Alliteration is a stylistic literar

Alliteration is a stylistic literary device identified by the repeated sound of the first consonant in a series of multiple words, or the repetition of the same sounds or of the same kinds of sounds at the beginning of words or in stressed syllables of a phrase.[1] "Alliteration" comes from the Latin word “litera”, meaning “letters of the alphabet”, and the first known use of the word as a literary device occurred around 1624.[2] Alliteration developed largely through poetry, in which it more narrowly refers to the repetition of a consonant in any syllables that, according to the poem's meter, are stressed,[3][4][5] as in James Thomson's verse "Come…dragging the lazy languid Line along". Another example is, "Peter Piper Picked a Peck of Pickled Peppers".[6]

Consonance (ex: As the wind will bend) is another 'phonetic agreement' akin to alliteration. It refers to the repetition of consonant sounds. Alliteration is a special case of consonance where the repeated consonant sound is at the stressed syllable.[7] Alliteration may also include the use of different consonants with similar properties[8] such as alliterating z with s, as does the author of Sir Gawain and the Green Knight, or as Anglo-Saxon (Old English) poets would alliterate hard/fricative g with soft g (the latter exemplified in some courses as the letter yogh - ȝ - pronounced like the y in yarrow or the j in Jotunheim); this is known as license.[citation needed]

There is one specialised form of alliteration called Symmetrical Alliteration. That is, alliteration containing parallelism.[9] In this case, the phrase must be constituted of two end words both starting with the same letter, and the pairs of outside words getting progressively closer to the centre of the phrase also starting with identical letters. For example, "rust brown blazers rule", "purely and fundamentally for analytical purposes" or "fluoro colour co-ordination forever". Symmetrical alliteration is similar to palindromes in its usage of symmetry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Alliteration เป็นอุปกรณ์วรรณคดีเป็นสำนวนระบุซ้ำเสียงพยัญชนะแรก ในชุดของคำหลายคำ หรือซ้ำเสียงกัน หรือชนิดเดียวกันของเสียงของคำ หรือพยางค์วลีเครียด[1] " alliteration" มาจากคำละติน "litera" ความหมาย "ตัวอักษร" และใช้ชื่อเสียงแรกของคำเป็นอุปกรณ์วรรณคดีเกิดขึ้นประมาณ 1624[2] alliteration พัฒนาส่วนใหญ่ผ่านบทกวี ในมันใดเพิ่มเติมแคบ ๆ ถึงการซ้ำพยัญชนะในพยางค์ที่ ตามของกลอนเมตร จะเน้น, [3] [4] [5] ในข้อ James ทอม "มา...ลากบรรทัดอ่อนกำลังขี้เกียจตาม" อีกตัวอย่างหนึ่งคือ "ปีเตอร์พริกไทยเบิกเป็นเป็กของดองพริก"[6]Consonance (อดีต: เป็นลมจะงอ) เป็น 'เสียงข้อตกลงอื่น' นั่น alliteration มันหมายถึงการซ้ำเสียงพยัญชนะ Alliteration เป็นกรณีพิเศษของ consonance ที่ซ้ำเสียงพยัญชนะเป็นเสียงเครียด[7] alliteration อาจรวมถึงการใช้พยัญชนะต่าง ๆ มีคุณสมบัติคล้ายกัน [8] เช่น z alliterating กับ s กับผู้เขียนเซอร์กาเวนและอัศวินสีเขียว หรือ เป็นกวีแองโกล-แซ็กซอน (อังกฤษเก่า) จะสัมผัสอักษรยาก/เสียดแทรก g กับ g นุ่ม (หลัง exemplified ในบางหลักสูตรเป็น yogh จดหมาย -ȝ - ออกเสียงเช่น y ใน yarrow หรือเจใน Jotunheim); นี้เรียกว่าเป็นใบอนุญาต[ต้องการอ้างอิง]มีแบบฟอร์มพิเศษหนึ่งของการเรียกว่าสมมาตร Alliteration alliteration นั่นคือ alliteration ประกอบด้วย parallelism การ[9] ในกรณีนี้ วลีต้องจะทะลักสิ้นสองคำทั้งสองเริ่มต้น ด้วยตัวอักษรเดียวกัน และคู่ของคำที่อยู่นอกการความก้าวหน้าใกล้ชิดกับศูนย์กลางของวลีที่เริ่มต้น ด้วยตัวอักษรเหมือนกัน ตัวอย่าง "เสื้อคลุมสีน้ำตาลสนิมกฎ", "เพียงอย่างเดียว และความประสงค์วิเคราะห์" หรือ "fluoro สีสมดุลตลอดไป" สมมาตร alliteration จะคล้ายกับ palindromes ในการใช้ของสมมาตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัมผัสอักษรเป็นอุปกรณ์วรรณกรรมโวหารระบุเสียงซ้ำของพยัญชนะแรกในชุดของคำหลาย ๆ คำหรือทำซ้ำของเสียงเดียวกันหรือชนิดเดียวกันของเสียงที่จุดเริ่มต้นของคำหรือพยางค์ที่เน้นของวลี. [ 1] "สัมผัสอักษร" มาจากคำภาษาละติน "litera" ความหมาย "ตัวอักษร" และการใช้งานที่เป็นที่รู้จักกันครั้งแรกของคำว่าเป็นอุปกรณ์วรรณกรรมที่เกิดขึ้นรอบ ๆ 1624 [2] สัมผัสอักษรพัฒนาส่วนใหญ่ผ่านบทกวีซึ่งมัน เพิ่มเติมแคบหมายถึงการทำซ้ำของพยัญชนะในพยางค์ที่ตามเมตรบทกวีที่กำลังเครียด, [3] [4] [5] เช่นในบทกวีเจมส์ทอมสัน "มา ... การลากสายเนือยขี้เกียจพร้อม" อีกตัวอย่างหนึ่งคือ "ปีเตอร์ไพเพอร์หยิบกัดของดองพริก" [6]. คล้องจอง (อดีต: เป็นลมจะโค้ง) เป็นอีกหนึ่งข้อตกลงออกเสียง 'คล้ายกับสัมผัสอักษร มันหมายถึงการทำซ้ำของเสียงพยัญชนะ สัมผัสอักษรเป็นกรณีพิเศษของความสอดคล้องกันที่เสียงพยัญชนะซ้ำที่เน้นพยางค์. [7] สัมผัสอักษรนอกจากนี้ยังอาจรวมถึงการใช้พยัญชนะที่แตกต่างกันมีคุณสมบัติที่คล้ายกัน [8] เช่น alliterating Z กับวินาที, เช่นเดียวกับผู้เขียนของเซอร์กาเวน และอัศวินสีเขียวหรือเป็นแองโกลแซกซอน (อังกฤษ) กวีจะ alliterate ยาก / เสียดแทรกกรัมกรัมนุ่ม (หลัง exemplified ในบางหลักสูตรเป็นตัวอักษร yogh - ȝ - ออกเสียงเหมือนและในยาร์โรว์หรือ J ในโยทันไฮม์) ; นี้เรียกว่าใบอนุญาต. [อ้างจำเป็น] มีหนึ่งในรูปแบบเฉพาะของสัมผัสอักษรเรียกว่าสมมาตรสัมผัสอักษรคือ นั่นคือสัมผัสอักษรที่มีความคล้ายคลึงกัน. [9] ในกรณีนี้คำพูดที่ว่าจะต้องประกอบด้วยคำสองคำท้ายทั้งสองเริ่มต้นด้วยตัวอักษรเดียวกันและคู่ของคำนอกได้รับความก้าวหน้าที่ใกล้ชิดกับศูนย์ของวลีนี้ยังเริ่มต้นด้วยตัวอักษรที่เหมือนกัน . ยกตัวอย่างเช่น "เสื้อคลุมสีน้ำตาลสนิมกฎ", "อย่างหมดจดและพื้นฐานสำหรับการวิเคราะห์" หรือ "สีฟลูออโรประสานงานตลอดไป" สัมผัสอักษรสมมาตรคล้ายกับ palindromes ในการใช้งานของสมมาตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นอุปกรณ์ใช้โวหารวรรณกรรมระบุซ้ำเสียงของพยัญชนะตัวแรกในชุดของหลายคำหรือคำเสียงเดียวกัน หรือประเภทเดียวกันของเสียงที่จุดเริ่มต้นของคำหรือพยางค์ของคำ [ 1 ] " สัมผัสอักษร " มาจากคำภาษาละติน " litera " คำแปล " ตัวอักษรของตัวอักษร "และที่แรกที่รู้จักการใช้คำที่เป็นอุปกรณ์วรรณกรรมที่เกิดขึ้นรอบ ๆ 1624 [ 2 ] สัมผัสอักษรพัฒนาส่วนใหญ่ผ่านบทกวี ซึ่งมันยิ่งแคบ หมายถึง การทำซ้ำของเสียงพยัญชนะในพยางค์นั้น ตามมิเตอร์ ของกลอนเครียด [ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] ในขณะที่เจมส์ ทอมสันเป็นกลอน " มา . . . . . . . ลากสายขี้เกียจดูด้วย " อีกตัวอย่างคือ" ปีเตอร์ไพเพอร์หยิบพริกไทยดองเพ็คของ " [ 6 ]

ที่สอดคล้องกลมกลืน ( อดีต : เป็นลมจะโค้ง ) เป็นอีกหนึ่ง ' ข้อตกลง ' ออกเสียงคล้ายกับสัมผัสอักษร . มันหมายถึงการทำซ้ำเสียงของพยัญชนะ สัมผัสอักษรเป็นกรณีพิเศษของความสอดคล้องที่ซ้ำพยัญชนะเสียงที่เน้นพยางค์[ 7 ] สัมผัสอักษรยังอาจรวมถึงการใช้พยัญชนะที่แตกต่างกับคุณสมบัติใกล้เคียง [ 8 ] เช่น alliterating Z ด้วย เหมือนผู้เขียนท่านกาเวนและอัศวินสีเขียว หรือเป็นแองโกล แซกซัน ( ภาษาอังกฤษ ) กวีจะสัมผัสอักษรยาก / เสียงเสียดแทรกกรัม เบาจี ( หลัง exemplified ในบางหลักสูตรที่เป็น จดหมาย yogh - ȝออกเสียงเหมือนตัว Y ยาร์โรว์ หรือ เจ โยธันไฮม์ )นี้เป็นที่รู้จักกันเป็นใบอนุญาต . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

มีเฉพาะรูปแบบของสมมาตรสัมผัสอักษรสัมผัสอักษรโทร . ที่เลี้ยงที่มีความขนาน [ 9 ] ในกรณีนี้ วลีต้องบัญญัติสองจบคำทั้งขึ้นต้นด้วยตัวอักษรเดียวกันและคำคู่นอกได้รับความก้าวหน้าใกล้ศูนย์ของวลีที่เริ่มต้นด้วยตัวอักษรที่เหมือนกันตัวอย่างเช่น " สนิมสีน้ำตาล blazers กฎ " , " อย่างแท้จริงและลึกซึ้งเพื่อวัตถุประสงค์ " หรือ " วิเคราะห์ fluoro สีประสานงานตลอดไป " สมมาตรสัมผัสอักษรคล้ายกับ palindromes ในการใช้งานของสมมาตร