What started as part of backyard fa

What started as part of backyard farming about two decades ago has today turned into a booming business, making an import-dependent nation almost self-sufficient in eggs.It’s boom time for poultry business in the country.

In the past, poultry meant having five to 20 birds and most Bhutanese imagined eggs as always white in color, all imported from India. Today, poultry means something different. It means local birds that lay huge brown eggs.

The program manager of the National Poultry Development Centre (NPDC) under the livestock department, Tshewang Tashi, said poultry farming took off from 2005, after the mass egg and chicken production activities were initiated.

At the time, there were only eight layers or egg production farms that raised between 50 and 150 birds. The first broiler or chicken production farm began with 200 chicks in Gosaling, Tsirang. Today, the country has 130 layers and 68 broiler farms with more than 500 birds in each farm.

“What really boosted the local production of eggs and chicken in Bhutan was the bird flu outbreak in
India,” said Tsehwang Tashi.
Following the bird flu outbreak, Bhutan Agriculture and Food Regulatory Authority (BAFRA) officials imposed a ban on the import of indiscriminate poultry and poultry products in the country. The ban came into effect in January 2004 and BAFRA only allowed the import of dressed chicken from unaffected countries. In February 2005, a meeting in Delhi, India, declared the SAARC countries free from the flu and subsequently the ban in Bhutan was lifted.

The agriculture and forests minister, Lyonpo Pema Gyamtsho (PhD), said the ban, however, triggered local production and a market for it. “Many took up poultry because it did well. And unlike in the past, today we have reached some level of self-sufficiency,” said the minister.

Program Manager Tshewang Tashi said while Bhutan may be doing well in egg production, the country is not yet fully self-sufficient. The per capita egg availability in the country, he said, is still very low with less than 47 eggs a person a year, which means less than an egg a week. And the per capita chicken availability is just about 2.5 kg a person a year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เริ่มเป็นส่วนหนึ่งของบ้านเกษตรประมาณสองทศวรรษที่ผ่านมาวันนี้ได้เปิดธุรกิจเฟื่องฟู ทำการขึ้นอยู่กับการนำเข้าประเทศเกือบบางในไข่เวลาบูมสำหรับธุรกิจสัตว์ปีกในประเทศแห่งนี้

ในอดีต หมายถึงสัตว์ปีกมีนก 5-20 และส่วนใหญ่ Bhutanese คิดไข่เป็นเสมอขาวสี นำเข้าจากอินเดียทั้งหมด วันนี้ สัตว์ปีกหมายถึง บางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน หมายความว่า นกท้องถิ่นที่วางขนาดใหญ่สีน้ำตาลไข่

ตัวจัดการโปรแกรมของชาติสัตว์ปีกพัฒนาศูนย์ (NPDC) ภายใต้กรมปศุสัตว์ Tshewang Tashi กล่าวว่า สัตว์ปีกที่เลี้ยงเอาออกตั้งแต่ปี 2548 หลังจากเริ่มไข่โดยรวมและกิจกรรมการผลิตไก่

เวลา มีเพียง 8 ชั้นหรือฟาร์มผลิตไข่ที่เพิ่มขึ้นระหว่างนก 50 และ 150 เริ่มแรกไก่เนื้อหรือไก่ผลิตฟาร์ม มีลูกไก่ 200 ใน Gosaling, Tsirang วันนี้ ประเทศได้ชั้น 130 และฟาร์มไก่เนื้อ 68 กับนกมากกว่า 500 ในแต่ละฟาร์ม

"อะไรประจำการผลิตภายในของไข่ไก่ในประเทศภูฏานมีการระบาดของโรคไข้หวัดนกใน
อินเดีย"ว่า ทาชิ Tsehwang
ต่อระบาดไข้หวัดนก ภูฏานเกษตรและหน่วยงานกำกับดูแลของอาหาร (BAFRA) เจ้าหน้าที่บังคับการห้ามนำเข้าเลือกสัตว์ปีกและผลิตภัณฑ์สัตว์ปีกในประเทศ บ้าน มามีผลในเดือน 2004 มกราคม และ BAFRA เท่าการนำเข้าไก่แต่งตัวจากประเทศผลกระทบ ในเดือน 2548 กุมภาพันธ์ การประชุมใน Delhi ประเทศอินเดีย ประกาศประเทศ SAARC ฟรี จากหวัดใหญ่ และต่อมา ได้ยกบ้านในภูฏาน

เกษตรและป่าไม้รัฐมนตรี Lyonpo Pema Gyamtsho (ปริญญาเอก), กล่าวว่า บ้าน ไร ทริกเกอร์ผลิตท้องถิ่นและตลาดก็ "หลายเอาค่าสัตว์ปีกเนื่องจากมันไม่ได้ดี และแตกต่างจากในอดีต วันนี้เรามาถึงบางระดับของปรัชญา กล่าวว่า รัฐมนตรีว่าการ

ทาชิ Tshewang ตัวจัดการโปรแกรมกล่าวว่า ในขณะที่ภูฏานอาจจะทำดีในการผลิตไข่ ประเทศยังไม่สมบูรณ์บาง พร้อมไข่ต่อหัวในประเทศ กล่าวว่า เขาได้ยังคงต่ำมาก มีฟองน้อยกว่า 47 ปี น้อยกว่าไข่สัปดาห์หมายความว่าคน และสามารถใช้ไก่ต่อหัว เพียงประมาณ 2.5 กิโลกรัมผู้ปีกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่เริ่มเป็นส่วนหนึ่งของการทำฟาร์มหลังบ้านประมาณสองทศวรรษที่ผ่านมาได้ในวันนี้กลายเป็นธุรกิจที่เฟื่องฟู การเข้าพึ่งพิงประเทศเกือบพอเพียงในไข่ มันบูมสำหรับธุรกิจสัตว์ปีกในประเทศ

ในอดีต สัตว์ปีก หมายถึงการมีห้า 20 นก และชาวภูฏานส่วนใหญ่คิดเสมอไข่เป็นสีขาว ทั้งหมดนำเข้าจากอินเดีย วันนี้ไก่ หมายถึง สิ่งที่แตกต่างกัน มันหมายความว่านกท้องถิ่นที่วางไข่สีน้ำตาลขนาดใหญ่

โปรแกรมผู้จัดการของสัตว์ปีกแห่งชาติ ( npdc ) ภายใต้ศูนย์พัฒนาปศุสัตว์ กรม tshewang ทาชี กล่าวว่า การเลี้ยงสัตว์ปีกออกจาก 2005 หลังจากที่มวลไข่ และกิจกรรมการผลิตไก่ถูกริเริ่ม

ตอนนั้นมีแค่แปดชั้น หรือฟาร์มผลิตไข่ไก่ที่เพิ่มขึ้นระหว่าง 50 และ 150 นก กระทงแรก หรือฟาร์มผลิตไก่เริ่มด้วย 200 ลูกไก่ใน gosaling bhutan . kgm , . วันนี้ ประเทศไทยมี 130 ชั้น 68 ไก่ฟาร์มที่มีมากกว่า 500 นกในแต่ละฟาร์ม

" จริงๆสิ่งที่เพิ่มการผลิตในประเทศของไข่และไก่ในภูฏานมีการระบาดของโรคไข้หวัดนกใน
อินเดีย" บอกว่า tsehwang ทาชี .
ต่อไปนี้การระบาดของโรคไข้หวัดนก , ภูฏานเกษตรกรรมและอาหารอำนาจควบคุม ( bafra ) เจ้าหน้าที่สั่งห้ามนำเข้าสัตว์ปีกและผลิตภัณฑ์จากสัตว์ปีกไม่ในประเทศ บ้านมีผลบังคับใช้ในเดือนมกราคม 2004 และ bafra เท่านั้นอนุญาตนำเข้าไก่จากการแต่งตัวจากประเทศ ในเดือนกุมภาพันธ์ 2005 การประชุมในนิวเดลี , อินเดียประกาศประเทศ SAARC ฟรีจากโรคไข้หวัด และภายหลังบ้านในภูฏานถูกยกเลิกแล้ว

ของกระทรวงเกษตรและป่าไม้ฯ วางนโยบาย เพมา gyamtsho ( ปริญญาเอก ) กล่าวว่า การห้าม อย่างไรก็ตาม กระตุ้นการผลิตในประเทศ และตลาดสำหรับมัน " หลายคนจับสัตว์ปีก เพราะทำดี และแตกต่างจากในอดีต วันนี้เรามาถึงบางระดับของการ " รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกล่าวว่า

ผู้จัดการโปรแกรม tshewang ทาชีกล่าวว่าในขณะที่ภูฏานอาจจะทำได้ดีในการผลิตไข่ ประเทศจะยังไม่ได้อย่างพอเพียง ต่อหัวและไข่ในประเทศ เขากล่าวว่า ยังคงต่ำมากน้อยกว่า 47 ไข่คน ปี ซึ่งหมายถึงน้อยกว่าไข่ สัปดาห์ และรายได้ต่อหัวไก่ว่างแค่ประมาณ 2.5 กก. บุคคลปี .