Yet, on the second alternative, whe

Yet, on the second alternative, where oak and acorn are regarded as two completely different things, which exist in complete independence from each other (as is
implied by svabhāva), then there is no way that either could cause the other.
The argument holds even if we regard the oak as being caused by something entirely
different, such as the gardener. A well-known version of the argument in Western
philosophy involves a similar concept of matter and mind as completely independent
from each other, which gives rise to the problem of how a change in one could cause a
change in the other.
A further consequence is that if two completely separate and unrelated things could somehow be cause and effect, then this would imply that anything could give rise to anything at all.
For instance, we might plant an acorn, and end up with an orange tree! Clearly, there has to be some sort of relation between a cause and an effect.
The third option, being a combination of the first two, is rejected for the same
reasons (Hopkins 1996,58)(((This might seem a little too quick, for saying that the oak and acorn are both the same and different, or else, say that the oak is caused by itself (the acorn) and another (the gardener) might seem like the most plausible account. Oak and acorn are different, to the extent that they succeed each other in time, and therefore, in reply to the objections against self-causation, we could reject the claim that acorn and oak are identical, and exist simultaneously. On the other hand, they are not completely separate and unrelated either, and therefore we can answer the objections against causation by another, by allowing them to be
"the same" to the extent that they are different stages of the same entity and related as cause and effect.
However, Nāgārjuna‘s concept of svabhāva cannot allow such complex individuals. An entity with svabhāva must be irreducible, and therefore, it cannot be divided into different temporal stages. If we choose one of these stages and call it 'the tree' then this must be independent from everything else, and cannot be related to the acorn stage. Moreover, its essential properties cannot change, so there cannot be
one entity with svabhāva that is both tree and acorn. This shows, of course, that a tree cannot possibly be a candidate for svabhāva, and that the arguments are best applied to simple entities, such as atoms, or properties. In any case, though, when we think of things in terms of svabhāva we cannot posit causation between them, for svabhāva implies that they are independent, and cannot be related.))).The fourth amounts to a negation of causation altogether,and is refuted through experience, that is, through the fact that things do seem to be related through causality (Westerhoff 2009, 112).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยัง บนทางเลือกที่สอง ที่โอ๊คและเอคอร์นถือเป็นสองสิ่งที่ต่างกันทั้งหมด ที่มีอยู่ในสมบูรณ์เป็นอิสระจากกัน (เป็นโดยนัย โดย svabhāva), แล้วมีวิธีใดสามารถทำให้กัน อาร์กิวเมนต์ถือแม้ว่าเราถือโอ๊กจะเกิดจากอะไรทั้งหมดแตกต่างกัน เช่นคนสวน รุ่นรู้จักของอาร์กิวเมนต์ในตะวันตกปรัชญาเกี่ยวข้องกับแนวคิดที่คล้ายกันของสสารและจิตใจเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์จากกัน ที่ให้เพิ่มขึ้นเป็นปัญหาของวิธีการเปลี่ยนแปลงในที่หนึ่งอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในอีก ส่งผลต่อเพิ่มเติมได้ที่ถ้าสองสิ่งที่แยกจากกันอย่างสมบูรณ์ และไม่เกี่ยวข้องอย่างใดอาจเป็นเหตุและผล แล้วนี้จะเป็นสิทธิ์แบบว่า อะไรที่สามารถก่อให้เกิดอะไรเลย เช่น เราอาจปลูกคอร์น และมีต้นไม้เป็นสีส้ม ชัดเจน มีการจัดเรียงบางของความสัมพันธ์ระหว่างสาเหตุและผล สามตัวเลือก การรวมกันของสองคนแรก มีปฏิเสธเหมือนกันเหตุผล (ฮ็อปกินส์ 1996,58) (((นี้อาจดูเหมือนเล็กน้อยเกินไปอย่างรวดเร็ว สำหรับบอกว่า โอ๊คและเอคอร์นทั้งสองตรงกัน และแตกต่างกัน หรือ อื่น ๆ บอกว่า โอ๊คที่เกิดจากตัวเอง (เอคอร์น) และอีก (คนสวน) อาจดูเหมือนบัญชีเป็นไปได้มากที่สุด โอ๊คและเอคอร์นแตกต่างกัน เท่าที่พวกเขาประสบความสำเร็จกันในเวลา และดังนั้น ในการตอบปฏิเสธกับ causation ตนเอง เราไม่สามารถปฏิเสธอ้างว่า เอคอร์นโอ๊คเหมือนกัน และมีอยู่พร้อมกัน บนมืออื่น ๆ จะไม่แยกจากกันอย่างสมบูรณ์ และไม่เกี่ยวข้องอย่างใดอย่างหนึ่ง และดังนั้น เราสามารถตอบคัดค้านกับ causation โดยอีก โดยช่วยให้สามารถ"เดียวกัน" ที่มีขั้นตอนต่าง ๆ ของเอนทิตีเดียวกัน และเกี่ยวข้องกับสาเหตุ และผลกระทบอย่างไรก็ตาม แนวคิดของ Nāgārjuna ของ svabhāva ไม่อนุญาตให้บุคคลดังกล่าวซับซ้อน เอนทิตี มี svabhāva ต้องอย่างต่ำ และ จึง ไม่สามารถแบ่งเป็นระยะต่าง ๆ ชั่วคราว ถ้าเราเลือกขั้นตอนเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเรียกว่า 'แผนภูมิ' แล้วนี้ต้องเป็นอิสระจากสิ่งอื่น และไม่เกี่ยวข้องกับเวทีเอคอร์น นอกจากนี้ คุณสมบัติสำคัญไม่เปลี่ยน ไม่มีเอนทิตีหนึ่ง มี svabhāva ที่มีทั้งต้นไม้และเอคอร์น นี้ แสดง แน่นอน ว่า ต้นไม้อาจจะไม่ต้อง svabhāva อาร์กิวเมนต์สุดกับเอนทิตี้แบบง่าย เช่นอะตอม คุณสมบัติหรือการ In any case แม้ว่า เมื่อเราคิดว่า สิ่งที่ใน svabhāva เราไม่ posit causation ระหว่าง สำหรับ svabhāva หมายความว่า พวกเขาเป็นอิสระ และไม่เกี่ยวข้องกัน)))สี่ยอดการปฏิเสธของ causation กัน และถูกโต้แย้งผ่านประสบการณ์ นั่นคือ โดยความจริงที่ว่าสิ่งที่ดูเหมือนเกี่ยวข้องผ่าน causality (Westerhoff 2009, 112)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ในทางเลือกที่สองที่โอ๊คและต้นโอ๊กจะถือว่าเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์ซึ่งมีอยู่ในความเป็นอิสระที่สมบูรณ์จากแต่ละอื่น ๆ
โดยนัย ā VA)
อาร์กิวเมนต์ถือแม้ว่าเรามองว่าโอ๊คว่าเป็นที่เกิดจากบางสิ่งบางอย่างสิ้นเชิง
ที่แตกต่างกันเช่นสวน ที่รู้จักกันดีรุ่นของการโต้แย้งในเวสเทิ
เกี่ยวข้องกับปรัชญาแนวคิดที่คล้ายกันของเรื่องและจิตใจเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์
จากแต่ละอื่น ๆ ซึ่งก่อให้เกิดปัญหาที่ว่ามีการเปลี่ยนแปลงในหนึ่งอาจก่อให้เกิด
การเปลี่ยนแปลงในที่อื่น ๆ
ผลที่ตามมาต่อไปคือ ว่าถ้าสองสิ่งที่แยกและไม่เกี่ยวข้องใดอาจจะเป็นเหตุและผลแล้วนี้จะบ่งบอกถึงสิ่งที่อาจก่อให้เกิดอะไรเลย
ยกตัวอย่างเช่นเราอาจจะปลูกต้นโอ๊กและจบลงด้วยต้นไม้สีส้ม เห็นได้ชัดว่าจะต้องมีการเรียงลำดับของความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลบาง
ตัวเลือกที่สามเป็นการรวมกันของสองคนแรกถูกปฏิเสธสำหรับเดียวกัน
เหตุผล
"
อย่างไรก็ตามยังไม่มีā กรัมā rjuna ' แนวคิดของ ā VA นิติบุคคลที่มี ā VA ถ้าเราเลือกหนึ่งในขั้นตอนเหล่านี้และเรียกมันว่า นอกจากนี้คุณสมบัติที่สำคัญของมันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงจึงมีไม่สามารถเป็น
กิจการหนึ่งที่มี ā VA นี้แสดงให้เห็นแน่นอนว่าต้นไม้ที่ไม่อาจลงสมัครรับเลือกตั้ง ā เวอร์จิเนียและข้อโต้แย้งที่จะนำไปใช้กับหน่วยงานที่ดีที่สุดง่ายเช่นอะตอมหรือคุณสมบัติ ในกรณีใด ๆ แต่เมื่อเราคิดว่าสิ่งที่อยู่ในแง่ของ ā VA ā VA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ในทางเลือกที่สอง และต้นโอ๊กที่ถือว่า เป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ซึ่งมีอยู่ในที่สมบูรณ์อิสระจากแต่ละอื่น ๆ ( เป็นหน้าที่ของอุบาสก
svabh VA ) ก็ไม่มีทางเหมือนกันได้ สาเหตุอื่น ๆ
อาร์กิวเมนต์ถือถ้าเราพิจารณาโอ๊กเป็นเกิดจากบางสิ่งบางอย่างสิ้นเชิง
แตกต่างกัน เช่น คนสวนรุ่นที่มีชื่อเสียงของอาร์กิวเมนต์ในปรัชญาตะวันตก
เกี่ยวข้องกับแนวคิดที่คล้ายกันของเรื่องและจิตใจเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์
จากแต่ละอื่น ๆซึ่งจะช่วยให้เพิ่มขึ้นถึงปัญหาของการเปลี่ยนแปลงในหนึ่งอาจทำให้เกิด
เปลี่ยนในอื่น ๆ
ผลต่อไปว่าถ้าสองสิ่งที่แยกจากกันและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอาจเป็นเหตุ และผลแล้วนี้จะบ่งบอกว่าสิ่งใดที่อาจก่อให้เกิดอะไรเลย
ตัวอย่าง เราอาจปลูกต้นโอ๊ก และสิ้นสุด ด้วยต้นไม้สีส้ม เห็นได้ชัดว่าต้องมีบางจัดเรียงของความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผล
ตัวเลือกที่สาม การรวมกันของ 2 คนแรก ถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลเดียวกัน
( ฮอปกินส์ 1996,58 ) ( ( ( อาจจะดูน้อยเกินไปอย่างรวดเร็วต้นโอ๊กและต้นโอ๊กบอกว่ามีทั้งเหมือนกันและแตกต่างกัน หรืออื่น ๆ กล่าวว่า โอ๊ค เกิดจากตัวเอง ( Acorn ) และอีก ( คนสวน ) อาจจะดูเหมือนเป็นบัญชีที่น่าเชื่อถือมากที่สุด ต้นโอ๊กและต้นโอ๊กจะแตกต่างกันในขอบเขตที่พวกเขาประสบความสำเร็จในแต่ละอื่น ๆ ในเวลา และ ดังนั้น ในการตอบกลับเพื่อคัดค้านต่อต้านสาเหตุของตนเองเราไม่สามารถปฏิเสธอ้างว่าลูกโอ๊กและไม้โอ๊คเหมือนกัน และเกิดขึ้นพร้อมกัน บนมืออื่น ๆที่พวกเขาจะไม่แยกจากกันและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ดังนั้นเราจึงสามารถตอบคัดค้านต่อต้านการกระทำโดยคนอื่น โดยอนุญาตให้
" เดียวกัน " ในขอบเขตที่พวกเขามีขั้นตอนที่แตกต่างกันของกิจการเดียวกันและที่เป็นเหตุ และ ผล
อย่างไรก็ตามG N อุบาสกอุบาสกอุบาสก rjuna แนวความคิดของ svabh VA ไม่สามารถอนุญาตให้บุคคลที่ซับซ้อนเช่น ผู้มี svabh อุบาสกและต้องลดและดังนั้นจึงไม่สามารถแบ่งออกเป็นระยะ เวลาที่แตกต่างกัน ถ้าเราเลือกหนึ่งของขั้นตอนเหล่านี้และเรียกมันว่า ' ต้นไม้ ' แล้วนี้จะต้องเป็นอิสระจากทุกอย่างอื่น และไม่สามารถที่เกี่ยวข้องกับ Acorn เวที นอกจากนี้ ของที่จำเป็น คุณสมบัติ เปลี่ยนแปลงไม่ได้ดังนั้นมันไม่สามารถ
หนึ่งนิติบุคคลกับ svabh อุบาสก VA ที่มีทั้งต้นไม้และลูกนัท นี้แสดงให้เห็น แน่นอน ต้นไม้ไม่สามารถลงสมัครรับเลือกตั้ง svabh อุบาสก VA , และการใช้ที่ดีที่สุดให้กับนิติบุคคลอย่างง่าย เช่น อะตอม หรือ คุณสมบัติ ในกรณีใด ๆ แม้ว่า เมื่อเราคิดในแง่ของ svabh อุบาสกและเราไม่สามารถเดาสาเหตุระหว่างพวกเขาสำหรับ svabh อุบาสกและแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นอิสระและไม่สามารถที่เกี่ยวข้อง ) ) ) ปริมาณที่สี่การปฏิเสธการกระทำทั้งหมด และยกเลิกได้ผ่านประสบการณ์ที่ผ่านความจริงที่ว่าสิ่งที่ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องผ่าน ( westerhoff 2009 ( 112 )