History sifts out all but the most

History sifts out all but the most notable designers. Yet while plenty of time has passed since graphic design’s infancy, little history was recorded. So despite the fact that more and more practitioners were beginning to sign and advertise their work in the late ’20s, the society as a whole refused to acknowledge them as anything more than equivalent of migrant cultural laborers. The only graphic designers who rose above the anonymity imposed on them by apathetic cultural pundits and historians were those who either transcended the limitations of graphic design, such as the so-called Designers for Industry including Walter Dorwin Teague, Raymond Loewy and others, who in the 1930s practiced industrial, interior and product design as well as graphics, and the European emigrés, including Herbert Bayer, Laslo Moholy Nagy and others, who came to the U.S. bearing the torch of Modernism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ sifts ออกทั้งหมดแต่นักออกแบบที่โดดเด่นที่สุด ได้ ในขณะเวลามากมายแล้วตั้งแต่วัยเด็กของออกแบบกราฟิก ประวัติเล็กน้อยถูกบันทึก ทั้ง ๆ ที่ผู้ มากได้เริ่มต้น การลงโฆษณาของพวกเขาทำงานในปลาย "วัย 20 สังคมเป็นทั้งหมดปฏิเสธที่จะยอมรับพวกเขาเป็นอะไรมากกว่าเทียบเท่าของแรงของการบุกเบิกวัฒนธรรมข้ามชาติ ดังนั้น นักออกแบบกราฟิกเฉพาะที่กุหลาบเหนือการเปิดเผยกำหนดนั้น โดย pundits เกิดวัฒนธรรม และนักประวัติศาสตร์ได้ที่ transcended ทั้งข้อจำกัดของการออกแบบกราฟิก เช่นนักออกแบบที่เรียกว่าอุตสาหกรรม Walter Dorwin Teague เรย์มอนด์ Loewy และคน อื่น ๆ ใครในช่วงทศวรรษ 1930 ปฏิบัติอุตสาหกรรม ตกแต่งภายใน และออกแบบผลิตภัณฑ์ ตลอดจนกราฟิก และ emigrés ยุโรป เฮอร์เบิร์ตเออร์ Laslo Moholy Nagy และคน อื่น ๆ ที่มาอเมริกาเรืองไฟฉายสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติ sifts ออกทั้งหมด แต่การออกแบบที่โดดเด่นที่สุด แต่ในขณะที่ความอุดมสมบูรณ์ของเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่วัยเด็กการออกแบบกราฟิกของประวัติเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกบันทึกไว้ ดังนั้นแม้จะมีความจริงที่ว่าผู้ปฏิบัติงานมากขึ้นและเป็นจุดเริ่มต้นที่จะลงนามและโฆษณาทำงานของพวกเขาในยุค 20 ปลาย, สังคมโดยรวมปฏิเสธที่จะยอมรับพวกเขาเป็นอะไรมากไปกว่าเทียบเท่าของแรงงานข้ามชาติทางวัฒนธรรม นักออกแบบกราฟิกเดียวที่เพิ่มขึ้นดังกล่าวข้างต้นตนกำหนดไว้ในพวกเขาโดยเกจิทางวัฒนธรรมไม่แยแสและนักประวัติศาสตร์เหล่านั้นที่อาจเข้าข่ายข้อ จำกัด ของการออกแบบกราฟิกเช่นนักออกแบบที่เรียกว่าอุตสาหกรรมรวมทั้งวอลเตอร์ Dorwin กเรย์มอน​​ด์ Loewy และคนอื่น ๆ ที่อยู่ใน 1930 มีประสบการณ์ในอุตสาหกรรมตกแต่งภายในและออกแบบผลิตภัณฑ์รวมทั้งกราฟิกและอพยพยุโรปรวมทั้งเฮอร์เบิร์ไบเออร์, Laslo Moholy เนจีและคนอื่น ๆ ที่เข้ามาไปยังสหรัฐอเมริกาแบกไฟฉายของสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์ sifts ออกทั้งหมด แต่นักออกแบบที่เด่นที่สุด แต่ในขณะที่มีเวลาผ่านไปตั้งแต่การออกแบบกราฟิกของวัยทารก ประวัติเล็ก ๆน้อย ๆถูกบันทึกไว้ . ดังนั้นแม้จะมีความจริงที่ว่ามากขึ้นผู้ปฏิบัติงานเริ่มลงชื่อและโฆษณางานของพวกเขาในปลายปี 20 สังคมปฏิเสธที่จะยอมรับพวกเขาเป็นอะไรมากกว่าเทียบเท่าของวัฒนธรรมแรงงานรับจ้างเพียงออกแบบกราฟิกที่เพิ่มขึ้นเหนือตนที่กําหนดของพวกเขาโดยเกจิวัฒนธรรมไม่แยแสและนักประวัติศาสตร์เป็นผู้ที่ทั้ง transcended ข้อจำกัดของการออกแบบกราฟิกเช่นนักออกแบบที่เรียกว่าอุตสาหกรรมรวมถึงวอลเตอร์ดอร์วิน ต็ ทีช เรย์มอนด์โลอี้และคนอื่น ๆที่ในปี 1930 ฝึกอุตสาหกรรม ตกแต่งภายใน และออกแบบผลิตภัณฑ์ รวมทั้งกราฟิกและยุโรป emigr é s , ได้แก่ เฮอร์เบิร์ต ไบเออร์ laslo moholy นากีและผู้อื่น ใครมาอเมริกา แบริ่ง คบเพลิงแห่งความทันสมัย