Physiological data on the direction

Physiological data on the directional response patterns
of saccular a¡erents (see Fig. 2) from several species
(e.g., Fay, 1984; Fay and Edds-Walton, 1997a; Lu
and Popper, 1998; Lu et al., 1998; Edds-Walton et al.,
1999) indicate that the axis of acoustic particle motion
in the horizontal plane could be computed from the
relative levels of excitation of the two saccules. In toad-
¢sh, sleeper goby, and gold¢sh, directional saccular afferents
tend to have their best axes parallel with the
orientation of the saccular epithelium in the horizontal
plane (Edds-Walton and Popper, 1995), as illustrated in
Fig. 2 for toad¢sh. Thus, the ears of ¢shes can be
viewed, in e¡ect, as directional particle motion (equivalent
to pressure gradient) receivers, operating like the
ears of some anurans and birds. In the vertical dimension,
sound source elevation appears to be encoded by
the pattern of activity across saccular a¡erents innervating
hair cells of diverse orientations, as illustrated in
Fig. 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลรูปแบบตอบสนองทิศทางสรีรวิทยาของ saccular a¡erents (ดู Fig. 2) จากหลายพันธุ์(เช่น Fay, 1984 Fay และ Edds-วัลตัน 1997a ลูและ Popper, 1998 Lu et al., 1998 วัลตัน Edds et al.,1999) บ่งชี้ว่า แกนของการเคลื่อนไหวของอนุภาคระดับในระนาบแนวนอนสามารถถูกคำนวณจากการในการกระตุ้นของ saccules สองญาติระดับ คางคก-เลข sh บู่นอนแอร์ และลอกทอง sh, afferents saccular ทิศทางมักจะ มีขนานกับแกนของพวกเขาดีที่สุดแนวของ epithelium saccular ในแนวเครื่องบิน (Edds วัลตันและ Popper, 1995), เป็นภาพประกอบในFig. 2 สำหรับคางคกเลข sh ดังนั้น หูแหกปากขายของได้ดู ใน e¡ect เป็นอนุภาคที่มีทิศทางเคลื่อนไหว (เทียบเท่าการไล่ระดับความดัน) ผู้รับ การปฏิบัติเช่นการหูบาง anurans และนก ในมิติแนวตั้งทางยกระดับปรากฏจะถูกเข้ารหัสโดยรูปแบบของกิจกรรมข้าม saccular a¡erents innervatingเซลล์ผมหลากหลายแนว เป็นภาพประกอบในFig. 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลทางสรีรวิทยาในทิศทางของการตอบสนองรูปแบบ
saccular เป็น¡ erents ( ดูรูปที่ 2 ) จากหลายสายพันธุ์
( e.g . , 1984 ; และเฟย์ เฟย์ edds วอลตัน 1997a ; และลู่
ปอปเปอร์ , 1998 ; Lu et al . , 1998 ; edds วอลตัน et al . ,
2542 ) พบว่า แกนของ เสียงของอนุภาคเคลื่อนไหว
ในแนวระนาบ จะคำนวณจากระดับของความตื่นเต้นของญาติ
2 saccules . คางคก -
¢ในอังกฤษปลาบู่ไม้หมอน และ SH ¢ทอง , ทิศทาง saccular afferents
มักจะมีแกน ที่ดีที่สุดของพวกเขาขนานกับทิศทางของเยื่อบุผิว saccular

( ในแนวระนาบและ edds วอลตัน Popper , 1995 ) ดังแสดงในรูปที่ 2 ¢
คางคกมาดังนั้น หูของ¢เธอสามารถ
ดูได้ใน E ¡ ect เป็นทิศทางการเคลื่อนที่ของอนุภาค ( เทียบเท่า
ดันลาด ) ผู้รับปฏิบัติชอบ
หูของ anurans และนก ในมิติแนวตั้ง
ความสูงแหล่งกำเนิดเสียงจะเข้ารหัสโดยรูปแบบของกิจกรรมใน saccular

ผมเป็น¡ erents innervating เซลล์ของหลากหลายประเภท ตามที่แสดงในรูปที่ 2