“Huu.”“So close.”Seeing that everyt

“Huu.”

“So close.”

Seeing that everything returned to its starting state, Chu Feng couldn’t help but breathe a sigh of relief because the master of the Emperor Tomb didn’t seem to be a bloodthirsty person. He didn’t choose to kill Chu Feng and the others, and rather, decided to give them a path of living.

And as long as he recalled the horrifying scene just now, Chu Feng had that feeling of “surviving after a calamity”. If a single Emperor Might was already so powerful, how terrifying would a Martial Emperor be?

Chu Feng was truly unable to imagine how terrifying a Martial Emperor’s true strength would be. Perhaps a part of the world would be destroyed by him.

At that instant, Chu Feng finally understood the danger of the Emperor Tomb. Even with the mysterious man opening the path he was unable to pass through, so there was no need to mention himself. It had to be said that the treasures within the Emperor Tomb were really not so easily gained.

“Ahh~~~~~~~~~~~~~~~~~~”

However, just as Chu Feng felt that the danger was already gone, the mysterious man hugged his head with his hands, faced up, and roared. Also, as he roared, he loudly said, “Where am I from? Where am I from? Where am I from?!”

His voice was extremely loud. It was like ten thousand simultaneous claps of thunder, rumbling and exploding. At the same time, the red-coloured scars all over his body became extremely bright.

But his tone was filled with fear, and very clearly, he was frightened. He was frightened by the Emperor Might, and frightened to the point he could not control his own emotions.

“Ahh~~~~~~~~”

“Where am I from? Where am I from?!”

The mysterious man’s howl became louder and louder, and it also became more and more fearful. He even started to hammer his own head, tear his own hair, and no matter how Chu Feng yelled, he did not pay attention.

“This is not good.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Huu""ดังนั้นใกล้"เห็นว่าทุกอย่างกลับไปเป็นสถานะเริ่มต้น ฮองชูไม่ช่วย แต่หายใจอย่างโล่งอก เพราะต้นแบบของสุสานจักรพรรดิไม่ได้ดูเหมือนเป็นคนกระหายเลือด เขาไม่ได้เลือกฆ่าฮองชูและคนอื่น ๆ และค่อนข้าง ตัดสินใจที่จะให้เส้นทางชีวิตของพวกเขาและตราบใดที่เขาเรียกฉากหลบตอนนี้ ฮองชูมีความรู้สึกที่ "อยู่รอดหลังวิกฤต" หากอาจเป็นจักรพรรดิเดียวแล้วได้อย่างมีประสิทธิภาพ วิธีน่ากลัวการต่อสู้จักรพรรดิจะฮชูไม่สามารถจินตนาการน่ากลัววิธีของจักรพรรดิต่อสู้ความจริงจะเป็นอย่างแท้จริง อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของโลกจะถูกทำลาย โดยเขาในทันทีที่ ฮองชูก็เข้าใจอันตรายของสุสานจักรพรรดิ แม้จะ มีคนลึกลับที่เปิดเส้นทางไม่ผ่าน ก็ไม่จำเป็นต้องพูดถึงตัวเอง มันก็จะสามารถบอกได้ว่า สมบัติในสุสานจักรพรรดิถูกจริง ๆ ไม่ได้รับ“Ahh~~~~~~~~~~~~~~~~~~”อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับฮชูรู้สึกว่า อันตรายแล้วก็หายไป ชายลึกลับทุกกอดหัวของเขา ด้วยมือของเขา เผชิญค่า และคำราม ด้วย เช่นเขาคำราม เขาดังกล่าวว่า "ผมจากอยู่ที่ไหน ผมจากอยู่ที่ไหน ผมจาก!"เสียงของเขาดังมากมาก มันเป็นเหมือนฟ้าร้อง เสียงดังก้อง และระเบิด claps พร้อมกันหมื่น ในเวลาเดียวกัน รอยแผลเป็นสีแดงทั่วร่างกายของเขากลายเป็นแสงสว่างจ้าแต่เสียงของเขาเต็มไป ด้วยความกลัว และชัดเจน เขาก็กลัว เขาก็กลัว โดยอาจจักรพรรดิ และกลัวไปยังจุดที่เขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเอง"ปรบมือ ~ ~ ~ ""ผมจากอยู่ที่ไหน ผมจาก!"ชายลึกลับหอนก็ดังขึ้น และดัง ขึ้น และมันก็กลายเป็นน่ากลัวมาก เขาเริ่มต้นแม้จะค้อนหัวเขาเอง ฉีกผมของเขาเอง และไม่ว่าวิธีชูฮตะโกน เขาก็ไม่สนใจ"นี้ไม่ดี"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Huu."

"เพื่อให้ใกล้เคียง."

เห็นว่าทุกอย่างกลับสู่รัฐเริ่มต้นของจือฮไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเพราะต้นแบบของจักรพรรดิสุสานไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นคนกระหายเลือด เขาไม่ได้เลือกที่จะฆ่าจือฮและคนอื่น ๆ และค่อนข้างตัดสินใจที่จะให้พวกเขามีเส้นทางของการมีชีวิตอยู่.

และตราบใดที่เขาจำได้ว่าฉากที่น่ากลัวเพียงแค่ตอนนี้จือฮมีความรู้สึกของ "รอดตายหลังภัยพิบัติ" ถ้าจักรพรรดิเดียวอาจมีอยู่แล้วที่มีประสิทธิภาพดังนั้นวิธีที่น่ากลัวจะต่อสู้จักรพรรดิเป็นอย่างไร

จือฮก็ไม่สามารถที่แท้จริงที่จะจินตนาการว่าน่ากลัวความแข็งแรงจริงการต่อสู้ของจักรพรรดิจะเป็น บางทีอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของโลกจะถูกทำลายโดยเขา.

ในทันทีว่าจือฮเข้าใจในที่สุดอันตรายของจักรพรรดิหลุมฝังศพ ถึงแม้จะมีชายลึกลับเปิดเส้นทางเขาก็ไม่สามารถที่จะผ่านจึงไม่มีความจำเป็นที่จะพูดถึงตัวเอง มันก็อาจกล่าวได้ว่าสมบัติในสุสานจักรพรรดิถูกมันไม่ได้รับได้อย่างง่ายดาย.

"อ่า ~~~~~~~~~~~~~~~~~~"

อย่างไรก็ตามเช่นเดียวจือฮรู้สึกว่าอันตราย ก็หายไปแล้วชายลึกลับกอดหัวของเขาด้วยมือของเขาต้องเผชิญกับขึ้นและคำราม นอกจากนี้ในขณะที่เขาคำรามเสียงดังเขากล่าวว่า "ผมอยู่ที่ไหนมาจากไหน? ที่ฉันมาจากไหน? Where Am I จาก ?! "

เสียงของเขาดังมาก มันเป็นเหมือนหมื่นปรบมือพร้อมกันของฟ้าร้องเสียงดังก้องและระเบิด ในเวลาเดียวกัน, รอยแผลเป็นสีแดงทั่วร่างกายของเขากลายเป็นที่สดใสมาก.

แต่เสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างชัดเจนและเขาก็กลัว เขาก็กลัวโดยจักรพรรดิอาจจะกลัวและไปยังจุดที่เขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเอง.

"อ่า ~~~~~~~~"

"ที่ฉันมาจากไหน? Where Am I จาก ?! "

เห่าหอนชายลึกลับกลายเป็นดังขึ้นและดังและมันก็กลายเป็นมากขึ้นและน่ากลัวมากขึ้น เขาก็เริ่มที่จะค้อนหัวของเขาเองฉีกผมของเขาเองและไม่ว่าจือฮตะโกนใส่เขาไม่ได้ให้ความสนใจ.

"นี้ไม่ได้ดี."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" หู "" ใกล้แล้ว "เห็นว่าทุกอย่างกลับไปเริ่มต้นของรัฐ ชู ฟงไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะเจ้านายของฮ่องเต้สุสานไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นคนที่โหดร้าย เขาไม่ได้เลือกฆ่าฟงชู และ คนอื่น ๆและค่อนข้างตัดสินใจที่จะให้เส้นทางของชีวิตและตราบใดที่เขานึกถึงฉากที่น่ากลัวตอนนี้ ชู ฟงก็รู้สึกว่า " รอดตายหลังภัยพิบัติ " ถ้าจักรพรรดิเดียวอาจได้อำนาจแล้วน่ากลัวจะเป็นจักรพรรดิศิลปะ ?ชู ฟงไม่สามารถจริงๆที่จะจินตนาการว่าน่ากลัวพลังที่แท้จริงเป็นศิลปะจักรพรรดิจะ อาจเป็นส่วนหนึ่งของโลกจะถูกทำลายโดยเขาตอนนั้น ชู ฟงก็เข้าใจอันตรายของจักรพรรดิของสุสาน แม้แต่กับชายลึกลับเปิดเส้นทางที่เขาไม่สามารถที่จะผ่าน ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงตัวเอง มันต้องบอกว่า สมบัติในสุสานจักรพรรดิจริงๆไม่ได้รับ" อ่า ~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับที่ ชู ฟงรู้สึกว่าอันตรายไปแล้ว ชายลึกลับกอดศีรษะของเขาด้วยมือของเขา เผชิญหน้า และส่งเสียงคำราม อีกอย่าง เขาคำราม เขาตะโกนบอกว่า " ฉันมาจากไหน ? ฉันมาจากไหน ? ฉันมาจากไหน ? ! "เสียงโคตรดัง มันเหมือนหมื่นพร้อมกันปรบมือของฟ้าร้องครืน และระเบิด ใน เวลาเดียวกัน สีแดงสีแผลเป็นทั่วตัวก็สว่างมากแต่น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกลัว และชัดเจนมาก เขาก็ตกใจ เขาตกใจโดยจักรพรรดิอาจตกใจจนเขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้" อ่า ~~~~~~~~ "" ฉันมาจากไหน ? ฉันมาจากไหน ? ! "ฮาวล์ชายลึกลับก็ดังขึ้น ดังขึ้น และมันก็กลายเป็นมากขึ้นและกลัวมากขึ้น เขาก็เริ่มค้อนหัวของตัวเอง น้ำตาผมของเขาเอง และไม่ว่าอย่างไร ชู ฟงตะโกน เขาไม่ได้สนใจ" นี้ไม่ดี