Introduction: evidence, policy andp

Introduction: evidence, policy and
practice
The role of evidence in public policy making has
been described and explained in widely varying
ways. These range from a direct role for research in
framing policy, and examples of evidence leading
directly to policy change, through to evidence
being considered an optional extra of marginal
relevance—part of a complex process in which
powerful vested interests have the most influence
over policy making. In these circumstances, evidence
is used selectively to justify predetermined
positions that are largely ideologically driven, or
used to achieve tactical advantages over political
opponents.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำ: หลักฐาน นโยบาย และปฏิบัติมีบทบาทของหลักฐานในการทำนโยบายสาธารณะอธิบาย และอธิบายแตกต่างกันอย่างกว้างขวางวิธี ช่วงนี้จากบทบาทโดยตรงของการวิจัยในนโยบายการจัดองค์ประกอบ และตัวอย่างของหลักฐานที่นำโดยตรงกับนโยบายเปลี่ยน ผ่านหลักฐานมีการพิจารณาเหนือของร่อแร่ความเกี่ยวข้องซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการซับซ้อนซึ่งขาดทุนที่ทรงพลังมีอิทธิพลมากที่สุดผ่านงานทำนโยบาย ในสถานการณ์เหล่านี้ หลักฐานใช้เลือกในการจัดชิดขอบที่กำหนดตำแหน่งที่จะถอยหลังเข้าคลองส่วนใหญ่ขับเคลื่อน หรือใช้เพื่อให้บรรลุกลยุทธ์ข้อได้เปรียบทางการเมืองopponents.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ: หลักฐานนโยบายและ
การปฏิบัติ
บทบาทของหลักฐานในการทำนโยบายสาธารณะที่ได้
รับการอธิบายและอธิบายในที่แตกต่างกันอย่างแพร่หลาย
วิธี ช่วงนี้จากบทบาทโดยตรงสำหรับการวิจัยใน
กรอบนโยบายและตัวอย่างของหลักฐานชั้นนำ
โดยตรงกับการเปลี่ยนแปลงนโยบายผ่านหลักฐาน
ได้รับการพิจารณาเป็นพิเศษที่ไม่จำเป็นของร่อแร่
ความสัมพันธ์กัน-ส่วนหนึ่งของกระบวนการที่ซับซ้อนในการที่
ผลประโยชน์ที่มีประสิทธิภาพมีอิทธิพลมากที่สุด
มากกว่านโยบาย การทำ ในสถานการณ์เช่นนี้หลักฐานที่
จะใช้ในการคัดเลือกที่จะปรับการที่กำหนดไว้
ในตำแหน่งที่ได้รับส่วนใหญ่ที่ขับเคลื่อนด้วยอุดมการณ์หรือ
ใช้เพื่อให้บรรลุข้อได้เปรียบทางยุทธวิธีทางการเมืองมากกว่า
opponents.1