The 2010 drought, which spread acro

The 2010 drought, which spread across 1.68 million km2 in the
southeastern part (19), resulted in 5% reduction in NDVI (5). In
both of these cases, decline in canopy greenness was limited to
a much shorter period (Fig. S4) than the changes shown in Fig.
4A. Although vegetation decline after reductions in precipitation
was evident, increase in precipitation did not necessarily result in
an increase in greenness (Fig. 4 D and E).
In addition to tropical evergreen forest, precipitation was also
reduced across about 80% of the deciduous forest (1.4 million
km2) and adjacent grassland savannah (3.3 million km2) by, on
average, about 25% and 30%, respectively (Fig. 4 B and C). Net
decrease in precipitation accounted for between 49% (deciduous
broadleaf) and 66% (grassland savanna) of the decline in vegetation
greenness. An average decline of about 4% (Fig. 4B) occurred
across drier deciduous broadleaf vegetation, whereas
NDVI in the drier grassland savannas decreased by about 7%
between 2000 and 2012 (Fig. 4C).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฤดูแล้ง 2010 ซึ่งแพร่กระจายไปทั่ว km2 1.68 ล้านในการผล (19), ส่วนลด 5% ใน NDVI (5) ในทั้งสองกรณีนี้ ปฏิเสธในฝาครอบ greenness ถูกจำกัดรอบระยะเวลาสั้นกว่า (ฟิก S4) มากกว่าการเปลี่ยนแปลงที่แสดงในฟิก4 a. ถึงแม้ว่าพืชลดลงหลังลดในฝนเห็นได้ชัด เพิ่มฝนได้ไม่จำเป็นต้องทำการเพิ่มขึ้นใน greenness (Fig. 4 D และ E)นอกจากป่าเขตร้อน ฝนยังถูกลดลงทั่วประมาณ 80% ของป่าผลัดใบ (1.4 ล้านkm2) และกราสแลนด์ติดสวันนาห์ (3.3 ล้าน km2) โดย บนเฉลี่ย เกี่ยวกับ 25% และ 30% ตามลำดับ (Fig. 4 B และ C) สุทธิฝนคิดระหว่าง 49% (เปลี่ยนใบลดลงbroadleaf) และ 66% (กราสแลนด์ savanna) ของพืชลดลงgreenness เกิดการลดลงเฉลี่ยประมาณ 4% (Fig. 4B)ข้ามพืชผลัดใบ broadleaf แห้ง ในขณะที่NDVI ใน savannas กราสแลนด์แห้งลดลงประมาณ 7%ระหว่าง 2000 และ 2012 (Fig. 4C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2010 ภัยแล้งที่แผ่กระจายไปทั่ว 1,680,000 km2 ใน
ส่วนทิศตะวันออกเฉียงใต้ (19) ส่งผลในการลด 5% ใน NDVI (5) ใน
ทั้งสองกรณีนี้ลดลงดอกหลังคาถูก จำกัด
ระยะเวลาที่สั้นมาก (รูปที่. S4) มากกว่าการเปลี่ยนแปลงที่แสดงในรูปที่
4A แม้ว่าจะลดลงพืชหลังจากที่ลดลงในการเร่งรัด
เห็นได้ชัด, การเพิ่มขึ้นของปริมาณน้ำฝนไม่จำเป็นต้องส่งผลในการ
เพิ่มขึ้นของดอก (รูปที่. 4 D และ E)
นอกจากป่าดิบเขตร้อนฝนก็ยัง
ลดลงทั่วประมาณ 80% ของป่าเต็งรัง (1.4 ล้าน
กิโลเมตร 2) และทุ่งหญ้าสะวันนาที่อยู่ติดกัน (3,300,000 กิโลเมตร 2) โดยเมื่อวันที่
โดยเฉลี่ยประมาณ 25% และ 30% ตามลำดับ (รูปที่. 4 B และ C) สุทธิ
ลดลงในการตกตะกอนสัดส่วนระหว่าง 49% (ผลัดใบ
ใบกว้าง) และ 66% (ทุ่งหญ้าสะวันนา) การลดลงของพันธุ์ไม้
ดอก ลดลงเฉลี่ยประมาณ 4% (รูปที่. 4B) ที่เกิดขึ้น
ทั่วแห้งพืชใบกว้างผลัดใบในขณะที่
NDVI ใน savannas ทุ่งหญ้าแห้งลดลงประมาณ 7%
ระหว่างปี 2000 และ 2012 (รูปที่. 4C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2010 ฤดูแล้งซึ่งกระจายทั่ว 1.68 ล้านตารางกิโลเมตรใน
ส่วนตะวันออกเฉียงใต้ ( 19 ) , ผลในการลด 5 % ในการเปลี่ยนแปลงด้านพืชพรรณ ( 5 ) ใน
ทั้งสองกรณีนี้ ลดลงใน หลังคาสีเขียว (

ระยะเวลาสั้นมาก ( ภาพที่ S4 ) มากกว่าการเปลี่ยนแปลงที่แสดงในรูปที่
4a แม้ว่าพืชลดลงหลังจากที่ลดลงในการตกตะกอน
เห็นเพิ่มขึ้นในการตกตะกอนไม่จําเป็นต้องส่งผล
เพิ่มเขียว ( รูปที่ 4 D และ E )
นอกจากป่าดิบเมืองร้อน , ฝนยัง
ลดลงทั่วประเทศประมาณ 80% ของป่าเต็งรัง ( 1.4 ล้าน
ตารางกิโลเมตร ) ที่อยู่ติดกัน และทุ่งหญ้าสะวันนาที่ ( 3.3 ล้านตารางกิโลเมตร ) โดยใน
โดยเฉลี่ยประมาณ 25% และ 30% ตามลำดับ ( ฟิค 4 B และ C ) สุทธิลดลงร้อยละระหว่างฝน

( 49 % และที่แตกต่างกัน ) และ 66% ( ทุ่งหญ้าสะวันนา ) ของการลดลงในความอ่อนหัดพืช

การลดลงเฉลี่ยประมาณร้อยละ 4 ( ภาพ 4B ) เกิดขึ้น
ข้ามแห้งผลัดใบพืชใบกว้าง และการเปลี่ยนแปลงด้านพืชพรรณในทุ่งหญ้า savannas
แห้งลดลงประมาณ 7 %
ระหว่าง 2000 และ 2012 ( ภาพที่ 4C )