For other uses, see Dome (disambigu

For other uses, see Dome (disambiguation).
"Domal" redirects here. For "domal consonants", see Retroflex consonant.
A dome is an element of architecture that resembles the hollow upper half of a sphere. Dome structures made of various materials have a long architectural lineage extending into prehistory.

Corbel domes and true domes have been found in the ancient Middle East in modest buildings and tombs. The construction of the first technically advanced true domes began in the Roman Architectural Revolution,[1] when they were frequently used by the Romans to shape large interior spaces of temples and public buildings, such as the Pantheon. This tradition continued unabated after the adoption of Christianity in the Byzantine (East Roman) religious and secular architecture, culminating in the revolutionary pendentive dome of the 6th-century church Hagia Sophia. Squinches, the technique of making a transition from a square shaped room to a circular dome, was most likely invented by the ancient Persians. The Sassanid Empire initiated the construction of the first large-scale domes in Persia, with such royal buildings as the Palace of Ardashir, Sarvestan and Ghal'eh Dokhtar. With the Muslim conquest of Greek-Roman Syria, the Byzantine architectural style became a major influence on Muslim societies. Indeed the use of domes as a feature of Islamic architecture has gotten its roots from Roman Greater-Syria (see Dome of the Rock).

An original tradition of using multiple domes was developed in the church architecture in Russia, which had adopted Orthodox Christianity from Byzantium. Russian domes are often gilded or brightly painted, and typically have a carcass and an outer shell made of wood or metal. The onion dome became another distinctive feature in the Russian architecture, often in combination with the tented roof.

Domes in Western Europe became popular again during the Renaissance period, reaching a zenith in popularity during the early 18th century Baroque period. Reminiscent of the Roman senate, during the 19th century they became a feature of grand civic architecture. As a domestic feature the dome is less common, tending only to be a feature of the grandest houses and palaces during the Baroque period.

Construction of domes in the Muslim world reached its peak during the 16th – 18th centuries, when the Ottoman, Safavid and Mughal Empires, ruling an area of the World compromising North Africa, the Middle East and South- and Central Asia, applied lofty domes to their religious buildings to create a sense of heavenly transcendence. The Sultan Ahmed Mosque, the Shah Mosque and the Badshahi Mosque are primary examples of this style of architecture.

Many domes, particularly those from the Renaissance and Baroque periods of architecture, are crowned by a lantern or cupola, a Medieval innovation which not only serves to admit light and vent air, but gives an extra dimension to the decorated interior of the dome.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการใช้งานอื่น ๆ ดูโดม (แก้ความกำกวม)"Domal" เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ "Domal พยัญชนะ" ดู Retroflex พยัญชนะโดมเป็นองค์ประกอบของสถาปัตยกรรมที่มีลักษณะครึ่งบนกลวงของทรงกลม โครงสร้างของโดมที่ทำจากวัสดุต่าง ๆ มีคนเชื้อสายยาวสถาปัตยกรรมขยายในยุคก่อนประวัติศาสตร์Corbel domes และ domes จริงพบในตะวันออกกลางโบราณในเจียมเนื้อเจียมตัวอาคารและสุสาน สร้าง domes จริงเทคโนโลยีแรกเริ่มปฏิวัติสถาปัตยกรรมแบบโรมัน, [1] เมื่อพวกเขามักถูกใช้ โดยชาวโรมันในรูปร่างขนาดใหญ่ภายในพื้นที่ของวัดและอาคารสาธารณะ เช่นอง ประเพณีนี้ยังคงรุนแรงหลังจากยอมรับคริสต์ศาสนาในไบแซนไทน์ (อีสท์โรมัน) ทางศาสนา และทางโลกสถาปัตยกรรม จบในโดม pendentive ปฏิวัติของศตวรรษที่ 6 คริสตจักรฮาเยียโซเฟีย Squinches เทคนิคของการเปลี่ยนจากห้องสี่เหลี่ยมในรูปโดมทรงกลม มีแนวโน้มมากที่สุดคิดค้น โดย Persians โบราณ จักรวรรดิซาสซานิยะห์เริ่มสร้าง domes ขนาดใหญ่แรกในเปอร์เซีย ด้วยเช่นอาคารรอยัลพาเลซ Ardashir, Sarvestan และ Ghal'eh Dokhtar ด้วยการพิชิตมุสลิมซีเรียกรีกโรมัน สถาปัตยกรรมไบแซนไทน์กลายเป็น อิทธิพลสำคัญในสังคมมุสลิม แน่นอนการใช้ domes เป็นคุณลักษณะของสถาปัตยกรรมอิสลามได้รับความเชี่ยวจากโรมันมากกว่าซีเรีย (ดูโดมของร็อค)เป็นประเพณีดั้งเดิมของใช้ domes หลายได้รับการพัฒนาในสถาปัตยกรรมโบสถ์ในรัสเซีย ซึ่งได้นำศาสนาวออโธดอกซ์จาก Byzantium Domes รัสเซียมัก gilded หรือทาสีสดใส และโดยทั่วไปจะเป็นซากและมีเปลือกนอกทำไม้หรือโลหะ โดมทรงหัวหอมเป็น อีกคุณลักษณะที่โดดเด่นในสถาปัตยกรรมรัสเซีย มักจะอยู่ในชุดที่มีหลังคาสวีDomes ในยุโรปตะวันตกเป็นที่นิยมอีกครั้งในระหว่างระยะเวลาเรอเนสซองซ์ ถึงเป็นสุดยอดความนิยมในช่วงศตวรรษที่ 18 ต้นยุคบาโรก ของวุฒิสภาโรมัน ในช่วงศตวรรษ 19 พวกเขาเป็นคุณลักษณะของสถาปัตยกรรมแกรนด์ซีวิค เป็นคุณลักษณะภายใน โดมเป็นน้อยทั่วไป แนวเท่านั้นจะ เป็นลักษณะของบ้านและพระราชวังบรรยากาศระหว่างยุคบาโรDomes ในโลกมุสลิมก่อสร้างถึงจุดสูงสุดของช่วงศตวรรษ 16 – 18 เมื่อออตโตมัน Safavid และ อาณาจักร Mughal ปกครองพื้นที่ของโลกสูญเสียแอฟริกาเหนือ ตะวันออกกลาง และใต้ - และ เอเชียกลาง ใช้ domes สูงส่งกับอาคารทางศาสนาของพวกเขาเพื่อสร้างความปรองดองสวรรค์ มัสยิดสุลต่าน Ahmed มัสยิดชาห์ และสุเหร่าเป็นตัวอย่างหลักของสถาปัตยกรรมแบบนี้Domes มาก อย่างยิ่งจากเรอเนซองส์และสถาปัตยกรรม ช่วงยุคบาโรกมีมงกุฎ ด้วยโคมไฟหรือคิวโพลา นวัตกรรมยุคกลางซึ่งไม่เพียงแต่ให้การยอมรับแสง และระบายอากาศ แต่ให้มิติการเสริมตกแต่งภายในตกแต่งน่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับความหมายอื่นดูโดม (disambiguation)
"Domal" redirects ที่นี่ สำหรับ "พยัญชนะทับถม" ดู Retroflex พยัญชนะ
โดมเป็นองค์ประกอบของสถาปัตยกรรมที่มีลักษณะครึ่งบนของทรงกลมกลวง โครงสร้างโดมทำจากวัสดุต่างๆมีเชื้อสายสถาปัตยกรรมยาวยื่นลงไปในประวัติศาสตร์โดมโดม Corbel และความจริงที่ค้นพบในสมัยโบราณตะวันออกกลางในอาคารเจียมเนื้อเจียมตัวและสุสาน การก่อสร้างโดมจริงเทคนิคขั้นสูงครั้งแรกเริ่มในการปฏิวัติสถาปัตยกรรมโรมัน [1] เมื่อพวกเขาถูกนำมาใช้บ่อยครั้งโดยชาวโรมันเพื่อรูปร่างพื้นที่ภายในขนาดใหญ่ของวัดและอาคารสาธารณะเช่นแพนธีออน ประเพณีนี้ยังคงที่หลังจากการยอมรับของศาสนาคริสต์ในไบเซนไทน์ (โรมันตะวันออก) สถาปัตยกรรมทางศาสนาและทางโลกสูงสุดในโดม pendentive ปฏิวัติของคริสตจักรในศตวรรษที่ 6 สุเหร่าโซเฟีย squinches, เทคนิคการทำการเปลี่ยนแปลงจากห้องสี่เหลี่ยมรูปกับโดมกลมเป็นผู้คิดค้นได้มากที่สุดโดยเปอร์เซียโบราณ ยะห์จักรวรรดิเริ่มการก่อสร้างครั้งแรกโดมขนาดใหญ่ในเปอร์เซียด้วยอาคารพระราชเช่นพระราชวัง Ardashir, Sarvestan และ Ghal'eh Dokhtar ด้วยชัยชนะของชาวมุสลิมกรีกโรมันซีเรียสถาปัตยกรรมสไตล์ไบเซนไทน์กลายเป็นอิทธิพลสำคัญในสังคมมุสลิม อันที่จริงการใช้โดมเป็นคุณลักษณะของสถาปัตยกรรมอิสลามมีอากาศที่รากของมันจากโรมันมหานครซีเรีย (ดูโดมของร็อค) ประเพณีเดิมของการใช้โดมหลายได้รับการพัฒนาในสถาปัตยกรรมคริสตจักรในรัสเซียซึ่งได้นำศาสนาคริสต์ดั้งเดิมจาก ไบแซนเทียม โดมรัสเซียมักจะปิดทองหรือทาสีสดใสและมักจะมีซากและเปลือกนอกทำจากไม้หรือโลหะ โดมหัวหอมกลายเป็นอีกหนึ่งคุณลักษณะที่โดดเด่นในสถาปัตยกรรมของรัสเซียมักจะร่วมกับหลังคากระโจมDomes ในยุโรปตะวันตกกลายเป็นที่นิยมอีกครั้งในช่วงระยะเวลาที่เรเนสซองถึงสุดยอดในความนิยมในช่วงระยะเวลาพิสดารต้นศตวรรษที่ 18 ชวนให้นึกถึงวุฒิสภาโรมันในช่วงศตวรรษที่ 19 พวกเขากลายเป็นคุณลักษณะของสถาปัตยกรรมเมืองแกรนด์ เป็นคุณลักษณะในประเทศโดมเป็นเรื่องธรรมดาน้อยพุ่งเดียวที่จะเป็นลักษณะของบ้านที่ยิ่งใหญ่และพระราชวังในสมัยบาโรกการก่อสร้างโดมในโลกมุสลิมถึงจุดสูงสุดในระหว่างวันที่ 16 - ศตวรรษที่ 18 เมื่อออตโตมันและวิด จักรวรรดิโมกุลปกครองพื้นที่ของโลกกระทบแอฟริกาเหนือตะวันออกกลางและเฉียงใต้และเอเชียกลาง, ใช้โดมสูงส่งอาคารทางศาสนาของพวกเขาที่จะสร้างความรู้สึกของการมีชัยสวรรค์ สุลต่านอาเหม็ด, มัสยิดชาห์และมัสยิด Badshahi เป็นตัวอย่างหลักของรูปแบบของสถาปัตยกรรมนี้โดมหลายคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มาจากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและระยะเวลาพิสดารของสถาปัตยกรรมได้รับการสวมมงกุฎจากโคมไฟหรือโดม, นวัตกรรมยุคกลางซึ่งไม่เพียง แต่ทำหน้าที่ ที่จะยอมรับแสงและระบายอากาศ แต่ให้มิติพิเศษในการตกแต่งภายในของโดม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการใช้งานอื่น ๆ , เห็นโดม ( disambiguation )
" domal " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ " domal พยัญชนะ " เห็น retroflex พยัญชนะ
โดมเป็นองค์ประกอบของสถาปัตยกรรมที่คล้ายคลึงกับครึ่งบนของทรงกลมกลวง . โดม โครงสร้างที่ทำจากวัสดุต่าง ๆมีการขยายเข้าไปในประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมโคตรยาว

โดมโดมคันทวยจริงได้รับพบในตะวันออกกลางโบราณในอาคารเจียมเนื้อเจียมตัวและหลุมฝังศพ การสร้างครั้งแรกขั้นสูงเทคนิคจริง โดมเริ่มในการปฏิวัติสถาปัตยกรรมโรมัน , [ 1 ] เมื่อพวกเขาถูกใช้โดยชาวโรมันรูปร่างขนาดใหญ่ ภายในเป็นวัดและอาคารสาธารณะ เช่น แพนธีอันประเพณีนี้ยังคงไม่ลดถอยหลังจากที่การยอมรับของศาสนาคริสต์ในไบแซนไทน์ ( โรมันตะวันออก ) ทางศาสนาและทางโลกสถาปัตยกรรม , culminating ในโดม pendentive ปฏิวัติศตวรรษที่คริสตจักรสุเหร่าโซเฟีย squinches เทคนิคของการเปลี่ยนจากสี่เหลี่ยมรูปห้องโดมกลม น่าจะเป็นการคิดค้นโดยโบราณเปอร์เซียจักรวรรดิยะห์ได้ริเริ่มสร้างโดมขนาดใหญ่ครั้งแรกในเปอร์เซีย กับอาคารรอยัล เช่นวังของ ardashir ชีราซ ghal'eh , และ dokhtar . กับมุสลิมพิชิตกรีกโรมันซีเรีย สถาปัตยกรรมแบบไบแซนไทน์เป็นอิทธิพลหลักในสังคมมุสลิมแน่นอนการใช้โดมเป็นคุณลักษณะของสถาปัตยกรรมอิสลามมีรากจากโรมันมากกว่าซีเรีย ( เห็นโดมของร็อค ) .

เป็นประเพณีดั้งเดิมของการใช้หลายโดม ที่ถูกพัฒนาขึ้นในโบสถ์สถาปัตยกรรมที่รัสเซีย ซึ่งได้ประกาศใช้ ศาสนาคริสต์ดั้งเดิมจากไบแซนเทียม . โดมรัสเซียมักจะปิดทองหรือสว่างทาสีและมักจะมีซากสัตว์และเปลือกภายนอกที่ทำจากไม้หรือโลหะ หัวหอม โดม เป็นอีกคุณสมบัติที่โดดเด่นในสถาปัตยกรรมรัสเซีย , มักจะรวมกับหลังคา Tented

โดมในยุโรปตะวันตกกลายเป็นที่นิยมอีกครั้งในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาช่วงถึงจุดสุดยอดในความนิยมในช่วงยุคบาโรกศตวรรษที่ 18 ต้น ที่ชวนให้นึกถึงของโรมันวุฒิสภาในช่วงศตวรรษที่ 19 พวกเขากลายเป็นคุณลักษณะของสถาปัตยกรรมของเมืองใหญ่ เป็นคุณลักษณะใน โดมจะน้อยกว่าทั่วไป รับใช้แต่เป็นลักษณะของบ้านที่ยิ่งใหญ่และพระราชวังในระหว่างระยะเวลาบาร็อค

สร้างโดมในโลกมุสลิมถึงจุดสูงสุดระหว่างวันที่ 16 – 18 ศตวรรษ เมื่อจักรวรรดิซาฟาวิดออตโตมันและโมกุล ,ปกครองพื้นที่ของโลก กระทบแอฟริกาเหนือ , ตะวันออกกลางและตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียกลาง ใช้ยอดโดมอาคารทางศาสนาของตนเพื่อสร้างความรู้สึกของทิพย์วิมุตติ สุลต่านอะห์มัสยิด , มัสยิด Badshahi มัสยิด Shah และเป็นตัวหลักนี้ ลักษณะของสถาปัตยกรรม

โดมมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและบาโรก ระยะเวลา ของ สถาปัตยกรรม คือ มงกุฎ โดยโคมไฟ หรือทิศตะวันออกเฉียงใต้ เป็นยุคนวัตกรรมซึ่งไม่เพียง แต่ทำหน้าที่ในการรับแสงและระบายอากาศ แต่ให้มิติพิเศษเพื่อการตกแต่งภายในของโดม