In a case study, Bisiani and Angus

In a case study, Bisiani and Angus (2012) used a life-like baby doll with a female nursing home resident with AD to assess physical, emotional, and psychosocial factors. Doll therapy appeared effective in decreasing anxiety, agitation, tremors, hyperventilation, and panic and increasing social communication and affection with pets staff, visitors, and other residents Heathcote and Clare (2014) reported 12 cases since 2009 that showed major benefits from using doll therapy; it decreased agitation, increased interactions, and improved eating. Additional studies reported that older adults with dementia developed significant and enjoyable relationships with dolls, feeling attachment and pride and engaging in meaningful activity (Alander, Prescott, & James, 2013; Fraser & James, 2008; Lash, 2005; Stephens et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกรณีศึกษา Bisiani และ Angus (2012) ใช้ตุ๊กตาทารกเหมือนจริงกับเป็นนางพยาบาลอยู่กับโฆษณาเพื่อประเมินปัจจัยทางกายภาพ อารมณ์ และ psychosocial ตุ๊กตาบำบัดปรากฏมีประสิทธิภาพในการลดความวิตกกังวล อาการกังวลต่อ tremors หายใจเร็วกว่า ปกติ และหวาดกลัว และเพิ่มการสื่อสารทางสังคม และจิตกับสัตว์ ผู้เข้าชม สบาย และอาศัย Heathcote และแคลร์ (2014) รายงาน 12 กรณีอื่น ๆ ตั้งแต่ปี 2009 ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผลประโยชน์สำคัญจากการใช้ตุ๊กตาบำบัด มันลดอาการกังวลต่อ เพิ่มการโต้ตอบ และปรับปรุงการรับประทานอาหาร รายงานการศึกษาเพิ่มเติมว่า ผู้ใหญ่รุ่นเก่ากับสมองเสื่อมได้รับการพัฒนาความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ และสนุก กับตุ๊กตา รู้สึกแนบ และความภาคภูมิใจในกิจกรรมมีความหมาย (Alander โรงแรมเพรสคอตต์ & James, 2013 เฟรเซอร์และ James, 2008 ตา 2005 สตีเฟ่นส์ et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษากรณี Bisiani และแองกัส (2012) ใช้ตุ๊กตาทารกชีวิตเช่นเดียวกับบ้านพักคนชราหญิงมีถิ่นที่อยู่กับโฆษณาที่จะประเมินร่างกายอารมณ์และปัจจัยทางจิตสังคม การรักษาด้วยตุ๊กตาปรากฏตัวที่มีประสิทธิภาพในการลดความวิตกกังวลกวนสั่น hyperventilation และความหวาดกลัวและการเพิ่มการสื่อสารทางสังคมและความรักที่มีพนักงานสัตว์เลี้ยงผู้เข้าชมและผู้อยู่อาศัยอื่น ๆ Hea​​thcote และแคลร์ (2014) รายงาน 12 รายตั้งแต่ปี 2009 แสดงให้เห็นว่าผลประโยชน์ที่สำคัญจากการใช้การรักษาด้วยตุ๊กตา ; มันลดลงกวนปฏิสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นและการรับประทานอาหารที่ดีขึ้น ศึกษาเพิ่มเติมรายงานว่าผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมพัฒนาความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญและสนุกสนานกับตุ๊กตารู้สึกสิ่งที่แนบมาและความภาคภูมิใจและมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีความหมาย (Alander, เพรสคอตต์และเจมส์ 2013; เฟรเซอร์และเจมส์ 2008; Lash, 2005. สตีเฟนส์, et al, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกรณีศึกษา bisiani และแองกัส ( 2012 ) ใช้ชีวิตเหมือนตุ๊กตา กับ หญิง พยาบาลที่อยู่กับโฆษณาเพื่อประเมินร่างกาย อารมณ์ และปัจจัยทางจิตสังคม . ตุ๊กตาบำบัดปรากฏ มีประสิทธิภาพในการลดการวิตกกังวล การ สั่น หายใจถี่ขึ้น และความตื่นตระหนกและเพิ่มการสื่อสารกับสังคม และความรัก กับ พนักงาน สัตว์เลี้ยงผู้เยี่ยมชมอื่น ๆและประชาชน ด้านและแคลร์ ( 2014 ) รายงาน 12 ราย ตั้งแต่ปี 2009 นั้น พบประโยชน์หลักจากการใช้ตุ๊กตาบำบัด มันลดลง การเพิ่มปฏิสัมพันธ์และปรับปรุงการกิน การศึกษาเพิ่มเติม รายงานว่า ผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม พัฒนาความสัมพันธ์ และเพลิดเพลินกับตุ๊กตา ความผูกพันและความรู้สึกภูมิใจและมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีความหมาย ( alander ,เจมส์เพรสคอต & 2013 ; เจมส์ เฟรเซอร์ & , 2008 ; เฆี่ยน , 2005 ; สตีเฟ่น et al . , 2013 )