Use of Relative Clauses in WritingI

Use of Relative Clauses in Writing
In another study, this one a large-scale corpus analysis of three written registers or genres (editorials, fiction,letters),Biber, Conrad, and Reppen (1994) found that relative clauses and participles are not nearly as frequent as prepositional phrases if all postnominal adjectival are examined. These researchers thus argue against any extensive decontextualized instruction of difficult grammatical constructions such as relative clauses when there may be other simpler constructions that might be more frequent and more useful to learners. That suggest that it important to teach intermediate and advanced learners the linguistic patterns that occur in the registers or genres the students will encounter in actual language use since no single set of linguistic features will be appropriate for all students.
There have been other corpus-based studies of relative clause in written English such as Olofsson (1981),who used the Brown University corpus to uncover some oddities of lexical co-occurrence in relative clause. For example, when euery modifies the head noun, the relativized object is virtually always deleted; for example:
Every man we saw had a tattoo.
When body parts function as head nouns, the relativized subject is that rather than which significantly more frequently than with other types of lexical items functioning as head nouns: for example:
She was a girl in a sunbonnet with eyes that flashed at the guests.



When body parts function as head nouns, the relativized subject is that rather than which significantly more frequently than with other types of lexical items functioning as head nouns: for example:
She was a girl in a sunbonnet with eyes that flashed at the guests.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้อนุลักษณ์ในการศึกษาอื่น นี้หนึ่งวิเคราะห์คอร์พัสคริใหญ่สามทะเบียนเขียน หรือประเภท (editorials นิยาย ตัวอักษร), Biber คอนราด และ Reppen (1994) พบว่า อนุและ participles เป็นเกือบไม่เป็นบ่อยเป็นบุพบทวลี postnominal adjectival ทั้งหมดจะตรวจสอบ นักวิจัยเหล่านี้จึงทะเลาะกับคำแนะนำใด ๆ decontextualized ครอบคลุมของก่อสร้างไวยากรณ์ยากเช่นอนุเมื่ออาจมีอื่น ๆ ก่อสร้างง่ายกว่าที่อาจบ่อยกว่า และมีประโยชน์มากกับผู้เรียน ที่แนะนำว่า จะต้องสอนผู้เรียนขั้นกลาง และขั้นสูงรูปแบบภาษาศาสตร์ที่เกิดขึ้นในการลงทะเบียนหรือประเภทที่นักเรียนจะพบในภาษาที่ใช้จริง ใช้เนื่องจากไม่มีชุดเดียวของภาษาศาสตร์จะเหมาะสำหรับนักเรียนทุกคน ได้มีการศึกษาอื่น ๆ ตามคอร์พัสคริของญาติอนุประโยคในภาษาอังกฤษเขียนเช่น Olofsson (1981), ผู้ใช้คอร์พัสคริมหาวิทยาลัยบราวน์เปิดบางแสตมป์ตลกของเหตุการณ์เกี่ยวกับคำศัพท์ร่วมในอนุประโยคของญาติ ตัวอย่าง เมื่อ euery ปรับเปลี่ยนนามหัว วัตถุ relativized แทบจะลบ ตัวอย่าง: ทุกคนที่เราเห็นมีรอยสักเมื่อส่วนของร่างกายทำงานเป็นใหญ่นาม เรื่อง relativized ว่าแต่กว่าที่อย่างมีนัยสำคัญมากกว่าบ่อยกับสินค้าเกี่ยวกับคำศัพท์ทำเป็นใหญ่นาม: ตัวอย่าง: เธอเป็นสาวใน sunbonnet ด้วยตาที่ถ่ายที่พักเมื่อส่วนของร่างกายทำงานเป็นใหญ่นาม เรื่อง relativized ว่าแต่กว่าที่อย่างมีนัยสำคัญมากกว่าบ่อยกับสินค้าเกี่ยวกับคำศัพท์ทำเป็นใหญ่นาม: ตัวอย่าง: เธอเป็นสาวใน sunbonnet ด้วยตาที่ถ่ายที่พัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ข้อญาติในการเขียน
ในการศึกษาอื่นอย่างใดอย่างหนึ่งการวิเคราะห์คลังขนาดใหญ่ของสามลงทะเบียนเป็นลายลักษณ์อักษรหรือประเภท (บทบรรณาธิการนิยายตัวอักษร) Biber คอนราดและ Reppen (1994) พบว่าข้อญาติและ participles ไม่ได้เกือบ บ่อยเท่าวลีบุพบทถ้าคำคุณศัพท์ postnominal ทั้งหมดจะถูกตรวจสอบ นักวิจัยเหล่านี้จึงโต้เถียงกับการเรียนการสอน decontextualized ใด ๆ ที่กว้างขวางของไวยากรณ์ที่ยากลำบากเช่นข้อญาติเมื่ออาจจะมีการก่อสร้างที่เรียบง่ายอื่น ๆ ที่อาจจะมีขึ้นบ่อยครั้งและมีประโยชน์มากขึ้นในการเรียน นั่นแสดงให้เห็นว่ามันสำคัญที่จะสอนให้ผู้เรียนกลางและระดับสูงรูปแบบทางภาษาที่เกิดขึ้นในการลงทะเบียนหรือประเภทที่นักเรียนจะได้พบในการใช้ภาษาที่เกิดขึ้นจริงเนื่องจากไม่มีชุดเดียวของคุณลักษณะด้านภาษาจะมีความเหมาะสมสำหรับนักเรียนทุกคน.
มีการอื่น ๆ ตามร่างกาย การศึกษาข้อญาติในภาษาอังกฤษที่เขียนเช่นโอลอฟ (1981) ซึ่งใช้คลังมหาวิทยาลัยบราวน์จะค้นพบความแปลกประหลาดบางส่วนของคำศัพท์ร่วมเกิดขึ้นในข้อญาติ ตัวอย่างเช่นเมื่อ euery ปรับเปลี่ยนคำนามหัววัตถุ relativized เป็นเสมือนการลบเสมอ; ตัวอย่างเช่น:
. ทุกคนที่เราเห็นมีรอยสัก
เมื่อส่วนของร่างกายทำงานเป็นคำนามหัวเรื่อง relativized คือมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญซึ่งบ่อยกว่ากับประเภทอื่น ๆ ของรายการคำศัพท์ทำงานเป็นคำนามหัว: ยกตัวอย่างเช่น:
เธอเป็นสาวใน . sunbonnet กับตาว่าประกายที่ผู้เข้าพักเมื่อส่วนของร่างกายทำงานเป็นคำนามหัวเรื่อง relativized คือมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญซึ่งบ่อยกว่ากับประเภทอื่น ๆ ของรายการคำศัพท์ทำงานเป็นคำนามหัว: ยกตัวอย่างเช่น: เธอเป็นสาวใน sunbonnet กับตาว่าประกายที่แขกผู้เข้าพัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ประโยคที่เกี่ยวข้องในการเขียน
ในอีกการศึกษาหนึ่งนี้การวิเคราะห์คลังข้อมูลขนาดใหญ่สามเขียนลงทะเบียนหรือประเภท ( บทบรรณาธิการ , นิยาย , ตัวอักษร ) Biber คอนราด และ reppen ( 1994 ) พบว่า อนุญาติและ participles ไม่เกือบเป็นบ่อยที่วลีบุพบทถ้า postnominal คำขยายามจะตรวจนักวิจัยเหล่านี้จึงโต้แย้งใด ๆ การสอนอย่างละเอียด decontextualized การก่อสร้างทางไวยากรณ์ได้ยาก เช่น อนุญาติอาจจะมีอื่น ๆที่อาจจะง่ายกว่ากันบ่อยมาก และเป็นประโยชน์ต่อผู้เรียนที่แนะนำว่าควรสอนผู้เรียนภาษาขั้นกลางและขั้นสูงรูปแบบที่เกิดขึ้นในทะเบียน หรือ ประเภท นักเรียนจะพบในการใช้ภาษาที่แท้จริง เพราะไม่มีชุดเดียวของลักษณะทางภาษาศาสตร์จะเหมาะสมสำหรับนักเรียนทุกคน .
มีคลังข้อมูลอื่น ๆที่ใช้ศึกษาของญาติ ข้อในการเขียนภาษาอังกฤษ เช่น olofsson ( 1981 )ใครเคยใช้มหาวิทยาลัย Brown Corpus ค้นพบบางอย่างที่แปลกประหลาดของศัพท์สัมพันธ์ในข้อที่เกี่ยวข้อง ตัวอย่างเช่น เมื่อ euery ขยายความคำนามหลัก , relativized วัตถุเป็นเสมือนมักจะลบ ตัวอย่างเช่น :
ทุกคนเราเห็นมีรอยสัก
เมื่อร่างกายส่วนหน้าที่ของหัวหน้านามส่วนเรื่อง relativized มากกว่าซึ่งมีบ่อยมากขึ้นกว่าชนิดอื่น ๆของศัพท์รายการหน้าที่เช่นคำนาม : ตัวอย่าง :
เธอเป็นผู้หญิงที่คาดหมวกด้วยดวงตาที่เป็นประกายที่แขก



เมื่อส่วนของร่างกายและหน้าที่ของหัวหน้านามส่วนเรื่อง relativized มากกว่าซึ่งมีบ่อยมากขึ้นกว่าชนิดอื่น ๆของศัพท์รายการหน้าที่เช่นคำนาม : ตัวอย่าง :
เธอเป็นผู้หญิงที่คาดหมวกด้วยดวงตาที่เป็นประกายที่แขก