shown. For Leticia had already been successfully suppressed by him.

Grabbing Leticia by the front of her clothes to draw her out of the protection of the broken shadow cloak, Izayoi flung her into the nearest sector of the Outer Walls. The battered Leticia twitched a little after slamming into the structures before all motion ceased from her.

Izayoi caught up and straddled the figure to pin it down while staring at it with such a ferocious gleam in his eyes that Leticia couldn’t help but widen her eyes while being stumped for words---

“Caught ya……! Times up, bye now Leticia’s fake!”

Followed by a barrage of fists.

Seeming like a person out for revenge against the previous attacks he suffered, Izayoi swung his fist down repeatedly, not even allowing the tips of her hair to escape his punches. The intense concentration followed with his focused punches would have made one worry about the stability of the Citadel in fear of it collapsing under the stress he gave to it.

Displaying the vengeful spirit of returning a received punch a hundred fold to the person, he smashed the body of Leticia with a violent and cruel flurry of attacks that would have likened him to the demonic spirit Rakshasa.

---And just a minute past the start of the battle, the shadow that had the appearance of Leticia was no more to be seen.

Standing up in the huge crater that he had created, Izayoi patted the dust off his clothes---

“……Although it might have possessed Divinity, it will only be at that sort of level if it isn’t the main body.”

“---!”

Gry was so shocked that he couldn’t close his beak. If it weren’t for his back that was throbbing with pain, he would have been utterly stupefied by the sight.

And when Izayoi returned to the ruins, Gry asked awkwardly: “……Could I have done something unnecessary?”

“Hm?”

“No, to tell the truth …I just saw what you did out there and I sure didn’t expect for you to be able to pin down the opponent that easily……”

Oh, you were referring about that… Izayoi frowned a little as he placed a hand on his hip.

“Nope. The words that I’ve said are not lies. If I were to try land on my own, it would have been a high chance for me to be knocked away to somewhere below. In fact, it might also be likely for me to lose my limbs in the process. So… Um well…how should I say it…Yeah to be honest, you were a great help. Thank you Gry.”

Izayoi rubbed at the speck of dried blood on his forehead as he thanked Gry politely.

“This is a debt that I swear to repay you. But here, let’s put more pressure on that and stop the bleeding for you shall we, before we go off to find Kasukabe and the others.”

“I got it……Ouch---”

*Lan~tern ♪* came the sound from the entrance of the ruins to which Izayoi and Gry turned to look in surprise.

What stood there in mid-air was a puppet holding a lantern hiding behind a pillar peeking at them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การ [มังกรสติเงา] ประจักษ์ pelt โจมตีของ relentless เช่นฝนรุนแรงพวกเขายิงต่อ Gryphon จากทุกทิศทาง เวลานี้ จำนวนและความรุนแรงของการโจมตีแตกต่างมากจากก่อนหน้านี้ ในการจัดเรียงของสถานการณ์ Izayoi แม้กำลังเริ่มสงสัยความสามารถในการบล็อกการโจมตีทั้งหมดที่จะหมายถึง ความแตกต่างระหว่างชีวิตและความตายสำหรับพวกเขาทั้งสอง ของเขา และในแบบของสถานการณ์ที่ Gryphon ที่ยังคงกดบนไปทางป้อมด้วยเป้าหมายในใจเท่านั้น"WUUUUUAAAAAAAAAAAAGGGGGHHH" [1]ขณะนี้มีเพียง 100 เมตรจากป้อม และในแง่ของความเร็วของ Gryphon ที่จะถูกแปลเป็นระยะทางที่ครอบคลุมภายในชั่วพริบตา มาก แต่ละโจมตีและบล็อกกับโรงดูเหมือนใจนานกว่า และ Izayoi ไม่มีเวลาพูดคุยกับเขาแต่เพียงผู้เดียวเน้นงานของเขา--Smacking ไปโจมตีที่ดูเหมือนจะเติบโตเป็น torrent ของฝนยาว และคมสีดำเขื่อนกั้นน้ำการโจมตีรุนแรงต่อไฟจากด้านหน้า แต่ Gry ไม่ได้หยุดในขั้นตอนของเขาของพวกเขา galloped ไปยังจุดที่พวกเขาสามารถสัมผัสหล่นจากหน้าผาเกือบทั้งหน้าที่ขอบของตัวป้อม-ก็ทำเครื่องหมาย ปีกของ Gry ถูกกัดออกเงา"Gaargh...""GRY"หอกเงามืดมี morphed ในคมเขี้ยวบิต และ chewed ที่ปีกของ Gryทันที สเปรย์เลือดย้อมสิงโตเขากลับสีสดใสของสีแดง และแสบคมดูเหมือนแทงรากของปีก แม้ทุกข์ทรมานดังกล่าวถึงแม้แผล--สูญเสียปีกนกอินทรีย์ที่ความภาคภูมิใจของ Gryphon รูปเฟือง Gry ยังคงกดบนอากาศความลมกับ talons หน้าของเขา เขาจาก Izayoi และตัวเองไปข้างหน้าพร้อมเตะขาหลังฟอลเกลือกกลิ้งตัว พวกเขาความผิดพลาดที่ดินเป็นป้อมกำแพงรอบนอกที่ Izayoi ทันทีมีค่าสืบ Gry เขาในขณะที่ดีที่สุดผ่านประตูปิดแน่นด้วยเท้าของเขาจะครอบคลุมภายในกำแพง"คุณคนบ้า... ฉันไม่ได้พูดว่า ตั้งแต่เริ่มต้น สิ่งสำคัญสุดคือการ มีร่างกายเหมือนเดิม"“… ไม่ ไม่ทราบ... ความหวังที่มีจำหน่ายของฉัน...ปีกของฉันจะเข้าไปที่มือและขาของคุณ ผมคิดว่า ควรมีความชัดเจนที่นี่คือแนวโน้มที่จะสามารถบันทึก [Underwood] "[Underwood], เพียงคู่ของปีกจะเป็นดีบูชา -Gry ที่มีเม็ดเหงื่อเย็น beading ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่องเพื่อรอยยิ้มเขากล่าวคำเหล่านั้นIzayoi คลิลิ้นของเขาในการระคายเคืองเขาเอาออกเสื้อโรงเรียนเขาให้สายรัด Gry วิง มีขาดที่แขนของมัน และตอนนี้ ขาดค่าบางอย่างเพิ่มเติมเพื่อสร้างแผลติด ดูเหมือนว่า จะไม่มีความเป็นไปได้ของเขาสวมใส่อีกด้วย"โอ้ darn เป็นชุดเฉพาะของเสื้อผ้าที่คุณทราบหรือไม่ อย่างไรคุณจะจ่ายสำหรับเอ๊ะ" Izayoi ต่อคลิลิ้นของเขาไม่พอใจใน"ดี ที่เป็นโชคร้ายจริง ๆ..."Gry หายใจหนักเท่าเขาบังคับยิ้ม wryIzayoi ที่ได้เสร็จสิ้น ด้วยการสัมผัสพันแผลมองจากรอยแยกพังไป scout สถานการณ์ภายนอก และได้เห็นเงาของเลทิเซียกรอบในท้องฟ้า"...เธอกำลังค้นหาเรา""คือว่าเพื่อ?... ดี ฉันจะซ่อนในขณะที่คุณค้นหา Yō และอื่น ๆ---"หมายเลข" มีการเปลี่ยนแปลงแผนการ... เป็นข้อบกพร่องทั้งหมดของบางคนโง่ที่ให้ผมมีเหตุผลที่จะเอาชนะเธอ""อะไร" Gry ถามใน disbeliefIzayoi ละเว้นคำถาม ตามที่เขาออกจากซากปรักหักพังที่ มีสายตาที่เต็มไป ด้วยความโกรธกับก้าว Izayoi ยืนบนป้อมกำแพงรอบนอก และมองลงป้อม.. ก็นี้ก็ระยะเป็น [สิริของต่อสู้โบราณที่กลายเป็น เพียงหนึ่ง pipedream] [2] แต่พูดถึงป้อมปราการของท้องฟ้า ไม่ควรมีชิ้นส่วนของสถาปัตยกรรมโบราณอันตระการตาหรือไม่ คืออะไร มีลักษณะเยือกเย็นนี้ที่ดูเหมือนไม่คุ้มค่าเงินที่Izayoi ให้สูดอากาศไม่พอ แม้ว่าเขาอาจไม่ค่อยกับออกตัดสินรุนแรงเช่นความเห็นของเขา มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถช่วยเขาไม่ได้ทำในอารมณ์แล้ว และก็ไม่รู้สึกเลวร้ายยิ่งในชีวิตของเขาในอายุของเขาปี 17, Izayoi ได้แน่ว่า เลยทุกคนในหน่วยความจำของเขาที่เขามีหนี้ชีวิตของเขาและเขาแน่ใจว่าไม่ได้ค้างชำระมัน Canaria อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้เขาคาดว่าจะอยู่ถึงคนอย่างรวดเร็วหลังจากมาถึงในสวนเล็กและหนึ่งที่ถูกนี้ใหญ่เกินไป ในความรู้สึก มันแน่ใจว่ารู้สึกเหมือนเสียและดังนั้น Izayoi ยกโรง จากวิกฤต weathered เลวลง โดยบล็อกหลายที่เขาจัดการกระแทกไป ด้วย--"ฉันสาบานว่า ฉันจะเก็บหนี้กับดอกเบี้ย... คุณปลอมสำเนาเลทิเซีย--"ความท้าทายถูกประกาศพร้อมโยนที่เดินทางได้เร็วกว่าความเร็วจักรวาลสามต่อเงาเลทิเซียและเงาที่ตรวจพบการโจมตีพายุฝนฟ้าคะนองทันใดนั้นปั่นนาทีสุดท้าย และพลาดกลายเป็น ตัวอย่างที่ถูกตรึงไว้ในโรงแคบ ๆอย่างไรก็ตาม ก้อนของผนังภายนอกมีส่งอย่างใกล้ชิดหลังจากการโจมตีครั้งแรก ด้วยการเตะของ Izayoiและมีก้อนที่รุนแรงมากกว่าจัดการกับสัญลักษณ์สำหรับอิฐแต่ละเหมือนอิฐถูกปิดในความเร็วที่สูง และแยกบรรจุระเบิดล้างผลาญกับผลกระทบต่อทุก ซึ่งเลทิเซียขยายเสื้อคลุมรอบ ๆ เธอแบบหน้าจอเงาที่เธอซ่อนอยู่เบื้องหลังหลังจากทำการตัดสินการโจมตีดังกล่าวได้หลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างรวดเร็ว เสียงระเบิดที่เป็นพวกเขาตีความหมายที่ได้พูดย้ำดังแต่เลทิเซียตัวเองดูเหมือนจะ unhurtที่ไม่ได้หมายถึง อะไรการ Izayoi เจ้ายินดีมีขโมยสายตาของเธอแม้ว่าที่ข้าม เด็กนอนกัดกำปั้นขวาของเขา เขา lunged ต่อเลทิเซียเลทิเซียยังคงใช้เสื้อคลุมเงาเพื่อป้องกันตัวเองในขณะที่หลายร้อย materialising หอกเงารอบ ๆ ซึ่งชี้ไปทางทิศของ Izayoi เป็นชัดเจนว่า เธอเชื่อว่าตัวเองจะปลอดภัยตราบใดที่เธอโจมตีทั้งหมดที่ใกล้เธอดังนั้นแม้ Izayoi leaped การป้องกันวงศ์เม่นมองที่จะได้รับการโจมตีไร้ที่ติถ้าเปิดตัวในเวลาเดียวกันมีความกลัวในตาสำหรับคำว่า 'หนี' ไม่ได้ในจิตใจของเขาตั้งแต่เริ่มต้น ไม่ดูแลเกี่ยวกับหอกสีดำที่มาพร้อมการเดินทางไปยังเขาเช่นฝนหนัก Izayoi ต่อการกดในแบบที่เสียสละ ซึ่งแตกต่างจากปกติของเขาตัวเองเป็นเลือดที่เกิดขึ้นจากการตัดของเขา เพื่อแผ่นดินนัดหยุดงานที่เสื้อคลุมเงาแตกเป็นเสี่ยง ๆGry ที่เห็นจากรอยแยกที่เกิดขึ้นดังนั้นประหลาดใจว่า เขาให้ growl ต่ำ:"ว่า... มันจะ...!"พยานของ Izayoi โซ่โจมตี Gry จนเข้าใจว่า คำประกาศ โดยเด็กไม่เพียงสเต็กปากแข็งที่ไม่ต้องการยอมรับความพ่ายแพ้ คำที่มาจากปากของเขา 'ตราบใดที่เราสามารถแผ่นดินท่องสำเร็จ เราสามารถแก้ปัญหา' มีอะไรเขาก็แค่แสดง สำหรับเลทิเซียได้แล้วได้เรียบร้อยไว้ก่อนโดยโลภเลทิเซีย โดยด้านหน้าของเสื้อผ้าของเธอเพื่อดึงเธอออกจากการป้องกันของเสื้อคลุมเงาแตก Izayoi ส่วนใหญ่เธอเป็นภาคที่ใกล้ที่สุดของผนังภายนอก เลทิเซีย battered twitched เล็กน้อยหลังจาก slamming ลงในโครงสร้างก่อนเคลื่อนไหวทั้งหมดเพิ่มจากเธอIzayoi จม และ straddled ตัวเลขเมื่อต้องการตรึงลงในขณะที่จ้องนั้นด้วยเช่นเป็นชายฉกรรจ์คล้ายปีศาจในตาที่เลทิเซียไม่สามารถช่วย แต่ขยายดวงตาของเธอขณะกำลังตันปัญญาสำหรับคำ--"ติดยา... เวลาขึ้น ลาก่อนตอนนี้เลทิเซียของปลอม"ตาม ด้วยเขื่อนกั้นน้ำของหมัดด้วยเช่นบุคคลออกสำหรับการแก้แค้นโจมตีก่อนหน้านี้ที่เขารับความเดือดร้อน Izayoi swung กำปั้นของเขาลงซ้ำ ไม่ได้ให้คำแนะนำของผมจะเจาะเขาหลบหนี ความเข้มข้นรุนแรงตาม ด้วยเขาเจาะเน้นจะทำหนึ่งกังวลเกี่ยวกับเสถียรภาพของท่องในกลัวมันยุบภายใต้ความเครียดที่เขาให้มันแสดงจิตวิญญาณพยาบาทของความกลีบร้อยหมัดได้รับบุคคล เขาซึ่งได้ถูกทุบตัวเลทิเซียคึกคักมีความรุนแรง และโหดร้ายของการโจมตีที่จะมี likened เขาเพื่อวิญญาณอายุ Rakshasa--- และเพียงนาทีที่ผ่านมาจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ เงาที่มีลักษณะที่ปรากฏของเลทิเซียก็ไม่มีให้เห็นยืนขึ้นในปล่องขนาดใหญ่ที่เขาได้สร้าง Izayoi patted ฝุ่นออกจากเสื้อผ้าของเขา-“…… ถึงแม้ว่ามันอาจต้อง Divinity เท่านั้นจะที่เรียงลำดับที่ของระดับถ้าตัวหลักไม่"“---!”Gry ตกใจดังนั้นคงไม่สามารถปิดจะงอยปากของเขา ถ้าไม่ได้สำหรับเขาที่ไม่กระเพื่อม มีอาการปวด เขาจะได้รับโคตร stupefied ด้วยสายตาและเมื่อ Izayoi กลับไปซากปรักหักพัง Gry ถามเก้ ๆ: "... สามารถฉันได้กระทำบางสิ่งบางอย่างไม่จำเป็นหรือไม่""Hm""ไม่มี พูดความจริง... ผมเพิ่งเห็นว่าคุณไม่ได้ออกมี และฉันแน่ใจว่าไม่คาดหวังคุณสามารถตรึงลงฝ่ายตรงข้ามที่ง่าย ๆ... "โอ้ คุณได้อ้างว่า... Izayoi frowned น้อยเขาวางมือบนสะโพกของเขา"Nope คำที่ฉันบอกไม่อยู่ ถ้าลองที่ดินด้วยตัวเอง มันจะได้มีโอกาสสูงที่จะเป็นโบว์ลิ่งเก็บไปอยู่ด้านล่าง ในความเป็นจริง มันอาจจะมีแนวโน้มที่จะสูญเสียแขนขาของฉันในกระบวนการ ดังนั้น... อึมดี...วิธีควรฉันกล่าว... ใช่ที่จะซื่อสัตย์ คุณเคยช่วย ขอบคุณคุณ Gry "Izayoi rubbed speck เลือดแห้งบนหน้าผากของเขาที่เป็นเขาขอบคุณ Gry สุภาพ"นี่คือหนี้ที่ฉันสาบานสมนาคุณ แต่นี่ มาดันขึ้นไปบนที่ และห้ามเลือดสำหรับคุณจะเรา ก่อนที่เราไปปิด Kasukabe และคนอื่นๆ""ผมก็... Ouch---"* ลาน ~ ♪ตื่น * มาเสียงเข้าของโบราณ Izayoi และ Gry หันไปมองในความประหลาดใจที่มีอะไรอยู่ในกลางอากาศได้หุ่นที่ถือโคมไฟที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังเสา peeking ที่พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[มังกรเหลือเงา] ดูเหมือนจะขว้างปาโจมตีอย่างไม่หยุดยั้งเช่นฝนที่รุนแรงที่สุดเท่าที่พวกเขายิงไปทาง Gryphon จากทุกทิศทาง เวลานี้จำนวนและความรุนแรงของการโจมตีได้มากแตกต่างจากคนก่อนหน้านี้ ในการเรียงลำดับของสถานการณ์นี้แม้ Izayoi ก็เริ่มที่จะสงสัยความสามารถของเขาเพื่อป้องกันการโจมตีทั้งหมดที่จะหมายถึงความแตกต่างระหว่างชีวิตและความตายสำหรับพวกเขาทั้งสอง และมันก็เป็นในลักษณะของสถานการณ์ที่กริฟฟอนยังคงกดไปทางป้อมมีเพียงเป้าหมายในใจ. "WUUUUUAAAAAAAAAAAAGGGGGHHH!" [1] ตอนนี้มันเป็นเพียงร้อยเมตรอยู่ห่างจากป้อม และในแง่ของความเร็ว Gryphon ของที่จะได้รับการแปลเป็นระยะทางที่จะได้รับการคุ้มครองภายในพริบตา ดังนั้นแม้การโจมตีแต่ละคนและทุกคนและบล็อกที่มีตรีศูลดูเหมือนจะรู้สึกมากอีกต่อไปและ Izayoi ไม่ได้มีเวลาที่จะพูดคุยในขณะที่เขามุ่งเน้น แต่เพียงผู้เดียวในงานของเขา --- smacking ออกไปโจมตีที่ดูเหมือนจะเติบโตเป็นฝนตกหนักยาวสีดำและ เม็ดฝนคม. เขื่อนกั้นน้ำของการโจมตีที่รุนแรงอย่างต่อเนื่องที่จะยิงจากด้านหน้า แต่เกมส์ไม่ได้หยุดในขั้นตอนของเขา. ทั้งสองคนวิ่งไปยังจุดที่พวกเขาเกือบจะสามารถสัมผัสแบบเลื่อนปิดหน้าผาที่ทำเครื่องหมายขอบของ Citadel-- - ทันใดนั้นปีกเกมส์ถูกกัดโดยเงา. "Gaargh ... .. !" "GRY" หอกเงาดำได้ปรับเปลี่ยนไปคมเขี้ยวบิตและเคี้ยวที่ปีกเกมส์ของ. ทันทีสเปรย์เลือดย้อมสิงโตของเขากลับมา เฉดสีที่สดใสของสีแดงและปวดการเผาไหม้ที่คมชัดดูเหมือนจะพุ่งไปที่รากของปีก แม้ว่าความทุกข์ทรมานเช่นแผลที่น่าอับอาย --- การสูญเสียของปีกอินทรีที่เป็นสัญลักษณ์ของความภาคภูมิใจของกริฟฟินเกมส์ยังคงกดในอากาศ. จับลมที่มีกรงเล็บด้านหน้าของเขาเขาขับเคลื่อน Izayoi และตัวเขาเองไปข้างหน้าด้วยการเตะของหลังของเขา ขา. หล่นลงไปเกลือกกลิ้งพวกเขาหล่นโครมลงเข้าไปในผนังด้านนอกของป้อมปราการที่ Izayoi ทันทีลุกขึ้นเพื่อดำเนินการเกมส์บนหลังของเขาในขณะที่ยอดเยี่ยมผ่านประตูปิดฝาให้แน่นกับเท้าของเขาที่จะครอบคลุมภายในผนัง. "คุณโง่ ...... ผมไม่ได้บอกว่ามันตั้งแต่เริ่มต้น? สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการมีร่างกายของเราเหมือนเดิม! " "... อย่า ... อย่าคิดมัน ... ความหวังว่าจะดำเนินการโดย ... ปีกของฉันของฉันจะหาที่เปรียบมิได้กับที่มือและขาของคุณ ฉันคิดว่ามันควรมีความชัดเจนที่นี่มีแนวโน้มที่จะสามารถที่จะบันทึก [อันเดอร์วู้]. " สำหรับ [อันเดอร์วู้] เพียงคู่ของปีกจะเสียสละดี --- เกมส์ที่มีลูกปัดประดับด้วยลูกปัดเหงื่อเย็นร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง เพื่อรอยยิ้มในขณะที่เขากล่าวว่าคำพูดเหล่านั้น. Izayoi คลิกลิ้นของเขาในการระคายเคืองในขณะที่เขาเอาออกแจ็คเก็ตที่โรงเรียนของเขาที่จะใช้สายรัดห้ามเลือดปีกของเกมส์ ได้รับการฉีกขาดที่แขนและตอนนี้ฉีกขาดบางมากขึ้นเพื่อสร้างผ้าพันแผลชั่วคราวก็จะดูเหมือนว่าจะไม่มีความเป็นไปได้ของเขาใส่มันเคยอีกครั้ง. "โอ้ยี้ นั่นเป็นเพียงชุดของเสื้อผ้าที่ฉันได้คุณรู้หรือไม่? วิธีที่คุณจะจ่ายสำหรับการที่ใช่มั้ย? "Izayoi ยังคงคลิกลิ้นของเขาในความไม่พอใจ. "ดีที่โชคร้ายจริงๆ ...... " เกมส์สูดลมหายใจอย่างหนักในขณะที่เขาถูกบังคับให้รอยยิ้มเบี้ยว. Izayoi ที่ได้เสร็จสิ้นด้วยแผลมองจากรอยแยก ในซากปรักหักพังเพื่อเสือป่าสถานการณ์ภายนอกและการจัดการที่จะจับสายตาของเงาของ Leticia กรอบในท้องฟ้า. "...... เธอค้นหาสำหรับเรา." "นั่นคือเพื่อ? ...... ดีฉันจะซ่อนในขณะที่คุณออกค้นหา Yōและอื่น ๆ --- " "ฉบับที่ มีการเปลี่ยนแปลงของแผน ...... มันเป็นความผิดของคนงี่เง่าบางอย่างที่ทำให้ผมมีเหตุผลที่จะเอาชนะเธอ. " "คืออะไร" เกมส์ถามในการปฏิเสธศรัทธา. Izayoi ละเว้นคำถามขณะที่เขาออกซากปรักหักพังด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ. ด้วย กระโดด Izayoi ยืนอยู่บนผนังด้านนอกของป้อมและมองลงมาป้อม. ...... นี่คือสิ่งที่พวกเขาเป็นระยะ [ความงามของการต่อสู้โบราณกลายเป็นเพียงอีก pipedream] [2] แต่พูดคุยเกี่ยวกับป้อมปราการแห่งท้องฟ้า shouldn 'T มันจะเป็นชิ้นมหัศจรรย์ของสถาปัตยกรรมโบราณ? อะไรที่มีลักษณะเยือกเย็นนี้ที่ไม่ได้ดูเหมือนจะคุ้มค่าเงินที่จะมอง? Izayoi ให้สูดอากาศไม่พอใจ แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยอาจตอบสนองจากการตัดสินที่รุนแรงดังกล่าวด้วยกับความคิดเห็นของเขามันเป็นบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สามารถช่วยเขาเป็นอย่างละเอียดไม่อยู่ในอารมณ์แล้วและไม่เคยรู้สึกเลวร้ายในชีวิตของเขา. ในอายุสิบเจ็ดปีที่ผ่านมา, Izayoi เป็น ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีใครในความทรงจำของคนที่เขาเคยเป็นหนี้ชีวิตของเขาไปและเขาก็ไม่แน่ใจว่าเป็นหนี้ให้คานาเรียทั้ง. เขาไม่เคยคาดหวังว่าจะเป็นหนี้บุญคุณกับคนอื่น ๆ ได้อย่างรวดเร็วหลังจากที่เข้ามาในสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ และคนที่เป็นแบบนี้ มีขนาดใหญ่เกินไป ในแง่หนึ่งก็แน่ใจว่ารู้สึกเหมือนเสีย. และเพื่อยก Izayoi ตรีศูลซึ้งและไม่ดีตากแดดตากฝนลงบล็อกจำนวนมากที่เขามีการจัดการที่จะเคาะไปด้วย --- "ฉันสาบานว่าฉันจะเก็บหนี้ที่มีความสนใจ ... . คุณคัดลอกปลอม Leticia --- " ความท้าทายที่มีการประกาศที่มีการโยนที่เดินทางได้เร็วกว่าความเร็วของจักรวาลที่สามต่อ Leticia เงา. และเงาที่ตรวจพบการโจมตีก็ใกล้เข้ามาปั่นในนาทีสุดท้ายและกลายเป็นเฉียด ตัวอย่างตรึงบนตรีศูล. แต่ชิ้นของกำแพงด้านนอกถูกส่งอย่างใกล้ชิดหลังจากการโจมตีครั้งแรกโดยเตะ Izayoi ของ. และเหล่านี้เป็นชิ้นที่มีความรุนแรงมากขึ้นกว่าการจัดการกับกระสุนสำหรับแต่ละและอิฐเช่นเศษหินหรืออิฐทุกถูกปิดในที่ที่มีความเร็วสูง และเป็นรายบุคคลบรรจุระเบิดร้ายแรงที่มีผลกระทบทุกคน ที่ขยายตัวได้อย่างรวดเร็ว Leticia เสื้อคลุมรอบตัวเธอในรูปแบบหน้าจอเงาที่เธอซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังหลังจากการตัดสินว่าการโจมตีดังกล่าวก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ เสียงระเบิดที่พวกเขาตีเครื่องหมายของพวกเขาสะท้อนเสียงดัง แต่เลติเซียตัวเองดูเหมือนจะไม่เป็นอันตราย. นั่นไม่ได้หมายความว่าอะไรที่จะ Izayoi ที่ดีใจที่ได้ถูกขโมยสายตาของเธอแม้ชั่วขณะ กำกำปั้นขวาของเขาเขาพุ่งไปทาง Leticia. เลติเซียยังคงใช้เสื้อคลุมเงาที่จะปกป้องตัวเองในขณะที่รายอื่นหลายร้อยหอกเงารอบบางส่วนที่ชี้ไปในทิศทางของ Izayoi เห็นได้ชัดว่าเธอเชื่อว่าตัวเองจะปลอดภัยตราบเท่าที่เธอถูกโจมตีทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเธอ. ดังนั้นแม้ Izayoi กระโดดตรงสำหรับการป้องกันเม่นมองที่จะได้รับการโจมตีอย่างไร้ที่ติถ้าเปิดตัวในเวลาเดียวกัน. ไม่มีคือ ความกลัวในสายตาของเขาสำหรับคำว่า 'ถอย' ไม่เคยได้รับในใจของเขาตั้งแต่เริ่มต้น ไม่ดูแลเกี่ยวกับหอกสีดำที่มาบินต่อเขาเหมือนฝนที่ตกลงมาหนัก Izayoi ยังคงกดในสไตล์ที่เสียสละซึ่งแตกต่างจากตัวเองตามปกติของเขาเป็นเลือดไหลออกมาจากการปรับลดของเขาไปยังดินแดนที่ตีแตกเสื้อคลุมเงา. เกมส์ ที่เกิดขึ้นจะเห็นได้จากรอยแยกรู้สึกประหลาดใจที่เขาให้คำรามต่ำ: "นั่น ...... วิธีที่จะสามารถ ...... ?!" ห่วงโซ่พยาน Izayoi ของการโจมตีเกมส์ในที่สุดก็เข้าใจว่าคำประกาศโดยเด็กไม่ได้ เพียงแค่สเต็กปากแข็งว่าไม่ต้องการที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ คำที่มาจากปากของเขาตราบใดที่เราประสบความสำเร็จสามารถลงจอดบนป้อมที่เราสามารถแก้ปัญหา 'คือสิ่งที่เขาได้แสดงให้เห็นเพียงแค่ สำหรับเลติเซียได้รับการประสบความสำเร็จในการปราบปรามโดยเขา. โลภเลติเซียโดยด้านหน้าของเสื้อผ้าของเธอที่จะดึงเธอออกจากการคุ้มครองของเสื้อคลุมเงาหัก, Izayoi โยนเธอเข้าไปในภาคที่ใกล้ที่สุดของกำแพงด้านนอก ซึ้ง Leticia กระตุกเล็กน้อยหลังจากกระแทกเป็นโครงสร้างก่อนที่จะหยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมดจากเธอ. Izayoi จับขึ้นคร่อมร่างที่จะตอกตะปูลงในขณะที่จ้องมองไปที่มันด้วยเช่นแสงรุนแรงในสายตาของเขาว่าเลติเซียไม่สามารถช่วย แต่ขยายของเธอ ตาในขณะที่กำลังนิ่งงันคำ --- "ติดยา ...... ! ไทม์ขึ้นก่อนตอนนี้เลติเซียของปลอม! " ตามด้วยการระดมหมัด. ที่เห็นเหมือนคนที่ออกมาเพื่อแก้แค้นการโจมตีก่อนหน้านี้เขาได้รับความเดือดร้อน Izayoi เหวี่ยงกำปั้นของเขาลงซ้ำ ๆ ไม่ได้ช่วยให้เคล็ดลับของผมของเธอที่จะหลบหนีหมัดของเขา ความเข้มข้นรุนแรงตามด้วยหมัดเน้นของเขาจะได้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งความกังวลเกี่ยวกับความมั่นคงของป้อมปราการในความกลัวของมันยุบภายใต้ความกดดันเขาให้ไป. แสดงจิตวิญญาณพยาบาทของการกลับมารับหมัดร้อยเท่าให้กับบุคคลที่เขาได้ถูกทุบ ร่างของเลติเซียที่มีความวุ่นวายความรุนแรงและโหดร้ายของการโจมตีที่จะได้เปรียบเขาไปจิตวิญญาณปีศาจ Rakshasa. --- และเพียงแค่นาทีที่ผ่านมาจุดเริ่มต้นของการต่อสู้เงาที่มีลักษณะของเลติเซียก็ไม่ได้มากที่จะเป็น เห็น. ยืนอยู่ในปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่เขาได้สร้างขึ้น Izayoi ตบฝุ่นถอดเสื้อผ้าของเขา --- "...... แม้ว่ามันอาจจะมีพระเจ้าก็จะเป็นที่จัดเรียงของระดับว่าถ้ามันไม่ได้เป็นตัวหลัก . " "---" เกมส์จึงตกใจว่าเขาไม่สามารถปิดจะงอยปากของเขา ถ้ามันไม่ได้สำหรับการกลับมาของเขาที่ถูกสั่นด้วยความเจ็บปวดที่เขาจะได้รับการมึนงงอย่างเต็มที่ด้วยสายตา. และเมื่อ Izayoi กลับไปที่ซากปรักหักพังเกมส์ถามอย่างเชื่องช้า "...... ฉันจะได้ทำบางสิ่งบางอย่างที่ไม่จำเป็น?" "หืม? " "ไม่มีจะบอกความจริง... ฉันเพิ่งเห็นสิ่งที่คุณได้ออกจากที่นั่นและผมแน่ใจว่าไม่ได้คาดหวังสำหรับคุณที่จะสามารถที่จะขาลงของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างง่ายดาย ...... " โอ้คุณหมายเกี่ยวกับที่ ... Izayoi ขมวดคิ้ว เล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่เขาวางมือบนสะโพกของเขา. "Nope คำที่ผมเคยบอกว่าจะไม่โกหก ถ้าฉันจะพยายามที่ที่ดินของตัวเองก็จะได้รับโอกาสสูงสำหรับผมที่จะได้รับการเคาะออกไปที่ไหนสักแห่งที่ด้านล่าง ในความเป็นจริงมันก็อาจจะมีโอกาสสำหรับผมที่จะสูญเสียแขนขาของฉันในกระบวนการ ดังนั้น ... อืมดี ... ว่าฉันควรจะพูดว่ามัน ... ใช่จะซื่อสัตย์คุณเป็นความช่วยเหลือที่ดี ขอบคุณเกมส์. " Izayoi ลูบที่จุดเลือดแห้งบนหน้าผากของเขาในขณะที่เขาขอบคุณเกมส์สุภาพ. "นี่คือหนี้ที่ผมสาบานว่าจะตอบแทนคุณ แต่ที่นี่เรามาสร้างแรงกดดันเพิ่มเติมว่าและหยุดเลือดสำหรับคุณเราจะก่อนที่เราจะออกไปหา Kasukabe และคนอื่น ๆ . " "ผมได้รับมัน ...... อุ๊ย ---" ลาน * ~ * ♪เทินมาเสียง จากการเข้ามาของซากปรักหักพังที่ Izayoi และเกมส์หันมามองด้วยความประหลาดใจ. สิ่งที่ยืนอยู่ที่นั่นอยู่กลางอากาศเป็นหุ่นเชิดถือที่หลบซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังโคมไฟเสาแอบไปที่พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงาของมังกรที่เหลืออยู่ [ ] ดูเหมือนเพลการโจมตีกระด้างเหมือนฝนที่รุนแรงเช่นที่พวกเขายิงต่อ Gryphon จากทุกทิศทาง ในครั้งนี้ จำนวน และความรุนแรงของการโจมตีที่แตกต่างจากคนก่อนหน้า ในแบบนี้แม้แต่ซาโย เริ่มสงสัยความสามารถของเขาเพื่อป้องกันการโจมตีทั้งหมดที่อาจหมายถึงความแตกต่างระหว่างชีวิตและความตายสำหรับพวกเขาทั้งสอง และมันอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นว่า Gryphon ยังคงกดต่อป้อมกับเป้าหมายในใจ

" wuuuuuaaaaaaaaaaaaggggghhh ! " [ 1 ]

ตอนนี้แค่ร้อยเมตรห่างจากป้อม และในแง่ของความเร็วของ Gryphon ,จะแปลเป็นระยะห่างนั้นจะสามารถครอบคลุมได้ภายในพริบตา ดังนั้น แต่ละคนและทุก โจมตี และ ป้องกัน กับ ตรีศูลดูจะรู้สึกนานกว่า และซาโย ไม่ได้มีเวลาคุยกัน เขาเน้น แต่เพียงผู้เดียวในงานของเขาไป --- smacking การโจมตีที่ดูเหมือนจะเติบโตเป็นฝนตกหนักสีดำยาวและแหลมคมเม็ดฝน

การโจมตีของการโจมตีที่รุนแรงต่อเนื่อง ยิงจากด้านหน้า แต่เกมไม่ได้หยุดในขั้นตอนของเขา

ทั้งสองควบม้าไปยังจุดที่พวกเขาเกือบจะสัมผัสลงหน้าผาที่ทำเครื่องหมายไว้ที่ขอบของป้อม . . . ทันใดนั้นปีกเกมก็ถูกกัดออกด้วย

" gaargh เงา . . . . . ! "

" เกม ! "

ในความมืด เงาหอกมี morphed และคมเขี้ยวกัดเคี้ยวที่เกมปีก .

ทันที , สเปรย์เลือดสิงโตของเขากลับย้อมเป็นสีแดง และปวดการเผาไหม้คมดูเหมือนจะแทงไปที่รากของปีก แม้ทุกข์เช่นบาดแผลน่าอับอาย --- การสูญเสียของนกอินทรีปีกที่เป็น Gryphon ของความภาคภูมิใจ เกมยังคงกดในอากาศ

จับลมที่มีกรงเล็บด้านหน้าของเขา เขาขับเคลื่อนซาโย และตัวเองไปข้างหน้าด้วยลูกเตะของขาหลัง