Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 496 – Life and death duel (3)

One could see him endure the pain, with great difficulty kneeling towards Su Luo, and with a loud voice, begged for forgiveness: “Young lady, such a kind-hearted person, please just let us go. We will be grateful for your great kindness and favor for the rest of our lives. Begging you, begging you——”

At the same time, those hired thugs in the surroundings also dragged their bodies that were enduring the difficult itchiness, and all kneeled towards Su Luo to beg for forgiveness.

Su Luo merely looked at them indifferently, her expression unsympathetic.

If she really was merely a simple, kind-hearted, ignorant young lady from a rich residence, maybe she really would become soft-hearted from guilt because of them begging for forgiveness.

But that was not her.

Her previous incarnation had always lived in the secret, underworld, living a life on the edge of a knife and lapping up blood.

What was kind-hearted? What was merciful? She didn’t know, it didn’t exist in her dictionary. She only knew that if she didn’t behead the grass at the roots, once the spring wind blew, it would live once again. She only knew to nip the problem in the bud, or else she would suffer harm.

Consequently, the corner of Su Luo’s mouth only smiled, as she looked at these people who originally wanted to indifferently put them to death. She didn’t even say half a sentence’s worth to let them go.

The hearts of those pirates begging for forgiveness couldn’t help but be secretly furious, cursing Su Luo as being vicious and merciless, not saving someone who was about to die in front of her.

Su Luo turned her gaze to look towards Nangong Liuyun with a ghost of a smile, and said: “Not pleading for leniency on their behalf, are you disappointed?”

Generally, didn’t a man like a kind-hearted, little, white rabbit, a delicate Dodder flower? But she, on the other, had walked a contrary road.

Nangong Liuyun didn’t speak, but with one pull, hugged Su Luo to his chest. His lips stuck up like a water caltrop, seemingly very satisfied with her response.

“This king likes just your kind.” Nangong Liuyun left a kiss on her cheek.

At this time, with everyone bitterly wailing and in anguish, crying to the heavens and rushing to the ground, it was something only Nangong Liuyun, this kind of talented person with no regards for others, could do.

Su Luo disgruntledly rolled her eyes at him.

Nangong Liuyun again seized the opportunity to steal a kiss.

Nangong Liuyun seemed to feel that bantering flirtatiously with Su Luo and being watched by these people was a type of blasphemy. With a careless wave of his hand, disdainful as if dispatching a housefly: “Get lost, get lost, get lost.”

These people were excited as if receiving a general pardon, each and every one of them hurriedly crawled up. People that weighed the anchor, weighed the anchor, the ones that steered the ship went to steer the ship, urging the ship to leave at flying speed.

Su Luo looked at Nangong Liuyun inquisitively.

With regards to her understanding of him, this man was accustomed to being petty, if there was a hatred, he must avenge it, he would also get it back at double the original. How could he let them go so easily?

As expected, Nangong Liuyun calmly nodded his head and said: “As for the Dragon Gang of the Eastern Sea? From now on, this name won’t exist anymore.”

“What did you stealthily do again?” Su Luo’s entire face was full of curiosity.

Just a moment ago, she was staring at Nangong Liuyun all along, but didn’t find any clue. Her guess was merely based on her understanding of his nature.

Nangong Liuyun, in a spoiling manner, pinched the tip of Su Luo’s nose, raised an eyebrow and smiled: “It’s nothing, just merely smeared a little tracing drug on the tip of the arrows, that’s all.”

“Is this your plan to eliminate them in one stroke?”

“Yes.” Nangong Liuyun faintly nodded his head: “The pirates of the Eastern Sea have successfully become big news, the Dragon Gang is the most outstanding among them. Them robbing friendly merchant ships is no longer a secret, normally, these ships appear like a God and vanish like a devil. If they encounter imperial troops, they escape very rapidly, therefore, the troops sent to suppress them have never succeeded.”

Su Luo smilingly continued and added to his speech: “Who knew that these pirates would have a Heavenly road and refuse to walk it, and instead charged through the gates of hell. They just so happen to bump into your hand, it really could be said that God’s eyes are wide open.”

Su Luo said again with much regret: “It’s a pity we need to rush back, otherwise, we could immediately send armed troops to suppress them.”

“Again, why would it be so hard?” Nangong Liuyun’s thumb and forefinger was placed at the edge of his lips, the alluring red lips blew out a strange sound, so sharp as to split the sky. It was transmitted very far.

Previous C

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบทที่ 496 – ชีวิตและความตายต่อสู้ (3)หนึ่งเห็นเขาทนความเจ็บปวด อีหลุกขลุกขลักเข่าไปทาง Su Luo และ เสียงดัง ขอร้องให้ให้อภัย: "หญิงสาว kind-hearted คน เพียงแค่ให้เราไป เราจะขอบคุณสำหรับน้ำใจดีและความโปรดปรานสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเรา ขอทานคุณ ขอทานคุณ — — "ในเวลาเดียวกัน เหล่าอันธพาลที่จ้างงานในสภาพแวดล้อมยังลากร่างกายที่ถูกยืนยงคันยาก และ kneeled ทั้งหมดไปทาง Su Luo เพื่อขอให้อภัยโทษเพียงมองไปที่พวกเขา indifferently Luo Su แสดงพตถ้าเธอจริง ๆ เป็นเพียงเรียบง่าย ไม่รู้ kind-hearted หญิงสาวจากที่อยู่อาศัยอุดม เธอจริง ๆ จะกลายเป็นอ่อนใจจากความรู้สึกผิดเนื่องจากพวกเขาอาจจะขอทานการอภัยโทษแต่ที่ไม่ได้เป็นของเธอชาติของเธอก่อนหน้านี้มีเสมออยู่ในความลับ นรก ใช้ชีวิตบนขอบของมีด และซัดเลือดKind-hearted คืออะไร เมตตาคืออะไร เธอไม่รู้ มันไม่ได้อยู่ในพจนานุกรมของเธอ เธอเท่านั้นรู้ว่า ถ้าเธอไม่ประหารหญ้าที่ราก เมื่อลมฤดูใบไม้ผลิพัด มันจะอยู่อีกครั้ง เธอรู้ว่าการบุกในตา หรือ อื่น ๆ ที่เธอจะประสบอันตรายดังนั้น มุมของ Su Luo ปากเพียงยิ้ม ขณะที่เธอมองคนเหล่านี้ที่เดิม อยาก indifferently ทำให้ตาย เธอยังไม่คุ้มค่าครึ่งหนึ่งของประโยคเพื่อให้พวกเขาไปหัวใจของเหล่าโจรสลัดที่ขอทานการอภัยโทษไม่สามารถช่วย แต่จะแอบโกรธ สาปแช่ง Su Luo เป็นการชั่วร้าย และไร้ความ ปราณี บันทึกคนที่กำลังจะตายต่อหน้าเธอSu Luo หันสายตาของเธอดูต่อ Nangong Liuyun ผีของรอยยิ้ม และกล่าวว่า: "ไม่ร้องสำหรับผุ้ในนามของพวกเขา ท่านผิดหวังหรือไม่"โดยทั่วไป ไม่เป็นคนชอบ kind-hearted เล็กน้อย กระต่ายขาว Dodder ดอกไม้ละเอียดอ่อน แต่เธอ อื่น ๆ ได้เดินถนนตรงกันข้ามNangong Liuyun ไม่ได้พูด แต่ มีหนึ่งดึง ทุกกอด Su Luo กับหน้าอกของเขา ริมฝีปากของเขาติดอยู่ขึ้นเช่นเป็นแห้ว ดูเหมือนจะพอใจกับการตอบสนองของเธอ"คิงนี้ถูกใจเพียงชนิดของคุณ" Nangong Liuyun ซ้ายจูบที่แก้มตอนนี้ ทุก wailing หนาว และความเจ็บ ปวด ร้องไห้สวรรค์ และวิ่งไปพื้นดิน มันเป็นเพียงสิ่ง Nangong Liuyun คนเก่งด้วยไม่มีความนับถือผู้อื่นแบบนี้ ไม่Su Luo disgruntledly รีดดวงตาของเธอที่เขาNangong Liuyun ล่าช้าโอกาสที่จะขโมยจูบอีกครั้งNangong Liuyun ดูเหมือนจะ รู้สึกว่า bantering flirtatiously Su Luo และกำลังเฝ้าดู โดยคนเหล่านี้เป็นชนิดของการดูหมิ่น มีประมาทของมือของเขา disdainful เช่นถ้าจัดเป็นแมลงวัน: "หลง หลง หลง"คนเหล่านี้ตื่นเต้นว่าได้รับการนิรโทษกรรมทั่วไป ทุกหนึ่งของพวกเขารีบตระเวนขึ้น น้ำหนักชั่งน้ำหนักสมอ จุดยึด คนที่นำเรือไปคัดท้ายเรือ กระตุ้นให้เรือที่บินความเร็วSu Luo looked at Nangong Liuyun inquisitively.With regards to her understanding of him, this man was accustomed to being petty, if there was a hatred, he must avenge it, he would also get it back at double the original. How could he let them go so easily?As expected, Nangong Liuyun calmly nodded his head and said: “As for the Dragon Gang of the Eastern Sea? From now on, this name won’t exist anymore.”“What did you stealthily do again?” Su Luo’s entire face was full of curiosity.Just a moment ago, she was staring at Nangong Liuyun all along, but didn’t find any clue. Her guess was merely based on her understanding of his nature.Nangong Liuyun, in a spoiling manner, pinched the tip of Su Luo’s nose, raised an eyebrow and smiled: “It’s nothing, just merely smeared a little tracing drug on the tip of the arrows, that’s all.”“Is this your plan to eliminate them in one stroke?”“Yes.” Nangong Liuyun faintly nodded his head: “The pirates of the Eastern Sea have successfully become big news, the Dragon Gang is the most outstanding among them. Them robbing friendly merchant ships is no longer a secret, normally, these ships appear like a God and vanish like a devil. If they encounter imperial troops, they escape very rapidly, therefore, the troops sent to suppress them have never succeeded.”Su Luo smilingly continued and added to his speech: “Who knew that these pirates would have a Heavenly road and refuse to walk it, and instead charged through the gates of hell. They just so happen to bump into your hand, it really could be said that God’s eyes are wide open.”Su Luo said again with much regret: “It’s a pity we need to rush back, otherwise, we could immediately send armed troops to suppress them.”“Again, why would it be so hard?” Nangong Liuyun’s thumb and forefinger was placed at the edge of his lips, the alluring red lips blew out a strange sound, so sharp as to split the sky. It was transmitted very far.Previous C

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 496 - ชีวิตและความตายการต่อสู้ (3) หนึ่งจะได้เห็นเขาทนกับความเจ็บปวดที่มีความยากลำบากมากคุกเข่าต่อซู Luo และด้วยเสียงอันดังขอร้องให้อภัย "หญิงสาวเป็นคนใจดีโปรด เพียงแค่ให้เราไป เราจะขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจที่ดีของคุณและของที่ระลึกสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเรา ขอทานคุณขอทาน you-- " ในขณะเดียวกันผู้ที่ได้รับการว่าจ้างนักเลงในสภาพแวดล้อมที่ยังลากร่างกายของพวกเขาที่ถูกยืนยงอาการคันที่ยากและทุกคุกเข่าต่อซู Luo ขอให้อภัย. ซู Luo แค่มองไปที่พวกเขาเอาใจใส่เธอ การแสดงออกเห็นใจ. ถ้าเธอจริงๆเป็นเพียงการที่ง่ายและใจดีหญิงสาวไม่รู้จากที่อยู่อาศัยที่อุดมไปด้วยอาจจะจริง ๆ แล้วเธอก็จะกลายเป็นใจอ่อนจากความผิดของพวกเขาเพราะขอทานสำหรับการให้อภัย. แต่ที่ไม่ได้ของเธอ. ชาติก่อนของเธอ มักจะอาศัยอยู่ในความลับนรกใช้ชีวิตอยู่บนขอบของมีดและขัดเลือด. อะไรคือใจดี? อะไรคือความเมตตา? เธอไม่ได้รู้ว่ามันไม่ได้มีอยู่ในพจนานุกรมของเธอ เธอเพียง แต่รู้ว่าถ้าเธอไม่ได้ตัดหัวหญ้าที่รากเมื่อลมพัดฤดูใบไม้ผลิก็จะมีชีวิตอยู่อีกครั้ง เธอเท่านั้นที่รู้ว่าจะหยิกปัญหาในตาหรืออื่น ๆ ที่เธอจะประสบอันตราย. ดังนั้นมุมปากซู Luo เพียงยิ้มขณะที่เธอมองไปที่คนเหล่านี้ซึ่ง แต่เดิมอยากจะเอาใจใส่นำพวกเขาไปสู่ความตาย เธอไม่ได้บอกว่าครึ่งหนึ่งของมูลค่าประโยคที่จะให้พวกเขาไป. หัวใจของโจรสลัดผู้ขอทานสำหรับการให้อภัยไม่สามารถช่วย แต่จะแอบโกรธแช่งซู Luo เป็นหินและเลือดเย็นไม่ประหยัดใครบางคนที่กำลังจะตายใน . ด้านหน้าของเธอซู Luo หันจ้องมองเธอที่จะมองไป Nangong Liuyun กับผีของรอยยิ้มและกล่าวว่า "ไม่ได้ขอร้องให้ผ่อนผันในนามของพวกเขาที่คุณผิดหวัง" โดยทั่วไปไม่ได้มีชายคนหนึ่งเหมือนใจดี เล็ก ๆ น้อย ๆ กระต่ายสีขาวดอกไม้ Dodder ละเอียดอ่อน? แต่เธอในที่อื่น ๆ ได้เดินถนนตรงกันข้าม. Nangong Liuyun ไม่ได้พูด แต่มีหนึ่งดึงกอดซู Luo ไปที่หน้าอกของเขา ริมฝีปากของเขาติดอยู่ขึ้นเช่นขวากน้ำที่ดูเหมือนจะพอใจมากกับการตอบสนองของเธอ. "ราชานี้ชอบเพียงแค่ชนิดของคุณ." Nangong Liuyun ซ้ายจูบที่แก้มของเธอ. ในเวลานี้กับทุกคนที่ขมขื่นร่ำไห้และความเจ็บปวดร้องไห้ไปสวรรค์ และวิ่งไปที่พื้นมันเป็นสิ่งเดียวที่ Nangong Liuyun, ประเภทของบุคคลที่มีความสามารถเกี่ยวกับสำหรับคนอื่น ๆ ไม่มีนี้สามารถทำ. ซู Luo disgruntledly รีดตาของเธอที่เขา. Nangong Liuyun อีกครั้งคว้าโอกาสที่จะขโมยจูบ. Nangong Liuyun ดูเหมือน รู้สึกว่าหยอกเย้า flirtatiously กับซู Luo และถูกจับตามองโดยคนเหล่านี้เป็นประเภทของการดูหมิ่น ด้วยคลื่นความประมาทของมือของเขาดูถูกเหยียดหยามเช่นถ้าเยี่ยงอย่างแมลงวัน: ". ได้รับหายไปได้รับหายไปได้รับหายไป" คนเหล่านี้มีความตื่นเต้นเช่นถ้าได้รับการอภัยโทษโดยทั่วไปแต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขารีบคลานขึ้น คนที่ถอนสมอชั่งน้ำหนักสมอคนที่นำเรือไปคัดท้ายเรือกระตุ้นให้เรือที่จะออกจากที่ความเร็วบิน. ซู Luo มองที่ Nangong Liuyun อยากรู้อยากเห็น. ที่เกี่ยวกับความเข้าใจของเธอเขาคนนี้คือ คุ้นเคยกับการเป็นอนุถ้ามีความเกลียดชังที่เขาจะต้องล้างแค้นให้มันเขาก็จะได้รับมันกลับมาที่คู่เดิม วิธีการที่เขาจะให้พวกเขาไปได้อย่างง่ายดายตามคาด Nangong Liuyun ใจเย็นพยักหน้าและกล่าวว่า "ในฐานะที่เป็นมังกรแก๊งของทะเลตะวันออก? จากนี้ไปชื่อนี้จะไม่อยู่อีกต่อไป. " " อะไรที่คุณลอบทำอีกครั้ง? "ทั่วใบหน้าซู Luo ก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น. รอสักครู่ที่ผ่านมาเธอก็จ้องมองที่ Nangong Liuyun ตลอด แต่ไม่พบ เบาะแสใด ๆ เธอเดาก็ขึ้นอยู่เพียงในความเข้าใจของเธอธรรมชาติของเขา. Nangong Liuyun ในลักษณะการแย่งที่บีบปลายจมูกซู Luo ของยกคิ้วและยิ้ม: "มันไม่มีอะไรเพียงแค่ป้ายเพียงยาเสพติดการติดตามเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ปลายของ ลูกศรที่ทุกคน ". " นี่คือแผนของคุณที่จะกำจัดพวกเขาในหนึ่งจังหวะ? " " ใช่ "Nangong Liuyun รางพยักหน้า". โจรสลัดของทะเลตะวันออกได้ประสบความสำเร็จกลายเป็นข่าวใหญ่มังกรแก๊งเป็นที่โดดเด่นที่สุด ในหมู่พวกเขา พวกเขาปล้นเรือสินค้าที่เป็นมิตรไม่มีความลับปกติเรือเหล่านี้ปรากฏเช่นพระเจ้าและหายไปเหมือนปีศาจ หากพวกเขาพบกองกำลังจักรพรรดิที่จะหลบหนีอย่างรวดเร็วจึงยกทัพไปตีพวกเขาไม่เคยประสบความสำเร็จ ". ซู Luo อมยิ้มอย่างต่อเนื่องและเพิ่มให้กับคำพูดของเขา:" ใครจะรู้ว่าโจรสลัดเหล่านี้จะมีถนนบนสวรรค์และปฏิเสธที่จะเดินได้ และแทนที่จะเรียกเก็บผ่านประตูนรก พวกเขาเพียงเพื่อให้เกิดขึ้นกับชนในมือของคุณจริงๆมันอาจจะกล่าวว่าดวงตาของพระเจ้าที่มีการเปิดกว้าง ". ซู Luo กล่าวอีกครั้งด้วยความเสียใจมาก:" มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่เราต้องรีบกลับมิฉะนั้นเราทันทีจะส่งกองกำลังติดอาวุธ ปราบปรามพวกเขา. " " อีกครั้งทำไมมันจะยากเพื่อ? "นิ้วหัวแม่มือ Nangong Liuyun และนิ้วชี้วางอยู่ที่ขอบของริมฝีปากของเขาที่ริมฝีปากสีแดงเสน่ห์พ่นออกมาเสียงแปลกจึงมีคมที่จะแยกท้องฟ้า มันถูกส่งไปไกลมาก. ก่อนหน้า C