According to Watts and Zimmerman (1

According to Watts and Zimmerman (1978, p. 115), politicians have the power to effect upon corporations wealth
re-distributions by way of corporate taxes,regulations, subsidies etc.

Moreover, certain groups of voters have incentives to lobby for the “nationalization, expropriation, break-up or regulation of an industry or corporation”, which in turn are seen to provide incentives to politicians to propose
such actions.

This idea that politicians seek to intrude into the affairs of corporations and redistribute wealth away from them comes from the earlier work of Stigler (1971); Peltzman (1976) and Jensen and Meckling (1978).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามวัตต์และ Zimmerman (1978, p. 115), นักการเมืองมีอำนาจที่จะมีผลเมื่อบริษัทให้เลือกมากมาย
การกระจายใหม่โดยใช้ภาษีขององค์กร กฎระเบียบ เงินอุดหนุนฯลฯ

นอกจากนี้ บางกลุ่มของผู้ลงคะแนนมีสิ่งจูงใจเพื่อล็อบบี้ "มีชาติ expropriation พักสาย หรือข้อบังคับของบริษัทหรืออุตสาหกรรม" ซึ่งจะเห็นแรงจูงใจให้นักการเมืองเสนอ
การดำเนินการดังกล่าว

ความคิดนี้ที่นักการเมืองพยายามเข้ามาก้าวก่ายในกิจการของบริษัท และอีกมากมายให้กระจายจากนั้นมาจากการทำงานก่อนหน้า Stigler (1971); Peltzman (1976) และเจน และ Meckling (1978)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่วัตต์และ Zimmerman (1978 พี. 115), นักการเมืองมีอำนาจที่จะส่งผลกระทบต่อความมั่งคั่งของ บริษัท
ใหม่กระจายโดยวิธีการภาษีนิติบุคคลระเบียบเงินอุดหนุน ฯลฯนอกจากนี้บางกลุ่มของผู้มีสิทธิเลือกตั้งมีแรงจูงใจที่จะล็อบบี้ให้ "ชาติ , การเวนคืน, ทำลายขึ้นหรือกฎระเบียบของอุตสาหกรรมหรือ บริษัท "ซึ่งในทางกลับกันจะเห็นที่จะให้แรงจูงใจที่จะนักการเมืองที่จะนำเสนอการดำเนินการดังกล่าวความคิดนี้ว่านักการเมืองพยายามที่จะก้าวก่ายในกิจการของ บริษัท และแจกจ่ายความมั่งคั่งไปจากพวกเขามาจาก การทำงานก่อนหน้านี้ของ Stigler (1971); Peltzman (1976) และเซ่นและ Meckling (1978)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามวัตต์ และ ซิมเมอร์แมน ( 2521 , หน้า 115 ) นักการเมืองมีอำนาจที่จะมีอิทธิพลต่อองค์กรความมั่งคั่ง
Re การแจกแจงทางภาษีของ บริษัท กฎหมาย เงินอุดหนุน ฯลฯ

โดยเฉพาะกลุ่มผู้มีสิทธิเลือกตั้งมีบริเวณล็อบบี้ สําหรับ " รัฐ , การแยก , หรือระเบียบของอุตสาหกรรมหรือบริษัท "ซึ่งจะเห็น เพื่อสร้างแรงจูงใจให้กับนักการเมืองเสนอ
การกระทำดังกล่าว

ว่านักการเมืองพยายามที่จะบุกรุกเข้าไปในกิจการของ บริษัท และกระจายความมั่งคั่งไปจากพวกเขามาจากก่อนหน้านี้งานของ สติกเลอร์ ( 1971 ) peltzman ( 1976 ) และเจนเซ่นกับ meckling






( 1978 )