Total 169 tunnel segments (a segmen

Total 169 tunnel segments (a segment is defined as the tunnel
tube between two stations) are inspected on the six subway lines.
Multiple defects are observed in all segments. For each defect, a
failure is quantified by the number of observed defect in a tunnel
segment between two subway stations. In an engineering sense,
it is reasonable to assume that the number of observed defects increases
over the time, provided that no maintenance activity was
taken after the corresponding defect was observed previously. In
this study, the number of defects in a tunnel segment is normalized
by the segment length, resulting in the defect ratio per kilometer,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวม 169 อุโมงค์ส่วน (เป็นส่วนที่ถูกกำหนดให้เป็นอุโมงค์หลอดระหว่างสองสถานี) มีการตรวจสอบบนรถไฟหกข้อบกพร่องหลายจะสังเกตในเซ็กเมนต์ทั้งหมด สำหรับแต่ละข้อบกพร่อง การความล้มเหลวเป็นวัด โดยจำนวนของข้อบกพร่องที่พบในอุโมงค์ส่วนระหว่างสองสถานีรถไฟใต้ดิน ในความรู้สึกที่วิศวกรรมจึงสมมติว่า เพิ่มจำนวนข้อบกพร่องที่พบตลอดเวลา มีกิจกรรมบำรุงรักษาไม่ได้ถ่ายหลังจากข้อบกพร่องที่เกี่ยวข้องพบว่า ก่อนหน้านี้ ในตามปกตินี้ศึกษา จำนวนข้อบกพร่องในส่วนอุโมงค์ด้วยความยาวเซ็กเมนต์ ส่งผลให้อัตราส่วนความบกพร่องต่อกิโลเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รวม 169 ส่วนอุโมงค์ (ส่วนที่ถูกกำหนดให้เป็นอุโมงค์
ท่อระหว่างสองสถานี) มีการตรวจสอบในหกสายรถไฟใต้ดิน.
ข้อบกพร่องหลายข้อสังเกตในทุกกลุ่ม สำหรับแต่ละข้อบกพร่องที่เป็น
ความล้มเหลวที่จะวัดจากจำนวนของข้อบกพร่องที่สังเกตในอุโมงค์
ส่วนระหว่างสองสถานีรถไฟใต้ดิน ในความรู้สึกวิศวกรรม
มันก็มีเหตุผลที่จะคิดว่าจำนวนข้อบกพร่องข้อสังเกตเพิ่มขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไปโดยมีเงื่อนไขว่าไม่มีการซ่อมบำรุงได้รับการ
ดำเนินการหลังจากข้อบกพร่องที่เกี่ยวข้องได้สังเกตก่อนหน้านี้ ใน
การศึกษาครั้งนี้จำนวนข้อบกพร่องในส่วนของอุโมงค์ให้เป็นมาตรฐาน
โดยความยาวส่วนส่งผลให้อัตราส่วนข้อบกพร่องต่อกิโลเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนพวกอุโมงค์ทั้งหมด ( ส่วนที่ถูกกําหนดให้เป็นอุโมงค์ท่อระหว่างสองสถานี ) มีการตรวจสอบบนหกรถไฟใต้ดินสายหลายข้อบกพร่องตามลำดับในกลุ่มทั้งหมด . สำหรับแต่ละข้อบกพร่อง ,ความล้มเหลวคือ วัดได้จากจำนวนพบข้อบกพร่องในอุโมงค์ส่วนระหว่างสองสถานีรถไฟใต้ดิน ในทางความรู้สึกมันมีเหตุผลที่จะสมมติว่าจำนวนของข้อบกพร่องและเพิ่มเวลาผ่านไป โดยที่ไม่มีการบำรุงรักษากิจกรรมถ่ายหลังจากข้อบกพร่องที่พบก่อนหน้านี้ ในการศึกษานี้พบว่า จำนวนของข้อบกพร่องในส่วนอุโมงค์เป็นปกติโดยส่วนความยาว ส่งผลให้อัตราส่วนข้อบกพร่องต่อกิโลเมตร