2. แบ่งตามหน้าที่ เป็นคำกริยาหลัก (

2. แบ่งตามหน้าที่ เป็นคำกริยาหลัก (Main Verbs) และคำกริยาช่วย ( Auxiliary Verbs )
Main Verbs ( คำกริยาหลัก) เป็นคำกริยาที่ทำหน้าที่ได้อย่างอิสระในประโยค เช่น
He went to Australia last year.
Auxiliary Verbs ( คำกริยาช่วย ) ทำหน้าที่ช่วยคำกริยาหลัก หรือกริยาที่มีหน้าที่หรือทำหน้าที่ช่วยกริยาแท้เป็นหลัก ดังนั้นถ้ามีกริยาช่วยจะต้องมีกริยาแท้ ปรากฏอยู่ที่ประโยคด้วยเสมอ ยกเว้นประโยคที่เราละกริยาแท้เอาไว้ เช่น
Verb to be = is,am,are,was,were
Verb to do = do,does,did
Verb to have = have,has,had
will,would = จะ
shall,should = จะ
can,could = สามารถ,เป็น,ได้
may,might = อาจจะ
must = จะต้อง
ought to = ควรจะ
used to = เคย
need = ต้องการ
dare = กล้า
ตัวอย่างประโยค : He has gone to Australia.

3. แบ่งตามหน้าที่เป็นคำกริยาแท้ ( Finite Verbs) และกริยาไม่แท้ ( Non-finite Verbs)
Finite Verbs ( คำกริยาแท้ ) ทำหน้าที่แสดงกริยาอาการที่แท้จริงของประธานในประโยคมีการเปลี่ยนรูปไปตามSubject , Tense, Voice และ Mood เช่น

Subject
I go to school every day
He goes to school every day
They go to school every day
Tense
He goes to school every day
He went to school yesterday
He’s going to school tomorrow
Voice
Someone killed the snake. ( Active )
The snake was killed . ( Passive )
Mood
I recommend that he see a doctor.

(ไม่ใช่ hesees )
If I were you ,I would not do it.
( ไม่ใช่ I was )

Non-finite Verbs ( คำกริยาไม่แท้ )หรือ Verbal เป็นคำที่มีรูปจากคำกริยาแต่ไม่ได้ทำหน้าที่คำกริยาแท้ มี 3 รูปคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. แบ่งตามหน้าที่เป็นคำกริยาหลัก (กริยาหลัก) และคำกริยาช่วย (เสริมกริยา)เช่นคำกริยาหลัก (คำกริยาหลัก) เป็นคำกริยาที่ทำหน้าที่ได้อย่างอิสระในประโยคเขาไปออสเตรเลียปีที่แล้วเสริมกริยา (คำกริยาช่วย) ทำหน้าที่ช่วยคำกริยาหลักหรือกริยาที่มีหน้าที่หรือทำหน้าที่ช่วยกริยาแท้เป็นหลักดังนั้นถ้ามีกริยาช่วยจะต้องมีกริยาแท้ปรากฏอยู่ที่ประโยคด้วยเสมอยกเว้นประโยคที่เราละกริยาแท้เอาไว้เช่นกริยา =เป็น อยู่ ถูก ถูกกริยาต้อง = ไม่ ไม่ได้กริยามี =มี มีจะ จะ =จะจะ ควร =จะสามารถ ได้ =สามารถ เป็น ได้อาจ อาจ =อาจจะต้อง =จะต้องควรไป =ควรจะใช้ไป =เคยต้อง =ต้องการกล้า =กล้าตัวอย่างประโยค: เขามีไปออสเตรเลีย3. แบ่งตามหน้าที่เป็นคำกริยาแท้ (กริยาจำกัด) และกริยาไม่แท้ (คำกริยาไม่จำกัด)คำกริยามีจำกัด (คำกริยาแท้) ทำหน้าที่แสดงกริยาอาการที่แท้จริงของประธานในประโยคมีการเปลี่ยนรูปไปตามSubject ตึงเครียด อารมณ์และเสียงเช่นชื่อเรื่องไปโรงเรียนทุกวันเขาไปโรงเรียนทุกวันพวกเขาไปโรงเรียนทุกวันตึงเครียดเขาไปโรงเรียนทุกวันเขาได้ไปโรงเรียนเมื่อวานเขาจะไปโรงเรียนพรุ่งนี้เสียงคนฆ่างู (Active)งูถูกฆ่า (Passive)อารมณ์แนะนำให้ เขาพบแพทย์(ไม่ใช่ hesees)ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะไม่ทำมัน(ไม่ใช่ครับไม่จำกัดคำกริยา (คำกริยาไม่แท้) หรือเป็นคำที่มีรูปจากคำกริยาแต่ไม่ได้ทำหน้าที่คำกริยาแท้วาจามี 3 รูปคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. แบ่งตามหน้าที่เป็นคำกริยาหลัก (คำกริยาหลัก) และคำกริยาช่วย (ผู้ช่วยคำกริยา)
คำกริยาหลัก (คำกริยาหลัก) เช่นเขาเดินไปที่ประเทศออสเตรเลียเมื่อปีที่แล้ว. เสริมกริยา (คำกริยาช่วย) ทำหน้าที่ช่วยคำกริยาหลัก ปรากฏอยู่ที่ประโยคด้วยเสมอ เช่นคำกริยาจะเป็น = มีนจะเป็นเป็นคำกริยาที่จะทำ= ไม่ไม่ไม่กริยาจะมี= มีมีมีความประสงค์ก็จะ= จะต้องควร= จะสามารถทำได้= สามารถ, เป็น, ได้อาจอาจ = อาจจะต้อง= จะต้องควรจะ= ควรจะใช้ในการ= เคยจำเป็นต้อง= ต้องการกล้า= กล้าตัวอย่างarrow ประโยค:. เขาได้ไปยังประเทศออสเตรเลีย3 แบ่งตามหน้าที่เป็นคำกริยาแท้ (Finite กริยา) และกริยาไม่แท้ (กริยาไม่ จำกัด ) คำกริยา จำกัด (คำกริยาแท้) เครียดเสียงและอารมณ์เช่นเรื่องที่ผมไปโรงเรียนทุกวันเขาไปโรงเรียนทุกวันพวกเขาไปโรงเรียนทุกวันTense เขาไปโรงเรียนทุกวันเขาเดินไปโรงเรียนเมื่อวานนี้เขาจะไปโรงเรียนในวันพรุ่งนี้เสียงใครบางคนฆ่างู (Active) งูถูกฆ่าตาย (Passive) อารมณ์ผมขอแนะนำให้เขาไปพบแพทย์. (ไม่ใช่ hesees) ถ้าฉันเป็นคุณฉันจะไม่ทำมัน. (ไม่ใช่ผมเป็น) คำกริยาที่ไม่ จำกัด (คำกริยาไม่แท้) หรือทางวาจา มี 3 รูปคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . แบ่งตามหน้าที่เป็นคำกริยาหลัก ( คำกริยาหลัก ) และคำกริยาช่วย ( กริยาช่วยกริยาหลัก ( คำกริยาหลัก ) )

เป็นคำกริยาที่ทำหน้าที่ได้อย่างอิสระในประโยคเช่นเขาไปออสเตรเลียปีที่แล้ว
กริยาช่วย ( คำกริยาช่วย ) ทำหน้าที่ช่วยคำกริยาหลักหรือกริยาที่มีหน้าที่หรือทำหน้าที่ช่วยกริยาแท้เป็นหลักดังนั้นถ้ามีกริยาช่วยจะต้องมีกริยาแท้ปรากฏอยู่ที่ประโยคด้วยเสมอยกเว้นประโยคที่เราละกริยาแท้เอาไว้กริยาโฮนา = คือ เป็น อยู่ คือ (
, คำกริยาทำ = ทำไม่ทำกริยาได้
= มี มี มีจะ

จะได้ = =
จะจะควรสามารถ อาจสามารถเป็นได้ = , , = อาจจะ

อาจจะต้อง = จะต้อง
ควรจะ = ควรจะ

ต้องใช้ = = เคยต้องการ
กล้า = กล้า
ตัวอย่างประโยค : เขาไปออสเตรเลีย

3แบ่งตามหน้าที่เป็นคำกริยาแท้ ( กริยา Finite และกริยาไม่แท้ ( ไม่ใช่คำกริยาคำกริยาจำกัด ( จำกัด )
คำกริยาแท้ ) ทำหน้าที่แสดงกริยาอาการที่แท้จริงของประธานในประโยคมีการเปลี่ยนรูปไปตามเรื่องตึงเครียด เสียงและอารมณ์เช่น

เรื่อง

ฉันไปโรงเรียนทุกๆวันเขาไปโรงเรียนทุกวัน
พวกเขาไปโรงเรียนทุกวัน

) เขาไปโรงเรียนทุกวัน เขาไปโรงเรียนเมื่อวานนี้

เขาไปโรงเรียนพรุ่งนี้

เสียง มีคนฆ่างู ( Active )
งูถูกฆ่าตาย อารมณ์ ( เรื่อยๆ )

ผมแนะนำให้เขาไปพบแพทย์

( ไม่ใช่ hesees )
ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะไม่ทำมัน .
( ไม่ใช่ผม )

ไม่จำกัดกริยา ( คำกริยาไม่แท้ ) ค็อควาจาเป็นคำที่มีรูปจากคำกริยาแต่ไม่ได้ทำหน้าที่คำกริยาแท้คอนโด 3 รูปคือ