7. DiscussionAs predicted in the fi

7. Discussion
As predicted in the first hypothesis, the results show that (a)similar to their adult counterparts (Kasisopa et al., 2013), children have a preferred viewing location just left of the word-centre as a product of the relative frequency of word-boundary characters and (b) the older children’s landing sites are closer to word centre than are the younger children’s, and thus the older children’s results are more similar to the adults. The differences between these two groups of children may be due to different reading materials, age, and/or educational achievement of the participants in this study. However, and in accord with the second hypothesis, in both groups, it was only the first and not the last character frequency that affected children’s landing site. First character frequency also had facilitative effects on first fixation, single fixation, and gaze duration, and last character frequency did provide some facilitation on single fixations by the older children, and on gaze duration, but only when text was spaced. Spacing generally played a potentiating role; it potentiated the effect of first character frequency on the PVL in the landing site results, it enabled firstcharacter frequency effects on first fixation, and it potentiated the effect of last character frequency on gaze duration. However, in contrast to what was expected from hypothesis three, it is not that case that (a) for children, especially the younger ones, spacing has a more powerful on eye movements than does the effects of character frequency especially for the younger children, and (b) that boundary characters affect eye movements and fixation patterns only when children are forced to use these cues, i.e., in the absence of spaces. Rather it appears that spaces potentiate children’s in learning to use boundary character frequency effects to aid word segmentation. The results of this study support the findings by Reilly et al. (2005) and Kasisopa et al. (2013) that the effective saccade target for Thai readers is the word-centre, with the mean landing sitefor first rightward incoming saccades just left of centre. Moreover, the results here show that this is the case even for Thai children; characters that are diagnostic of word boundaries to help children to target word centres effectively. The presence of high frequency first characters serves to push the landing site further into the word and also tends to shorten viewing times (first character for first fixation, and both first and last character for single fixation and gaze duration.). This means that Thai readers learn to use
position-specific relative frequency of character in the first and last positions efficiently in guiding their eye movements from a young age. The fact that this study also showed a significant interaction of overall word frequency with landing site, single fixation and gaze duration suggests that both global word features and boundary characters come into play in reading Thai. A comparison of the children’s results here and the adults’ results (Kasisopa et al., 2013) allow us to build a relatively comprehensive account of the development of eye movements and fixation patterns in Thai readers. At least by Grade 6 children are able to use first character frequency to guide eye movements to a PVL similar to their adult counterparts and also similar to their counterparts reading spaced scripts. The use of this cue is most evident when there are spaces between words and with higher word frequency. Similarly, first character frequency assists in lowering first fixation duration and spaces help in this. First character frequency also assists single fixations and last character also plays a role and is facilitated by higher word frequency. Last character frequency also facilitates lower gaze durations and spacing facilitates this. So it can be concluded that children use first character frequency early in reading Thai and this is scaffolded by spacing and word frequency. Last character frequency appears to be a later development, and
again its use is scaffolded by spacing and word frequency. The increased use of last character frequency over age from 6th to 7th Grade to adulthood may well be a result of the complexity of grapheme-to-phoneme of the last characters in Thai. As the reading skills of the readers increase the ability to use the complex grapheme-to-phoneme mapping rules of the last characters also increases. By adulthood Thai readers are using first and last character frequencies to guide eye movements to the PVL and optimize viewing patterns. Comparing these results with those of readers of spaced scripts, it appears that the position of the PVL appears to be relatively consistent across alphabetic languages, despite such gross differences as whether there are spaces between words or not. More generally,
it appears that in the absence of spacing between words (and even if there is spacing between words) experienced readers of a scriptio

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7. สนทนาเป็นที่คาดการณ์ในสมมติฐานแรก ผลลัพธ์แสดงว่า (ก) คล้ายกับพวกผู้ใหญ่ (Kasisopa et al. 2013), เด็กมีตำแหน่งที่ต้องการดูเพียงซ้ายคำศูนย์เป็นผลิตภัณฑ์ของความถี่สัมพัทธ์ของอักขระขอบเขตของคำและไซต์ของเด็กโต (ข)ขึ้นฝั่งใกล้กับศูนย์คำกว่าของเด็ก และดังนั้น ผลลัพธ์ของเด็กมากขึ้นคล้ายกับผู้ใหญ่ ความแตกต่างระหว่างกลุ่มเด็กเหล่านี้อาจจะเกิดจากวัสดุที่แตกต่างกันอ่าน อายุ และ/หรือสำเร็จการศึกษาของผู้เรียนในการศึกษานี้ แต่ และสอดคล้องกับสมมติฐานสอง ในทั้งกลุ่ม มันเป็นเพียงครั้งแรก และไม่สุดท้ายอักขระความถี่ที่ได้รับผลกระทบเด็กของเชื่อมโยงไปถึงเว็บไซต์ ความถี่ตัวแรกยังมี facilitative ผลแรกตรึง ตรึงเดี่ยว สายตายาว และความถี่อักขระสุดท้ายทำให้อำนวยความสะดวกบางอย่างเดียวยึดติดโดยเด็ก และสายตา ยาว แต่เฉพาะเมื่อข้อความถูกเว้นระยะ ระยะห่างโดยทั่วไปมีบทบาท potentiating ได้รับการเสริมฤทธิ์ของผลของความถี่อักขระแรกใน PVL ในฝั่งเว็บไซต์ผลลัพธ์ มันเปิดใช้งานความถี่ผลกระทบแรกตรึง firstcharacter และได้รับการเสริมฤทธิ์ผลของความถี่อักขระสุดท้ายในระยะสายตา อย่างไรก็ตาม ตรงข้ามกับสิ่งที่คาดว่าจากสมมติฐาน 3 ไม่กรณีที่ (ก) สำหรับเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคนอายุน้อยกว่า ระยะห่างมีประสิทธิภาพในการเคลื่อนไหวตากว่าผลกระทบของความถี่ของตัวละครโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเด็กอายุ และ (ข) ว่า อักขระขอบเขตมีผลต่อตาและรูปแบบตรึงเมื่อเด็กถูกบังคับให้ใช้สัญลักษณ์เหล่านี้เท่านั้น เช่น ในกรณีที่พื้นที่ไม่ แต่ ปรากฏว่า พื้นที่มีอำนาจสำหรับเด็กในการเรียนรู้การใช้ความถี่ขอบเขตเอฟเฟกต์เพื่อช่วยแบ่งส่วน word ผลการศึกษานี้สนับสนุนผลการวิจัย โดยลี et al. (2005) และ Kasisopa et al. (2013) ว่า เป้าหมาย saccade ที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้อ่านไทยเป็นคำศูนย์ กับหมายถึง แลน sitefor saccades เข้า rightward แรกเพียงซ้ายของศูนย์ นอกจากนี้ ผลนี่แสดงว่า เป็นกรณีนี้สำหรับเด็กไทย อักขระที่วินิจฉัยของคำเพื่อช่วยให้เด็กกำหนดเป้าหมายคำศูนย์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ การปรากฏตัวของอักขระแรกที่ความถี่สูงเพื่อผลักดันเว็บไซต์ลงเพิ่มเติมในคำ และยัง มีแนวโน้มที่ สั้นลงดูเวลา (อักขระแรกสำหรับการตรึงแรก และอักขระทั้งครั้งแรก และครั้งสุดท้ายสำหรับระยะเวลาการตรึงและจ้องมองที่เดียว) ซึ่งหมายความว่าคนไทยหลายท่านเรียนรู้การใช้ความถี่สัมพัทธ์เฉพาะตำแหน่งของอักขระในตำแหน่งแรก และสุดท้ายในแนวทางการเคลื่อนไหวของตาจากวัยหนุ่มสาวได้อย่างมีประสิทธิภาพ ความจริงที่ว่าการศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นการโต้ตอบที่สำคัญความถี่โดยรวมคำกับไซต์แลน ระยะเวลาการตรึงและจ้องมองที่เดียวแนะนำว่า ส่วนคุณสมบัติและขอบเขตของตัวละครเข้ามาเล่นในการอ่านภาษาไทย การเปรียบเทียบของผลลัพธ์และผลลัพธ์ของผู้ใหญ่ (Kasisopa et al. 2013) อนุญาตให้เราสร้างบัญชีผู้ใช้ที่ค่อนข้างครอบคลุมของการพัฒนาของตาและรูปแบบตรึงในผู้อ่านไทย น้อย โดยเกรด 6 เด็กจะสามารถใช้ความถี่อักขระแรกเพื่อแนะนำการเคลื่อนไหวตา PVL ที่คล้ายกับพวกผู้ใหญ่ และยังคล้ายกับพวกอ่านสคริปต์เว้นระยะ การใช้สัญลักษณ์นี้จะเห็นได้ชัดเมื่อมีช่องว่าง ระหว่างคำ และ มีความถี่สูงกว่า word ในทำนองเดียวกัน ความถี่อักขระแรกช่วยลดระยะเวลาการตรึงแรก และจอดช่วยในนี้ ความถี่ตัวแรกยังช่วยยึดติดเดียว และอักขระสุดท้ายยังมีบทบาท และจะอาศัยความถี่ของคำที่สูงกว่า ความถี่อักขระสุดท้ายยังช่วยในช่วงเวลาจ้องมองต่ำ และอำนวยความสะดวกระยะห่างนี้ ดังนั้น มันสามารถสรุปให้ เด็กใช้ความถี่อักขระแรกในอ่านไทย และนี้คือ scaffolded โดยระยะห่างและความถี่ของคำ ความถี่ตัวสุดท้ายจะ ไม่พัฒนาในภายหลัง และอีก การใช้เป็น scaffolded โดยระยะห่างและความถี่ของคำ ใช้เพิ่มขึ้นของความถี่ตัวสุดท้ายอายุจาก 6 ไป 7 เกรดเป็นผู้ใหญ่ดีอาจจะเป็นผลมาจากความซับซ้อนของ grapheme-การหน่วยเสียงอักขระภาษาไทยล่าสุด เป็นทักษะการอ่านของผู้อ่านที่เพิ่มความสามารถในการใช้กฎการแมป grapheme กับหน่วยเสียงที่ซับซ้อนของอักษรตัวสุดท้าย ยังเพิ่ม โดยผู้ใหญ่ ไทยผู้อ่านกำลังใช้ครั้งแรก และความถี่อักขระสุดท้ายนำตา PVL และปรับรูปแบบการดู เปรียบเทียบผลลัพธ์เหล่านี้กับผู้อ่านสคริปต์ยรี ปรากฏว่า ตำแหน่งของ PVL ปรากฏขึ้นเพื่อ ให้สอดคล้องกันค่อนข้างอักษรภาษา แม้ มีความแตกต่างดังกล่าวรวมเป็นว่า มีช่องว่างระหว่างคำ หรือไม่ โดยทั่วไปปรากฏว่า ในกรณีที่ไม่มีช่องว่าง ระหว่างคำ (และแม้แต่ถ้ามีเป็นระยะห่างระหว่างคำ) มีประสบการณ์อ่านของ scriptio

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7. การอภิปราย
เป็นที่คาดการณ์ในสมมติฐานแรกผลปรากฏว่า (ก) คล้ายกับ counterparts ผู้ใหญ่ของพวกเขา (Kasisopa et al., 2013) เด็กได้ตั้งดูที่แนะนำเหลือเพียงคำว่าศูนย์เป็นผลิตภัณฑ์ของญาติ ความถี่ของตัวอักษรคำว่าเขตแดนและ (ข) เด็กที่มีอายุมากกว่าเว็บไซต์ที่เชื่อมโยงไปถึงอยู่ใกล้กับศูนย์คำกว่าเป็นเด็กอายุน้อยและทำให้ผลลัพธ์ที่เด็กมีขึ้นคล้ายกับผู้ใหญ่ ความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มของเด็กที่อาจจะเป็นเพราะวัสดุการอ่านที่แตกต่างกันอายุและ / หรือผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาของผู้เข้าร่วมในการศึกษานี้ อย่างไรและสอดคล้องกับสมมติฐานที่สองในทั้งสองกลุ่มมันก็เป็นเพียงครั้งแรกและไม่ได้เป็นตัวอักษรตัวสุดท้ายความถี่ที่ได้รับผลกระทบสถานที่ลงจอดของเด็ก ความถี่ตัวอักษรตัวแรกนอกจากนี้ยังมีผลในการตรึง facilitative แรกตรึงเดียวและระยะเวลาในการจ้องมองและความถี่ตัวอักษรตัวสุดท้ายไม่อำนวยความสะดวกบางอย่างเกี่ยวกับความคลั่งไคล้เดียวโดยเด็กและอยู่กับระยะเวลาการจ้องมอง แต่เมื่อข้อความเป็นระยะห่าง การเว้นวรรคโดยทั่วไปมีบทบาท potentiating; มัน potentiated ผลของความถี่ตัวอักษรตัวแรกใน PVL ในผลการเว็บไซต์เชื่อมโยงไปถึงก็เปิดใช้งาน firstcharacter ผลกระทบความถี่ในการตรึงแรกและมัน potentiated ผลของความถี่ตัวอักษรตัวสุดท้ายในระยะเวลาที่จ้องมอง แต่ในทางตรงกันข้ามกับสิ่งที่คาดหวังจากสมมติฐานที่สามก็ไม่ได้เป็นกรณีที่ว่า (ก) สำหรับเด็กโดยเฉพาะคนที่อายุน้อยกว่าระยะห่างที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการเคลื่อนไหวของตากว่าผลกระทบของความถี่ของตัวละครโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเด็กที่อายุน้อยกว่า และ (ข) ว่าตัวละครเขตแดนส่งผลกระทบต่อการเคลื่อนไหวของดวงตาและรูปแบบการตรึงเฉพาะเมื่อเด็กถูกบังคับให้ใช้ตัวชี้นำเหล่านี้คือในกรณีที่ไม่มีช่องว่าง แต่ก็ปรากฏว่าช่องว่าง potentiate เด็กในการเรียนรู้ที่จะใช้ผลความถี่ตัวละครขอบเขตที่จะช่วยให้การตัดคำ ผลการศึกษานี้สนับสนุนผลการวิจัยโดย Reilly et al, (2005) และ Kasisopa et al, (2013) ว่าเป้าหมาย saccade ที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้อ่านไทยเป็นคำที่ศูนย์มีค่าเฉลี่ยเชื่อมโยงไปถึง sitefor saccades แรกที่เข้ามาทางขวาเหลือเพียงศูนย์ นอกจากนี้ผลที่นี่แสดงให้เห็นว่าเป็นกรณีแม้สำหรับเด็กไทยนี้ ตัวละครที่มีการวินิจฉัยของขอบเขตของคำที่จะช่วยให้เด็กที่จะกำหนดเป้าหมายศูนย์คำได้อย่างมีประสิทธิภาพ การปรากฏตัวของตัวละครเป็นครั้งแรกที่มีความถี่สูงทำหน้าที่ในการผลักดันเว็บไซต์เชื่อมโยงต่อไปในคำและยังมีแนวโน้มที่จะลดลงครั้งดู (ตัวอักษรตัวแรกในการตรึงก่อนและทั้งตัวอักษรตัวแรกและครั้งสุดท้ายในการตรึงเดียวและระยะเวลาในการจ้องมอง.) ซึ่งหมายความว่าผู้อ่านไทยได้เรียนรู้ที่จะใช้
เฉพาะตำแหน่งความถี่สัมพัทธ์ของตัวละครในตำแหน่งแรกและครั้งสุดท้ายได้อย่างมีประสิทธิภาพในการชี้นำการเคลื่อนไหวของดวงตาของพวกเขาจากวัยหนุ่มสาว ความจริงที่ว่าการศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญของความถี่ของคำโดยรวมกับเว็บไซต์เชื่อมโยงไปถึงการตรึงเดียวและระยะเวลาในการจ้องมองให้เห็นว่าคุณสมบัติทั้งคำว่าโลกและตัวอักษรเขตแดนเข้ามาเล่นในการอ่านภาษาไทย การเปรียบเทียบผลของเด็ก ๆ ที่นี่และผลที่ผู้ใหญ่ (Kasisopa et al., 2013) ช่วยให้เราสามารถสร้างบัญชีค่อนข้างครอบคลุมของการพัฒนาของการเคลื่อนไหวของดวงตาและรูปแบบการตรึงผู้อ่านในไทย อย่างน้อยชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เด็กมีความสามารถในการใช้ความถี่ตัวอักษรตัวแรกเพื่อเป็นแนวทางในการเคลื่อนไหวของตากับ PVL คล้ายกับ counterparts ผู้ใหญ่ของพวกเขาและยังคล้ายกับคู่ของพวกเขาอ่านสคริปต์เว้นระยะ การใช้คิวนี้เห็นได้ชัดมากที่สุดเมื่อมีช่องว่างระหว่างคำและมีความถี่ของคำที่สูงขึ้น ในทำนองเดียวกันเป็นครั้งแรกช่วยความถี่ตัวอักษรในการลดระยะเวลาการตรึงแรกและช่องว่างช่วยในการนี้ ความถี่ตัวอักษรตัวแรกยังช่วยยึดติดเดียวและตัวอักษรตัวสุดท้ายยังมีบทบาทและมีการอำนวยความสะดวกโดยความถี่ของคำที่สูงขึ้น ความถี่ตัวอักษรตัวสุดท้ายยังอำนวยความสะดวกในช่วงเวลาที่จ้องมองต่ำและระยะห่างนี้อำนวยความสะดวก ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่าเด็กใช้ความถี่ตัวอักษรตัวแรกในช่วงต้นในการอ่านภาษาไทยและนี่คือ Scaffolded โดยการเว้นวรรคและคำความถี่ ความถี่ตัวอักษรตัวสุดท้ายที่ดูเหมือนจะเป็นการพัฒนาต่อมาและ
อีกครั้งใช้เป็น Scaffolded โดยการเว้นวรรคและคำความถี่ การใช้งานที่เพิ่มขึ้นของความถี่ตัวอักษรตัวสุดท้ายอายุตั้งแต่วันที่ 6 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 เป็นผู้ใหญ่ดีอาจจะเป็นผลมาจากความซับซ้อนของตัวอักษรต่อหน่วยเสียงในตัวละครที่ผ่านมาในไทย ในฐานะที่เป็นทักษะการอ่านของผู้อ่านเพิ่มความสามารถในการใช้งานที่มีความซับซ้อนอักษรไปยังฟอนิมกฎการทำแผนที่ของตัวละครที่ผ่านมานอกจากนี้ยังเพิ่ม โดยผู้อ่านวัยไทยกำลังใช้ความถี่ตัวอักษรตัวแรกและครั้งสุดท้ายเพื่อเป็นแนวทางในการเคลื่อนไหวของตากับ PVL และเพิ่มประสิทธิภาพของรูปแบบการรับชม เปรียบเทียบผลลัพธ์เหล่านี้กับบรรดาผู้อ่านสคริปต์ระยะห่างก็ปรากฏว่าตำแหน่งของ PVL ดูเหมือนจะค่อนข้างสอดคล้องกันในภาษาอักษรแม้จะมีความแตกต่างขั้นต้นเช่นว่ามีช่องว่างระหว่างคำหรือไม่ โดยทั่วไป
ก็ปรากฏว่าในกรณีที่ไม่มีการเว้นวรรคระหว่างคำ (และแม้ว่าจะมีการเว้นวรรคระหว่างคำ) ผู้อ่าน scriptio ประสบการณ์